Αφιερώνω στον / στην ... το τραγούδι ...

[tristana]

Αφιερωμένο στον Σκου Μου...

Us, and them
And after all we're only ordinary men
Me, and you
God, only knows it's not what we would choose to do
Forward he cried from the rear and the front rank died
And the General sat and the lines on the map
moved from side to side

Black and blue
And who knows which is which and who is who
Up and down
And in the end it's only round and round and round
Haven't you heard it's a battle of words
the poster bearer cried
Listen, son said the man with the gun
There's room for you inside

Down and out
It can't be helped but there's a lot of it about
With, without
And who'll deny it's what the fighting is all about
Out of the way, it's a busy day
I've got things on my mind
For want of the price of a tea and a slice
The old man died

[tristana]

Για τον Σκου Μου επίσης... για να ευθυμήσωμεν! (Λέμε τώρα! χεχεχεχεχε)

Welcome to the Addams Family
How do you do the Addams Family
Come into the Addams Family now!
Cha cha cha (Αφόρητη τσαχπινιά εδώ!)

Wonderfully scary
And pleasantly hairy
Delightfully, very
It's the Addams Family!

[junkie]

Οι ώρες δεν περνάνε,δεν περνάνε όσο δεν
είσαι εδώ και το ξέρω πως ποτέ μου,πως ποτέ μου
δεν θα σε ξαναδώ ποτέ μου...
Πήγαινε στα μπαρ να πιείς να ξεχάσεις ,το πήγαινες
φιρί φιρί να την χάσεις,κανένας φίλος δεν μπορεί
 να σε βοηθήσει από τη μνήμη σου κανένας δεν θα τη σβήσει...
Το ξέρω και το παλεύω μα κάτι μέσα μου σε κείνη με πάει,
 συνέχεια σαν να την βλέπω από μπροστά μου σαν σκιά να περνάει,
συνέχεια...
Ο χρόνος μονάχα αυτός όλα τα σβήνει μα ότι και να γίνει
πάντα θα μείνει,κάτι αργά,αργά θα σιγοκαίει,κάτι πάντα  
όμως την καρδιά σου πάντα θα καίει...
Σα να 'μαι υπνοτισμένος με κανέναν δεν επικοινωνώ,
σαν να 'χει κάτι κλειδώσει τίποτα άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ...
Πάλι θα γελάσεις πάλι θα κλάψεις μα αυτήν απ'την καρδιά σου
δεν μπορείς να την βγάλεις,κάτι αργά αργά θα σιγοκαίει,κάτι μέσα
στην καρδιά σου πάντα θα καίε...
Μην μου λες πως δεν μπορώ να την ξεχάσω, πρέπει οπωσδήποτε πορεία να αλλάξω,να πάω παραπέρα σε μια καινούργια μέρα  βαρέθηκα τη μοίρα
μου να κλαίω εδώ πέρα.πάντα θα υπάρχει εδώ να μου θυμίζει για λίγο θα ξεχνιέται μα πάλι θα γυρίζει και αυτό δεν μου αρέσει με κάνει κομμάτια και ότ μου θυμίζει τα δικά της τα μάτια.πως γίνεται η αγαπη σουνα γίνεται εφιάλτης να θέλεις απ'τη σκέψη σου αμέσως να την βγάλεις και κείνο το κορίτσι που χεις τόσο αγαπήσει ποτέ σου να μην θέλεις στη ζωή σου να γυρίσει...
Ποτέ δεν θα αγαπήσω ξανά γιατί η αγάπη πονάει δεν θα αγαπήσω ξανά,ποτέ δεν με έβγαλε πουθενά συνέχεια πίσω με πάει,το άθλημα δεν με πάει.
Μπορεί να έχει φύγει μα πάντα θα ναι εδώ να μου θυμίζε πως ή αγάπη πονάει,μπορεί και να μην την ξαναδώ μα πάντα θα είναι δω στη σκέψη μου θα γυρνάει...

[junkie]

Για σένα όλα τέλειωσαν για μένα τώρα αρχίζουν.
Κ'αυτά που ζήσαμε μαζί σαν το χαρτί με σχίζουν.
Για σένα ήρθε η χαρά με μια καινούργια αγάπη,
εμένα πρώτη μου φορά που με σκοτώνει κάτι...

Ακόμα σε ζητώ και σε θέλω πιο πολύ,
είσαι εσύ η ανατολή στις ζωής μου τα ξενύχτια.
Σε σκέφτομαι συχνά και να ρθείς θέλω ξανά,
είν'η πρώτη μου φορά,
που αγάπησα στ'αλήθεια..

Για σένα όλα τέλειωσαν ,γύρισες σελίδα.
Εγώ ακόμα σ'αγαπώ και ζω με την ελπίδα.
Για σένα είμαι παρελθόν,για μένα είσαι πόνος.
Κ' απ'την ζωή σου είμαι απών και δεν σε σβήνει
ο χρόνος....

Ακόμα σε ζητώ και σε θέλω πιο πολύ,
είσαι εσύ η ανατολή στις ζωής μου τα ξενύχτια.
Σε σκέφτομαι συχνά και να ρθεις θέλω ξανά,
είν'η πρώτη μου φορά,
που αγάπησα στ'αλήθεια..

[junkie]

Κάθε που νυχτώνει και φοβάμαι ,
μες στα μπαρ γυρίζω σαν τρελός,
έχω σταματήσει να θυμάμαι,
ίσως να μουν κάποτε αλλιώς.

Κρύβω τα σημάδια μου,
την ζωή την άδεια μου.
Ψεύτικα δακρύζω και γελώ.
Χρόνια που σ'αγάπησα,
πισω μου όλα τ'άφησα,
για να ξεγελάσω τον καιρό..

Κάθε που ξεχνιέμαι και μεθάω,
με μια συντροφιά περαστική.
Μόνος μου στο σπίτι όταν γυρνάω,
νιώθω πως ακόμα είσαι εκεί...

Κρύβω τα σημάδια μου,
την ζωή την άδεια μου.
Ψεύτικα δακρύζω και γελώ.
Χρόνια που σ'αγάπησα,
πισω μου όλα τ'άφησα,
για να ξεγελάσω τον καιρό..

[junkie]

Σαν ήμουνα παιδί είχα ονειρευτεί  
κάποια μέρα να πετάξω.
Τον κόσμο να κοιτώ απ'τον ουρανό
και τα λάθη του ν'αλλάξω..

Σαν ήμουνα παιδί φέρθηκε
η ζωή άδικα πολύ σε μένα.

Σου λέω δεν θέλω να χαθώ,
όμως δεν μπορώ θεέ μου το κακό
να σταματήσω.
Σαν μέσα μου χυθεί νιώθω
όπως και συ,
νιώθω σαν θεός και δυνατός
για μια στιγμή.

Μα ύστερα από λίγο το όνειρο τελειώνει
και το σώμα μου αρχίζει να παγώνει,
τρεμοσβήνει η ζωή σαν φλόγα από κερί.
Φεύγω σου ζητώ συγνώμη αν τώρα κλαίω.
Πριν χαθώ όμως ένα τελευταίο πού ήσουνα
το βράδυ εκείνο που μουνα παιδί....

Σαν ήμουνα παιδί είχα ονερευτεί
κάποια μέρα να πετάξω..
Σου λέω δεν θέλω να χαθώ,
όμως δεν μπορώ θέε μου το κακό
να σταματήσω......

[junkie]

[size=24]Άσε με πάλι να σου πω για χρόνια περασμένα.
Για τα τραγούδια που αγαπώ, τα παραπονεμένα.

Ένας κόμπος η χαρά μου κ'όμως σαν θα ρθείς,
στάλα στάλα θα στην δώσω για να δροσιστείς.

Άσε με πάλι να ρωτώ ο χρόνος τι θα φέρει.
Ο ήλιος και ο κεραυνός μου στήσανε καρτέρι.

Ένας κόμπος η χαρά μου κ'όμως σαν θα ρθείς,
στάλα στάλα θα στην δώσω για να δροσιστείς.[/size]

[junkie]

Τις νύχτες πόνοι στα όνειρα μου  λες κ'ηρθες σε δικό σου κήπο και αν μεγαλώσαν τα φτερά μου εγώ απ'το πλάι σου δεν λείπω..
....Θεός αν είναι...  
 Χιλιάδες άγγελοι με τ'άσπρα ,κλωνάρια λησμονιάς μοιράζουν και απ'το σώμα μου σαν άστρα παιδιά δικά σου ανάσες βγάζουν...
..θεός αν είναι....
Στις φλόγες να καείς και απ'το δάκρυ μου φωτιά να πιεις.
Δεν μπορείς μια ζωή καρδιά να συγχωρείς..

...Θεός αν είναι και αν μ'αγαπάει κανείς.......

Οι φίλοι μου όλοι εδώ και χρόνια ζευγάρια 'γίναν φτιάξαν σπίτια,
μονάχα εμένα χάσκει ακόμα χωρίς μια στέγη ετούτη η αλήθεια...
....Θεός αν είναι.......

...........ΘΕΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝ Μ'ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.....

[junkie]

Η ζωή μου άδειασε ,πουθενά δεν είσαι και βράδιασε.
Μοναξιά με κέρασες, σαν βροχή που ήρθες και πέρασες.
Ψάχνω δύση για να κλέψω τα δικά σου χρώματα.
Σώμα για να ταξιδέψω ώς τα ξημερώματα.

Ενα ταξίδι μου 'χες τάξει στου κορμιού σου τ'ανοιχτά,
ένα ταξίδι μου 'χες ΄ταξει που δεν το θυμάσαι πιά...

Η αγάπη τέλειωσε σαν φτηνό κραγιόν που έλιωσε.
Το φεγγάρι ρώτησα πουθενά δεν σε είδε και αρρώστησα...
Ψάχνω δύση για να κλέψω τα δικά σου χρώματα.
Σώμα για να ταξιδέψω ώς τα ξημερώματα.

Ενα ταξίδι μου 'χες τάξει στου κορμιού σου τ'ανοιχτά,
ένα ταξίδι μου 'χες ΄ταξει που δεν το θυμάσαι πιά...

[junkie]

Ακόμα ένα άχρωμο πρωί και γω να ψάχνω πάλι εσένα,
να δω την φωτεινή σου τη μορφή τα χρώματα τ'αγαπημένα.

Μωρό μου πόσο ασπρόμαυρα είναι όλα όταν λείπεις,
μωρό μου πόσο έχρωμο είναι ένα σ'αγαπώ.
Το μαύρο πάρε μακριά της νύχτας και της λύπης,
στα χρώματα σου να ρθω να χαθώ.

Το βλέμμα των ανθρώπων μολυβί,κάτω απ'το βάρος του μουλιάζω.
Και η μόνη που με σώζει είσαι εσύ μες στης φωνής σου το γαλάζιο...


Μωρό μου πόσο ασπρόμαυρα είναι όλα όταν λείπεις,
μωρό μου πόσο έχρωμο είναι ένα σ'αγαπώ.
Το μαύρο πάρε μακριά της νύχτας και της λύπης,
στα χρώματα σου να ρθω να χαθώ.

Κιτρίνισμένη εικόνα η ζωή και ξεθωριάζουνε οι μέρες,
μα δραπετεύω εγώ ψηλά εκεί μες  τις πολύχρωμες σου σφαίρες.


Μωρό μου πόσο ασπρόμαυρα είναι όλα όταν λείπεις,
μωρό μου πόσο έχρωμο είναι ένα σ'αγαπώ.
Το μαύρο πάρε μακριά της νύχτας και της λύπης,
στα χρώματα σου να ρθω να χαθώ.

[junkie]

Σαν φεγγαρόσκονη η ψυχή μου στον αέρα
θα σε αγγίζει απαλά στ'αδύναμα σου τα φτερά
και θα σκορπάει ξανά ψηλά στ'αστέρια.
Σαν φεγγαρόσκονη η ψυχή μου στα μαλλιά σου,
μέσα στην άδεια σου αγκαλεία θα σου θυμίζει
απ'τα παλια κάποιον αλήτη που η καρδιά του
ήταν δικιά σου..

[sedini]

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Μια μέρα ήρθε στο χωριό
γυναίκα ταραντούλα
και όλοι τρέχαν να τη δουν
άλλος της πέταξε ψωμί
κι άλλος της πέταξε μια πέτρα
απ' την ασχήμια να κρυφθούν.

Κι ένα παιδί της χάρισε
ένα κόκκινο λουλούδι ένα παιδί,
ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι
ένα παιδί

Κι είπε ποτέ σου μην τους πεις
τι άσχημοι που μοιάζουν
αυτοί που σε σιχαίνονται
μα στέκουν και κοιτάζουν
Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλονε στα μάτια
γιατί καθρέπτης γίνεσαι
και όλοι σε σπαν κομμάτια

Μια μέρα ήρθε στο χωριό
άγγελος πληγωμένος
τον φέρανε σε ένα κλουβί
και έκοβε εισιτήριο
ο κόσμος αγριεμένος
την ομορφιά του για να δει.

Ένα παιδί σαν δάκρυ
ωραίο αγγελούδι ένα παιδί,
ένα παιδί του ζήτησε
να πει ένα τραγούδι ένα παιδί

κι είπε να θέλεις να σωθείς
από την ομορφιά σου
πάρε τσεκούρι και σπαθί
και κόψε τα φτερά σου
κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλονε στα μάτια
γιατί καθρέπτης γίνεσαι
και όλοι σε σπαν κομμάτι


ΣΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ...ΣΤΟΥΣ ΝΥΝ ...ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ

[junkie]

Πολύ ωραίο το προηγούμενο κομμάτι του Αλκίνοου και με νόημα...

[tristana]

Αφιερωμένο στον Σκου Μου με πολλή αγάπη...

ΣΑΛΟΝΙΚΗ


Ήταν εκείνη η νυκτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
το κύμα η πλώρη εκέρδιζε οργιά με την οργιά
Σ’ έστειλε ο πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις
μα εσύ θυμάσαι την Σμαρώ και την Kαλαμαριά

Ξέχασες ’κείνο τον σκοπό που λέγαν οι Xιλιάνοι
Άγιε Nικόλα φύλαγε κι Άγια θαλασσινή
τυφλό κορίτσι σ’ οδηγάει παιδί του Mοντιλιάνι
που τ’ αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυο Mαρμαρινοί

Aπάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού
εκτός από την μάνα σου κανείς δεν σε θυμάται
σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού

Kάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη
πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπες σ’ αγαπώ
αύριο σαν τότε και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Nτεπό

[various]

oxi tragoudia simera alla oti pio glikologo yparxh sto nini mou.