ΣΤΙΧΟΙ-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ

[mauroula]

Φοβάμαι
(Γ.Ζουγανέλης / Α. Πανταζής)

Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται
βαλμένα στη σειρά...
Και 'γω που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και 'συ που σε λίγο θα σβήσεις, ένα από τα φώτα
για να κοιμηθείς, με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού, να χαθούν για μια στιγμή
μέσα στο σκοτάδι...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα

Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ' τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
το κορμί μου μελανιασμένο
μες στο κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα

Τα τσιμέντα σου καινούργια
με έπιπλα λουστραρισμένα και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ' αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ' όλα εκεί μέσα
σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα
που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να μ' αναστήσεις

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν, σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω, το κορμί μου δρόμος
που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν...

Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις, έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο
το μέλλον μου, δώσαν αντιπαροχή...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα

Έτσι ζω, προκαταβολικά
το παρελθόν μου
και με δυο, γυμνά καλώδια
για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου βολτ
για στερνή φορά...
Φοβάμαι[/i][/color]

[mauroula]

[size=18]Αστερι μου σβησμενο
γκριζο μου δειλινο
κομματι μου χαμενο
αχ και να σ'ειχα εδω

Για να σου δωσω πισω
αυτα που σου χρωσταω
Να 'ξερες πως μου λειπεις
Και ποσο σ' αγαπαω

Ροδο μου μαραμενο
σκοταδι μου γλυκο
τραγουδι μου θλιμμενο
πεθαινω να σε δω

Για να σου δωσω πισω
αυτα που σου χρωσταω
Να ξερες πως μου λειπεις
Και ποσο σ' αγαπαω[/size]
Ζωη μου καραμπολα
μπαλκονι στο κενο
ματαια που ειναι ολα
αφου δεν εισαι εδω

[mauroula]

Να μ’ αγαπάς
Σιδηρόπουλος Παύλος

Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
Το μόνο πράγμα που ’χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
Μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα, νεκρά
Να μ’ αγαπάς, όσο μπορείς, να μ’ αγαπάς
Να μ’ αγαπάς, όσο μπορείς, να μ’ αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
Κι ίσως η ασκήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ’ τα τσιγάρα
Βαραίνει ο νους μου απ’ τα πολλά
Στον τοίχο κάποια Μόνα-Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ’ αγαπάς, όσο μπορείς, να μ’ αγαπάς
Να μ’ αγαπάς, όσο μπορείς, να μ’ αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
Σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
Σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να ‘ρθεις και να μ’ ανάψεις
Το παραμύθι να μου πεις
Σα μάνα γη να μ’ αγκαλιάσεις
Σαν άσπρο φως να ξαναπεί ...[/i][/color]

[mauroula]

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Διάφανα Κρίνα


Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για ένα μικρό ξωτικό
μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα
σ'ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για αυτούς που μένουν πάντα παιδιά
για ανθρώπους που τα΄χουνε χαμένα
και μετράνε ρυτίδες σε λευκά κελιά

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για φίλους μου παιδικούς
που απόμειναν στάχτη δίπλα στις ράγες
για μνήμες χαμένες από άγριους καιρούς

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για ένα μικρό ξωτικό
μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα
σ'ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για θυσίες και σταυρούς
κατάλαβες πράγματα που σου' ναι ξένα
Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
μιλάει για θυσίες και σταυρούς
κατάλαβες πράγματα που σου' ναι ξένα

Aυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

για σένα
για κανένα! [/i][/color]

[mauroula]

Δεν είναι πως δεν έκανα ούτε πως δεν αξίζω
ούτε και πως τα λάθη μου δεν τα αναγνωρίζω

Δεν είναι πως δεν πόνεσα ούτε πως δεν πονάω
είναι που ότι μου 'κλεψες πίσω δεν στο ζητάω

Αυτά παθαίνει μάτια μου όποιος πολύ αγαπάει
πετάει μέσα στα σύννεφα στη γη παραπατάει ...

Δεν είναι πως δε νοιάζομαι ούτε πως δε με καίει
ούτε και πως δεν ξέρω πια για όλα αυτά τι φταίει..
 .
Δεν είναι πως δεν άντεξα ούτε πως δεν αντέχω
λίγα εσύ μου ζήτησες σου 'δωσα ότι έχω ...

Αυτά παθαίνει μάτια μου όποιος πολύ αγαπάει
πετάει μέσα στα σύννεφα στη γη παραπατάει

[mauroula]

Το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου

Στίχοι][/color]

[mauroula]

Και μου λείπεις - Σκιές feat.

Βασίλης Χατζηπαρτάλης
(LP][/color]

[mauroula]

Sleeping Sun-NIGHTWISH

The sun is sleeping quietly
Once upon a century
Wistful oceans calm and red
Ardent caresses laid to rest
For my dreams I hold my life
For wishes I behold my nights
A truth at the end of time
Losing faith makes a crime

[size=18]I wish for this night-time to last for a life-time
The darkness around me - shores of a solar sea
Oh how I wish to go down with the sun
Sleeping
Weeping
With you[/size]

Sorrow has a human heart
From my God it will depart
I`d sail before a thousand moons
Never finding where to go
222 days of light
Will be desired by a night
A moment for the poet`s play
Until there`s nothing left to say

[mauroula]

Away-----Nightwish

The days were brighter
Gardens more blooming
The nights had more hope
In their silence The wild was calling
Wishes were whispering
The time was there
But without a meaning

Away, away, away in time
Every dream's a journey away
Away, away to a home away from care
Everywhere's just a journey away

The days departed
Gardens deserted
This frail world
My only rest ?

The wild calls no more
Wishes so hollow
The Barefoot Boy
weeping in an empty night

Away, away, away in time
Every dream's a journey away
Away, away to a home away from care
Everywhere's just a journey away

Cherish the moment
Tower the skies
Don't let the dreamer
fade to grey like grass

No falling for life
A gain for every loss
Time gathered me
But kept me flying

Away, away, away in time
Every dream's a journey away

Away, away, away in time
Every dream's a journey away
Away, away to a home away from care
Everywhere's just a journey away

"For this gift of dream I must pay the price
with the loss of life's pleasures"

[mauroula]

Έγινε η απώλεια συνήθειά μας..

Γλύφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου
και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο
τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο
να ψάχνω την πνοή μου στο νεκρό εαυτό σου, στο νεκρό εαυτό σου
 
Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια
που ριγούν στην αγάπη και στον τρόμο
πήρες λάθος το δικό μου δρόμο
και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια
 
Η απουσία σου μ' εξουθενώνει
και δεν μπορώ να συνηθίσω
νοιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φτάνω πίσω
κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει
 
Σβήνω τα ίχνη απ' τα ψέματα μας
παραπατάω στην σιωπή
έγινε η απώλεια συνήθειά μας
κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή




Διάφανα Κρίνα

[mauroula]

Θα 'μαι κοντά σου

Στίχοι][/color]

[mauroula]

Bασίλης Παπακωνσταντίνου - Σ'αγαπώ,να προσέχεις
Με κοιτάς μες τα μάτια
μα ποτέ σου δεν είδες
τα σβησμένα μου φώτα
τις χαμένες μου ελπίδες.

Το μηδεν του Σαββάτου
της αυγής το γαμώτο
με κοιτάς και σωπαίνεις
κι η σιωπή κάνει κρότο.

Με κοιτάς λες και είμαι
τρύπιο πάνω σου ρούχο
μου ζητάς να σκοτώσω
την αγάπη που σου'χω.

Και φοβάμαι μη φύγεις
ο αέρας παγώνει
κι η καυτή σου ανάσα
το μυαλό μου θολώνει.

Και φοβάμαι μη φύγεις
μα άλλο δρόμο δεν έχεις
και σου γράφω στο τζάμι
σ'αγαπώ να προσέχεις.

Με κοιτάς μες τα μάτια
κι απορείς που δεν κλαίνε
η αγάπη δε φευγει
είναι μέσα μας λένε.

Κάπου αλλού ταξιδεύεις
κι όμως πλάι μου είσαι
μεσ' την τρέλα του κόσμου
μ'αγνοείς κι αγνοείσαι.

Με κοιτάς μεσ τα μάτια
και η μέρα τελειώνει
σαν τον ήλιο που φεύγει
με κοιτάς και νυχτώνει.

[mauroula]

Γυμνα Καλωδια


  Ήρωας για μια μέρα
   
   

   

Σκαρφάλωσα τα σύννεφα να φτάσω κάποια σύνορα
Που κάποιοι κάπου κάποτε δεν έφτασαν ποτέ
Παλάτια και βασίλεια, στην θάλασσα σωσίβια
Που έπιασα μα γλίστρησα, και πνίγηκα βαθιά
Το πτώμα μου σαν βρήκανε στην θάλασσα χαρίσανε
Μαζί με την κορόνα μου, τον τίτλο του αγώνα μου
 
Ήρωας για μια μέρα. Ήρωας για μια μέρα.
Ήρωας για μια μέρα. Ήρωας για μια μέρα.
 
Σε έρημους και σε θάλασσες με κυνηγούσαν μάγισσες
Και κάποτε με έπιασαν με σκότωσαν και με έθαψαν
Και ανέβηκα στα σύννεφα ακούγοντας σφυρίγματα
Φωνές χειροκροτήματα, καλώς τον Βασιλιά
Τον τάφο μου σαν έψαξαν το τίμιο πτώμα μου έκλεψαν
Μαζί με την κορόνα μου, τον τίτλο του αγώνα μου.
 
Ήρωας για μια μέρα. Ήρωας για μια μέρα.
Ήρωας για μια μέρα. Ήρωας για μια μέρα.

[mauroula]

Γυμνα Καλωδια


  Θέλω
   
   

   

Θέλω έναν ήχο πάνω απ' την ψυχή μου
θέλω έναν ήχο να ζεσταίνει το κορμί μου
θέλω έναν ήχο μια σπάνια μελωδία
να προκαλεί χαρά και όχι αηδία.
Θέλω έναν ήχο να αγγίξει την μορφή σου
να σου θυμίσει την πιο ακριβή γιορτή σου
να σου μαγέψει τα μάτια σου τα πλάνα
μην μου χτυπάτε την πουτάνα την καμπάνα.
 
Θέλω οι φίλοι μου να κλαίνε απ' την χαρά τους
που δεν τους πήρα τα πολύτιμα όνειρά τους
ας είναι όλοι την τελευταία γιορτή μου
μα όχι αυτή που έχει γεννήσει το κορμί μου.
Θέλω να ακούγεται από παντού κιθάρα
και τα ντραμς να προκαλούν αντάρα
και να ρίχνουν χώμα στο κορμί μου
με γάντια ολόλευκα φωνάζοντας "τιμή μου"
 
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ
γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ
γύρνα με πάλι σʼ εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά
έφυγα μα δεν πρόλαβα, μια τελευταία αγκαλιά.
 
Θέλω η νύχτα να λέει το όνομά μου
να είναι πιο μαύρη από την άψυχη καρδιά μου
θέλω οι δείκτες ποτέ να μην γυρνάνε
ότι κι αν έφυγε ποτέ ξανά δεν θα ΄ναι
Θέλω ότι έλεγα ποτέ σας να μην πείτε
κατάρες και ευχές στην μνήμη μου να πιείτε
θέλω να κλείσετε την πλάκα μου στον τάφο
με μάτια ορθάνοιχτα που εγώ ποτέ δεν θα 'χω.
 
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ
γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ
γύρνα με πάλι σ' εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά
έφυγα μα δεν πρόλαβα, μια τελευταία αγκαλιά.

[mauroula]

Πάλι θα πάρω τον αριθμό, πάλι θα κλάψω και θα 'σαι η αιτία
Πάλι χαμένος εγώ θα βγω απ' τη δικιά μας την ιστορία
 
Φινάλε της καρδιάς μου κι ερωτά μου
Σου το 'λεγα πως θα 'σαι μόνο εσύ
Κι αν στάζεις δηλητήριο βαθιά μου
Εγώ σου αφιερώνω μια ζωή
 
Πάλι σε ψάχνω σαν τον τρελό λες και μου λείπει το οξυγόνο
Κι αν τριγυρίζω σαν τον τρελό
Φτάνει που υπάρχω για σένα μόνο