ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[kuria]

κάθε πρωί ξεκινούσαμε να πάμε στη δουλειά
στο λεωφορείο γελούσαμε, είμαστε δυο παιδιά
κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό
κάποιο πρωί για τον πόλεμο κινήσαμε μαζί
όλοι μαζί τραγουδούσαμε, παλεύαμε μαζί
κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό
μέσα στο Μάη σκοτώθηκες, το αίμα σου μαβί
έβαψε μαύρο τον ουρανό, κόκκινο τον καιρό
κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό
μαζί σου όλα σκοτώθηκαν, όνειρα, ιδανικά
γίναμε όλοι φαντάσματα, ζούμε συμβατικά
κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό
τώρα οι σημαίες γενήκανε είδη εμπορικά
είναι τα όνειρα αγαθά καταναλωτικά
κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο το δειλινό

[moon-fairy]

κάθε πρωί που κίναγα
να πάω στην δουλειά
φεύγανε σαν πουλιά
τα ψαροκάικα
κάθε πρωί σκαρώναμε
μαζί με τον Μηνά
ταξίδια μακρινά ως
την Τζαμάικα
κι αρμενίζαμε στα πέλαγα
αγάπη μου παλιά
κι ύστερα το βραδάκι
μεθυσμενάκι στα καπηλειά
σ'έπινα κοριτσάκι
σαν το κρασάκι γουλιά γουλιά

[andreasec13]

Αγάπη που'γινες δίκοπο μαχαίρι
κάποτε μου'δινες, μόνο τη χαρά.
Μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ,
δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά

[moon-fairy]

κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ'αγαπούν
και πως σε θένε
έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε

[black_velvet]

ξενύχτησα στην πόρτα σου και σιγοτραγουδώ
εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ
εδώ είναι πλούσιοι και φτωχοί
άνθρωποι κι ανθρωπάκια
εδώ είνʼ ο ήλιος κι η βροχή
αγάπες και φαρμάκια

[andreasec13]

Αλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα
και την κοινωνία τώρα
τηνε παίζω ένα παρά.

Βίβα, τα φαρμάκια που'ταν στίβα
ποτηράκι ποτηράκι
λες και κάνανε φτερά.

Βάνε, όσα έρθουν κι όσα πάνε,
που θα βρούμε τέτοιο βράδυ
στη ζωή μας τη ρηχή;

Δώσε, το τραπέζι ξαναστρώσε,
φέρε καθαρά ποτήρια
κι άντε φτου κι απ'την αρχή

[kuria]

Την κοινωνία που τηνε σπρώχνουν στον κατήφορο τα λάθη
κι αργοπεθαίνει μες στην ψευτιά την αμαρτία και τα πάθη
Την κοινωνία που για τ΄αύριο την πνίγει η αγωνία
τι ειρωνεία εμείς την φτιάξαμε αυτή την κοινωνία
Την κοινωνία που πιστεύει και παλεύει και ελπίζει
μα αυτό που χτίζει από την μοίρα της σπρωγμένη το γκρεμίζει

[black_velvet]

τον κατήφορο θα πάρω και θα βγω
μεροκάματο στο χάρο δε χρωστώ
με τον έρωτα παζάρια μέσα στου γιαλού τα κύματα
την καρδιά την κάνω ζάρια κι όλα τα πουλώ

να 'ταν η χαρά οικόπεδο
κι άλλη μια φορά σαν παλιόπαιδο
κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα
να γυρνούσα εκεί

να γυρνούσα εκεί που σ' άφησα
κι άλλα στη ζωή τηλεγράφησα
Κι άλλα στη ζωή περίμενα κι όχι φυλακή

[kuria]

Τρία χρόνια φυλακή
και δύο εξορία
μας έδωσε ο πρόεδρος
για χασισοποτία

[andreasec13]

Κανένα μάτι μη μάς δει
και μάς μπλοκάρουν δηλαδή.
Για την  χασισοποτία
και μάς πάνε όλους φυλακή.

[ixnografia]

[size=12]
   Της  φ υ λ α κ ή ς   μου πόρτα, εσύ και αντικλείδι
   Και 'γω μικρό στολίδι στον άσπρο σου λαιμό
   Θα πω ένα τραγούδι, σήκω να το χορέψεις
   Τα μάτια να μου κλέψεις για πάντα πριν χαθώ[/size]

[andreasec13]

Πάνω στο λευκό σου το   λαιμό
πέφτει πυκνό το χιόνι
Πάνω στο λευκό λαιμό
χέρι ζεστό ζυγώνει
Φέρνει τα πέντε δάκτυλα
φέρνει τα δέκα χάδια
Φέρνει και σώμα δύστροπο
που έμαθε στα σκοτάδια
Πάνω στο λευκό σου το λαιμό
πέφτει πυκνό το χιόνι
Πάνω στο λευκό λαιμό
χέρι ζεστό ζυγώνει

[Rakendytos]

Στο πουθενα θα μας πεταξει ο χρονος
γι αυτο λοιπον και εμεις τα ξωτικα
σαν φορτηγα που βγηκαν απ το δρομο
θα ζησουμε παραφορα
 
Βαλε κρασι.. στου φιλου το ποτηρι
κι η μοναξια.. ας κανει χαρακιρι

[black_velvet]

ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό
υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πώς να φτιάξει
να σου τάξει, να σου τάξει, τη ψυχή σου να ρημάξει
κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο
δεν του φτάνει ετούτο μόνο

με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι
σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη
κι εκεί που λες "αλλάξανε τα πράγματα"
και σηκώνεις το ποτήρι
αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου
και του κάνει χαρακίρι

[Rakendytos]

Ζουμε τις μικρες μας ιστοριες
  στο κεντρο και τις συνοικιες
  ονειρα μεθυσμενα σχεδια ματαιωμενα
  τηλεφωνα απεγνωσμενα.. να μου χαμογελανε