ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ

[PoiSoN_GiRL]

ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ

Μη λες πως δεν προσπαθήσαμε
μη κλαις για ό,τι κι αν συμβεί
δε φταίει κανείς που εδώ γυρίσαμε
δε φταίει κανείς, μόνο εμείς.

Η ιστορία μας κρυμμένος θησαυρός
Κι η αγωνία μας για ό,τι απλά γυαλίζει
Κι όμως το ξέρω θα περάσει ο καιρός
Κι εμείς ακόμη θα ζητάμε κάποια λύση.

[PoiSoN_GiRL]

ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΝΙΑ


Σ’ όποιο τραγούδι κι αν κρύβεσαι
Θα είμαι εκεί κι εγώ.
Σ’ όποιους ανέμους σκορπίζεσαι
Κι εγώ θ’ ακολουθώ
Εκεί που σμίγουν οι θάλασσες
Σε κόσμους μαγικούς

Σα ξεμακραίνω θα τραγουδώ
Μα εσύ δε θα μ’ ακούς.

Ανοίγω πανιά,
Πετώ ψηλά ξανά και χάνομαι
Φεύγω μακριά.

Σ’ όποιο τραγούδι κι αν κρύβεσαι
Θα είμαι εκεί κι εγώ
Και σα στιγμούλα όταν χάνεσαι
Θα χάνομαι κι εγώ.
Σε άδειους δρόμους με λίγο φως
Σε τόπους μακρινούς.
Μες στην ψυχή μου τα λόγια θα κρατώ
Κι εσύ ας μην τ’ ακούς.

[PoiSoN_GiRL]

ΚΕΡΑΚΙ


Εχω καιρό να νιώσω τόσο δυνατός
Χρόνια σε χρόνια που θυμάμαι,
Αλλο πια εδώ να μείνω δε μπορώ
Τώρα που μπόρες δε φοβάμαι.

Μια βαλίτσα στο χέρι
Και ο δρόμος μπροστά
Πόσο σ’ είχα πιστέψει
Ομως τώρα είν’ αργά.

Λίγο πριν φύγει
Σαν κεράκι θα σε σβήσει
Μείνε μου το ίδιο
Να σ’ ανάψω σαν γυρίσω.

Μην προδοθείς, μια λέξη μην μου πεις
Ασ’ τη σιωπή να σ’ οδηγήσει
Μες το κενό τη φλόγα θα κρατώ
Σαν σκέψη απλή να μ’ αναστήσει

Μια βαλίτσα στο χέρι
Και ο δρόμος μπροστά
Ξέρεις σ’ είχα πιστέψει
Ομως τώρα είν’ αργά.

[PoiSoN_GiRL]

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΗΡΕ Ο ΑΕΡΑΣ


Τα λόγια που σου είπα χθες
Ποτέ δεν τα εννοούσα,
Μακριά από σένα πείσμα μου
Στιγμή δε θα μπορούσα.

Τα λόγια που είπα μάτια μου
Εχθες και σε πονέσαν,
Τα είπα πάνω σε θυμό
Γι’ αυτό και σε μπερδέψαν.

Σώπα, μη κλαις και μίλα μου
Τα λόγια πήρε ο αέρας.
Ελα μη κλαις και μίλα μου
Πριν ξημερώσει η μέρα.

Τα λόγια σβήσε μιας βραδιάς
Μικρό παράπονό μου
Κι άκου τα λόγια της καρδιάς
Μεγάλο βασάνό μου.

Τα λόγια που σου είπα χθες
Ποτέ δε θα εννοούσα
Να σε ξεχάσω μάτια μου
Μη λες πως θα μπορούσα

[PoiSoN_GiRL]

ΚΑΘΕ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑ ΑΡΧΗ


Κάθε τέλος μοιάζει να ‘ναι αρχή
Στο πρώτο φως το πρωί
Κι όλα όσα χάθηκαν θα βρεθούν
Στο μαύρο κάποιου βυθού
«θα σε ταξιδεύω μόνο εγώ»
θυμάμαι που μου ‘χες πει
μα από τότε έχω να σε δω
και ψάχνω ακόμα γιατί
κι όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
ολα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα

Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα όνειρά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα σχέδιά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, μες στη καρδιά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα όνειρά σου, γιατί

Κάθε βράδυ κύβει μιαν αυγή
Να μας θυμίζει γιατί
Οσα μας πληγώνουν σαν περνούν
Σαν μια ανάμνηση ζουν
Κρατάω κλειδωμένη μια στιγμή
Στου χρόνου κάποιο κελί
Στο χαμόγελό σου το κλειδί
Μα δείχνει να ‘χει χαθεί
Κι όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
Ολα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα.

[PoiSoN_GiRL]

ΤΙΠΟΤΑ ΟΠΩΣ ΠΡΩΤΑ


Μοιάζει μια στιγμή, όμως πάνε χρόνια,
Ησουνα εκεί που σε είχα ξαναδεί
Τώρα τι να πω, τρέμω ακόμη να σκεφτώ
Κρύφτηκα στα φώτα, τίποτα όπως πρώτα.

Μοιάζει μια στιγμή που κρατάει αιώνια,
Κάτι θα συμβεί περιμένω ακόμα.

Να σε πείσω πια με λόγια είν’ αργά,
Ισως φταίω όμως πέρασα πολλά
Να σε πείσω πια με λόγια δεν μπορώ,
Τ’ όνειρό μας κρατάω ζωντανό.

Τώρα θα γυρίσει λέω, θα κοιτάξει
Κι ίσως έρθει να μου πει: «όλα είν’ εντάξει»
Κι ήρθαν όλα στο μυαλό, σκόρπια λόγια, φωτογραφιές,
Κρύφτηκα στα φώτα, τίποτα όπως πρώτα
Γύρω μου περαστικοί, τόσος κόσμος κι όμως είσαι εκεί,
Κάπου εκεί κι εγώ, λέω να φύγω κι όμως δε μπορώ.

[PoiSoN_GiRL]

ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΜΑΘΕΙΣ


Με λόγια να καίνε
Οι αλήθειες να κλαίνε
Να λες δε σε νοιάζει
Ο δρόμος που βγάζει.

Με λόγια να καίνε
Ψυχές φορτωμένες
Να λες δε πειράζει
Που πια δε με ψάχνεις.

Πότε θα με μάθεις
Πότε θα με μάθεις
Οταν πια θα χάνομαι
Σε ψεύτικο ουρανό.
Τότε θα με μάθεις
Τότε θα με μάθεις
Οταν τη μορφή σου θα ξεχνώ.

Τα λόγια είναι δρόμοι
Γεμάτα συγγνώμη
Κι οι μέρες κομμάτια
Στης νύχτας τα μάτια

[PoiSoN_GiRL]

ΑΠΟΨΕ ΣΕ ΓΥΡΕΥΩ


Είναι τόσες μέρες
Που μέσα μου μένουν,
Ησυχες, περιμένουν.

Ενας κύκλος που κλείνει
Εκεί μακριά μου
Κι απ’ έξω μ’ αφήνει.

Σαν σκια παγωμένη
Και τέσσερις τοίχοι
Να την καταδικάζουν.

Δεν ξεχνώ, δε θυμάμαι
Μα μέσα μου ακόμη
Ερινύες φωνάζουν.

Κι είναι τόσες οι μέρες
Που θέλω να ‘μαι κι εγώ
Μια ρόδα σ’ ένα τρένο.
Είναι τόσες οι μέρες
Που σου μιλάω
Μα δε μ’ ακούς.

Κι απόψε πάλι ταξιδεύω
Κι απόψε πάλι σε γυρεύω.

Τα όνειρά μου
Σαν δυο παιδιά φαντασμένα
Αυθόρμητα, θλιμμένα.

Μα πες μου ο δρόμος
Εμπρός μου που σβήνει
Σημάδια που μ’ αφήνει;

Για να ζήσω τις μέρες
Που θέλω να ‘μαι κι εγώ
Μια ρόδα σ’ ένα τρένο.
Είναι τόσες οι μέρες
Που σου μιλάω
Μα εσύ είσαι αλλού.

Κι απόψε πάλι ταξιδεύω
Κι απόψε πάλι σε γυρεύω.

[PoiSoN_GiRL]

ΘΑ ΠΙΩ ΑΠΟΨΕ


Για όσα μου ‘χαν φύγει από τα χέρια
Τότε δε σ’ είχα αγκαλιά
Για όσα τραγουδούν ψηλά τ’ αστέρια
Κι όσα είναι κλεισμένα στην καρδιά
Για όσες αναμνήσεις δε χωράνε
Εδώ που περισσεύει η μοναξιά
Για όλα όσα μας κάνουν πίσω να κοιτάμε
Σε ώρες που θυμίζουν κάτι από παλιά.

Θα πιω απόψε,
Θα πιω για σένα
Και στο ποτήρι μου τη νύχτα θα κοιτώ.
Θα πιω απόψε,
Θα πιω για σένα
Κι όσα κι αν ζήσαμε βαθιά θα τα κρατώ.
Πόσο σ’ αγάπησα ποτέ,
Πόσο σ’ αγάπησα ποτέ δε θα σου πω.

Για λόγια που κρατούν μόνο μια νύχτα
Και γίνονται όνειρα σαν έρθει το πρωί.
Για τόσα απ’ τα τραγούδια που θα μείνουν
Πάνω στα χείλη σαν στεγνώσει το φιλί.

[PoiSoN_GiRL]

ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΨΕΜΑ

Οταν θα σβήσουν οι φωτιές
Κανεις εδώ δε θα υπάρχει
Θα ‘χουν αλλάξει χίλιες εποχές
Και στην καρδιά μου χιόνι θα ‘χει.

Θα σου μιλώ, δε θα μ’ ακους,
Θα είναι αργά για να γυρίσεις,
Μέσα σε άδειους δύσκολους καιρούς
Δεν θα μπορείς πια να τολμήσεις.

Πές μου ό,τι θες
Πες μου ένα ψέμα,
Εμαθα ν’ αντέχω σε όσα λες.
Πές μου ό,τι θες
Πες μου ένα ψέμα,
Δε θα σε ρωτήσω, δε θα σε ρωτήσω
Δε θα σε ρωτήσω, γιατί κλαις.

Οταν θα πάψουν οι φωνές
Κι όλα θα μοιάζουνε χαμένα
Μες στις αλήθειες που έκρυψε το χθες
Τα λόγια θα ‘ναι κλειδωμένα.

[PoiSoN_GiRL]

ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ


Οταν θα σε ξαναδώ
Θα έχεις πια αλλάξει.
Κι όλα θα ‘ναι αλλιώς,
Θα έχει σβήσει πια το φως
Που σου κρατούσα,
Στο σκοτάδι μην τρομάξεις.

Οταν θα σε ξαναδώ
θα δώσουμε τα χέρια,
Θα πιούμε κάτι βιαστικά
Θα πούμε ένα «γεια χαρά»
Και πάλι μακριά μου θα πετάξεις.

Οταν θα σε ξαναδώ
Θα ‘ναι όλα μέσα στο μυαλό
Και οι μνήμες θα περνάνε από μπροστά μου
Οταν θα σε ξαναδώ.

Οταν θα σε ξαναδώ
Θα μ’ έχεις πια ξεχάσει
Κι όλα θα ‘ναι αλλιώς
Δε θα υπάρχει ουρανός
Να ταξιδέψει μια ματιά πριν να σε χάσει.

[PoiSoN_GiRL]

ΑΝ Σ' ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ


Με πλημμυρίζεις με χίλιες σκέψεις
Μα εγώ δε ξέρω ακόμα τι θες
Ισως να ελπίζω σε ψεύτικες λέξεις,
Ισως να χτίζω το μέλλον στο χθες.
Είδα πολλά κι άκουσα τόσα,
Μα ό,τι θυμάμαι δεν είσαι εσύ,
Τρέχω, γυρίζω σε λάθη όπως πρώτα,
Σε ήχους απ’ όνειρα που έχουν χαθεί.

Αν σ’ αγαπούσα για μένα
Δε θα ήμουν εδώ,
Πίσω από λόγια κρυμμένα
Να μου λες «δε μπορώ»
Αν σ’ αγαπούσα για μένα
Δε θα ήμουν εδώ

Θα ταξιδεύεις την κάθε ματιά σου
Σαν επιβάτης σε κάθε σταθμό.
Αυτό που ζεις θα το αφήνεις μακριά σου
Κι ο δρόμος μπροστά σου θα μοιάζει κενό.
Εψαξα τόσο στο άδειο σου βλέμμα
Μα αυτό που ‘χει μείνει δεν είναι αρκετό
Να ‘ρθει εδώ να σβήσει το ψέμα
Μες στην αλήθεια που εγώ θα κρατώ.

[PoiSoN_GiRL]

ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ ΘΑ ΖΩ


Πόσα χιλιόμετρα και δρόμοι
Με ξημερώνουνε ξανά,
Πως ένα ψέμα με λυτρώνει
Πόσο ν’ αντέξει μια καρδιά.

Μα όσο αντέχω θα γυρίζω,
Οσο κι αν λείπω θα ‘μαι εδώ,
Οσα ξεχνάς να σου θυμίζω,
Στο παραμύθι σου θα ζω.

Πόσα χιλιόμετρα και δρόμοι
Να ξεγελάσουνε το νου,
Ονειρα – κλέφτες κι αστυνόμοι,
Πουλιά που πέταξαν γι’ αλλού.

Μα όσο αντέχω θα γυρίζω,
Οσο κι αν λείπω θα ‘μαι εδώ,
Οσο ξεχνάς να σου θυμίζω,
Στο παραμύθι σου να ζω.

Πόσα χιλιόμετρα χωρίζουν
Θάλασσα, γη και ουρανό,
Ρωτάς ο χρόνος αν τελειώνει,
Να σου απαντήσω δε μπορώ.

[PoiSoN_GiRL]

ΧΕΙΜΩΝΑΣ


Χειμώνας, η σκέψη γύρω μου παγώνει
Χειμώνας, όλη η φύση μου στοιχειώνει,
Δες ο αέρας που φυσάει, δες το χορό του,
Ενα τραγούδι απ’ τα παλιά μες στο μυαλό μου,
Να δυναμώνει τους σφυγμούς μες το κενό μου
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή,
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή

Μη μου μιλάς,
Πια να σ’ ακούσω δε μπορώ,
Μη με ρωτάς,
Τι απαντήσεις να σου βρω.

Χειμώνας, ξέρω γυρίζεις κάπου εδώ,
Μέσα στα φύλλα, στις αγκαλιές απ’ τα άσπρα σπίτια,
Χειμώνας, κι αυτός ο πίνακας στον τοίχο
Μια φυλακή που κάπου εδώ θα σταματήσει,
Σαν παραμύθι που τελειώνει πριν αρχίσει
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή,
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή

Κι εσύ μου μιλάς μα να σ’ ακούσω δε μπορώ
Τι με ρωτάς, τι απαντήσεις να σου βρω

[PoiSoN_GiRL]

ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΤΟ "ΕΓΩ" ΜΟΥ


Θα περάσω τα χρόνια
Κολλημένος εδώ
Με μπογιά σ’ έναν τοίχο
Θα φωνάζω «μπορώ».

Θα κρατώ σαν ανάσα
Κλειδωμένη βαθιά
Μια ζωή που κοιμάται
Και βαρέθηκα πια

Εγώ μαζί με το «εγώ» μου στο φιλί της ζωής
Φοιτητής μιας ζωής στην αλήθεια μου
Εγώ ταξιδεύω το «εγώ» μου πηδώ στο κενό μου
Μη φεύγεις ζωή μου κρυφή μου πληγή
Ταξιδεύω το «εγώ» μου στο φιλί της ζωής
Φοιτητής μιας στιγμής στην αλήθεια μου
Εγώ ταξιδεύω το εγώ μου, βουτιά στο κενό μου
Μισή μου ζωή τεχνητή αναπνοή

Κι όταν όλα τελειώσουν
Θα κλαίει εμπρός μου μια αρχή
Μες το γκρίζο θα ψάχνει
Το λευκό της «γιατί»

Γιατί μένω ακόμα...
Τι είναι αυτά που ζητώ...
Σκεπασμένος με χιόνια
Στο κλουβί μου πετώ