ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ.......

[bousoulitsas]

Εγω ακομα και εδω στην κοκκινη ειμαι δεν ξεφευγω απο το κοκκινο ουτε εδω

lllllllllllllllllllllllllllllllllooooooooooooooooollllllllllllllllllllllllllllllllll

[Anonymous]

]

[bousoulitsas]

Δεν πειραζει ολοι οι λυκοι ενωμενοι


ααααααααααααααααααοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

[Evitaki]

μυπως να αρχισουμε να προσεχουμε?

[bousoulitsas]

[size=24]Ααααααααααααααααααααααοοοοοοοοοο[/size]

[bousoulitsas]

Ισως και θα επρεπε χαχαχα      

[Evitaki]

αρχησα να προσεχω            

[minoraki]

....θα εχει πανσεληνο αποψε και θα ειναι ωραια.......(17 οκτωβριου 2005)

[Evitaki]

καλη η πανσεληνο τις 17 δεν ειχε κανενα προβλημα

[Enia]

καλά, πλάκα μου κάνετε!? ούτε πήρα χαμπάρι ότι είχε πανσέληνο!! (τώρα που το λέτε είχα δει σαβ/κο το φεγγάρι να μεγαλώνει αλλά μετά το ξέχασα..)

τώρα αυτό είναι τυχαίο!!?? που άλλες φορές σεληνιαζόμαστε ομαδικά και τώρα όλα μέλι-γάλα!? τι να πω...!

[Anonymous]

koita th dynamh ths panselhnou thn paradexetai os ki h ekklhsia
alla me to baptisma pou dexomaste san xristianoi pairnoume aytomata aspida prostasias
emena basika de me ephreazei h panselhnos para mono thetika , maresei na phgaino se kapoio pshlo shmeio kai na xanetai to blema mou sto ashmenio feggari
alloste den einai tipota allo para hliako fos , opote os summer time fortizo tis mpataries mou kai to brady , ti kalytero!!!!

[Serfer]

Κι όμως, το "θέμα" είναι σοβαρότερο απ οτι νομίζετε..

Η επίδραση του φεγγαριού ειναι επιστημονικά τεκμηριωμένη.. καμια σχεση με αστρολογίες και αλλα τετοια.. σκεφτείτε μονο την παλίρροια..

Μα δεν θα προσεγγίσω το θεμα επιστημονικα.. απλά θα σας μιλησω για τη δική μου πρόσφατη εμπειρία...

Παντοτε κοιταζα την Πανσεληνο με μια διάθεση ρομαντική... την θαύμαζα...

Κι, όμως, στην προηγούμενη Πανσεληνο, αυτή του Σεπτεμβρίου... πηρα απόφαση να χωρίσω με τη γυναίκα που αγαπω..

Στο mail που της έστειλα... (δεν το,χω κρατήσει), εγραφα.. "η σημερινή Πανσεληνος μου δείχνει το δρόμο"...

Η αγαπη μου -ομως- με "κρατησε".. με γυρισε πίσω..

28 μερες μετα..στις 17 του Οκτώβρη.. πίστεψα πως θα ζούσα μαζί της ολη μου τη ζωή...

δεν θα σας πω το τι συνεβη... ολα συνεβησαν σε λιγες μολις ώρες, με ενα τροπο μυθιστορηματικό.. κύλισε αργα και βασανιστικά μεχρι το τέλος..

με απογοήτευσε αφάνταστα.. και τελειωσε..για παντα, πια..  με τρόπο που δεν ήθελα ουτε στον πιο μεγαλο μου εχθρό να είχε συμβεί.. με τρόπο που δεν θα μπορούσα ουτε στο χειρότερό μου εφιάλτη να πιστέψω...

Συνεβη ακριβώς τα μεσανυχτα... 17 προς 18... άρχισε λίγο πριν... τελειωσε λιγο μετα..

Ο πόνος βεβαια δεν τελειωσε ακομα... μα εγω -εδώ- μιλω για την Πανσεληνο, μοναχα...

Ναστε καλα... και να προσεχετε και σεις... ποτε κανεις δεν ξερει, γιαυτόν ποιά έκλπηξη κάποια Πανσέληνος του επιφυλασσει...

Pady (***)

[junkie]

Ζήλεψε η [size=18] πανσέληνος  [/size] το φως σου
καθώς σε είδε αυτό το βράδυ στο μπαλκόνι.
Ήτανε πιο χρυσά από εκείνης τα μαλλιά σου
ήταν η λάμψη πιο μεγάλη η δικιά σου.

Σου είπε γλυκόλογα σε τράβηξε κοντά της
κι εσύ έκανες φτερά να πας στην αγκαλιά της.
Σου έκανε μάγια να μη σκέφτεσαι κανένα,
ούτε την αγάπη σου, ούτε και εμένα.

Πανσέληνο σε γέννησα και ήσουνα δικιά μου,
τρεις μέρες μέλι τάιζα τις μοίρες
να τις γλυκάνω για να μην ζηλέψουν, φως μου,
που απ' τη Σελήνη τις χρυσές σου μπούκλες πήρες.

Κορίτσι μου, μην ήσουνα το ταίρι της Σελήνης
και δε σε άφησε κοντά μου άλλο εκείνη.
Εγώ που σκέπασα πηγάδια κι έκρυψα δηλητήρια
πώς να σε κρύψω απ' της ζωής σου τα μαρτύρια...

Με μια σαΐτα μαγική τρύπησες την καρδιά σου
κι έριξες στο αίμα σου τη λησμονιά του κόσμου
κι όσο κι αν έκλαψα, κι όσο κι αν φώναξα δε μ' άκουσες
μονάχη το ταξίδι αποφάσισες, κι έφυγες φως μου.

[junkie]

[size=18]Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει
το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει.
Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου
να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...

Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιώπη χωρίς παρέα.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου΄χει λείψει
το κοριτσακι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε ολα ωραία.

Είναι σκλήρο για μια γυναίκα να 'ναι μόνη
στο λέω τώρα που η αλήθεια δεν θυμώνει.
Όση και να 'ναι η δύναμή μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου
Η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει...

Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
το σπίτι μου έρημο μα κάνουμε παρέα.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τοιχαία.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε ολα ωραία.[/size]

[junkie]

Με μια πανσέληνο η νύχτα αρμενίζει
και μεσ' το πλοίο της φωτιάς είμαι και εγώ
μεθώ για εκείνη που στη σκέψη μου γυρίζει
και στην ανάμνησή της πάλι ναυαγώ
και στην ανάμνησή της πάλι ναυαγώ

Με μια πανσέληνο στα μάτια της γυρίζω
εκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελά
με απορίες την ψυχή μου βασανίζω
πιά λογική της έχει πάρει τα μυαλά

Μετρώ για χάρη της την άμμο και τα αστέρια
μα θέλει κάτι παραπάνω η καρδιά
γιατί στα ποιό όμορφα του χρόνου καλοκαίρια
κρύβονται πίσω κάτι σύνεφα λαβιά

Με μια πανσέληνο στα μάτια της γυρίζω
εκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελά
με απορίες την ψυχή μου βασανίζω
πιά λογική της έχει πάρει τα μυαλά