ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[Rakendytos]

[size=18]Ζωη [/size]στα κατσικομουλαρα μας
πεθανε ο Θυμιος.. συμφορα μας
Μας αφησε για το δειλινο
εκατον δωδεκα χρονων..
Και ειπεν ο Θυμιος πριν να σβησει
ξερετε γιατι ειχα τοσο ζησει..
Βοτανια ειχα μαγικα
ωρε παιδιαμ τα θηλυκαααα

[Nemesis]

Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό τον γαλανό
Κι ακούω μια φωνή, καμπάνα γιορτινή να με παρακινεί
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί
Που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά στου ήλιου τα σκαλιά

[Rakendytos]

Εσυ εκει.. κι ο ερωτας σου διαταγη και τελεσιγραφο  
Κι εγω εδω.. ολη τη νυχτα αγκαλια μ ενα αντιγραφο  
 
Εσυ εκειιιιιι..

[Nemesis]

Ώρες σιωπής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι
Ώρες αιχμής και βρέθηκα στο έβδομο ουρανό
Να ζήσω σ’ ένα όνειρο δε ξέρω αν με παίρνει
Μα ο έρωτας μου άναψε για αυτό σου τραγουδώ

[Rakendytos]

Δε ξερω ποσο σ αγαπω.. δε ξερω ποσο σ αγαπω
μετρο δεν εχει η αγαπη..
Κι ειν απ τον ηλιο πιο ψηλα.. κι ειν απ τον ηλιο πιο ψηλα
και δεν την φτανει ματι..

[Nemesis]

Κλείνω τ' αυτιά κλείνω τα μάτια
Και ταξιδεύω μες το φως, άλλου καιρού
Και βάφω τ' όνομα σου με το κόκκινο
Το κόκκινο μελάνι της αγάπης
Και είμαι εδώ κι αντέχω κι ας φυσάει από παντού

[black_velvet]

για να σ' εκδικηθώ
πετάω ενθύμια και δώρα
κι εσύ όπως κι εγώ
θρύψαλα και σκουπίδια τώρα
τις ζωγραφιές σου σκίζωωω
τα πόστερ που αγαπούσες
και βάφω τις κουρτίνες
στο χρώμα που μισούσες

[Nemesis]

Στα παλιά μας μοναστήρια είδα γέρους να μιλάνε για θεούς
Μες της πόλης τα σκουπίδια είδα χίλιους ξεχασμένους μου γνωστούς

Καλημέρα Βελουδένια  

[Rakendytos]

Βαρεθηκα τις γκομενες.. κοντευω να τα χασω
γι αυτο και τ αποφασισα.. για να φορεσω ρασο
 
οσα λεφτα κονομαγα.. φραγκο δεν αποχτουσα
μαζι μ αυτες τα χαλαγα.. και ρεστος τριγυρνουσα
 
μπελαδες και τραβηγματα.. ξενυχτια..  φασαριες
και ταχτικα τραβιομουνα.. και πλερωνα αμαρτιες
 
τωρα θ αλαξω πια ζωη.. δεν θα με λεν μπατιρη
και παω για καλογερος.. σε καποιο μοναστηρι

[katinaki]

Το ξέρω είναι παράλογο
όμως θα σου το πω
εσένα δε σ' αγάπησα
τον τόπο σου αγαπώ.

Τα κρεμαστά του τα νερά
τα ρόδα στους μπαξέδες
τ' άσπρα τα μοναστήρια του
τους δυο τους μιναρέδες.

[Nemesis]

Πήρα το χαρτί, ντύθηκα στα μπλε
Πέρασα την πυλη
Σε τόπο μακρινό με τον ανεμό
Φίλο κι αδερφό

[katinaki]

Είναι απλά και μπερδεμένα, άγνωστα και δεδομένα,
μα για να τα φανερώσεις πρέπει να τους αφεθείς
Ίδια μέρα δε χαράζει, με τη χθεσινή δε μοιάζει
ότι έχεις αν της δώσεις και δεν της αντισταθείς
Φίλος είναι ο χρόνος κι αδερφός
και το σκοτάδι και το φως, στο ίδιο είναι βασίλειο.

[Nemesis]

Μην το φοβάσαι δε με χάνεις αν μου αντισταθείς
Μονάχα μην το παρακάνεις γιατί θα κουραστείς
Γιατί θα κουραστείς

[saliara]

Γιατί το τραγούδι αυτό
πάντα να λέει δε μπορώ
γιατί κι εσύ με σπρώχνεις στο γκρεμό
δε σε σγχωρώ...δε σε συγχωρώ
γιατί....γιατί...γιατιιιιι..

[Nemesis]

Σενάριο χωρίς πλοκή της ιστορίας εμπλοκή
Αυτά τα χρόνια που χρεώθηκες να ζήσεις
Με ποια τραγούδια να σωθείς με ποιους δικούς σου να βρεθείς
Και ποιαν αλήθεια τώρα πια να μαρτυρήσεις