ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[black_velvet]

(στάσου, μύγδαλα θυμήθηκα τώρα  :razz: )

μη μιλάς δεν είναι απαραίτητο
μη μιλάς, θα φύγω σ' ένα τέταρτοοοο

[katinaki]

Δεν υπάρχει πια χημεία
στη ζωή μας μα μαγεία
δεν υπάρχει πια ουσία
τώρα ήρθε η ανία

Αντίπαλος για την ζωή το πέρασμα των χρόνων
και του έρωτα η απειλή η ρουτίνα των ανθρώπων
το απαραίτητο συστατικό στον έρωτα είναι η φαντασία
μα τώρα γίναμε κι οι δυο προβλέψιμη ιστορία

[black_velvet]

μία είναι η ουσία
δεν υπάρχει αθανασία
αχ και του παράδεισου η κοιλάδα
δεν χωράει την Ελλάδα
να 'σουνα Θεέ μου πότης
να σωθεί η ανθρωπότης
στο μεθύσι σου απάνω
να μαχαίρωνες τον χάρο

[kuria]

ω Ελλαδα μας γλυκια
τον διωξαμε το βασιλια
τον π....ρα
ω Ελλαδα μας γλυκια
δημοκρατια λαϊκια
εμπρος παιδια

[kapoia_za]

Μια χώρα χωράφι
στη μέση εγώ
σκιάχτρο σε ράφι
βυζαντινό
με ηρωικό ριπλέι
με μια ταρζανιά
πυροβατώ σ' αναμμένα σκ@τά

Η Ελλάδα στα κάρβουνα

[black_velvet]

Ελλάδα χώρα του φωτός
του κόσμου αρχή και γυρισμός
τόπος που διάλεξε ο θεός
κάτι τρέχει, πέρα βρέχει

έρχεται δύσκολος καιρός
και σου φωνάζει ο ουρανός
κάτσε σκέψου, λογικέψου

[spoiler]
(από τότε ερχότανε ο δύσκολος καιρός...)
[/spoiler]

[kuria]

Επιστρέφω στης γης μου το τραγούδι ξανά
είσαι εδώ τ' ουρανού κρυφό στολίδι
Όλοι οι δρόμοι γυρνούν μες στη μικρή σου αγκαλιά
είμαι εδώ ο γυρισμός είναι ταξίδι

[Crazy]

Συγχώρα με αν ζω με πάθος
μα υπάρχει χώρος στη ζωή για το λάθος ..
κι αν κάποια μέρα δεις ν' αλλάζω γνώμη
θα 'ναι αυτομάτως ανοιχτοί όλοι οι δρόμοι ..!

[kapoia_za]

Κάποια μέρα θα μας πάρεις στο λαιμό σου
με το βίτσιο σου αυτό το μανιακό σου.

Ιερό δεν έχεις κι όσιο για ένα γούστο σου ξανά
μες  τ`αμάξι μου καπνίζεις τα φυτά του σατανά

[size=10]ππφφ μέχρι τώρα το παιζα λάθος...[/size]

[Crazy]

Ένα κοπάδι από πρόθυμες σιωπές
έχουνε μπει στο σπίτι και αλωνίζουν
Δεν ξεχωρίζω πια το αύριο απ' το χθες
ούτε πια σύννεφα το σώμα μου αγγίζουν
Είναι ένα βίτσιο να πιστεύεις στο κενό
μα είναι πιο ακίνδυνο από τον έρωτά σου
Σ' ένα ποτάμι που δεν έχει γυρισμό
βυθίζω όσο δεν με κράτησαν κοντά σου
Και σωπαίνω...

[kapoia_za]

Φεύγεις και πας
Πού επιστρέφεις
σε ποια στεριά
Η ξενιτιά σου είναι όλα όσα έχεις
Όλα είν εδώ
κι όλα για πάντα
Κάθε ταξίδι είναι γυρισμός

[black_velvet]

κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά
κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά
μα κυρά μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή
δώσ' μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή
για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή...

[kuria]

Τα πουλιά τα βρίσκει ο χάρος στο φτερό
τα ελάφια όταν σκύβουν για νερό
μα εμένα που 'μαι δέντρο μες τη γη
με ξεριζώνει καθε χαραυγή
Ήλιε μου σε παρακαλώ πες στους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό για μας τους προδομένους
Σαν φονιάς τη μαύρη νύχτα ξαγρυπνώ
πίνω δάκρυ πίνω πρόστυχο καπνό
με μαχαίρια στην καρδιά μου δεν μπορώ
να τραγουδήσω και να καρτερώ

[black_velvet]

το πλοίο φεύγει και κουβεντιάζω
με κάποιον ναύτη στην κουπαστή
μου λέει με πόνο για μια γυναίκα
που όρκο τού ‘'κανε πως θα 'μενε πιστή

και συλλογιέμαι με την σειρά μου
μήπως του φύγει ένα πρωί
φτερό στον άνεμο είναι η γυναίκα
φτερό στον άνεμο μες στη ζωή

[kuria]

Κάποιοι σε είπανε ζωή    
Ιερουσαλήμ και Μέκκα      
κι άλλοι σε είπαν θάνατο  
κι εγώ απλά γυναίκα