Η αγάπη της μάνας...

[Enia]

Μου είχε δημιουργηθεί μια απορία τελευταία (κυρίως με το θέμα 'αγόρι ή κορίτσι'), που μάλλον μόνο οι γονείς με άνω του ενός παιδιού μπορούν να μου λύσουν... (φυσικά η γνώμη όλων σας είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη!)

Και ερωτώ:

* αναφέρομαι στη μάνα λόγω της δυνατής εικόνας που επικρατεί για εκείνη, αλλά το ερώτημα μπορεί κάλλιστα να αφορά και έναν πατέρα.

[Ntama]

... Εγώ δυστύχως, λόγω κάποιων κατάστασεων, δεν ένιωσα ποτέ την αγάπη της μάνας σε όλο της το μεγαλέιο.... ]

[minoraki]

... Εγώ δυστύχως, λόγω κάποιων κατάστασεων, δεν ένιωσα ποτέ την αγάπη της μάνας σε όλο της το μεγαλέιο.... ]

:cry:  :cry:  :cry:  :cry: μια απο τα ιδια και εγω.....και ουτε εμενα να ρωτησεις περισσοτερα.....

[freak]

8a arxisw thn dhmosieysh mou me mia parathrhsh. den katalabainw ti paei na pei ''agaph ths manas''. 8ewrei kapoios oti o pateras agapaei ta paidia tou ligotero? oti h mana trefetai apo anidiotelh synais8hmata enw o pateras einai adiaforos apenanti tous? h oti o pateras den mporei na ftasei thn ektash twn synais8hmatwn ths manas? egw 8ewrw oti k oi dyo goneis agapoun ta paidia tous eksisou, isws k krinontas eks idiwn ta allotria, opote 8a sou apanthsw sxetika.

proswpika 8ewrw oti mporei na ta agapaei ola eksisou. to an kapoia stigmh ekfrastei yper tou enos k kapoia stigmh yper tou allou den nomizw oti dhlwnei kapoia protimish genikoterh alla pws exei sxesh me thn sygekrimenh stigmh k mono. bebaia yparxoun k katastaseis adynamias (gia pollous k diaforous logous) ws pros ena paidi h katastaseis opou logw tou xaraktrha tou goniou h tou paidiou h sxesh metaksy tous einai dyskolh.
genika den 8ewrw oti yparxei kanonas se ayto. oti dhladh oloi oi goneis agapoun ta paidia tous. pisteyw oti eksartatai apo ton an8rwpo k ta myala pou koubalaei syn tous ephreasmous pou dexetai. opote isws eksetazontas sygekrimenes periptwseis na einai eykolo na apanth8ei ayth h aporia sou lilou mou, alla 8ewrw pws se genikotero epipedo einai adynato.

[Enia]

freak: το ήξερα πως θα αντιδράσεις, το ήξερα! και για εσένα ειδικά την έβαλα την υποσημείωση!
ναι, σαφώς μιλάμε για την αγάπη ενός γονιού προς τα παιδιά του, είτε είναι η μάνα είτε ο πατέρας. απλά ίσως ως γυναίκα με ενδιαφέρει περισσότερο ο ρόλος της μάνας και επικεντρώνομαι σ'αυτόν.

για τις δυο φιλενάδες μου... συγνώμη αν χτύπησα ευαίσθητες χορδές... θα ήθελα όμως τη γνώμη σας πάνω στο θέμα, όσο αυτό είναι δυνατό, και φυσικά δεν χρειάζεται καμμία αναφορά σε προσωπικές εμπειρίες...

[freak]

enia: gnwrizeis poso 8ermokefalos mporei na ginw. skepsou oti thn yposhmeiwsh den thn eixa dei kan....

[Enia]

χεχε... ώστε 'θερμοκέφαλος' το λένε!? την ονομασία μπορεί να μην την γνώριζα, αλλά την περίπτωσή σου την ξέρω καλά, και δείχνω κατανόηση!  

επί του θέματος κανείς κάτι!?...  :roll:

[kathreftis]

Δεν  νομίζω  ότι  έχει  να  κάνει  ούτε  με  το  αν είναι  μάνα  η  πατέρας  ούτε  με  το  αν  είναι   αγόρι  η  κορίτσι  το  παιδί  ούτε  με  το  αν  είναι  πρώτο  η  τελευταίο  παιδί.   Κατά  την  δική  μου  γνώμη όλα  εξαρτώνται  από  το  πόσο  ώριμος  είναι  αυτός   που  θέλει  να  κάνει     ένα  παιδί .  Γιατί   δυστυχώς   ενώ  για  όλα  πρέπει  να  δώσουμε  κάποιες  εξετάσεις   έτσι  ώστε  να  πάρουμε  ένα  πτυχίο  η δίπλωμα  η τέλος  πάντων  μια όποια   κάποια  έγκριση  ότι  είμαστε  ικανοί  να  αναλάβουμε  κάποιες  ευθύνες ,  για  να  γίνουμε  γονείς  δεν  υπάρχουν   εξετάσεις  με  αποτέλεσμα  πολλοί  ακατάλληλοι  για  αυτόν  τον  ρόλο  να  φιγουράρουν   σαν  κορυφαία  στελέχη  αυτού  του  οικοδομήματος  που  λέγετε  οικογένεια .
Και   το  αποτέλεσμα ;  
Βγάζοντας  τα  κόμπλεξ  του  ο  ακατάλληλος  γονιός  πάνω  στο  παιδί  του  απλά  διαιωνίζει  το  είδος  τον ακατάλληλων  γονέων  μέχρι  την  έκπληξη .

Π.Χ

Μια  γυναίκα  που  νιώθει  μίσος  για  τους  άντρες  αν  κάνει  ένα  αγόρι  και  ένα  κορίτσι  το  αγόρι  θα  το  κακομεταχειρίζεται  και  το  κορίτσι  θα  το  κάνει  σαν  τα  μούτρα  της .
Συμπέρασμα :   Σε  ποιο  παιδί  έδωσε  κάτι  καλό  αυτή  η  γυναίκα ;

Ένας  άντρας  που  δεν  εμπιστεύεται  την  γυναίκα  του  η  γενικότερα  τις  γυναίκες  αν  κάνει   ένα  αγόρι  και  ένα  κορίτσι  τον  γιο  του  θα  τον  βλέπει  σαν  μαμιά  και  θα  του δίνει  συμβουλές  πως  να  χτυπάει  και  να  φεύγει  ενώ  την  κόρη  του  θα  την  πάει  στον  σιδερά  για  να  της  το  κλειδώσει  με  λουκέτο  και  είναι  δυνατών  να  γίνει  και  ντέντεκτιβ  ακολουθώντας  την  κατά  βήμα  προκειμένου  να  γλιτώσει  το  κακό .
Συμπέρασμα :  Σε  ποιο  παιδί  έδωσε  κάτι  καλό  αυτός  ο  άντρας ;

Ίσως  λίγο  ακραία  τα  παραδείγματα  αλλά  και  σε  μικρότερο  βαθμό  να  είναι  το  πρόβλημα  δεν   είναι  αμελητέο  γιατί  τελικά  τα  σημερινά  παιδιά  είναι   οι  αυριανοί  γονείς . Και  αν  ρίξουμε  όλοι  μας  μια  ματιά  στο  τι  υπάρχει  γύρο  μας  αναφορικά  με  τους  γονείς  που  ο  κάθε  ένας  γνωρίζει   αναλύοντας  την  συμπεριφορά  τους  το  ερώτημα  θα  έπρεπε  να  είναι  αν  είμαστε  ώριμοι  για  να  αναλάβουμε  αυτόν  τον  ρόλο .

Και  για  να  σου  δώσω  και μια  πιο  κατανοητή  απάντηση  νομίζω  ότι  ο  κατάλληλος  γονιός αγαπάει  το  ίδιο  τα  παιδιά  του  ανεξάρτητα  από  το  αν  είναι  αγόρια  η  κορίτσια  ανεξάρτητα  από   το  αν  μιλάμε  για  την  μάνα  η  τον  πατέρα
Και  στην  περίπτωση  που  έχει  μια  αδυναμία  στα  αγόρια  η  στα  κορίτσια  κάνει  τα  πάντα  για  να  μην  περάσει  αυτήν  την  αδυναμία  του  στα  παιδιά  του  αντίθετου  φίλου  που   τυχών  πλουτίζουν  την  οικογένεια  του .


ΥΣ. Αν  δεν  έγινα  κατανοητός  μην  σκας  μου  συμβαίνει  συχνά .

[minoraki]

λιλα μου, αργησα να απαντησω γιατι χτυπησες ευαισθητες χορδες μου.....δεν θα μιλησω για προσωπικες εμπειριες, απλως θελω να πω οτι μπορω να εκφρασω τη γνωμη μου και ως κορη αλλα και ως μητερα.....                                                                                          :arrow:  σαν κορη βιωσα και βιωνω την απογοητευση της σχεσης μου με τους γονεις μου σε ολο της το μεγαλειο.....παρεπιπτοντως θελω να τονισω οτι ειμαι μοναχοπαιδι και παντοτε υπηρξα ενα εξαιρετικο παιδι γι αυτους! τελος παντων!
 :arrow: σαν μητερα θελω να πω οτι ποτε δεν ξεχωρισα τα παιδια μου.....αγαπω το καθενα ομως για διαφορετικο λογο.....το καθενα απο αυτα δινει τις δικες του χαρες, την δικη του παρουσια μεσα στην οικογενεια.....παρ ολα τα σοβαροτατα προβληματα που παρουσιαστηκαν σε ενα απο τα παιδια μου, ποτε μα ποτε δεν επαψα να το προσεχω και να το φροντιζω.....και μαλιστα πολυ περισσοτερο εδωσα την ευνοια μου σε αυτο, γιατι ειχε και εχει την αναγκη μας.....η γιαγια μου ελεγε οτι <<ο καθε ανθρωπος αγαπιεται με τις χαρες του>>! και αυτο ταιριαζει και στο θεμα που συζηταμε τωρα! για να μεγαλωσει σωστα ενα παιδι, για να μην γινουν λαθη (που θα γινουν, γιατι και οι γονεις ειμαστε ανθρωποι και ουδεις ειναι αλανθαστος) χρειαζεται και απο μερους της μητερας και απο τον πατερα μεγαλη υπομονη, αντοχη, κοτσια! ευτυχως εγω δεν ειχα ιδιαιτερα προβληματα με τον πατερα των παιδιων, οσον αφορα την ανατροφη τους! ομως τα προβληματα παρουσιαζονται απο εκει που δεν το περιμενεις και τοτε οι γονεις καλουνται να δειξουν τις αντοχες τους, την συμπνοια που υπαρχει μεταξυ τους! δεν ξερω εαν γινομαι σαφης.....το θεμα αυτο με αγγιξε πολυ και θα μπορουσα να το αναπτυξω περισσοτερο.....ομως τελειωνω εδω! φιλια πολλα λιλα μου!

[freak]

:arrow: σαν μητερα θελω να πω οτι ποτε δεν ξεχωρισα τα παιδια μου.....αγαπω το καθενα ομως για διαφορετικο λογο.....το καθενα απο αυτα δινει τις δικες του χαρες, την δικη του παρουσια μεσα στην οικογενεια.....παρ ολα τα σοβαροτατα προβληματα που παρουσιαστηκαν σε ενα απο τα παιδια μου, ποτε μα ποτε δεν επαψα να το προσεχω και να το φροντιζω.....και μαλιστα πολυ περισσοτερο εδωσα την ευνοια μου σε αυτο, γιατι ειχε και εχει την αναγκη μας.....η γιαγια μου ελεγε οτι <<ο καθε ανθρωπος αγαπιεται με τις χαρες του>>! και αυτο ταιριαζει και στο θεμα που συζηταμε τωρα! για να μεγαλωσει σωστα ενα παιδι, για να μην γινουν λαθη (που θα γινουν, γιατι και οι γονεις ειμαστε ανθρωποι και ουδεις ειναι αλανθαστος) χρειαζεται και απο μερους της μητερας και απο τον πατερα μεγαλη υπομονη, αντοχη, κοτσια! ευτυχως εγω δεν ειχα ιδιαιτερα προβληματα με τον πατερα των παιδιων, οσον αφορα την ανατροφη τους! ομως τα προβληματα παρουσιαζονται απο εκει που δεν το περιμενεις και τοτε οι γονεις καλουνται να δειξουν τις αντοχες τους, την συμπνοια που υπαρχει μεταξυ τους! δεν ξερω εαν γινομαι σαφης.....το θεμα αυτο με αγγιξε πολυ και θα μπορουσα να το αναπτυξω περισσοτερο.....ομως τελειωνω εδω! φιλια πολλα λιλα μου!

panw katw ayta prospa8hsa na pw k egw prin, se syndiasmo me to sxolio tou kathrefti. oxi tos kala bebaia, kyriws giati den exw yparksei gonios. pantws me kalypses minoraki.

[minoraki]

        freak! χαιρομαι κουκλε μου που συμφωνησαμε για πρωτη φορα! το χασμα των γενεων αρχιζει και γεφυρωνεται μου φαινεται! νασαι καλα!

[freak]

den kserw to kata poso oi diaforetikes apopseis mas ofeilontai se xasma genewn h apla se diaforetikh 8ewrhsh twn pragmatwn. pantws gia na eimai eilikrinhs minoraki akoma den exw antilhf8ei pou diafwnoume.

[minoraki]

den kserw to kata poso oi diaforetikes apopseis mas ofeilontai se xasma genewn h apla se diaforetikh 8ewrhsh twn pragmatwn. pantws gia na eimai eilikrinhs minoraki akoma den exw antilhf8ei pou diafwnoume.

    πουθενα δεν διαφωνουμε.....και γιατι αλλωστε! απλως μερικες φορες εκφραζομαστε διαφορετικα.....ας κανουμε και λιγο πλακιτσα.....ετσι για να ελαφρυνουμε την ατμοσφαιρα λογω σοβαροτητας του θεματος!    

[Enia]

Αρη, Πόλλυ, σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο.

μινοράκι μου, τα λόγια σου με κάνουν και σκέφτομαι κάτι που με τον καιρό κατάλαβα από τη δικιά μου μαμά... πάντοτε προσπαθούσε να είναι δίκαιη μεταξύ εμένα και του αδερφού μου, να μας μοιράζει τα πάντα ισάξια... Αλλά τελικά έχεις δίκιο σ'αυτό που λες, 'καθένας αγαπιέται με τις χάρες του', και προφανώς το 'πόση' αγάπη ή προσοχή θα δώσει κανείς σε κάποιον αν θέλει να είναι σωστός, εξαρτάται από τις ανάγκες του καθενός.

Να είστε καλά...

[Evitaki]

λιγο περιεργο συναισθημα
αν κ ακομα δυσκολευομαι να μιλησω για αυτο το θεμα
εχασα πολυ μικρη τον πατερα μου μπροστα μου κ η μητερα μου μας σταθηκε κ σαν μανα κ σαν πατερας
μας βοηθησε κ εμενα κ τον αδερφο μου πολυ
εμενα περισσοτερο ισως γιατι παντα ημουν πιο αντιδραστικη κ το πιο προβληματικο παιδι....το μονο που μου ελειψε ηταν η παρουσια της
αλλα κ παλι δεν μπορω να πω τπτ διοτι ηθελε να μη μας λειψει τπτ κ τα καταφερε με το παραπανω
τωρα που κ εγω κ ο αδερφος μου εχουμε κανει τις δικες μας οικογενειες
μου φτανει που την βλεπω ηρεμη κ χαμογελαστη
κ φυσικα ποτε μα ποτε δεν θα σταματησω να την ευχαριστω ακομα κ οταν χρειαστηκε να με κανει σκληρη για ολα αυτα που θα ερθουν ή ειρθαν
αργησα να το καταλαβω...οτι επρεπε
χαιρομαι που εχω εναν ανθρωπο διπλα μου ο οποιος την λατρευει κ δεν εχει κανενα προβλημα μαζι  της την εχει καλυτερα κ απο μανα του...
μπορει ο θεος να μου πηρε πολλα αλλα μου δωσε ακομα περισσοτερα