Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 284
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 300
  • Total: 300

Μήπως ξέρετε αν μετριούνται οι κόκκοι της άμμου;

Ξεκίνησε από Anonymous, Αυγούστου 26, 2005, 01:25:39 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Anonymous

Κάπου διάβασα το εξής απόσπασμα και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας]

...κι ήμουν εγώ, πριν από σένα στην αμμουδιά, όταν έφτασες ζητώντας γαλήνη και ξάφνου με ανακάλυψες να στέκομαι λίγο πιο πέρα, έναν παρείσακτο στις δικές σου στιγμές που σε τάραξε και οργίστηκες γιατί κάποιος τολμούσε να μοιράζεται το ίδιο κύμα που εσύ κοιτούσες και έσβηνε για σένα, (σκέφτηκες φευγαλέα, ποιος ξέρει τι άλλο θα μου ζητήσει, να μοιραστούμε, τις άπειρες κουκίδες άμμου, αφού καν δεν μπορούμε να τις μετρήσουμε, φαίνεται έξυπνος, σίγουρα θα με ρίξει και τι άλλο ακόμα θα μου ζητήσει άραγε, ίσως να μου σπάσει τη μοναξιά μου, τη δική μου μοναξιά που θέλω μόνο εγώ να τη σπάζω)...

Έφυγες βιαστικά, φοβισμένη, δεν ρώτησες καν εγώ κάποιο άλλο κύμα κοιτούσα...

...όμως όταν πάμε μαζί στην παραλία στ' αλήθεια μαζί, δεν θα φύγεις.
Θα κοιτάμε το ίδιο κύμα και θα καθίσουμε προσεχτικά να μετρήσουμε τις κουκίδες και θα τις μοιραστούμε δίκαια- κι αν περισσεύει μία, θα στη χαρίσω-.
Έχουμε πολλή δουλειά, μήνες ίσως και χρόνια κι έτσι δεν θα σαι μόνη σου ούτε μόνος μου παρά θα μετράμε, θα μετράμε και κάπου κάπου θα σταματάμε και θα φιλιόμαστε...
.............
Εκείνος σαν να διαισθάνθηκε μια παρουσία κοντά του, σηκώθηκε, γύρισε και είδε μια ακαθόριστη μορφή να ξεμακραίνει.
Φαντάστηκε για μια στιγμή πως θα μπορούσε να ήταν εκείνη, πόσο τρελό ωστόσο!
.............
Εκείνη γύρισε, τον είδε, άνοιξε τα δάχτυλα της, η άμμος γλίστρησε, δεν είχε καν αρχίσει να μετράει τους κόκκους- αυτός ένοιωσε χαρά γιατί τον περίμενε ν' αρχίσουν μαζί.


Αλήθεια, αρχίσατε να μετράτε ποτέ τους κόκκους της άμμου;
Ή τους κόκκους της ζωής που αφήσατε να γλιστρήσουν από τα δάχτυλά σας;

paidi-gia-spiti

metriounte mono an tous liwseis tin ammo tin kaneis gialli kai thn metriseis se kila!!! :?

riaghul

Κοκκοι αμμου ειναι η ζωη μας ολακερη σε τουτο΄δω το Συμπαν..
Κοκκοι αμμου ειν΄ο χρονος μεσα στη Κοσμικη Μερα....
Κοκκοι αμμου ειναι οι στιγμες...της χαρας και της λυπης...
Κοκκοι αμμου ..η μοναξια μας...
Κοκκοι αμμου η διαθεση μας να μοιραστουμε τη στιγμη,η προθεση μας να προσεγγισουμε τον ανθρωπο, η αγαπη μας για την πλαση...

Μπορουμε να μετρησουμε τους κοκκους των μοναδων...
Μπορουμε να διακρινουμε εναν μικρο κοκκο στον καθενα μας..
Μπορουμε να τον αγγιξουμε και να αρχισουμε να μετραμε...


Αρχισα να μετρω..με τον δικο σου πρωτο...για την καλη σου διαθεση να το μοιραστεις μαζι μας...

 :)  :)  :)

Dark_Giaourti

vevaiws oi kokoi ammou mporoune na metrithoune ean paroume mia xoufta px kai tin afhsoume na pesei siga siga mprosta apo ena fasma idikwn aktinwn (ksexasa kai to onoma tous) ... den kserw ean alhthevei afto pantws to exw akousei polles fores ...


        e re kati kolarakia pou pernane eksw apo to grafeio prwiniatika !!!  :evil:  :twisted:


 asxeto !!

ASSOS

Δεν μπορεί κανένας να τους απαριθμήσει.

avra

θα τολμίσω να δανειστώ μόνο ένα κομμάτι  από αυτό το υπέροχο απόσπασμα της gavrinas;

"Θα κοιτάμε το ίδιο κύμα και θα καθίσουμε προσεχτικά να μετρήσουμε τις κουκίδες και θα τις μοιραστούμε δίκαια- κι αν περισσεύει μία, θα στη χαρίσω"

Ναι! κάποτε είχαμε αρχίσει να την μετράμε. Είχαμε φτάσει πολύ κοντά στο να την μετρήσουμε όλη. Από την χαρά μου ήμουν αφηρημένη δεν έκλεισα καλά τα χέρια μου και  η χούφτα που μου έβαλες μετρημένη μέσα στην δική μου άφησα να μου ξεφύγει. Δεν το κατάλαβα παρά μόνο οταν άδειασαν εντελώς. Εμεινες με τα χέρια απλωμένα κοιτάζοντας στο βάθος, εκεί που τελείωνε η θάλασσα. Κοίταζα και εγώ.Ηταν σούρουπο και οι τελευταίες ακτίνες στόλιζαν τον ορίζοντα.Ακόμη τα χέρια μας ήταν απλωμένα.Είχε πέσει πιά το απόλυτο σκοτάδι. Δεν φαντάστηκα οτι δεν θα ξαναξημέρωνε ποτέ!
Δεν φαντάστηκα οτι μαζί δεν θα ξανακοιτάζαμε ποτέ πια το ίδιο κύμα και το σούρουπο.
Αρχισα να μετράω μόνη πια αρχίζοντας από την αρχή..............μα δεν μετριούντε οι κόκκοι της άμμου αδύνατον είναι τοσοι πολλοι για μένα.




[/u]

apol

η λογοτεχνια η ποιηση μας δινει φοβερες δυνατοτητες , μας επιτρεπει να κανουμε απιστευτα ταξιδια ,να κανουμε τα πιοτρελλα ονειρα......στο πλαισιο αυτο γιατι οχι να μη μετρησουμε και τους κοκκους της αμμου..........

Labrokratis

Οταν αρχίζεις να μετράς τους κόκκους της άμμου, ξεχνάς ότι εισαι στην έρημο (ή στην έρημη παραλία...).

kouklitsa

Οι κόκκοι μετριούνται.. μόνο που χρειάζεται υπομονή και επιμονή.. Πολλοί απο εμάς θέλουν να τους μετρήσουν αλλά φοβούνται οτι δε θα καταφέρουν να τα φέρουν εις πέρας.. και τελικά δεν τους μετρούν ποτέ.. Άλλοι πάλι βρίσκουν πιο ευχάριστο το μέτρημα με παρέα δίπλα τους... Κάποιοι δεν βρίσκουν το λόγο να ξεκινήσουν καν μια "μάταιη" αναζήτηση τέτοιου είδους...
Άλλωστε.. λίγο-πολύ όλοι μας δεν έχουμε μια ιδέα για τους κόκκους της ζωής μας; Το μόνο που χρειάζεται είναι να κοιτάξουμε λίιιιιιιιιιγο προς τα μέσα.....

300 Επισκέπτες, 0 Χρήστες