LaLaLa ... !

[LaStDrIvE]

[size=18]Wingless[/size]  Diorama

define your demon and be precise
impending wars now sharpen your eyes
regeneration from now to then
for time will limit itself again

my aim -disprove you- lacks irony
your wisdom even extends to me
are you nervous needless to say
what's black tomorrow is pale today

give wings to my words and let them fly
to spheres I know of and wonder why
dumb words in silence might now confess
you had hoped for nothing and still got less

draw a picture in case it helps
of all vague faces I call myself
give it details turn it real
I can't remember how colors feel

I'll give you shelter I'll give you peace
a handful water instead of seas
for any reason that is unfair
and for a smile that I'll never share

I'll give you shelter I'll give you peace
a handful water instead of seas
for any reason that is unfair
and for a smile that I'll never share

draw a picture in case it helps
of all vague faces I call myself
give it details turn it real
I can't remember how colors feel

don't give up

[LaStDrIvE]

[size=18]Goodnight, sleep tight
No more tears
In the morning I'll be here
And when we say goodnight,
Dry your eyes
Because we said goodnight,
And not goodbye
We said goodnight
And not goodbye[/size]  

[PoiSoN_GiRL]

εβρεξε αποψε και σε θυμηθηκα
εμοιαζες στις σταλες της βροχης ..


εβρεξε αποψε και σε θυμηθηκα
σ' αρεσε να τρεχεις στη βροχη ..


ειναι ωρες που δεν θελω να σε νιωσω
μες στις μπορες της χαμενης μου ψυχης
ειναι ωρες που δεν θελω να σε διωξω
απ' την σκεψη μου σαν ερθεις να με βρεις ..

[PoiSoN_GiRL]

η νυχτα με φιλησε προτου χαθει
θησαυροι κατω απ' τα χιονια
το αιμα παλευε να τιναχτει
να λυτρωθει απο το σωμα
αναγκη καποιας θλιβερης αυγης
φωνη παιδιων τη γη σαλευει
η στειρα λατρεια της σιωπης
ειρωνικα μας σημαδευει
πισω απ' της σκηνης τα φωτα
ευχομαι να γινεις οπως πρωτα
μια ψυχη που ψαχνει λιγη αγαπη
μια ερημος που λαχταρα του ουρανου το δακρυ..
η νυχτα με φιλησε πρωτου χαθει
κι η μοναξια με αρρωσταινει
τι εχω παθει να σε κυνηγω
κι υστερα παλι να μου φευγεις

[PoiSoN_GiRL]

αλλη μια νυχτα
μοιαζει συνηθεια
παλι μοναχος τριγυρνω
εξω στους δρομους
κοντρα στους νομους
και στον παλιο μου εαυτο
η πολη αποψε μορφη αλλαζει
γινεται φωτα γιορτινα
στην αγκαλια της που με τρομαζει
θα κρυφτω αλλη μια φορα
στο αγγιγμα μου
σβηνουν μπροστα μου
οσα με τρεφουν
και με κρατουν
στα σωθικα μου
λεει η καρδια μου
αυτα που χειλη δεν θα πουν..
κι η μοναξια μου
παρηγορια μου
με προσπερναει βιαστικα
κι οτι αλλαζει
τωρα μου μοιαζει να με τυλιγει σαν θηλια
γυρω μορφες
ματια θλιμμενα
συνηθισμενα σε προσευχες
αλλη μια νυχτα
αλλη μια νυχτα
αλλη μια νυχτα ..
σαν χθες ..

[freak]

Στερεο Νοβα - Ηλιθια αστεια

Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα
να δεις το δίκιο μέσα από ένα στόχο στον αέρα
θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα 'χουν χαθεί τόσοι
από τη μόλυνση, απ' τη μόδα, από μια ισχυρή δόση
Από τον πάτο ως την κορφή αυτή η ζωή βρωμάει
και ξέρω πώς να επιβιώνω γιατί έχω γίνει τομάρι
Κατάλαβέ το, μάνα, δε γυρίζω πίσω
δε θα τα τινάξω, μα ούτε κι έτσι θα τ' αφήσω
Η οργή είναι ένα διάστημα κλεισμένο στ' αυτιά
αυτές τις μέρες πρέπει να φωνάζεις δυνατά
Με ταϊζουν βλακείες και περιμένουν να χωνέψω
Κοιτάζω τον κόσμο, δεν ξέρω τι να πιστέψω
μα ο θεός είναι δυνατός, μου ανοίγει τα μάτια
Να σ' αγαπώ πιο πολύ, να σε φυλάω από την κακία

Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία

Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα
από τη θέση που είσαι να πας λίγο πιο πέρα
θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα 'χεις διώξει άλλους
από μια θέση στη ζωή, απ' τον πλανήτη Γη
Μια αγελάδα σε μια αφίσα στέκει μολυσμένη
αντανακλάται στα γυαλιά σου και μετά από λίγο φεύγεις
Ο χρόνος σου τελειώνει, λες "η μέρα αυτή πάει"
μα ο χρόνος επιστρέφει κι εσύ λες τα ίδια πάλι
Λες "τώρα μπορώ ν' αλλάξω, μα είναι ήδη αργά"
και αφήνεις τη ζωή σου να πνιγεί στα ρηχά
Οι πιο πολλοί αποφεύγουν να σε κοιτάξουν στα μάτια
στο πίσω κάθισμα γλυστρούν και πνίγουν τα δάκρυα

Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία

Δε θ' αφήσω αυτές τις μέρες να με πάρουν από κάτω
τους φόβους που με τρέφουν θα τους κάνω κάτι άλλο
θα αλλάξω τη ζωή μου σε κάτι θετικό
και κάθε άσχημη ενέργεια θα τη στείλω στο καλό
θα δώσω σημασία σ' αυτά που εσύ πετάς
μιας και στο τίποτα μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς
Στα σκουπίδια βρίσκουν τα σκυλιά φαγητό
Τις περιοχές αυτές τις προστατεύει ο θεός
όπως τους άνεργους, τους άστεγους, κι όσους ζουν στο μέλλον
Σε αυτούς που αγαπούν και πιστεύουν, φιλιά στέλνω
Τώρα που τα σύννεφα προς το βορρά φεύγουν
και χιλιάδες παιδιά σ' αυτόν τον κόσμο μεγαλώνουν
ρίχνοντας το βλέμμα τους σε πλαστικά καλώδια
σε κτίρια, σε φώτα ή σε γυμνασμένα πόδια

Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία



(υγ. ηθελα να γραψω κ απο Diorama που εγραψε ο Αλεξανδρος το I never will return αλλα δεν θυμαμαι τους στιχους ακριβως).

[freak]

Στερεο Νοβα - Ενα κλεμενο ποδηλατο

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
πιο όμορφος από ποτέ / σα στρογγυλό χρυσάφι
θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι

Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι
περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι
γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο
είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος
ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας
Η χώρα μου είναι αποικία μιας πιο μεγάλης αποικίας

Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Είναι σα μαγνήτης που με κάνει να ονειρεύομαι
να μιλάω στα κτίρια, στα σύννεφα, ή να προσεύχομαι
Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου
κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου
κρατώντας το χέρι σου για πάντα
στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα
κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει
Κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει

Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες σου κι όλα τα πλαστικά όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Ίσως βρούμε ένα σπίτι για να μείνουμε
ένα τόπο να ζήσουμε και να πεθάνουμε
μιλώντας σε κάποιον που έχει πεθάνει
σε χιονισμένα τοπία, σε δέντρα από μελάνι
ή σε ανθρώπους που ψάχνουν μια κατεύθυνση
προς το θεό, μια άλλη χώρα, μια άγνωστη διεύθυνση
στην οθόνη ενός κομπιούτερ, στα όνειρα του σκύλου
στο ουράνιο τόξο, στην καρδιά ενός φίλου

Φύλαξε τις εικόνες κι όλα όσα πιστεύεις
στο βιβλίο των ματιών σου είναι όλα αυτά που θέλεις
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι


[ως αναμνηση των χρονων της ζωης μου οπου οι Στερεο Νοβα αποτελεσαν τον απολυτο (συνοδευτικο) ηχο (soundtrack)].

[freak]

Στερεο Νοβα - Ατλας

Ένας απέραντος διάδρομος μ' ενώνει με σένα
ένα τρένο που χάνεται σ' ένα σχεδιάγραμμα
κι ο απόηχος ενός ανθρώπου σε κάδρο
να κοιτάζει τον κόσμο μέσα απ' τα μάτια ενός άλλου
του είπε "πες μου, πες μου τι βλέπεις;"
Ο πατέρας μου ήταν εργάτης
η μάνα μου φρόντιζε τα παιδιά και το σπίτι
συνηθισμένα πράγματα
έπρεπε να πάρω τη ζωή στα χέρια μου
κι όταν έφτασα εκεί που ήθελα
είδα πως τίποτα δε μου ανήκει
ούτε καν εσύ
και με τα χρήματα τι μπορώ πια ν' αγοράσω;
κάθε εικόνα είναι προέκταση μιας άλλης
η ελευθερία μου είναι η αλυσίδα ενός άλλου
κι απ' όλα τα σπίτια που διασχίσαμε κανένα δεν ήταν δικό μου
δεν έχω τίποτα
μένει μόνο να περάσω αυτά τα σύνορα
με οποιοδήποτε τρόπο
και θ' αγαπήσεις μαζί μου τον ανοιχτό ουρανό
γιατί η γη είναι πιο όμορφη από εμάς

[freak]

Στερεο Νοβα - Μοτοκουζι

Προεκλογικές μέρες πάνω απ' το ποτάμι
κανείς δεν κάνει αυτό που πρέπει να κάνει
παρατημένος στα έργα της πολεοδομίας
ακούς το τραγούδι της Αστυνομίας
κρατάς το μεγάλο σχέδιο σφιχτά στα χέρια
είναι αυτό που θ' αλλάξει τη ζωή μας σε μία μέρα
η μέρα μιας γυναίκας στα προάστια
σούπερ μάρκετ, όνειρα
εστιάζουν τα μάτια
μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο
κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο
αν κλέβαμε το Βόλβο απ' την άλλη άκρη του δρόμου
θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

Κοίτα πώς ανοίγει ο κόσμος σ' αυτή τη στροφή
τα χρώματα της γης απλώνονται σα μεγάλη γιορτή
σα φωτοβολίδα το απόγευμα σκάει
και πέφτει το βράδι σαν ανθρώπινο χάδι
διασχίζουμε τα FM, τις ειδήσεις των εννέα
προεκλογικά δελτία, διεστραμμένη γερουσία
από εδώ ως τα διυλιστήρια ο αέρας βρωμάει
κανείς τους δε φταίει, κανείς δεν αλλάζει
μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο
κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο
αν κλέβαμε το Βόλβο απ' την άλλη άκρη του δρόμου
θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

Κίτρινες μέρες πάνω απ' το ποτάμι
μ' ένα μεγάλο κασετόφωνο γύρω απ' το κεφάλι
περνάς αόρατος τα κομπρεσέρ του δρόμου
Πειραιά Καλλίπολη το λεωφορείο του λόφου
ένα παιδί στη διασταύρωση ζητά λεφτά για ψωμί
καθαρίζει τα τζάμια εκατοντάδων ταξί
αν τα όνειρά μας διαλύαν του πολέμου τα σύννεφα
θα καίγαμε στις ταράτσες βιβλία και ποιήματα
μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο
κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο
αν κλέβαμε το Βόλβο απ' την άλλη άκρη του δρόμου
θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

[freak]

Στερεο Νοβα - Οι γερανοι

Kοιταξε πως αλλαζουν ολα
οι γερανοι πανω απ' τις γεφυρες κοιταζουν εμας
και εμεις ψαχνουμε την εξοδο
μια πορτα ειναι για να βγεις απ'το σκοταδι
εσυ δειχνεις ακομα ωραιος και εγω πιο ασχημος ,ευαλωτος
εκανα τοσο δρομο και δεν ξερω που πηγαινω
οι λεξεις ερχονται απ' το χαος για να φωτισουν ενα διαλειμμα στη ζωη
και υστερα επιστρεφουμε στην ιδια θεση που ειμαστε
κοιταζωντας ο ενας τον αλλο
μας απομεινε η σκεψη σαν επαγρυπνηση
ενω εξω απο την τζαμαρια προς την πλευρα του δρομου
θα υπαρχουν αλλα χιλια χρονια
η μπαλα της ζωης με μια αναπνοη
θα μπορεις να πετας πανω απ' τα κτιρια του κοσμου
Μελβούρνη Αθήνα Λονδίνο σαν μικρος ιδρωτας στο μετωπο σου
ηταν ενα παιδι που τα ειδε ολα κι ομως δεν μπορεσε να μιλησει για αυτα
πανω στο θολωμενο τζαμι γραφεις
ανεκτικοτητα εγωισμος γεναιοψυχια αγαπη παρατηρητικοτητα
εξω απο τον κοσμο υπαρχει ο ιδιος κοσμος
το δεσιμο της γραβατας
αναμεσα στην ελευθερια και τον συμβιβασμο
η αλλοτριωση των χαρακτηρων
απο διοροφο σε ουρανοξυστη
και η ενσωματωση σε ενα πλατυ μηχανισμο

[freak]

Στερεο Νοβα - Το ταξιδι της φαλαινας

Ζεστό καλοκαίρι, κρατάς ακόμα
κίτρινο αέρα φυσάει ένα μεγάλο στόμα
απ' το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχή
ανασταίνουν και θάβουν χωρίς καμιά διακοπή
ασταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μας
έχουμε χάσει τόσα που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μας
οι φτωχοί ξέρω πως είναι περισσότερο φτωχοί
κι οι πλούσιοι βαριούνται την τρελή τους ζωή
μέσα από έντυπα μας καλούν να ζήσουμε μια άλλη ζωή
μα είναι ζωή αυτή;
όταν μια οικογένεια ζει μ' ένα μισθό εκατό χιλιάδες
οι τύραννοι χαϊδεύουν κοιλιές μεγάλες
και δεν είναι μόνο αυτό, μας κυνηγούν χιλιάδες μάρκες
έξτρα φόροι, έξτρα Φ.Π.Α., έξτρα σκατά
κι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν τον σταματά
και κανείς δε διακινδυνεύει
η αγάπη μάς διαφεύγει
κι αντί γι' αυτό ψιθυρίζουμε διαφημίσεις
χρησιμοποιούμε το σεξ για ν' αποφύγουμε τις σχέσεις
κι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες

Σαν κατεψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπα
ταυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπα
πολύ αργά καταλαβαίνουμε πως ήταν σα μια στύση που πέφτει
ένα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύση
με κάνουν ν' απορώ πώς στεκόμαστε αδιάφοροι στο ψέμα
γιατί χάνουμε χρόνο όταν μέσα μας τρέχει το αίμα
σαν οδοντόπαστες λιώνουμε μπροστά απ' την τηλεόραση
κοιτάμε εικόνες έχοντας χάσει την αρχική όραση
κοιτάζοντας τα ιδρωμένα πρόσωπα κάθε γλείφτη
καθαρίζουμε φρούτα για να διατηρούμε την αργή μας σήψη
καθαροί στρέιτ γιάπις διασχίζουν λεωφόρους
περήφανα στήνουν το μέλλον με δικούς τους όρους
σαν έξυπνοι βλάκες φέρνουν τη ντροπή της εκπαίδευσης
κι από μια περιστρεφόμενη θέση καμαρώνουν γι' αυτή τη δικαίωση
το 2000 η μόδα θα τους θέλει ντυμένους με δερμάτινα
πιο γυμνασμένους
να κυβερνούν κατώτερα όντα άτιμα
κι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες

Στην πίστα του αεροδρομίου έχει νυχτώσει
ένα εκατομμύριο αστέρια φωτίζουν ό,τι μ' έχει πληγώσει
ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ' αλλάξει
όταν τ' αεροπλάνα πετάνε
η γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνε
είναι τρομέρο το θέαμα
η αίσθηση αυτή ότι πετάς
δεν έχω άλλη εκλογή
ένα κίτρινο ταξί περιμένει
φυσάει, θα χειμωνιάσει
δύο ώρες και ξημερώνει
συννεφιασμένη Κυριακή
πρώτη μέρα του χειμώνα
σκέφτομαι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους αυτού του αιώνα
απ' το δεξί καθρεφτάκι ο κόσμος μένει πίσω
ποτέ δεν είχα τίποτα κι απόψε θέλω να σε φιλήσω
να μείνεις στα μάτια μου σαν άδειο τοπίο
να κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείο
κουλουριασμένοι σα μπάλα να εκτοξευθούμε
μέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμε
κι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ...

[freak]

Στερεο Νοβα - Τελεκομ 99

Στην τηλεόραση ένας ελέφαντας πηγαίνει στο τέλος της ερήμου
σαν κουκίδα ξεμακραίνει
ό,τι συμβαίνει στα ζώα, συμβαίνει σε μένα
μια κλωστή μάς δένει, μα σπάει από σένα
στο τέλος του ορίζοντα, τέλος της πόλης
έχεις χάσει τα πάντα μα επιμένεις
χωρίς μέρες κι αριθμούς
η νέα εποχή αντανακλάται στο ρολόι
νωρίς ένα πρωί στην άκρη ενός δρόμου
δυτικά στην ψυχή
θα μπορούσες να πεθάνεις σα σκυλί
ομορφιά, νιότη, αγάπη και πάθος
μοιράζεσαι μαζί μου το ίδιο λάθος
την άνοδο και πτώση του ανθρωπίνου γένους
την τελειοποίηση του ψυχικού σθένους
την εικονική πραγματικότητα όλων των θεμάτων
κάνοντας σερφ στον αφρό των κυμάτων

Ανοίγω τα μάτια σ' ένα ψηφιακό τοπίο
υπάρχει ένας ήλιος μέσα μα νιώθω κρύο
να ένα λάθος στο σύστημα της λογικής
ο κυβερνοχώρος είναι το τέλος της πολιτικής
γιατί όταν είμαι μόνος αγαπώ τον αέρα
γιατί όταν είμαι έτσι, θέλω μόνο τον αέρα
γιατί η αγάπη είναι πλασματική
γιατί είμαι άνθρωπος και νιώθω σα σκυλί
γιατί είμαι μια αχαρτογράφητη περιοχή
δεν έχω όρια γιατί έχω ψυχή
και ζω στο δίκτυο ενός ασύρματου κόσμου
στα μεσαία, στα βραχέα, στο πέρασμα του χρόνου
στην καλωδίωση του παγκοσμίου εγκεφάλου
κάτω απ' το φως ενός θαλάσσιου φάρου
στην εικονική πραγματικότητα όλων των θεμάτων
κάνοντας σερφ στον αφρό των κυμάτων

Πάω στη δουλειά όταν πηγαίνεις στη δουλειά
πάω στη δουλειά όταν εσύ δεν έχεις δουλειά
γράφοντας κύκλο με μια σπασμένη κιμωλία
πολιτογραφημένοι κάτοικοι σε νάρκη χειμερία
ο γαλαξιακός χώρος υπάρχει για να μάθεις
πως οι Στέρεο Νόβα παίζουν τη γλώσσα της αγάπης
αυτό το σούρουπο που ο ήλιος θα δύει
αυτό το χάραμα όταν ο ήλιος θ' ανατείλει
θα γίνουμε βάρκα στο απέραντο χάος
γυρνώντας αντίθετα απ' την τροχιά της Γης
σαν ιπτάμενοι ελέφαντες της Αφρικής
σ' ένα μπαράζ από ήχους ζώων
έκσταση
στην εικονική πραγματικότητα όλων των θεμάτων
κάνοντας σερφ στον αφρό των κυμάτων

[freak]

Στερεο Νοβα - Με θελεις, χωρις εσενα

Το τέλος της παράκαμψης
κοίταξε πόσα αυτοκίνητα επιστρέφουν κι έρχονται
καθώς αφήνουμε τα σύρματα πίσω μας
οι μάρκες τους εκτοπίζουν τις λέξεις μας
στέκομαι στο έδαφος
μα δε με θέλεις
χωρίς εσένα, θα είμαι πιο μπροστά από σένα
δεν έχω τίποτα να σου δώσω
κι είναι τόσο δύσκολο να σου εξηγήσω
περισσότερο από κάθε άλλη φορά
γιατί μου αρέσουν τα εργοστάσια
κάθε φορά που κοιτάζω εσένα
ένα ταξίδι από τα γόνατα ως τα δάχτυλα
η αντανάκλαση της σύγχυσης
οι μέρες και τα ισόμετρα πέταλα
η ανακάλυψη του οίκτου
σαν αεροπλάνο πετά και μας εγκαταλείπει
[η χαρά ποτέ]
κι αν δεν ήταν τόσο ωραία εδώ
θα μπορούσα να έρθω μαζί σου
μα έχω βαρεθεί να σου ζητώ συγγνώμη
κι είναι βέβαιο πως δε μπορώ ν' αλλάξω
γιατί ο κόσμος είναι μια χούφτα από εκατομμύρια μόρια
κι η κατανόηση δείχνει ν' αργοπεθαίνει
λεπτό με το λεπτό
αστέρι μ' αστέρι
δορυφόρο με δορυφόρο
δώσ' μου τα χέρια σου
κράτησε μακριά τα ψέματα
χάρισέ τα σ' αυτούς που μπορούν να σε πιστέψουν
θέλεις ν' ακούσεις τόσα πολλά
κι εγώ θέλω να κλάψω
να κοιτάξω το χώμα σαν τη μόνη αλήθεια
σε σκέφτομαι
μέσα από σένα είδα εμένα
τη στρογγυλή άκρη της Γης
την απέραντη ακινησία που επεκτείνει την απόσταση
κι εξαλείφει το φως

[PoiSoN_GiRL]

freak αξιος παλικαρι μου !!  :wink:


''Τι σου 'δωσε η ζωη καλο για να θυμασαι?
σε ποτισε με χαπια ηδονης
παραμυθενια χρωματα και γευσεις του θανατου
σε καθε βημα σου, σε καθε σου πνοη..

σ' ενα τασακι βρισκονται σβησμενα τα ονειρα σου
σ' ενα μπουκαλι με πιοτο η ιδια σου η ζωη...''

[LaStDrIvE]

και κάτι επίκαιρο λόγο ημερομηνίας..

[size=18]EKTH AUGUSTOU[/size]   TRYPES

Στη δροσιά μιας αναπάντεχης, πολύχρωμης βροχής
κάτω απ' το φως του διαλυμένου φεγγαριού
θα τραγουδάμε ξαφνιασμένοι το τέλος της αρχής
με μελωδίες του παλιού καλού καιρού

Σε πολιτείες σκοτεινές κάτω απ' τη γη
καθώς η άνοιξη δεν θα 'ρχεται θα αργεί
θα ερωτευόμαστε ο ένας τη σκιά του αλλουνού
θα 'μαστε λίγοι οι εκλεκτοί και οι τυχεροί

ΖΗΤΩ ΟΙ ΒΟΜΒΕΣ ΚΥΡΙΟΙ!!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!