ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

[PoiSoN_GiRL]

Πάρε με (μέσα σου να κρυφτώ)


Σαν δυο φωτάκια βραδινού αεροπλάνου
τα δυο σου μάτια και χαράζουν τον αέρα
η αγκαλιά σου ειναι η σκάλα του Μιλάνου
κι εγώ αποψε έχω επίσημη πρεμιέρα

Πάρε με πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα
πριν απ'το βράδυ αυτό

Θέλω να δω το πρόσωπο σου ανθισμένο
να με φιλάς όλη τη νύχτα όσο αντέξεις
σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο
σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις

Πάρε με πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα
πριν απ'το βράδυ αυτό

Κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου
εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι
όχι πως έχω το κλειδι του παραδείσου
μα σ' αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι

Πάρε με πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σαν να μην έζησα
πριν απ'το βράδυ αυτό

[PoiSoN_GiRL]

Πριν το τέλος


Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
μου κρατούσες το χέρι ότι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει

Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία

Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ

Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω

[ksenixths]

   

mprabw poison girl

egw tha hthela na akoysw h mallon na diabasw to "mia balanta gia ton giannh"an mporeis  

[PoiSoN_GiRL]

Σ' ακολουθώ


Σ' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω
σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό
Σ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω
μες στο λακάκι που 'χεις στο λαιμό
       
Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με
μες στο μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
μη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ
   
Σ' ακολουθώ και πάνω σου κολλάω
σαν φανελάκι καλοκαιρινό      
Σ' ακολουθώ σ'αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ

[PoiSoN_GiRL]

Σ' αγαπώ να προσέχεις


Με κοιτάς μες τα μάτια
μα ποτέ σου δεν είδες
τα σβησμένα μου φώτα
τις χαμένες μου ελπίδες.

Το μηδεν του Σαββάτου
της αυγής το γαμώτο
με κοιτάς και σωπαίνεις
κι η σιωπή κάνει κρότο.

Με κοιτάς λες και είμαι
τρύπιο πάνω σου ρούχο
μου ζητάς να σκοτώσω
την αγάπη που σου'χω.

Και φοβάμαι μη φύγεις
ο αέρας παγώνει
κι η καυτή σου ανάσα
το μυαλό μου θολώνει.

Και φοβάμαι μη φύγεις
μα άλλο δρόμο δεν έχεις
και σου γράφω στο τζάμι
σ'αγαπώ να προσέχεις.

Με κοιτάς μες τα μάτια
κι απορείς που δεν κλαίνε
η αγάπη δε φευγει
είναι μέσα μας λένε.

Κάπου αλλού ταξιδεύεις
κι όμως πλάι μου είσαι
μεσ' την τρέλα του κόσμου
μ'αγνοείς κι αγνοείσαι.

Με κοιτάς μεσ τα μάτια
και η μέρα τελειώνει
σαν τον ήλιο που φεύγει
με κοιτάς και νυχτώνει.

[PoiSoN_GiRL]

Μπαλάντα στο Γιάννη Κ.


Μάτια που γυαλίζουν στις γωνίες
Τρύπες από σύριγγες ηχούν
Στα στενά σοκάκια οι αγωνίες
σέρνονται και σ' ακολουθούν

Κατέβηκες στα στέκια του Περαία
Μέσα από δρομάκια σκοτεινά
Κοιμήθηκες αργά στην προκυμαία
Γιάννη πεσ' μου ποιός σε κυνηγά

Το πρωί καράβι για τη Θύρα
βρέθηκες στην Οία να μεθάς
με δυο Αγγλίδες κι άλλη μια Γαλλίδα
Γιάννη πεσ' μου αν τις αγαπάς

Κάποια μαύρη πήρες μεσ' το πλοίο
που ήρθε απ' το Μαρόκο να σε βρεί
έφτανε για να μην κάνει κρύο
κι αύριο ποιός ξέρει τι θα βγεί

Στήνεις μια κομπίνα στην Αθήνα
κάτι λέει με κάνναβη Ινδική
το 'γραψαν μάλιστα κι οι εφημερίδες
κι έτσι βρέθηκες στη φυλακή

Φτήνια μέσα κι ότι θέλεις
ότι η ψυχή τραβάει θα το βρείς
χρήμα να 'χεις μόνο να πληρώνεις
ή καρφί να γίνεις ή στηθείς

Πέσανε τα μέσα μ' ένα θείο
που ήξερε ανθρώπους ειδικούς
χάθηκε μισό ξενοδοχείο
και να 'σαι έξω, μέσα σε τρελούς

Άκουσες να λεν για τη Βομβάη
σκέφτηκες να πας και προς τα 'κει
εκεί που οι τροβαδούροι λεν πεθαίνουν
πριν να ξημερώσει το πρωί

Είπαν πως οι μπάτσοι σε βουτήξαν
κι άλλοι πως γυρνάς στην Αφρική
Πέταξες ψηλά κι ας λεν σε ρίξαν
Γιάννη δε σε χωράει όλη η γη

Κιθάρες θα σου πρέπαν συνοδεία
σε μια μερσέντες πάνω ασημιά
ροκ ορχήστρα θα 'ναι η κομπανία
μόνο που δε θα 'σαι εκεί πια

Γιάννη σε θυμάμαι, δε στο κρύβω
μαζί με ζήλια ίσως και θυμό
κινήσαμε παρέα μα σε λίγο
έφυγες εσύ κι έμεινα εγώ


( ksenixths δικο σου )   :wink:  :wink:

[PoiSoN_GiRL]

Πόρτο Ρίκο


Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη

Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε
στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:
«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας
πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»

Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά
κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι
αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα
έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη

Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες
ημερολόγια καίει και πτυχία
Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό
για τις ζωής του την σκηνοθεσία

Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, Σαουθ Άφρικα
στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι
γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του
σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη

Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα
και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα
σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα
λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα

Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο
άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του
τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε
τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του

Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε
δεν έλειψε στιγμή απ' το πλευρό του
ζητώντας με μανία στην αγκάλη
την κόλαση και τον παράδεισό του

Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»

Τα χρόνια έχουν περάσει δεν θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα
αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο

Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ
με τον ματιών σας την φωτιά σημαία
είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε
μ’ αρέσει να αρμενίζουμε παρέα

[PoiSoN_GiRL]

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ


Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, να ‘μαστε πάλι
Όλα έχουν μείνει όπως τ' άφησες πριν χρόνια
Το ροζ φουλάρι σου το ρίμελ κι η κολώνια
Που κι αν ξεθύμανε μου φέρνει πάντα ζάλη

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, σπάστα και ρίχτα
Τα λόγια που 'λεγες η αγάπη πριν ραγίσει
Δε σε ρωτώ αν ήρθες μόνο για μια νύχτα
Μα σ' αγαπώ κι ας σ' έχουν χίλιοι περπατήσει

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' ασε με πάλι να καώ
Αντέχω για ένα γύρο ακόμα
η αγάπη θέλει σ' αγαπώ

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' όνειρο γίνε πλάνο μου
Πόσο μελό να γίνω ακόμα
για να κολλήσεις πάνω μου.

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, νάμαστε πάλι
Στρώνω όπως πάντα για δυο άτομα τραπέζι
Το δίσκο βάζω που σου άρεσε να παίζει
Και σε κερνώ απ' το στερνό μου το μπουκάλι

Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, στήνω σκακιέρα
Να ξανακάνεις χίλια ματ στην ευτυχία
Σαν στρατιωτάκι σου έτοιμο για θυσία
Στα άγρια μεσάνυχτα σου λέω καλημέρα

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' ασε με πάλι να καώ
Αντέχω για ένα γύρο ακόμα
η αγάπη θέλει σ' αγαπώ

Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' όνειρο γίνε πλάνο μου
πόσο μελό να γίνω ακόμα
η αγάπη θέλει "σ' αγαπώ"

[PoiSoN_GiRL]

Σε θέλω


Είν' ο αέρας που τα βράδια μου σφυράει
Είν' η καρδιά μου που φρικτά σε αγαπάει
Είν' η ζωή μας που αφήσαμε και πάει
μια φλέβα έρωτα που σπάει και χτυπάει
 
Είναι το φως σου που μ' αγγίζει και ανθίζω
είναι που έμαθα στο τίποτα να ελπίζω
είναι που έπαψα την τύχη μου να βρίζω
μια τύχη άτυχη που πια δεν την γνωρίζω
 
Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω
 
Σε θέλω, σε θέλω
σε 'σένα που ελπίζω
σε 'σένα με χαρίζω
 
Είναι τα μάτια σου που κλείνεις και τρομάζω
είναι που μέσα σου σαν χρώμα ξεθωριάζω
είναι που θέλω το κορμί σου και διστάζω
μη φύγει τ' όνειρο καθώς θα σ' αγκαλιάζω
 
Είν' η κορδέλα σου που φέρνει το άρωμά σου
αυτή που μάζευες τις νύχτες τα μαλλιά σου
νύχτες που σ' έπινα στα bar της αγκαλιάς σου
σήκω ξημέρωσε θ' αργήσεις στην δουλειά σου...
 
Σε θέλω...

[PoiSoN_GiRL]

Σπάνε οι χορδές μου


Σαν ένας τοίχος με συνθήματα κι αφίσες
έγινε η σχέση που σου είχα εμπιστευτεί,
σαν κάποια στάση που με νύχτα και βροχή
το τρόλεϋ που 'φυγε στέκεται και κοιτάει.

Τώρα μοιράζομαι τη νύχτα μοναχός μου
κι' είναι απόψε που σε θέλω πιο πολύ,
με προσπερνάει στη στροφή ο εαυτός μου
βγάζει μια εικόνα σου και με πυροβολεί.

Σπάνε οι χορδές μου, σπάνε σαν γυαλί
μου χαρακώνουν ετούτη τη μπαλάντα.
Να, στη χαρίζω θα 'ναι η αμοιβή
κάθε φορά που θα ερωτεύεσαι για πάντα.

Με την κιθάρα μου σκιτσάρω μια μορφή
σου τη χαρίζω για τ' απομνημονεύματά σου,
η φάτσα μου είναι με τη μύτη τη στραβή
κι ένα σημάδι στο λαιμό απ' τον ερωτά σου.

Σε βλέπω πάντα πίσω απ' τον καπνό
σε μια γωνιά να κρύβεσαι απ' τα φώτα,
να ‘τανε λέει χωρίς να σου το πω
να ‘ρθεις εδώ να μου σκουπίσεις τον ιδρώτα.

[PoiSoN_GiRL]

Φοβάμαι


Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Και'γω που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιου
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόντα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ'τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρις εμένα...

Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γελάδα που στραβώνει
και δε σ'αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ'όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ'ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ'ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή

[PoiSoN_GiRL]

Φρέσκο χιόνι


Τίποτα δε βλέπεις μάτια μου
Τίποτα απ'όσα κάνω
Όλα είναι για σένα μάτια μου
Κι ας το νιώθω πως σε χάνω

Δε ρωτάς ποτέ για μένανε
Πού μας πάει αυτή η μοίρα
Μόνο φεύγεις, φεύγεις κι έρχεσαι
Κι από σένα εγώ τί πήρα

Φρέσκο χιόνι
Τα δυο σου χέρια όταν απλώνεις
Στη διψασμένη μου αγκαλιά
Και τί θα γίνει όταν μια μέρα
μου λιώσεις έτσι ξαφνικά
Μάτια μου, φρέσκο χιόνι
Αχ, φρέσκο χιόνι

Στην παγίδα πάλι πιάνομαι
Πάλι το τραγούδι πιάνω
Όλα είναι για σένα μάτια μου
Πόσο ακόμα παραπάνω;

[PoiSoN_GiRL]

Χαμένες αγάπες


Δυο σταγόνες στο τζάμι
η ψυχή μου ποτάμι
έναν ξέμπαρκο στίχο
σημαδεύω στον τοίχο, δεν μπορώ.

Η αγάπη στερεύει
ένα ψέμα γυρεύει
μάκρια μου δε μένει
και μαζί μου πεθαίνει, δεν μπορώ.

Ονειρευομαι ταχα
ένα βλέμμα μονάχα
να σκεπάσω το σώμα
που κρυώνει ακόμα, δεν μπορώ.

Τώρα πια έχεις φύγει
τώρα μείναμε λίγοι
ο αιώνας αλλάζει
κι όμως ίδιος μου μοιάζει, δεν μπορώ.

Σαν αέρας γυρίζεις
μια ζωή χαραμίζεις
περπατάς στα χαμένα
δεν πιστεύεις κανένα, δε μιλάς.

Στο βυθό της αβύσσου
κατεβαίνω μαζί σου
με τραβάς απ'το χέρι
και κανένας δεν ξέρει πού με πας.

Σε κερδίσαν οι φήμες
σου καήκαν οι μνήμες
έχεις χρόνια σωπάσει
μ'έχεις πλέον ξεχάσει, δε μιλάς.

Χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες παλιές
χάμένες αγάπες στιγμές απουσίσς χαμένες για πάντα στιγμές

Θέλω να σε ξαναδώ
ειν'αλλιώτικα εδώ
άναψέ μου μια φωτιά στον ουρανό
θέλω να σε ξαναδώ.

[ksenixths]

thx a lot poison girl.eisai poly kalh  

[PoiSoN_GiRL]

να εισαι καλα ksenixths μου ! σμουτς  :wink: