ΣΤΙΧΟΙ-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ

[Jezebell]

Στίχοι: Ελένη Βιτάλη
Μουσική: Ελένη Βιτάλη
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη

Ένα χειμωνιάτικο πρωί
έφυγα απ' το σπίτι σαν τρελή
ο αέρας μου τρυπούσε
το κορμί και μου ζητούσε
μιά απόφαση ηρωική.

Πήρα εφημερίδα και στυλό
βρήκα διαμέρισμα φτηνό
τρία νοίκια να το κλείσω
έπιπλα για να το ντύσω
και δεν θέλω να σε ξαναδώ

Ήρθε η νύχτα η σκληρή κι' εγώ
νοιώθω σαν απόκληρη εδώ
θέλω πίσω να γυρίσω
και συγνώμη να ζητήσω
αλλά ντρέπομαι να σου το πω

Πώς χωρίς εσένα είμαι μισή
δεν πετιέται έτσι μια ζωή
θέλω πίσω να γυρίσω
και συγνώμη να ζητήσω
μα με κυνηγάει μιά φυγή

Ένα χειμωνιάτικο πρωί
έφυγα απ' το σπίτι σαν τρελή
ο αέρας μου τρυπούσε
το κορμί και μου ζητούσε
μια απόφαση ηρωική

[Jezebell]

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Πρωτομαγιά
με το σουγιά
χαράξαν το φεγγίτη
και μια βραδιά
σαν τα θεριά
σε πήραν απ' το σπίτι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια να περνά και το φονιά
γύρευα χρόνια μες στον κόσμο να τον βρω
μα περπατούσε με το χάρο στο πλευρό.(αφιερωμενο)

Νυν και αεί
μες στη ζωή
σε είχα αραξοβόλι
μα μιαν αυγή
στη μαύρη γη
σε σώριασε το βόλι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια το ληστή και το φονιά
του 'χανε δέσει στο λαιμό του μια τριχιά
και του πατάγαν το κεφάλι σαν οχιά.

[Jezebell]

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου

Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

ʼδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση
και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών

[black_velvet]

Μουσική - Στίχοι]
 
Μην απελπίζεσαι και δεν θ' αργήσει
κοντά σου θα 'ρθει μια χαραυγή
καινούργια αγάπη να σου ζητήσει
κάνε λιγάκι υπομονή

Διώξε τα σύννεφα απ' την καρδιά σου
και μες το κλάμα μην ξαγρυπνάς
τι κι αν δε βρίσκεται στην αγκαλιά σου
θα 'ρθει μια μέρα, μην το ξεχνάς

Γλυκοχαράματα θα σε ξυπνήσει
κι ο έρωτάς σας θ' αναστηθεί
καινούργια αγάπη θα ξαναρχίσει
κάνε λιγάκι υπομονή

[black_velvet]

Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα
σ' αυτήν την αγκαλιά
στα σκουριασμένα σύννεφα, στα φύλλα
στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά

Βρέχει και στους καταυλισμούς
χορεύουν τα παιδιά
στάζει ο θεός στις προσευχές, στο ντέφι
στις καρδιές, στα πόδια τα γυμνά

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά

Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες
το δρόμο και το νου
και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι
κι άθελά μου με τραβάς αλλού

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά

[Jezebell]

Κωσταντινα του Τσιτσανη ειναι κομματαρα!!!

[Enia]

Επέτειος χωρισμού        
 
Στίχοι: Χριστόδουλος Σιγανός
Μουσική: Χριστόδουλος Σιγανός
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Μακρόπουλος

Έφυγες γράφοντας δυο λέξεις
που 'χουν ξεθωριάσει απ' τον χρόνο
Μ' έσπασες εσύ για να αντέξεις
και σαν σήμερα μ' άφησες μόνο

Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
τη ζωή μου τώρα αλλάζω
μ' ένα γράμμα που άφησες εδώ
Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
με δυο φίλους κουβεντιάζω
πόσο θέλω να σε ξαναδώ

Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
τη ζωή μου τώρα αλλάζω
μ' ένα γράμμα που άφησες εδώ
Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
με δυο φίλους κουβεντιάζω
πόσο θέλω να σε ξαναδώ
πόσο θέλω να σε ξαναδώ

Έφυγες χωρίς να συζητήσεις
και για τον τρόπο σου λυπάμαι
Έκαψα φιλιά και αναμνήσεις
μα πάλι απόψε σε θυμάμαι

Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
τη ζωή μου τώρα αλλάζω
μ' ένα γράμμα που άφησες εδώ
Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
με δυο φίλους κουβεντιάζω
πόσο θέλω να σε ξαναδώ

Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
τη ζωή μου τώρα αλλάζω
μ' ένα γράμμα που άφησες εδώ
Επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω
με δυο φίλους κουβεντιάζω
πόσο θέλω να σε ξαναδώ
πόσο θέλω να σε ξαναδώ


τι όμορφο τραγούδι... μου βγάζει πόνο αλλά με αξιοπρέπεια...  μακάρι να μη τύχει σε κανέναν όμως!  

[black_velvet]

Κωσταντινα του Τσιτσανη ειναι κομματαρα!!!

Σταθερές, απόλυτες αξίες!  ]

[black_velvet]

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία] Αλκίνοος Ιωαννίδης

Προσκυνητής

Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
κάποιον αγαπάω
δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
περπατώ και πάω

κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά

στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
κάποιον αγαπάω
κι οταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω

κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να'σαι ζωντανή

κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά

[Rakendytos]

Μου φαίνεται σα να ’ναι χθες μα πάνε τόσα χρόνια
που σα βιολί το σώμα σου στα χέρια μου κρατούσα
Με το ραδιόφωνο σιγά μες στ’ απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες πόσο σε αγαπούσα
 
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
Μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά
 
Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα        
γέ--λα,  κι είν’ η ζωή μια τρέλα..

Γέλα πουλί μου

Αδελφοί Κατσιμίχα

 
..ένα από τα πιό όμορφα τραγούδια πού έχω ακούσει.

[voliwtisa]

Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ' τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη

Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
και δεν υπάρχουν λόγια

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

Αυτό το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού πάντα θα με συγκινεί...

[fmas]

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Πετούν γεράκια απ' τις φωλιές
Την τρομαγμένη μας ζωή
να δουν εικόνα
σαν τις παλιές αμαρτωλές
που δεν τους στάθηκε αγκαλιά
ούτε κρυψώνα
Κάτω απ' την άρρωστη βροχή
στις εθνıκές των φορτηγών
με τα ψυγεία
Το μαύρο λάδι απ' τη ψυχή
δεν καίει για κάτι που δεν μοιάζει
με εύλογια

Δι' ευχών των αγίων ημών |
στους ναούς των μεγάλων λυγμών |
Δι' ευχών των αγίων της γής |
ορατής και αοράτης πληγής | REFRAIN
Δι' ευχών των αγίων που κλαις |
που μπορείς σ' αγαπάω να λες |
Δι' ευχών των αγίων και αεί |
με Θεού πνοή |

Κοιτάω τον ήλιο απ το βουνό
κι οι δυναμίτες της ψυχής μου
σπαν' τη πέτρα
Που εγώ να τρέξω ξεκινώ
μεσ' στης παγκόσμιας λογικής
τα πέντε μέτρα
Με χαραγμένα τ' αρχικά
Ονομα και αίμα και φυλή
και αρχαία τείχη
και μ'ενα δέμα ελληνικά
θα γράψω κόσμε τους χρησμούς μου
με το νύχι.


Απλά Χαρούλα........

[Enia]

Καραβάνι        
 
Αν ξυπνήσεις το πρωί
κι η καρδιά σου πάει να σπάσει
Ήλιο σύμμαχο θα βρεις
Μπόρα είναι θα περάσει

Αν στο δρόμο σου χαθείς
Και δε ξέρεις που σε πάει
στην καρδιά φάρο θα βρεις
ʼσ' την να σε οδηγάει

Ξέρω ψάχνεις το γιατί
και το ψέμα σ' αρρωσταίνει
Σκέψου αυτό είναι η ζωή
Καραβάνι που πηγαίνει

Σαν κι εσένα είμαι κι εγώ
Κλαίω, γελάω, αγαπάω
Καραβάνι είναι η ζωή
και μαζί σου προχωράω

Έλα, πάμε

Ξέρω νιώθεις μοναξιά
και τις νύχτες σε βαραίνει
Μα ταξίδι είναι η ζωή
Καραβάνι που πηγαίνει

Έλα, πάμε

[voliwtisa]

Τον ουρανό και τα πουλιά εγώ τα λέω αγάπη
τη συννεφιά στα μάτια σου πάλι τη λέω αγάπη

Αγάπη λέω τον καρπό που κράτησε το δέντρο
αγάπη το παράπονο το δικαιολογημένο

Αγάπη τον ιδρώτα σου που πιάνει και δακρύζει
τον άρπαγα με το φονιά κάθε που αντικρύζει

Αγάπη την αγάπη σου εγώ τη λέω αγάπη

[fmas]

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη
στην Αριστοτέλους που γερνάς
έβγαζα απ' τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι
σου 'ριχνα στα μάτια να πονάς

Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ' Άη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ

Βγάζανε τα δίκοχα οι παλιοί φαντάροι
γέμιζ' η πλατεία από παιδιά
κι ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρι
να σου μαχαιρώνει την καρδιά

Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ' Άη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ

Χαρούλα......