Ανεξήγητα φαινόμενα

[Atma]

Σύμφωνα με το Διόδωρο το Σικελό, οι πολυεπίπεδοι αυτοί κήποι στηρίζονταν σε μια περίπλοκη κατασκευή από χοντρούς τοίχους από τούβλα, πέτρινες κολόνες για θεμέλια, και δοκούς από φοινικόδεντρα σε πυκνή διάταξη. Με το χώμα που είχαν βγάλει όταν άνοιξαν την τάφρο μέσα στην οποία θα έχτιζαν το λαμπρό οικοδόμημα, οι βαβυλώνιοι έπλασαν τούβλα και τα έβαλαν να ψηθούν σε τεράστιους φούρνους. Με τη βοήθεια ζεστής πίσσας -αντί για τσιμέντο- έχτισαν τα εσωτερικά τοιχώματα της τάφρου και στη συνέχεια τον τοίχο του οικοδομήματος, στεγανοποιώντας το στη συνέχεια ανά 30 στρώματα με πίσσα και πλέγματα από καλάμια. Στην κορυφή του τείχους, κατασκεύασαν πύργους του ενός ορόφου, αφήνοντας στην απόσταση που χώριζε κάθε πύργο ένα διάστημα αρκετά πλατύ ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί με άνεση μια άμαξα με τέσσερα άλογα. Στα πλάγια του τείχους εκείνου που δε βρισκόταν προς τη μεριά του ποταμού Ευφράτη είχε ανοιχθεί τάφρος κατά μήκος του τείχους, τάφρος η οποία τροφοδοτούνταν με νερό από τον ποταμό.

Για να επιτύχουν στο να διατηρούν ζωντανό και δροσερό τον κήπο σε μια περιοχή όπου σπανίως έβρεχε, ένας ολόκληρος θαυμαστός μηχανισμός πρέπει να είχε στηθεί από τους μηχανικούς του βασιλιά. Για να έρχεται το νερό από τον κοντινό Ευφράτη και να διαχέει όλα τα κλιμακωτά επίπεδα του κήπου, έπρεπε το πότισμα να ξεκινά από τα επάνω προς τα κάτω. Για το λόγο αυτό,  πρέπει να χρησιμοποιήθηκε μια υπερυψωμένη δεξαμενή στην οποία το νερό έφτανε με ένα μηχανισμό που αποτελούνταν από δύο πολύ μεγάλους τροχούς, ο ένας σε υψηλότερο επίπεδο από τον άλλο και οι οποίοι συνδέονταν μεταξύ τους με μια αλυσίδα. Σκλάβοι κινούσαν τους τροχούς, και κάδοι που ήταν συνδεμένοι με τους τροχούς βυθίζονταν στα νερά του ποταμού, έπαιρναν νερό και το μετέφεραν ανοδικά στην υπερυψωμένη δεξαμενή.

Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό! Μια δροσερή όαση 24 περίπου μέτρων ψηλής στο μέσον μιας αφιλόξενης ξηρής γης. Μια όαση πολυεπίπεδων κήπων με ανθισμένα εξωτικά φυτά που ο Ναβουχοδονόσορας είχε εισάγει από ξένες χώρες. Ένα επιβλητικό οικοδόμημα με εκατοντάδων ειδών δέντρα και φυτά να ξεχειλίζουν από μπαλκόνια και πεζούλια.

Μέχρι σήμερα οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να συλλέξουν νέες πληροφορίες σχετικά με του κρεμαστούς κήπους. Σε πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή της αρχαίας Βαβυλώνας στο Ιράκ, η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε τα θεμέλια του παλατιού των βασιλιάδων. Δίπλα σχεδόν, βρέθηκε ένα κτίριο με θόλους, με χοντρούς τοίχους και με αρδευτικό σύστημα. Κάποιοι αρχαιολόγοι υποστήριξαν ότι πρόκειται σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους για τους κρεμαστούς κήπους, ωστόσο η πολύ μεγάλη απόστασή του από τον Ευφράτη δεν επιτρέπει ανάλογο συμπέρασμα, αφού ο Στράβων περιγράφει πως οι κρεμαστοί κήποι βρίσκονταν δίπλα στον ποταμό. Ωστόσο, άλλη αρχαιολογική έρευνα εντόπισε στις όχθες του ποταμού πυκνούς όγκους τοίχων που πιθανόν να χτίστηκαν προκειμένου να συγκρατήσουν ταράτσες και μπαλκόνια σαν εκείνα που περιγράφονται στις αρχαίες αναφορές σχετικά με τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας.

[Atma]

Αγρογλυφικα και ανεμοστρόβιλοι.



Μια νέα θεωρία - ερμηνεία για τον σχηματισμό των  crop circles έρχεται στο προσκήνιο, μετά από ένα περιστατικό στις 4 Ιουλίου κοντά στην πόλη Mayville στην πολιτεία του Wisconsin των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η θεωρία αυτή διαμορφώθηκε ύστερα από την δημοσιοποίηση ενός περιστατικού που έζησε κατά την διάρκεια μια πρωινής σφοδρής θύελλας που έπληξε την περιοχή και τα κτήματά του ο αγροκτήμονας Athrour Rantala.  Ο Rantala υποστήριξε ότι είδε έκπληκτος να σχηματίζονται μπροστά στα μάτια του οι εντυπωσιακοί κύκλοι και τα απίστευτης γεωμετρίας σχήματα, τα γνωστά crop circles. Όπως περιέγραψε είδε την διαμόρφωση αυτών των σχημάτων μέσα στην θύελλα με την ταυτόχρονη παρουσία ενός μικρού ανεμοστρόβιλου πάνω από τα κτήματα με τα σιτηρά. Όπως είπε ο ανεμοστρόβιλος αλλά και κάποιες άλλες δυνάμεις, πιθανότατα φυσικές δυνάμεις που δεν ήταν αντιληπτές,  " ζωγράφισαν " στα κτήματά του.

Με την δημοσιοποίηση του περιστατικού και με την πιστοποίηση της ύπαρξης των σχημάτων, πολλοί επιστήμονες και ερευνητές αυτών των φαινομένων άρχισαν να ασχολούνται με αυτό, και να εξετάζουν την διαμόρφωσης των crop circles μέσα από τα νέα δεδομένα που έδινε η παρουσία του ανεμοστρόβιλου την στιγμή του σχηματισμού τους. ( Την ίδια στιγμή και εκατοντάδες πολίτες από όλη την χώρα αναζητούσαν τηλεφωνικά τον  Rantala προκειμένου να ενημερωθούν σχετικά με το περιστατικό ).  

Ιδιαίτερα με το περιστατικό ασχολήθηκαν αναλυτές των καιρικών φαινομένων και βιολόγοι του πανεπιστημίου του Wisconsin. ενώ εμπειρογνώμονες και ερευνητές που μετέβησαν στα κτήματα αυτά προέβησαν σε λεπτομερή έλεγχο και συγκέντρωση στοιχείων, μελέτησαν τις κλίσεις και το με μεγάλη ακρίβεια μυστηριώδες πάτημα των σιτηρών, ενώ ταυτόχρονα προχώρησαν στην συλλογή φυτών σιταριού τόσο από το εσωτερικό, όσο και από το εξωτερικό των σχηματισμένων κύκλων. Ένα κλιμάκιο επιστημόνων με επικεφαλής τους καθηγητές Clair και Madison έστειλαν τα δείγματα που συνέλεξαν στο Πανεπιστήμιο της Μινεσσότα για εκτενέστερη ανάλυση.  

Ο Rantala θεωρείται ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που είχαν την τύχη να βρεθούν την στιγμή που σε κάποιο σημείο σχηματίζoνταν  crop circles, και η αναφορά του που θεωρείται απόλυτα αξιόπιστη, ενδέχεται να ανοίξει νέα πεδία έρευνας στην προσπάθεια της ερμηνείας του μυστηριώδους αυτού φαινομένου.

[Bijoux]

Παράλληλες διαστάσεις

Ακόμα κι αν είναι πάντα οι συγγραφείς μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας εκείνοι που θα διψούν πάντα για την ανακάλυψη νέων διαστάσεων και παράλληλων κόσμων, οι ίδιοι οι επιστήμονες θεωρούν ότι πιθανότατα ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε προφέρει πολλά ακόμα πράγματα προς εξερεύνηση.  Κάποιοι θεωρητικοί κοιτάζουν μάλιστα προς την κατεύθυνση της πιθανότητας ύπαρξης παράλληλων κόσμων, μόνο και μόνο όμως ως μιας κάποιας λύσης στα αδιέξοδα που τους θέτουν ορισμένα επιστημονικά προβλήματα.  Θα βρούμε θεωρίες για παράλληλα σύμπαντα κυρίως σε δυο επιστημονικούς χώρους, σ' εκείνον της κβαντικής φυσικής και σ' εκείνον της κοσμολογίας.

Ένας από τους βασικότερους νόμους της κβαντικής μηχανικής είναι ότι οι ίδιες αιτίες δεν προκαλούν πάντοτε υποχρεωτικά τα ίδια αποτελέσματα.  Σε κάποια πειράματα της κβαντικής φυσικής, ένα άτομο (ηλεκτρόνιο, φωτόνιο) μπορεί να "αποφασίσει" για παράδειγμα να πάει αριστερά ή δεξιά.  Έτσι, ενώ οι αρχικές συνθήκες μπορεί να είναι απολύτως οι ίδιες, είναι αδύνατο να προβλέψουμε την κατεύθυνση που θα πάρει.  Η επιλογή μιας εκ των δυο κατευθύνσεων εξαρτάται ολοκληρωτικά από την τύχη.  Αυτό το φαινόμενο μελετήθηκε εκτενέστατα από την επιστημονική κοινότητα και πολλοί ήταν εκείνοι που πρότειναν τις προσωπικές τους θεωρίες προκειμένου να εξηγήσουν, αλλά κυρίως για να αποτρέψουν αυτήν την ανεπιθύμητη παρέμβαση της τύχης.

Το 1957, ο φυσικός Hugh Everett III θα προτείνει μια περίεργη θεωρία:  δεν υπάρχει παράγοντας τύχη, διότι το άτομο πήρε και τις δυο κατευθύνσεις.  Στον "δικό μας" κόσμο κινήθηκε προς τ' αριστερά και σε κάποιον "άλλον" κόσμο, κινήθηκε προς τα δεξιά. Υπάρχει λοιπόν σύμφωνα με τη θεωρία αυτή ένας πολλαπλασιασμός παράλληλων κόσμων, σχηματίζοντας νέες διακλαδώσεις που τείνουν στο άπειρο, κάθε φορά που ένα άτομο οφείλει να διαλέξει ανάμεσα σε πολλαπλές επιλογές.  Όπως έλεγε ο φυσικός Paul Davies, είναι μια θεωρία που κάνει οικονομία σε υποθέσεις, κοστίζει όμως σε κόσμους ("cheap on assumptions, but expensive on universes!")...

Η δεύτερη θεωρία για τους παράλληλους κόσμους μας έρχεται από την κοσμολογία.  Σύμφωνα με την κλασσική θεωρία του Big Bang, το σύμπαν γεννήθηκε από ένα σημείο, μια κουκίδα, όπου οτι,δήποτε περιέχει ήταν συμπυκνωμένο σε έναν όγκο μηδενικό.  Όμως, τι υπήρχε στην πραγματικότητα πριν από το Big Bang;   Σύμφωνα πάντα με την κλασσική εξήγηση, δεν υπήρχε τίποτα απολύτως.  Ούτε ο χρόνος ούτε και ο τόπος δεν υπήρχαν.  Και οι δυο αυτές διαστάσεις εμφανίστηκαν ταυτόχρονα με τη δημιουργία του σύμπαντος.  Παρ' όλ' αυτά, κάποιοι αστροφυσικοί εξέφρασαν την υπόθεση ότι το Big Bang μας ήταν ίσως μια "φούσκα" που γεννήθηκε μέσα σε ένα είδος "κοσμικού σαπουνοαφρού".  Τότε, το σύμπαν μας δεν είναι ένα και μοναδικό.  Άλλα σύμπαντα, όπου οι νόμοι της φυσικής είναι ίσως πολύ διαφορετικοί από τους δικούς μας, ξεπήδησαν πιθανότατα μέσα απ' αυτόν το σαπουνοαφρό.

Δυστυχώς, τόσο στην περίπτωση των κβαντικών κόσμων όσο και σ' εκείνον των κοσμολογικών "φουσκών", φαίνεται ότι, εξ ορισμού, είναι τελείως αδύνατο να ανιχνεύσουμε κάποια πληροφορία σχετικά μ' αυτά τα παράλληλα σύμπαντα.  Ίσως να υπάρχουν και να μην το μάθουμε ποτέ, ίσως απλούστατα να μην υπάρχουν καθόλου.  Είναι αδύνατο να το πούμε.  Οι περισσότεροι ερευνητές, διαλέγουν απλούστατα τη δεύτερη πιθανότητα...

[Bijoux]

Σείριος

το μυστηριώδης αστέρι


Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Σείριος αποτέλεσε το πιστό σκυλί του κυνηγού Ωρίωνα. Τόσο το κυρίως αστέρι όσο και το μικρότερο που το συνοδεύει, ήταν η συντροφιά της αστρικής μυθολογίας της Μεσοποταμίας. Η περίπτωση του Κυνηγού Ωρίωνα, δελεάζει και τον πλέον απαιτητικό ενδιαφερόμενο για τη γνώση του γαλαξιακού στερεώματος.

Ο μύθος φέρει τον θεό του ήλιου Απόλλωνα να ζηλεύει τον Ωρίωνα, εξ αιτίας της αγάπης του για τη θεά Άρτεμη. Για να εξουδετερώσει τον φημισμένο κυνηγό, ο Απόλλωνας μηχανεύεται αγώνες τοξευτικής στους οποίους η θεά συμμετέχει και σκοτώνει άθελα της τον Ωρίωνα. Από τότε τον τοποθετεί σε τέτοιο σημείο στον νυχτερινό ουρανό ώστε να διακρίνεται και από τα δύο ημισφαίρια. Στη συνέχεια αποφασίζει να μην τον αφήσει μόνο. Τοποθετεί σχεδόν δίπλα του τον πιστό σκύλο Σείριο και άλλο ένα μικρότερο κουτάβι για να τον συντροφεύουν στην αστροπολιτεία.

Ιστορικά, πολλοί πολιτισμοί έχουν κατανοήσει την ξεχωριστή σημασία του συγκεκριμένου αστεριού. Λατρευόταν στην κοιλάδα του Νείλου πολύ πριν ιδρυθεί η Ρώμη και πολλοί αρχαίοι Αιγυπτιακοί ναοί κατασκευάστηκαν προσανατολισμένοι έτσι ώστε το φως από το αστέρι να μπορεί να διαπεράσει τους εσωτερικούς βωμούς τους. Οι Αιγύπτιοι βάσισαν το ημερολόγιο τους στο Σείριο ενώ οι Έλληνες το συνέδεσαν με τη θερμότητα του καλοκαιριού. Οι ημέρες των σκυλιών το καλοκαίρι, ήταν κατά την αρχαιότητα στην Αίγυπτο οι 40 πιο ζεστές ημέρες του χρόνου.
Ο Σείριος συσχετίστηκε με τον Αιγυπτιακό θεό Ανούβη που είχε όψη τσακαλιού και που ήταν ο κύριος εκφραστής των νεκρικών ιεροτελεστιών, ζυγίζοντας τις ψυχές και απονέμοντας δικαιοσύνη. Άλλοι τον παρομοίωσαν με τον φοβερό Κέρβερο, το τρικέφαλο σκυλί που σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία φύλαγε τις πόρτες του Άδη. Υπάρχουν όμως μερικά άλυτα μυστήρια σχετικά με το άστρο. Οι αρχαίες παρατηρήσεις το περιγράφουν ως κόκκινο όταν σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Σείριος Α είναι γαλαζωπό λευκό. Η απόκλιση αυτή στο χρώμα απορρίπτεται από τους αστρονόμους, λόγω του ότι το χρονικό διάστημα χιλιάδων ετών είναι πολύ σύντομο για πιθανή χρωματική αλλαγή. Άλλωστε δεν έχει παρατηρηθεί κάποια πιθανή εξέλιξη από κάποιο νεφέλωμα που θα μπορούσε να προκαλέσει την οποιαδήποτε τροποποίηση.


[img]http]

[Bijoux]

Η ΦΥΛΗ ΝΤΟΓΚΟΝ

Στο νότιο Μαλί (πρώην Γαλλικό Σουδάν), εκεί που ο ποταμός Νίγηρας παρουσιάζει μεγάλη καμπή, ζει μια φυλή που την αποτελούν φτωχοί αγρότες, οι Ντογκόν. Οι σπηλιές των βουνών Χομπορί στην περιοχή Μόπτι είναι οι κατοικίες τους, ενώ οι κοντινότερες πόλεις είναι το Τιμπουκτού στα βόρεια και η πρωτεύουσα της Άνω Βόλτας Ουαγκαντούγκου στο νότο. Οι Ντογκόν λέγεται ότι κάποτε ήταν μέρος της φυλής Μαντίγκο που αρνήθηκε να εξισλαμιστεί στα τέλη του 17ου αιώνα και κατέφυγε στις σπηλιές για το λόγο αυτό. Η Δυτικοαφρικανική αυτή φυλή έχει αρκετά κοινά σημεία με τις υπόλοιπες της περιοχής. Η μεγάλη διαφορά όμως εστιάζεται στην αξιοσημείωτη προσήλωση στα έθιμα και τις παραδόσεις και ιδιαίτερα στη διατήρηση της θρησκευτικής τους μυστικότητας και πίστης. Οι πανάρχαιες λατρευτικές παραδόσεις τις φυλής και τα μυστικά που κατέχουν, εντυπωσιάζουν τον άνθρωπο των σύγχρονων και πολιτισμένων χωρών. Οι Ντογκόν έχουν ως αρχή και πυξίδα ένα άστρο που σε καμία περίπτωση δεν είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού και που πολύ δύσκολα εντοπίζεται ακόμα και με το τηλεσκόπιο.

Οι έρευνες για το άστρο αυτόεξασφάλισαν φωτογραφικό υλικό μετά το 1970. Οι Γάλλοι ανθρωπολόγοι που το 1930 επισκέφθηκαν τη φυλή έμειναν έκθαμβοι όταν οι Ντογκόν τους μίλησαν για το περίεργο φωτεινό ουράνιο σώμα που μόνο εκείνοι μπορούσαν να διακρίνουν, εξηγώντας τους ότι τις πληροφορίες πήραν από εξωγήινους επισκέπτες που ήρθαν από άγνωστο αστρικό σύστημα.
Η περιγραφή του συγκεκριμένου αστεριού οδήγησε τους αστρονόμους στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για τον Σείριο Β’ που οι άνθρωποι της φυλής αποκαλούσαν Πο Τολό
Το 1844 οι τότε αστρονόμοι παρατήρησαν ορισμένες ανωμαλίες στις κινήσεις του κυρίως αστεριού (Σείριου Α’) και υποπτεύθηκαν ότι μπορεί να υπάρχει και άστρο συνοδός, του οποίου η έλξη βαρύτητας πιθανόν να το επηρέαζε.

Γύρω στο 1862 και μετά από αρκετά χρόνια επίμονης έρευνας, άρχισε να διακρίνεται αμυδρά το δεύτερο αστέρι που ήταν όμως αρκετά πιο μικρό για να μπορεί να ασκεί έλξη στο μεγαλύτερο που είναι σε μέγεθος διπλάσιο από τον δικό μας ήλιο και τουλάχιστον 20 φορές πιο ακτινοβόλο.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Σείριος Β’ είναι ένας «Λευκός νάνος» που διαφέρει όμως από τα αστέρια της ίδιας κατηγορίας λόγω του ότι αν και μικροσκοπικός, είναι τόσο βαρύς που μπορεί να ασκεί έλξη βαρύτητας πάνω στον κυρίως Σείριο. Μάλιστα οι Ντογκόν ονομάζουν το άστρο Πο Τολό. Τολό σημαίνει στη διάλεκτο τους αστέρι και Πό ονομάζουν έναν εξαιρετικά μικρό σπόρο φυτού. Θέλουν με τη σύνθετη αυτή λέξη να δώσουν με τον πιο απλό και έντονο τρόπο, το στίγμα του. Ο Πο Τολό (Σείριος Β’) είναι για αυτούς το πιο μικροσκοπικό αστέρι αλλά παράλληλα και το πιο βαρύ. Τόσο βαρύ που ούτε όλα τα πλάσματα του κόσμου μαζί, δε μπορούν να το σηκώσουν. Το χρώμα του είναι λευκό και η τροχιά του ελλειπτική. Οι άνθρωποι της φυλής πιστεύουν ότι πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από τον Σείριο κάθε 50 έτη και μάλιστα διοργανώνουν ειδική τελετή για να τιμήσουν τη μνήμη αυτού του γεγονότος.

 :arrow: