ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΓΚΟΣ & ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ

[PoiSoN_GiRL]

Μουσικό νερό

Σε πήρε ο ύπνος στο χαμόγελό σου
Όλη νύχτα φύλαγα
συντοφιά στον άγγελό σου
Τα μάτια σου θύμισες
Γαλαζοπράσινες λίμνες
Αγριολούλουδα θλιμμένα
που ανβιώνουνε μνήμες
Κάποιο πρωι θα σε ξυπνήσω έτσι απλά
κι όταν μυρίσω πάνω σου τα όνειρα τα χθεσινά
θα σου χαρίσω μουσικό νερό για να ξυπνήσεις
είναι ο καιρός στην παιδική σου φωνή να γυρίσεις

Το ξέρω θα φύγεις την αυγή
Πανσέληνος γλυκό κρασί
Είπες θα φύγω μακριά
Απόψε η θλίψη μου με νικά
Άγγελοι χαϊδεύουν το κορμί σου
Ζεσταίνονται στην γλυκειά αναπνοή σου
Ζωγραφίζουν τα όνειρά σου
κι εγώ φοβάμαι να μείνω μακριά σου

[PoiSoN_GiRL]

Ο Καβαλάρης τ`ουρανού

 
Αν δεν μπορείς να μετρήσεις τ` αστέρια
στο βυθό μιας λίμνης
Αν δεν μπορείς να ακούσεις το πρωινό
τραγούδι της σελήνης
Αν δεν μπορείς να νιώσεις την καρδιά
της μητέρας γης
Αν δεν μπορείς να γευθείς το φιλί
της ηλιοβροχής

Αν δεν μπορείς - αν δεν μπορείς
αν δεν μπορείς δεν ανήκεις σε μας
δεν μπορείς να φοράς
το τατού του μεγάλου ουρανού
Αν δεν μπορείς - αν δεν μπορείς
αν δεν μπορείς δεν ανήκεις σε μας
δε θα γινεις ποτέ ουτε δώ ούτε αλλού
ούτε εδώ ούτε αλλού
ο καβαλάρης τ` ουρανού

Αν δεν μπορείς να ανασάνεις την αύρα
της άγριας ανεμώνας
Αν δεν μπορείς να ταξιδέψεις στον ποταμό
της πύρινης ζώνης
Αν δεν μπορείς να πολεμήσεις το μίσος
για την αγάπη της αυγής
αν δεν μπορείς να νικήσεις τον δράκο
του φιδιού της σιωπής

[PoiSoN_GiRL]

Κι αν είμαι εγώ


Μεθυσμένη πόλη
τα καράβια σου αρμενίζω
μάνα πόρνη
σαν νώθος γιος σε στραγγαλίζω
κορμί πληγή
νυχτερινή βροχή σε χρωματίζω
θανάτου φιλί
σε πελάτες την ψυχή μου χαρίζω

Κι αν είμαι εγώ κι αν είμαι εγώ
γίνομαι ένα τίποτα σαν μέσα μου γυρνώ
δεν είμαι εγώ κι αν πολύ ψηλά κοιτώ
γίνομαι ένα τίποτα
σαν μέσα μου δεν μπορώ να αγαπηθώ

Ουράνιοι δρόμοι
νυχτερίδα μοναξιάς με τρομάζει
άγριοι φόνοι
κραυγή ηδονής με ησυχάζει
αφέγγαροι ήλιοι
έγκλημα ζωής μέσα μου φωλιάζει
άγραφοι νόμοι
απολίθωμα καρδιάς με δικάζει

[PoiSoN_GiRL]

Μοναξιά

 
Εταίρες ερυνίες
θύμισες άπληστες
κλέβουν ψυχές
τα βράδια σκιές σκοτώνουν
λάγνες αγέννητες γιορτές

Ερωτιάρες γάτες φόνισσες
φορούν ανθρώπων φάτσες
σώματα ζωγραφιστά με μάσκες
πηδούν απ` τις ταράτσες

Μοναξιά αλήτισσα χόρεψε
χόρεψε πάνω στις πληγές
μοναξιά αλήτισσα χόρεψε
χόρεψε και ζήτα μου ότι θες

[PoiSoN_GiRL]

Ονειραετοί


Στην παράνοια του αλλόκοτου πάθους
στο βυθό του απότερου λάθους
ταουάζ τα κοράλια με κεντούν
λόγια σκύλων με πυροβολούν

Μεσάνυχτα και κάτι αγωνιώ
καταιγίδα με τραβά , ξαγρυπνώ
φιλιά αράχνης στην καρδιά μου κεντώ
χαροπαλεύω στου κορμιού μου τον ιστό

Ψηλά με τραβούν ονειραετοί
υποβρύχιες λήψεις κάτω από τη γή
οι φίλοι σου περίεργα με κοιτούν
λόγια σκύλων με πυροβολούν

[PoiSoN_GiRL]

Η Αλήθεια


Είναι ο θάνατος
καμμιά φορά λέω
είναι η ζωή
καμμιά φορά λέω
είναι ο πόνος
καμμιά φορά λέω
είναι η χαρά
καμμιά φορά λέω

Είναι ο θάνατος
υπάρχει μέσα σου
είναι η ζωή
υπάρχει μέσα σου
ειναι ο πόνος
υπάρχει μέσα σου
είναι η χαρά
υπάρχει μέσα σου

Η αλήθεια
είναι μέσα σου
η αλήθεια
είσαι εσύ

Είναι ο έρωτας
καμμιά φορά λέω
είναι το μίσος
καμμιά φορά λέω
είναι το σκοτάδι
καμμιά φορά λέω
είναι το φως
καμμιά φορά λέω

Είναι ο έρωτας
υπάρχει μέσα σου
είναι το μίσος
υπάρχει μέσα σου
είναι το σκοτάδι
υπάρχει μέσα σου
είναι το φως
υπάρχει μέσα σου

[PoiSoN_GiRL]

Το μπαρ


Μέσα στο μπαρ είναι όλοι μεθυσμένοι
και η νύχτα στην ανία είναι εθισμένη
τα ποτήρια ξενυχτούν στο αλκοόλ
τα ηχεία σε ρυθμό ροκ εν ρολλ

Πελάτες κυνηγημένοι λουφάζουν εδώ
όλα τα φώτα με πνίγουν στου καπνού τον βυθό
ορμάει θηρίο απ` του μυαλού τη σιγαλιά
μοιάζει ταινία που βλέπει φόνισσα μοναξιά

Έι μάγισσα δεν έχω τίποτα να φοβηθώ
σαλπάρω σε κλεμμένο περιπολικό
εδώ σερβίρουν οι εφιάλτες εν χορώ
εδώ ξεπούλησαν οι μάγισσες τα τελευταία σ`αγαπώ

Καταπάνω μου κινείσαι βολίδα στο κενό
τα φλογιμένα σου λόγια με τρώνε ζωντανό
για ακόμα μια φορά λες ξερά δεν σ`αγαπώ
τα χείλια σου μαχαίρια με φιλάνε νεκρό

Οι αφίσες στους δρόμους λύκοι μπαίνουν στο ποτό
Η ζωή μου φεύγει να σε φτάσω προσπαθώ
διαφημίσεις μου πασάρουν ένα θάνατο αργό
σε σκλαβοπάζαρα πουλιέμαι του εξαποδώ

[PoiSoN_GiRL]

Όσο κι ανα πληρωθώ

 
Μου φτάνει να βλέπω αν με αφήσεις
όταν κάνεις έρωτα με όποιον ψωνίσεις
δεν θα σου ζητήσω να με αγαπήσεις
θα πληρώσω όσα όσα μου ζητήσεις

Μου φτάνει μόνο να 'μαι η σκιά σου
σαν τα πίνεις μόνη στη γωνιά σου
όταν φτύνεις θεούς που πίνουν στην υγειά σου
θα πληρώσω όσο όσο τα ποτά σου

Κουρέλια μνήμες λάμψη στον ουρανό
το μαχαίρι μου γυμνό σου χαϊδεύει το λαιμό
να το ξέρεις όσα όσα κι αν πληρωθώ
μόλις γυρίσεις μόλις γυρίσεις μόλις γυρίσεις
θα εξαφανιστώ μα όσα κι αν πληρωθώ

Μου φτάνει γυμνό να με αφήσεις
να κάνω ερωτήματα δίχως απαντήσεις
αν λίγο αξίζω να με ποθήσεις
θα πληρώσω όσο όσο κι ας μη με συμπαθήσεις
μου φτάνει μόνο να 'μαι η σκιά σου
τον ήλιο θα κλέψω να 'χεις στη ματιά σου
θα σκοτώσω για σένα αν πάρουν τη χαρά σου
θα πληρώσω όσο όσο για να 'μαι κοντά σου

[PoiSoN_GiRL]

Δάκρυ


Μια ζωγραφιά που έκαναν παιδιά
σ' ένα γκρεμισμένο τοίχο στην αμμουδιά
με τη μορφή σου μοιάζει στην αντηλιά
ένα αερόστατο σε φέρνει από ξένη αγκαλιά

Με βότσαλα αστρικά στα χρώματα σου
γράψαν νεράιδες ξωτικά το όνομα σου
αργοναύτες φέραν χρυσά χτένια στα μαλλιά σου
η αλμύρα λέει στο κρασί
πως δεν με θες πια κοντά σου

Που νάσαι τώρα ουρανέ
να μου δώσεις λίγη αγάπη σου ζητώ
σαν ουράνιο τόξο ένα δάκρυ
μπαίνει μέσα μου με το ποτό
Ένα κοχύλι που μοιάζει φυλακή
και μου 'δωσες για φυλαχτό
σαν παραμύθι πάνω στην άμμο
τα ίχνη των χειλιών σου μετρώ

Κουρσάροι πειρατές σ' έρημη ακροθαλασσιά
στόλισαν αρώματα στη γυμνή σου φορεσιά
του ήλιου κέντησαν τα πιο γλυκά φιλιά
κλέψαν στα ζάρια την αγαπημένη σου ματιά

Ιππότες σταυροφόροι μέτρησαν τα βήματα σου
στα κύματα περπάτησαν για τον έρωτα σου
μαρμαρωμένοι πρίγκιπες έστειλαν το μήνυμα σου
ένα κοχύλι λέει
πως δεν με θες πια κοντά σου

[PoiSoN_GiRL]

Λούνα Πάρκ


Στο λούνα παρκ η παράσταση αρχινά
ο ασώματος εραστής σας προσκυνά
όλοι στις θέσεις σας κρατηθείτε γερά
το τραινάκι του τρόμου ξεκινά

Ακροβάτες παλεύουν με άγρια θηρία
ξυλοπόδαροι που γράφουν ιστορία
χορεύτριες γυμνές χαρίζουν λαγνεία
η Χιονάτη τους επτά νάνους στην πορνεία

Το μαλλί της γριάς κλέβει παιδιά
μια μπαλαρίνα κλαίει στα κρυφά
κάποιος σημαδεύει στη σκοποβολή
κάποιος κέρδισε ένα δανεικό φιλί

[PoiSoN_GiRL]

Περνάς Καλά

 
Ήταν κάποιος που'χε
όσα κορίτσια ποθούσε
μεσ' στο παλιό σπίτι
την καρδιά τους ρουφούσε
και τα παιδιά που μέναν
μέναν δίχως αγκαλιά
λέγαν πως ο ασχημομούρης
περνάει πολύ καλά

Έχει λάβδανα βοτάνια μυστικά
το παλιό σπίτι ξέρει πολλά
έχει συνταγές από μέρη ξωτικά
κι όποιος τα 'χει περνάει πολύ καλά

Περνάς καλά ρε μάγκα περνάς καλά
Περνάς καλά ρε μάγκα περνάς πολύ καλά

Ο πιστός του φίλος φεγγαράδα
τα βρίσκει με το χάρο κρυφά
να τον κάνει λέει γυναίκα
με χαρίσματα γλυκά
να κλέψει θέλει το ξόρκι
να το χαρίσει στα παιδιά
που τα κορίτσια ξετρελαίνει
τρελαίνει για τα καλά

Στο παλιό σπίτι μπροστά
την κάνει και χάθηκε παντοτινά
οι μάγκες μάταια τον ψάχναν
και μέναν χαρμάνια τρελά
μπουκάρουν με τα όπλα μέσα
βρίσκουν ηλιαχτίδα πριγκηπέσα
του έρωτα τ' ανάγλυφα φιλιά
χωρίς αγάπη δεν έχουν μπέσα

[PoiSoN_GiRL]

Υπάρχει για όλους μια κόλαση

 
Πέρα απ' τα τρελάδικα
που φιλιούνται δικαστές
Πέρα απ' τα πλυντήρια
που τρώνε νοικοκυρές
Πέρα απ' τα μαιευτήρια
μεθόδων ανακριτικών
Πέρα απ' τους νεκρούς εραστές
των κοινωνικών λειτουργούν

Υπάρχει για όλους μια κόλαση
Μπορείς να διαλέξεις την δικιά σου

Πέρα απ? το φόβο του σήμερα
γεννιέται η συνήθεια
Πέρα απ' το ψέμα χίμαιρα
που γυμνώνει την αλήθεια
Πέρα απ' το λυκόφως
της αληθινής αγάπης
Πέρα απ' την αθανασία ψυχής
της τέλειας απάτης

Υπάρχει για όλους μια κόλαση
Σκάψε ένα τάφο στην καρδιά σου
Σ' αφήνουν αν παρακαλέσεις
Σ' αφήνουν αν ικετέψεις
Υπάρχει για όλους μια κόλαση
Αρκεί να διαλέξεις τη δικιά σου

[PoiSoN_GiRL]

Πάνινες κούκλες

 
Πάνινες κούκλες στιγνοί δολοφόνοι
στο σκοτεινό δωμάτιο μου
μια με γυάλινα μάτια τα χέρια της απλώνει
με τυλίγει σαν φίδι σαν φίδι στο λαιμό μου

Παγωνιά ιριδική ύπουλα με φιλιά με τυφλώνει
ρίγη στέρησης με ζώνουν αναπνέω το άρωμα της
αγκαλιάζω φυγής οπτασίες κενό με κυκλώνει
νιώθω σαρκοφάγα χάδια χάνομαι στο πάπλωμα της

Φωτογραφίες ψεύτικα γέλια
σαν βαριά ατσάλινη αλυσίδα
κραγιόν κόκκινο στο κορμί μου
ξυπνούν τέρατα αναμνήσεων
τηλέφωνα νεκρά νοσταλγούν να
ακούσουν τη φωνή συ ελπίδα
πριν ξανάρθουν οι πάνινες κούκλες
οι τρελοί δολοφόνοι αισθήσεων

[PoiSoN_GiRL]

Παραμύθια της ζωής

Είναι η θλίψη ερωτευμένο μικρό αγόρι
Είναι η ευτυχία τρελό καθημερινό ζόρι
Είναι μια σοκολάτα μόνο για δύο
Κι ότι περισσεύει σκουπίδια από ένα πορνείο

Είν` η θλίψη ηλιαχτίδα ,
τη γεννάει η νύχτα σαν ελπίδα
Στο χάραμα της ροδαυγής
εκεί που παιδικέ μου έρωτα αιμοραγείς
Ειν` η ευτυχία φωτιά πληγής
σβήνει με δάκρυα ανοιξιάτικης βροχής
Θάβει όνειρα στην αγκαλιά της γης ,
εκεί που ανθίζουν τα πιο όμορφα παραμύθια της ζωής

Είναι η θλίψη ερωτευμένη μικρή κοπέλα
Είναι η ευτυχία φυγή μοναξιάς και τρέλα
Είναι μια καραμέλα μόνο για δύο
Κι ότι περισσεύει περιτίλυγμα αστέγων στο κρύο

[PoiSoN_GiRL]

Μικρή θλιμμένη μου αγάπη

 
Ρόδινα μικρά χελιδόνια υφαίνουν μεταξένια δάκρυα
Βυζαίνουν απ` το στήθος σου κι ο ουρανός ματώνει
Κι ο ουρανός ματώνει σαν χάδι στου οργασμού την άκρια

Της δροσοσταλιές , σ`ανθούς της καρδιάς σου
Θλιμένες αγάπες ως κι η γη ματώνει
ως και η γη ματώνει να δροσίσει τα φλογισμένα φιλιά σου

Έλα μικρή θλιμμένη μου αγάπη πλασμένη από πηλό και στάχτη
Έλα και πάρε με μαζί σου ως τις κορφές του παραδείσου
Έλα μικρή θλιμμένη μου αγάπη του ονείρου που ματώνει
Σαν ο θάνατος κι ουρανός κι η νύχτα με κυκλώνει

Στον καθρέφτη αρώματα μέσα στα πόδια σου γυμνά
Ιδρωμένες ανάσες ως κι η νύχτα ματώνει
Ως κι η νύχτα ματώνει στης αστροπηγής σου τη φωτιά

Βιολετιές ανταύγειες γεύση του πόθου τρελή
Σαν τα μάτια σου κλέβουν το φιλί ως κι ο θάνατος ματώνει
Ως κι ο θάνατος ματώνει οταν στον έρωτα έχεις παραδοθεί