Αγαπημένος- Παύλος Σιδηρόπουλος

[PoiSoN_GiRL]

Το μπλουζ του παλιοκάραβου
 
Πήρε σβάρνα κι αρμενίζει παλικάρι απ' τη γωνιά
σαν παλιό καράβι τρίζει που στον ύφαλο χτυπά
μοιάζει πλοίο στοιχειωμένο
στου πελάγου τ' ανοιχτά

Εχει χάσει τιμονιέρη κι η φουρτούνα το χτυπά
κι ένα αόρατο μαχαίρι μπαίνει όλο πιο βαθειά
μοναχός, μοναχός και δίχως πρύμα
βάζει πλώρη, πλώρη για το πουθενά

Μια ψευδαίσθηση ήταν ότι είχε από τη φυλακή
με το διάολο εργοδότη για να πιάσει την καλή
είν' αργά και στου χάρου το λιμάνι
άραξε τώρα να ξεκουραστεί

[PoiSoN_GiRL]

O Xαρμάνης

Χαρμάνης κι άφραγκος μεσάνυχτα Αθήνα
κι ούτε ένας φίλος δεν υπάρχει πουθενά
Χριστέ μου βόηθα να περάσει τούτη η νύχτα
κι έχω τον πόνο για μονάχη συντροφιά

Νομίζω άδικα τις ώρες μου πως χάνω
και κάθε μέρα μπαίνω όλο πιο βαθειά
και μια γυναίκα να τα βρούμε πόσο κάνουν
δεν βρίσκω Θε μου ή δεν υπάρχει πουθενά

Στο δρόμο οι φάτσες μακρινές είναι και ξένες
και δεν γουστάρω να παίρνω μέρος στα κοινά
ίσως να 'ρθούνε οι καλύτερες ημέρες
πάντως για μένα τούτη η νύχτα είναι κακιά

[PoiSoN_GiRL]

Το μπλουζ του αποχωρισμού

Απόψε τόσο μόνος να 'μαι
και συ να λείπεις μακριά
σαν να 'ναι τώρα το θυμάμαι
το τελευταίο όταν μου 'πες έχε γειά

Ητανε τρεις θυμάμαι Απρίλη
κάποια Δευτέρα αλλιώτικη
κι ήτανε κάπου προς το δείλι
όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί

Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες
στο πάρκο με τα περιστέρια
με τον αλήτη πού 'μπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια

Κάποτε κύλαγε το αίμα
μέσα στις φλέβες μας καυτό
τώρα συμβόλαιο με το ψέμα
έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ

Μα αυτή τη νύχτα ώρα μία
όπου κι αν είσαι θα αισθανθείς
το κάλεσμά μου σαν μια υποψία
μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί

Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες
στο πάρκο με τα περιστέρια
με τον αλήτη πού 'μπλεξες τι γύρευες
αφρόψαρο στα φουσκονέρια

[PoiSoN_GiRL]

Ετούτη η πόλη

Ετούτη η πόλη με τρελαίνει
που υπνοβατώντας περιμένει
Με γκρίζο χρώμα χρώμα αρρωστημένο
Ανίατα βρώμικο κελί μεγενθυμένο

"Σου λέω φύγε ρε φύγε ρε φύγε ρε φύγε από δω"
"Σου λέω φύγε ρε φύγε ρε φύγε ρε φύγε από δω"

Χωρίς διαφάνεια σωτηρίας
παλεύει με ρυθμό αοριστίας
Ρουφάει μ' αγωνία-αναπνέει
κι αντί να περπατάει-παραπέει

"Σου λέω φύγε ρε φύγε ρε φύγε ρε φύγε από δω"
"Σου λέω φύγε ρε φύγε ρε φύγε ρε φύγε από δω"

Στους υπονόμους των ψυχών της
ο Προμηθέας αρουραίων δεσμώτης
και αντί φωτιά μοιράζει ανία
και σημάδια τυφλά για τον νέο Μεσσία

"Σου λέω φύγε ρε φύγε ρε φύγε ρε φύγε από δω"
"Σου λέω φύγε ρε φύγε ρε φύγε ρε φύγε από δω"

[PoiSoN_GiRL]

Πες μου αν θέλεις κάτι
 
Πες μου αν θέλεις κάτι
Πες μου κάτι, κάτι απλό μα αληθινό
Πες μου έχω ξεχάσει πως σε λένε
και που μένεις θηλυκό

Πες μου αν θέλεις κάτι
έστω ένα κάτι
Πες μου αν θέλεις κάτι
Κάτι ωραίο κάτι απλό μα αληθινό
Και 'γω μπορώ ναι εγώ μπορώ
να σου δώσω αγάπη

Πες μου δεν το βλέπεις
πως φοβάμαι το σκοτάδι στο κενό
για ποια επανάσταση μιλάμε
που προσπαθώ όρθιος να σταθώ

[PoiSoN_GiRL]

Ερωτικό
 
Με κομμένη αναπνοή - ιδρωμένο το κορμί
σε πλησιάζω ακροβατώντας - με ρυθμό σιωπής
Η αυπνία μου υγρή - ράβει νύχτα την πληγή
μην τυχόν την ψηλαφίσεις και μου φοβηθείς

Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο
και μόνο εγώ είμαι θεατής
στους διαδρόμους του θεάτρου σου
να μαζεύω τα κομμάτια σου
να στα δώσω όταν θαρθείς

Αλλοτε κι αλλού μην πεις
θα χαθούμε μην αργείς
Με λυγμό που μοιάζει ανώδυνος
προσπαθείς να μ' αρνηθείς

Κι είναι ο φόβος μου διαρκής
με φωνάζεις κι απορείς
Ξέρω θες να μ' αγαπήσεις
και κλαις που δεν μπορείς

Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο
και μόνο εγώ είμαι θεατής
στους διαδρόμους του θεάτρου σου
να μαζεύω τα κομμάτια σου
να στα δώσω όταν θαρθείς

[PoiSoN_GiRL]

Αυτοί μιλάν
 
Αυτοί μιλάν την ώρα που ο ήλιος
έγυρε το χάος ν' ακουμπήσει
την ώρα που εγώ σε προσκυνούσα απελπισμένος
για ζωή
Και μιλάν την ώρα που άλλος
ένοιωθε το φως που πάει να σβύσει
την ώρα που το χάος την αγάπη του ήλιου
αυτό θα τη χαρεί
Οι συντεταγμένοι, μετέωρη λογική
το χρόνο με σκοτάδι στα υπόγεια μετράνε οι ειδικοί
Αυτοί μιλάν κι εγώ μαθαίνω πως να ψηλαφίζω
το σκοτάδι
Σημείο αναγνώρισης μονάχα θα 'ναι η σαρκική επαφή
Πριν λουφάξει ο ήλιος, και στο χάος δώσει
το ρόλο του πατέρα
Σε μας να μείνει άγιο κάλεσμα
η ανθρώπινη φωνή
Σκύβει το κεφάλι η σκέψη να οξυνθεί
Η γλώσσα μας απ' αύριο
σε διάλεκτο θα είναι της σιωπής

[PoiSoN_GiRL]

Να μ' αγαπάς

Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ

Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ

Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά

Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.

[Atma]

Νάιλον ντέφια και ψόφια κέφια

Δίσκος: Νάιλον ντέφια και ψόφια κέφια (1982)


Τετρακόσιες δραχμές ζητάς να μού παίξεις παλιά τραγουδάκια
Μού θρονιάστηκες σαν κερατάς σε αρτίστικα μπαρ στα Κολωνάκια
Μελέτησες το μπαγλαμά, φοράς και γιλεκάκι
και σταυροπόδι στάζεις τις πενιές
Προπάντων η παράδοση, στραβά το καβουράκι
και μόρτικα τη βγαίνεις στις μικρές τις μάγκισσες
Σε μεθάει το παράπονο και με πρήζεις με νάιλον κέφια
Με σκεπάζεις με σάβανο και τη νύχτα μού σπας με ψόφια κέφια
Αγόρασες και το λουλά απ’ το Μοναστηράκι
ο Μάρκος θα σού τράβαγε τ’ αυτί
Και τώρα που μάς έγινες μοντέρνο κουτσαβάκι
δε ρίχνεις και σ’ εμάς τη συνταγή την πονηρή
Κάποιο βράδι μες στη σχολή είπες είμαι γιάγκης ατζέντης
Τα ’κανες κάτω απ’ την προτομή και ακόμα περνιέσαι λεβέντης
Μελέτησες το μπαγλαμά, φοράς και γιλεκάκι
και σταυροπόδι στάζεις τις πενιές
Προπάντων η παράδοση, στραβά το καβουράκι
και μόρτικα τη βγαίνεις στις μικρές τις μάγκισσες
Αγόρασες και το λουλά απ’ το Μοναστηράκι
ο Μάρκος θα σού τράβαγε τ’ αυτί
Και τώρα που μάς έγινες μοντέρνο κουτσαβάκι
δε ρίχνεις και σ’ εμάς τη συνταγή την πονηρή

[Atma]

Τω αγνώστω θεώ

Σ' είδα χτες το βράδυ να κάνεις εμετό
Φύγε μου 'πες φίλε μου πριν γίνει το κακό
Μέσα μου κρύβω warlocks και μαύρα ξωτικά
Μισώ μου 'πες το σώμα μου και αρνιέμαι στα τυφλά
Κι ουρλιάζω σιωπηλά
Κι ουρλιάζω...σιωπηλά
Ήταν πρωί τ' Αυγούστου, κοντά στη ροδαυγή
σκοράριζες στο θάνατο 'κει στη δεξαμενή
Και σκούζοντας για αλήθειες που στάζαν πανικό
Σε βρήκαν τα μεσάνυχτα ολότελα γυμνό
Να καρφώνεις στο κενό
Να καρφώνεις... στο κενό
Η Άννα μου 'πε Παύλο η Αθήνα είναι τρελή
Τη νύχτα είναι ολοφώτιστη τη μέρα σκοτεινή
Μ' αγάλματα κομμάτια στα μάτια της τα δυο
τριγύρναε στα μουσεία μ' ένα μπάσταρδο μωρό
Κι ανάμεσα στις πέτρες, θυσία τω αγνώστω θεώ
Κόβει η δόλια μάνα τη γλώσσα απ' το μωρό
Τραγουδώντας σ' αγαπώ
Τραγουδώντας...

[Atma]

Το βιβλίο των ηρώων

Στο βιβλίο των ηρώων του τρόμου
βρήκα τις φάτσες που ζητούσες χθες
ζαρωμένος στη γωνιά του δρόμου
περνάς τις μέρες σου με προσευχές
  Ένοχος για κάποια αιτία
  που δεν την έμαθες ποτέ
  πες μας ρε φίλε ποιος θεός σε ορίζει
  ποιος σε γεμίζει μ' ενοχές
Ανάμεσα απ' τ' άντερά σου σκούζει τ' όρνιο
που σου τρώει τα σωθικά
του Χριστού φοράει το χιτώνιο
κι έχει το πρόσωπο του Μαρξ
Έχει Φροϋδικές ρυτίδες
και τα νύχια του γαμψά
τα χίλια πρόσωπα που σου ‘χει δώσει
είναι της μέδουσας στοιχειά
Ανάμεσα απ' τ' άντερά σου σκούζει τ' όρνιο
που σου τρώει τα σωθικά
του Χριστού φοράει το χιτώνιο
κι έχει το πρόσωπο του Μαρξ
Έχει Φροϋδικές ρυτίδες
και τα νύχια του γαμψά
τα χίλια πρόσωπα που σου ‘χει δώσει
είναι της μέδουσας στοιχειά

[Atma]

Τα σιγανά ποτάμια


Ας ήτανε τη μοίρα μου για λίγο να γελούσα
και του Χριστού τους πειρασμούς εγώ να τους περνούσα.
Παρέα με το διάολο στην έρημο χαμένος
και σου 'λεγα μετά εγώ ποιος θα 'ταν κερδισμένος.
Θα άναβα έναν ναργιλέ να μαστουριάζαν όλοι,
δαιμόνια, καλικάτζαροι μαζί κι αρχιδιαβόλοι.
Και θα 'χε πέντε γκόμενες καθένας μας παρέα,
να φτιάχνουνε χορεύοντας του συναφιού τα σέα.
Θα φώναζα να 'ρχόντουσαν κι όλα τα φιλαράκια,
για να μην ενοχλούμε πια της πόλης τα παιδάκια.
Γυναίκες να γουστάρουνε του άντρα τα τερτίπια
και στο τσαρδί του σατανά θα στήναμε ξενύχτια.
Μετάξια από κινέζικα παλάτια θα φορούσα,
με φούντα καλαματιανή και μαύρο από την Προύσσα.
Και θα 'χα και τα όργανα στη διαπασών να παίζουν,
του κόσμου όλοι οι αμαρτωλοί τι χάνουνε να ξέρουν.

[Atma]

Αλί

Ο Αλί μαθαίνει που 'ναι το Ισλάμ
κουβέρτα κουρέλι προσκυνάει τον Αλλάχ
μπουζούκια και ντίσκο ρατσισμό αλά Γκρεκ
κι ο Αλί μαθαίνει ντεμέκ

 
Από άλλη θρησκεία προσγειώθηκε εδώ
φοράει κελεμπία μα και γραβάτα καρό
Στο Αράμπια είναι μη σε πάρει ο ύπνος θα ξημερώσεις αλλού
κι έτσι ο Αλί ματώνει παντού
Αλί αλί Αλί αλί Αλί αλί-μονό που
ο Αλί ματώνει παντού
Σέρβιρε coffee ξένε που πας
στο αλλοδαπών ευθεία
με oλίγη από τας- κεμπάπ
κι όλα μοιάζουν οικεία προς ανατολάς
μα τώρα κυρίες και κύριοι
ο Αλί ματώνει για μας
Αλί αλί Αλί αλί Αλί αλί-μονό που
ο Αλί ματώνει για μας
ο Αλί ματώνει για μας

[Atma]

Ένα αναμνησιακό τραγουδάκι


Ήταν ο Μήτσος που μετέφερε εκτελέσεις
ο Τάσος που εξιδανίκευε το εμπόριο
ο Παύλος που ροκάριζε με κουλτουρέ διαθέσεις
στα ίσα με λαϊκό ρεπερτόριο
Σε φαντασίες δειλινά ξοδεύτηκαν καμπόσοι
με μπουζουκοευρωαραβικά
εν πτήση ο Τζούλη αρρώστησε από χρονία πτώση
άλλου χωρόχρονου ψάχνοντας μυστικά
Κι αν θες να μάθεις πιο πολλά
κλείσε το μάτι πονηρά
κι άναψε πίπα της ειρήνης
και ρουφηξιά τη ρουφηξιά
να θυμηθούμε τα παλιά
πρόσεχε μόνο να μη σβήνει
Κοιμότανε ο Παντελής με όνειρα του Κλάπτον
στο μπάσο ο τυφλοπόντικας κι ο Αττίλας παίζει ντραμς
ο Ντάλας ο απαισιόδοξος στο μούσκλο φίλε άστο
κι ο Τσιλογιάννης με το στυλ του ασύρματου ταμ-ταμ
Ήταν ο Άγγελος σοφός εν μαθητεία
μονίμως προβληματικός σε τσέπη και καρδία
ο Κωνσταντίνος που στο Μίλητο οι μπίζνες αυθεντία
περάσανε καλύτερα κι εμείς απλώς καλά
Κι αν θες να μάθεις πιο πολλά
κλείσε το μάτι πονηρά
κι άναψε πίπα της ειρήνης
και ρουφηξιά τη ρουφηξιά
να θυμηθούμε τα παλιά
πρόσεχε μόνο να μη σβήνει

[Atma]

Η φαντασία στην εξουσία



Οι μπαγλαμάδες να παίζουν Dylan
κι ο Peter Hammil διπλοπενιές
Ο Tom Waits με τα κλαρίνα
και τα νταούλια να παίζουν Yes
να παίζουν Yes
Βάλ’ το παράθυρο στη πρίζα
Κάλεσε το καλοριφέρ
Δώσ’ τη μπουγάδα στην εφορία
Γράψε ένα σύνθημα στο ασανσέρ
στο ασανσέρ
Άνοιξε γκάζι με το μυαλό σου
βάλε ταχύτητα με την καρδιά
Η φαντασία στην εξουσία
Δώσε τα ρέστα σου για μια βραδιά
για μια βραδιά