Αφιερώνω στον / στην ... το τραγούδι ...

[junkie]

[size=18]Να μ’ αγαπάς να μη νιώθω μονάχος,
να μ’ αγαπάς τρυφερά σαν παιδί.
Να ’μαι το κύμα και να ’σαι ο βράχος,
να ’μαι η φλόγα και να ’σαι κερί.

Για πάντα μαζί, για πάντα μαζί
σ’ αυτό τ’ ανηφόρι που λέμε ζωή,
για πάντα μαζί κι αν έρθουν καημοί
μαζί θα μας βρούνε, για πάντα μαζί.

Να μ’ αγαπάς αν πιστεύεις σε μένα,
να μ’ αγαπάς δίχως πώς και γιατί.
Φεύγουν για πάντα της μοίρας τα τρένα
διάλεξε ένα και πάμε μαζί.[/size]


Στον άντρα της ζωής μου...*******

[junkie]

Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ’σαι γιαγιά
τίποτα δε θα ’χει αλλάξει
σου τ’ ορκίζομαι ξανά
πως για μένα θα ’σαι πάντα δεκαεννιά.

Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ’σαι γιαγιά
πιο πολύ θα σ’ αγαπάω
και λογάκια τρυφερά
στο αυτάκι θα σου λέω ψιθυριστά.

Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ’σαι γιαγιά
θα σε παίρνω απ’ το χέρι
και μαζί σιγά σιγά
θα πηγαίνουμε τα βράδια σινεμά.

Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ’σαι γιαγιά
τα μαλλιά θα σου χαϊδεύω
και τις νύχτες αγκαλιά
θα θυμόμαστε όσα κάναμε παλιά.

Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ’σαι γιαγιά
σου τ’ ορκίζομαι μακριά σου
δε θ’ αντέχω ούτε στιγμή
έτσι κάνω από τώρα μιαν ευχή]

[Anonymous]

Ποτέ, να μην ξεχάσεις..
τις μέρες της βροχής..
που σου 'δινα ομπρέλα..'
μην τύχει και βραχείς..
ποτέ να μην ξεχάσεις ..
τις νύχτες τις σιωπής..
για σένα ξενυχτούσα..
μέχρι να κοιμηθείς..

Κι εγώ που τώρα θέλω..
να σε ξεχάσω..
πως είναι δυνατόν..
να μην μπορώ..
και το μυαλό μου απ' την μορφή σου..
ν' απαλλάξω..
πόσο το θέλω..
μα δεν μπορώωωωω...!

Ποτέ, να μην ξεχάσεις ..
τις ώρες της φωτιάς..
που ανάβαμε οι δύο μας..
στην λάμψη μιας ματιάς...

Κι εγώ που τώρα θέλω..
να σε ξεχάσω..
πως είναι δυνατόν..
να μην μπορώ..
και το μυαλό μου απ' την μορφή σου..
ν' απαλλάξω..
πόσο το θέλω..
μα δεν μπορώωωωω...!

[Anonymous]

Η αφή το άγγιμα που δεν ξεχάστηκε..
στις παλάμες τ όνειρό μας που ζεστάθηκε..
να σε βλέπω μια να μπαίνεις μια να χάνεσαι..
σε παιχνίδι πονηρό και να μην πιάνεσαι..

Όλες οι αισθήσεις μου..
όλες οι αισθήσεις μου..
οδηγούν σε σένα..
Όλες οι αισθήσεις σου..
όλες οι αισθήσεις σου..
κυβερνούν εμένα..

Να μεθώ στη μυρωδιά που δεν ξεπέρασα..
και να ζω ξανά μαζί σου όσα πέρασα..
κι ότι ωραίο τραγουδήσαμε δεν έσβησε..
στην ανάσα σου κρατήθηκε και έζησε..

Όλες οι αισθήσεις μου..
όλες οι αισθήσεις μου..
οδηγούν σε σένα..
Όλες οι αισθήσεις σου..
όλες οι αισθήσεις σου..
κυβερνούν εμένα..

Γεύση από ένα στόμα που δεν ξέχασα..
γεύση που με τα δικά σου χείλη ένιωσα..
κι όταν το πρωί θα φτάνει σαν παραίσθηση..
τότε θα μου ελέγχεις και την έκτη αίσθηση..

[fmas]

Αφιερωμένο σε όλους τους Σαλονικιούς......

Σε τριγυρνάν διχώς γιατί και όχι άδικα
Όταν κοιμάσε στα στενά παλιά λαδάδικα
Εγίνες φημή και γι αυτό δεν φυλακίζεσαι
Ζεις στο σκοτάδι Παστρικά μα δεν ορκίζεσαι

Λαμπείς στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε
Ασπροί και σέρτικοι καπνοί σε νανουρίζουνε
Πόσα παιδιά ηρθάν να βούν το αντριλίκι τους
Και σ' ακουμπήσανε δειλά το χαρτζιλίκι τουςςςςςς

Τόσα δίνω πόσα θες
Στα Λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
Καθέ καμαρά κελί
Με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

Τόσα δίνω πόσα θες
Στα Λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
Τοσά φράγκα κι ότι θες
Στην τιμή περιλαμβάνεται ο καφέςςςςςςςςςςςςςςςςςς

[tristana]

Αφού ευχαριστήσω τον Μπιγκ Εφ ως Σαλονικιά βέρα...

Θα αφιερώσω στον Λαμπροτέτοιο άσμα τραγικό...


Να την χαίρεσαι (όπα μας)
Την καινούργια σου αγάπη...
Να την χαίρεσαι!!!!
Και ας με κερνάς φαρμάκι!  :twisted:  :lol:  :lol: *Ξεκαρδιστικός γέλως, όμως*

[Enia]

Στην χαροκαμμένη από πάνω για παρηγοριά, μαζί με τον ώμο μου για να θρηνήσει...

Δεν αξίζει τα φιλιά σου
ούτε και την αγκαλιά σου
σ' έκανε κομμάτια, το ξέρει...
Δεν αξίζει τα όνειρά σου
ούτε και τα δακρυά σου
κι ήρθε η ώρα να υποφέρει...

Ό,τι κι αν πει δε θα ξαναβρεί
σαν τα δικά σου τα φιλιά
όπου κι αν πάει θα σ'αναζητάει
αχ σε σένα θα γυρνάει
τα χάδια τα δικά σου θα ζητάει..

"Μην κλαις αδελφούλα, θα κάνουμε και φέτος Χριστούγεννα..."

[Labrokratis]

Τριστάνα, πρέπει να σε προτείνω για πρόεδρο του Λαμπροκράτιου fan club!

Και θέλω να αφιερώσω, σε όλες τις κοπέλες λάτρεις της Italo-Disco, τους στίχους ενός τραγουδιού που με εκφράζει ιδιαιτερα:

How can I remember, what girl I will see today
If tomorrow she'll be gone?
Now I'm a pretender in a special kind of way
I've been living like James Bond.

The situation now will never change
Infatuation has gone out of range.
This is my life and I don't want to see it die.

Bad boy
I wanna be a bad boy
If it means I will enjoy every day now.
Bad boy
I'm gonna be a bad boy
If I can play with my toy and get my own way now.

There are blondes and brunettes, just like different cigarettes
All their lips are burning hot.
Some dress "Valentino", others wear T-shirts to show
What a shapely bust they've got.

I can't refuse them when they come to me
I can amuse them if my heart is free.
This is my time, and I don't want to see it fly.

Bad boy, I wanna be a bad boy
If it means I will enjoy every day now
Bad boy, I wanna be a bad boy
If it means I will enjoy every day now.
Bad boy
I'm gonna be a bad boy

[tristana]

(Σάνκιου, 'Ενια. Βάλσαμο τα λόγια σου)

Κοίτα που ο Λαμπροτέτοιος θα το πιστέψει τελικά.

Άκου Μπεντ Μπόι. ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ!

Και αφιερώνω στον Μπαλαντέρ, τον συνοδοιπόρο και αφοσιωμένο σύντροφό μου το άσμα...

Πότε Κούδας, πότε Βούδας
Πότε Ιησούς και Ιούδας
'Εχω καταλάβει ήδη
Της ζωής μου το παιχνίδι.

[Ballader]

Βρε δεν είναι εδώ το Σούλι,

εδώ είναι του ΘΑΝΑ-Σούλη

[Anonymous]

Γλυκά πονούσε το μαχαίρι
έσταζε μέλι η μαχαιριά
και πέθαινα στην αμμουδιά
πέρσι το καλοκαίρι..
 
Και πέθαινα στην αγκαλιά σου
κι έκλαιγες μ' αναφιλητητα
κι έπεφταν πάνω μου λυτά
τα ζωντανά μαλλιά σου..
 
Και γύρευες να μ' αναστήσεις
με το αθάνατο νερό
κι ήταν το στόμα μου ξερό σαν
στερεμένης βρύση..

Κι έσκυψες πάνω στην καρδιά μου
σαν ανθισμένη γιασεμιά
και η ζεστή σου ανασεμιά
μ' ανάστησε καρδιά μου..

[Ballader]

Ανεμολόγιο

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Ερμηνευτές: Γιώργος Νταλάρας


Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος

Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο



Το αφιερώνω στην Τριστάνα μου και σε όποιον άλλον αρέσει αυτό το τραγούδι...

[tristana]

'Οπως πάντα... αφιερώνω στον Σκου ΜΟΥ...

Πάρε με στο (και από το καινούργιο σου χεχεχε) τηλέφωνοοοοοοο

Να ακούσω τη φωνή σου (και τον βήχα σου άντε!)

ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΧΕΕΧΧΕΕ!  :lol:  :twisted:  

[Enia]

Με συγχωρείτε πολύ που επεμβαίνω στα οικογενειακά σας, αλλά έχω μια απορία...

Ο μπάλλα μονίμως αφιερώνει στην τρις...
Η τρις ποτέ δεν αναταποδίδει... (άντε σπανίως...)
Τουναντίων, αφιερώνει συνεχώς στον σκου (της)...
Ο οποίος με τη σειρά του, δεν δίνει σημεία ζωής (ούτε λόγος για αφιέρωση...)

Και ερωτώ... είναι φυσιολογικά πράγματα αυτά!?  :roll:
Μήπως κάτι κάνετε λάθος!?  :roll:

[tristana]

Αφιερωμένο στην 'Ενια... ΧΕΧΕΧΕΧΕ (Δεν δίνουμε αναφορά για τα "οικογενειακά μας", αλλά πίστεψέ με ξέρουμε τι κάνουμε, για ποιον
και γιατί...)


'Ολα... θέλω τα ξέρω όλαααα
'Οχι ότι είμαι κουτσομπόλααααα!

ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ!!!!!! :lol: