......deja - vue

[Teo]

Σας έχει τύχει ποτέ να βρεθείτε σε κάποιο χώρο για πρώτη φορά κι όμως να νοιώθετε την βεβαιότητα ότι έχετε ξαναβρεθεί εκεί; Κι ακόμα πιο πέρα: να έχετε την αίσθηση ότι γνωρίζετε πράγματα για τον τόπο αυτό, πως ήταν ας πούμε στην προηγούμενη μορφή του; Ή να νοιώσετε ότι αυτή η σκηνή που ζείτε τώρα έχει ξανασυμβεί; Αν ναι, είστε ένας από τους πολλούς που είχαν την εμπειρία του dιjΰ-vu, ένα φαινόμενο που απασχολεί την νευρολογία και την σύγχρονη ψυχολογία.


Η αίσθηση του παράδοξου.

Ο Κυπριανός, 36 ετών, δημόσιος υπάλληλος παραδέχεται ότι αισθάνεται συχνά να έχει ξαναζήσει στιγμές που συμβαίνουν για πρώτη φορά στη ζωή του. «Δεν θα το τοποθετούσα μόνο στο χώρο, μας λέει. Εμένα συνήθως μου συμβαίνει να νοιώθω συχνά ότι ενώ βρίσκομαι με μια παρέα η σύνθεση της οποίας συμβαίνει να είναι τέτοια για πρώτη φορά, να υπάρχουν δηλαδή και καινούργια πρόσωπα και να συζητάμε για κάποιο θέμα, να νοιώθω με βεβαιότητα ότι αυτή η συζήτηση έχει ξαναγίνει με αυτά τα ίδια πρόσωπα , στο ίδιο αυτό μέρος κι ας βλέπω μερικούς από αυτούς για πρώτη φορά.»

Ο όρος dιjΰ-vu έχει καθιερωθεί από τους επιστήμονες και τους ερευνητές για να χαρακτηρίσει συμβάντα, εικόνες ή αισθήματα που ορισμένα άτομα θεωρούν ότι έχουν ήδη βιώσει στο παρελθόν. «Μέσα στον όρο dιjΰ-vu που σημαίνει κάτι που έχω ήδη δει συμπεριλαμβάνουμε και τις έννοιες dιjΰ-entendu και dιjΰ-vιcu, κάτι που έχω ήδη ακούσει και που έχω ήδη ζήσει, διευκρινίζει ο νευρολόγος-ψυχίατρος, διδάκτωρ του Παν/μίου Αθηνών κ. Φαίδων Κυρίμης. Το φαινόμενο «έχω ήδη δει κάτι» αφορά αυτό που βλέπω «εδώ και τώρα» και έχω την σαφή εντύπωση ότι το έχω ξαναδεί, ενώ στην πραγματικότητα της ζωής μου δεν συμβαίνει. Η περιγραφή τόπου ή συμβάντος που δεν έχω επισκεφτεί πριν αυτό συμβεί μόνο σε διευρυμένη έννοια του φαινομένου μπορεί να ενταχθεί. Ούτε το γεγονός ότι μπορεί να δούμε κάτι στο όνειρό μας και μετά να συμβεί εμπίπτει στην κατηγορία αυτού του φαινομένου.»

«Είναι ένα φαινόμενο που με βάση στατιστικά στοιχεία θεωρείται πολύ συχνό, λέει η κ. Χριστίνα Αντωνοπούλου, ψυχολόγος-κοινωνιολόγος, επ. καθηγήτρια του Παν/μίου Αθηνών. Από έρευνες, έχει διαπιστωθεί ότι το 70% των ατόμων έχει βιώσει διάφορες μορφές του dιjΰ-vu, με εικόνες, ήχους, μορφές, τοπία, μυρωδιές. Με τις γυναίκες να πλειοψηφούν στο φαινόμενο.»

Στα περισσότερα περιστατικά στο dιjΰ-vu κυριαρχεί μια αίσθηση του παράδοξου. Πολλοί παραψυχολόγοι ερμηνεύουν το φαινόμενο μέσω της θεωρίας της μετενσάρκωσης και τη διατήρηση από την προηγούμενη ζωή πολλών ή όλων από τα συστατικά στοιχεία του DNA των προγόνων. Αν δηλαδή ένας πρόγονος έχει βιώσει ένα συμβάν, αυτό το βιώνει και ο απόγονός του μέσω της κληρονομικότητας του DNA δεδομένου ότι τα κύτταρα έχουν μνήμη. Ποια είναι όμως η θέση της επίσημης επιστήμης απέναντι σε παρόμοια περιστατικά;

Σύμφωνα με τον κ. Κυρίμη έχουμε δυο προσεγγίσεις για την εξήγηση αυτού του φαινομένου.

«Η μια είναι η νευρολογική προέλευση γιατί το φαινόμενο απαντάται σε επιληπτικές καταστάσεις, ιδίως του βρεγματικού λοβού. Ο ασθενής είναι δυνατό να έχει αυτή την αίσθηση ότι κάτι έχει ήδη δει λίγο πριν από την επιληπτική κρίση, κατά τη διάρκειά της ή αμέσως μετά. Είναι όμως και πιθανό να αποτελεί τη μοναδική εκδήλωση κροταφικής επιληψίας. Αυτά διαπιστώνονται και ηλεκτροεγκεφαλογραφικώς. Με βάση λοιπόν τέτοιες διαπιστωμένες διαταραχές μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια βάσιμη υπόθεση.Την αίσθηση του «εδώ και τώρα» επεξεργάζεται ο κεντρικός εγκέφαλος. Αναζητεί μνημονικές εικόνες. Αν τις βρει κάνει την ταύτισή τους και διαπιστώνει ότι κάτι που βλέπει και ζει εκείνη τη στιγμή το έχει δει και ζήσει ξανά. Η ύπαρξη κάποιας διαταραχής στα «κυκλώματα» του εγκεφάλου είναι δυνατόν αντί να στείλει σήμα αναζήτησης να στείλει την ίδια την εικόνα του παρόντος. Έτσι η εικόνα αυτή θα γυρίσει ως ανάμνηση.»


Το ταξίδι της ψυχής.

Η δεύτερη προσέγγιση έχει να κάνει με την ψυχολογική προέλευση του φαινομένου. Η Βασιλική, 67 ετών συνταξιούχος θυμάται τη μοναδική περίπτωση dιjΰ-vu στη ζωή της που έζησε γύρω στα 15, με την ίδια ένταση όπως και τότε που της συνέβη. «Θα με φιλοξενούσε για πρώτη φορά μια φίλη μου από το σχολείο στο εξοχικό της στο χωριό. Όταν έφτασα και ανέβηκα τη σκάλα βρέθηκα σε ένα μεγάλο ξύλινο χαγιάτι με πολύ ωραία θέα. Και ξαφνικά ένοιωσα ότι αυτό το μέρος το ήξερα από παλιά, ότι είχα ζήσει εκεί, ένοιωσα ,σχεδόν είδα, τους ανθρώπους που ζούσα τότε μαζί τους, σα μια φλου εικόνα βέβαια, να μπαινοβγαίνουν στο σπίτι. Μέχρι και μια γωνιά του χαγιατιού αναγνώρισα που πήγαινα όταν ζούσα εκεί κι έπλενα πόδια μου πριν μπω στο σπίτι.»

«Οι εικασίες για μια ερμηνεία αυτών των ισχυρισμών θα πρέπει να αναζητηθούν στις ενορατικές δυνατότητες κάποιων ατόμων σε συνδυασμό με τα παιχνίδια και το ανεξερεύνητο δυναμικό του υποσυνείδητου, τονίζει η κ. Αντωνοπούλου. Στο υποσυνείδητο καταχωρούνται ορισμένες εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί διαμέσου των αισθήσεων, είτε γιατί δεν έχουν αξιολογηθεί θετικά ή αρνητικά, είτε γιατί δεν έχουν κριθεί απαραίτητες από το άτομο, είτε γιατί απωθούνται για λόγους όπως ενοχές, τύψεις, επιθυμίες. Όλες αυτές οι καταχωρημένες ανεπιθύμητες, άχρηστες πληροφορίες ή επιθυμίες παραμένουν στα αζήτητα και σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο με την καταλυτική λειτουργία κάποιων συνειρμών αναδύονται σαν ένα ολογράφημα πραγματικών καταστάσεων και συναισθημάτων. Πρόκειται δηλαδή είτε για «βαλσαμωμένες» εμπειρίες-πληροφορίες, είτε για ενορατικές-προφητικές ικανότητες είτε για παρεμφερή δεδομένα και στοιχεία που τα άτομα επιθυμούν να ταυτίσουν με το πραγματικό αισθητηριακό ερέθισμα, που μπορεί να είναι εικόνα, ήχος, μυρωδιά, συμβάν.» «Καμιά φορά, συμπληρώνει ο κ. Κυρίμης, κάποια εικόνα με έντονα στοιχεία, από έντυπα τηλεόραση, πολύ πιθανόν δε και επιθυμητή, μπορεί να υπέπεσε στην αντίληψη του ατόμου σε χρόνο που ήταν αναγκασμένο να ασχολείται με άλλα πράγματα έντονα. Λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου αρκούν για τη δημιουργία μνημονικής εικόνας. Έκτοτε η μνημονική εικόνα υπάρχει αλλά ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει. Και κάποτε κάνει μια πραγματική σύγκριση παρόντος και μνήμης έχοντας την αίσθηση του dιjΰ-vu.»

Η πραγμάτωση λοιπόν μιας επιθυμίας είτε συνειδητής είτε ασυνείδητης μπορεί συχνά να κρύβεται πίσω από αυτό το παράξενο φαινόμενο, αφού συμβαίνει άτομα που υποβλήθηκαν σε ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα να μην έδειξαν κάποια διαταραχή στο «κύκλωμα» και παρόλα αυτά να είχαν την εμπειρία του dιjΰ-vu. Υπάρχουν όμως και αυτοί που αναρωτιούνται αν αυτό είναι μια ένδειξη για την ικανότητα της ψυχής μας να ταξιδεύει μέσα στο χρόνο.

[Ntama]

Τεο μου....

Εις την γαλλικήν, σωστά γράφεται " deja - vue"

(Που σημαίνει κατα-λέξη στα ελληνικά "σε έχω ήδη δεί"

(δεν πάω να στο παίξω έξυπνη, απλά το είδα και είπα να πώ την γνώμη μου ως φίλη      φιλάκιαααααααααααααα)

[Teo]

[/color]

[Ntama]

Τεο μου, το διόρθωσα εγώ μόλις το είδα.... το ίδιο είναι    

φιλάκιαααααααααααααααααα


(άλλωστε, τα γαλλικά είναι "ειδικότης" μου!  :wink: )

[Enia]

Τεο μου, το διόρθωσα εγώ μόλις το είδα.... το ίδιο είναι    

φιλάκιαααααααααααααααααα


(άλλωστε, τα γαλλικά είναι "ειδικότης" μου!  :wink: )

μήπως παίζεις και άρπα!?
κάπου κάποιος κάποτε έψαχνε κάποια με γαλλικά και άρπα.. και κάποια ακόμα χαρακτηριστικά που.. εχμ.. μου διαφεύγουν...  :roll:

 

[jcdenton]

Νταμα είσαι γαλλομαθής;

[Ntama]

Νταμα είσαι γαλλομαθής;

εχω τελειώσει γαλλική φιλολογία καλό μου  ]

[Anonymous]

Το διόρθωσα, είναι εντάξει τώρα??

[Enia]

γμτ, κι εγώ που το έβλεπα στον τίτλο, ήταν λάθος τόσο καιρό!? πάνω που το είχα συνηθίσει... άντε τώρα να μάθω να το γράφω σωστά πάλι... πι-τού! :?

[jcdenton]

Ντάμα έγραψε:
εχω τελειώσει γαλλική φιλολογία καλό μου

Σε παντρεύομαι