Τι σκέφτεστε αυτή τη στιγμή?

[papadia]

[quote user="Nikos Apomakros" post="360427"][quote user="papadia" post="360426"]....ασχετο.....

    απλα μονολογω....

    γτ δεν γινομαι κατανοητη απο μερικους???

     μιλαω τοσο απλα....ξετυλιγω τις σκεψεις μου τοσο πολυ

      που μαλλον αυτο πρεπει να ειναι τελικα προβλημα.....[/quote]


Είναι η τραγική αλυσίδα της διαφοροποίησης ανάμεσα στο
πως είμαστε, τι θέλουμε να δείξουμε από αυτό, πως τελικα καταφέρνουμε να δείξουμε,
πως φαίνεται γενικά αυτό που δείξαμε, τι είδε ο άλλος από όλο αυτό που φάνηκε
και τι συγκράτησε ή κατάλαβε από όλο αυτό που είδε...


...ναι συμφωνω Απομακρε...ειναι τραγικη ηαλυσιδα της διαφοροποιησης που αναφερεις

   κ οσο προσπαθω κ θελω να δειξω αυτο που ειμαι τελικα δε το καταφενω

   κ παντα μενω με την αγωνια τι ειδε ο αλλος απο μενα, τι καταλαβε, τι συγκρατησε

   αλλα κ παντα καταληγω

   πως παντα τα απλα λογια,  οι απλες λεξεις, οι απλοι συλλογισμοι

   ειναι τελικα κ οι πιο δυσνοητοι....

 :?  :?  :?




δλδ... καληνύχτα.
Γιατί ενώ οι διαφοροποιήσεις σε ανά δύο βήματα είναι μικρές,
το τελικό αποτέλεσμα με την αρχική αιτία έχει τραγικές διαφορές...[/quote]

[saliara]

Τι θα κάνω αύριο...Πως θα τα κάνω...και τι αποτέλεσμα θα έχουν....
Ουφ...Κουράστηκα..πάω να ξαπλώσω!!

[papadia]

....σκεφτομαι πως παλι κατι λαθος εκανα μτην παραθεση

    κ η μαυρουλα παλι θα με κυνηγαει κ με το δικιο της :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:

[Nikos Apomakros]

[quote user="papadia" post="360457"]

   αλλα κ παντα καταληγω

   πως παντα τα απλα λογια,  οι απλες λεξεις, οι απλοι συλλογισμοι

   ειναι τελικα κ οι πιο δυσνοητοι....

 :?  :?  :?

[/quote]


Δε συμφωνώ. Απλά εκεί μας κάνει μεγαλύτερη εντύπωση, δηλαδή προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη
επειδή λανθασμένα θεωρούμε ότι η "απλότητα" εύκολα δύναται να μεταδίδεται ορθώς.

Μισό να βρω κάτι...  α νάτο.

Προφέρουμε μια λέξη που εκφράζει ένα νόημα, μια ιδέα, μια εικόνα, ένα συναίσθημα,
ένα κάτι οτιδήποτε και νομίζουμε ότι "επικοινωνήσαμε" με τον άλλο που την άκουσε, την διάβασε
ή και την μάντεψε.
Λέμε "κλαδί" λοιπόν κι ο καθένας δίνει την δική του εικόνα στο συγκεκριμένο λεκτικό σύμβολο.
Κάποιος σκέφτεται ένα ανθισμένο, κάποιος ένα καταπράσινο, κάποιος ένα ξερό και κάποιος άλλος
ένα καρβουνιασμένο.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι κάθε λεκτικό σύμβολο έχει άπειρες πιθανές και διαφορετικές
μεταξύ τους υποστάσεις. Και παράλληλα δεν είμαστε σε θέση να τις γνωρίσουμε ποτέ στο σύνολό
τους, ακόμα κι αν κάποιος μπει στον κόπο να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο για ένα και μόνο σύμβολο,
προκειμένου να μας το περιγράψει επαρκώς.

Γιατί;
Επειδή αν μόνο για μια λέξη μπορούμε να αντιστοιχίσουμε δεκάδες ή χιλιάδες εικόνες,
τι θα συνέβαινε για μια πρόταση; Για ένα ολόκληρο βιβλίο; Τελικά όντως θα συγκεκριμενοποιούσε
περισσότερο; Ή τελικά το αποτέλεσμα θα ήταν παντελώς χαοτικό;

Ακούμε κάτι θεωρητικά "απλό", όπως το "Ο Τάκης την κοίταξε με αγάπη"
κι ο καθένας ουσιαστικά έχει κάτι τελείως διαφορετικό κατά νου.
Ως προς την ένταση, ως προς το ποιόν, ως προς το αποτέλεσμα, ως προς τις συνέπειες,
ως προς τα επαγόμενα, ως προς τον εαυτόν του, ως προς τον οποιονδήποτε άλλο.

Αλήθεια "ακούμε" αυτό ακριβώς που κάποιος είπε; Ή μήπως τελικά "ακούμε" την δική μας
και ενοχλητικά διαφορετική εκδοχή, μιας χαοτικής τελικά σε διαφορετικά "σενάρια" πρότασης;

ολόκληρο το δημοσίευμα στο "Απόμακρος - Παράνοιες" : Link

[papadia]

...καταλαβα απολυτα -ή ετσι τουλαχιστον νομιζω να καταλαβα- τι εννοεις

        αλλα κ παλι επετρεψε μου να διαφωνησω

        οκ λεμε κλαδι..κ ο καθενας φτιαχνει τη δικη του εικονα

        αλος ανθισμενο, αλλος ξερο, αλλος χλωρο κ αλλος καρβουνιασμενο

        αλλα ο παρανομαστης ομως ειναι σε ολους ο ιδιος

        ειναι κλαδι......

        μια λεξη τοσο απλη αλλα καμμια φορα δυσνοητη.....

        οκ λεμε ο Τακης αγαπαει την...

        ναι μπορει να την αγαπαει σαν αδελφη του, σν φιλη του, σαν ερωμενη του, σαν ανθρωπο γενικα

        αλλα ο παρανομαστης ειναι ο ιδιος ...αγαπαει..

        μια λεξη τοσο απλη κ καμμια φορα τοσο δυσνοητη...

        με αυτο θελω να πω οτι ναι για καθε λεξη (νοημα) ο καθενας μπορει να δωσει τη δικη του εικονα

        αλλα το νοημα της λεξης ειναι αντικειμενικο - το ιδιο για ολους τους ανθρωπους

        κ εκει ειναι το προβλημα μου εκει ακριβως

        στη δυσκολια να καταλαβουν ορισμενοι ανθρωποι

        αυτα τα απλα νοηματα γυμνα απο εικονες, σκεψεις φαντασιες

        κ  για αυτο κ παλι καταλη τα πιο απλα νοηματα ειναι κ τα πιο δυσκολα


        κ βεβαια εκφραζω την απολυτως προσωπικη μου αποψη

[Nikos Apomakros]

Όταν η απόδοση μιας λέξης είναι διαφορετική, δεν υπάρχει τίποτε το κοινό.
Κανένας παρονομαστής. Εκεί είναι η παρεξήγηση.

Εγώ κάνω την εικόνα μου λέξη. Εσύ παίρνεις αυτή τη λέξη και της δίνεις την δική σου εικόνα.
Επειδή χρησιμοποιούμε την ίδια λέξη, νομίζουμε ότι έχουμε και την ίδια εικόνα. Σφάλμα.
Δε την έχουμε. Σαφώς συνήθως υπάρχουν ομοιότητες. Δε μάθαμε να αντιλαμβανόμαστε όμως
ότι υπάρχουν ταυτόχρονα (πάντα) διαφορές, οι οποίες καμιά φορά είναι τραγικές ή ακόμα
κι όταν δεν είναι τραγικές, ίσως παίξουν καθοριστικό ρόλο.

Όταν εγώ σου πω "Σ' αγαπώ" εσύ θα καταλάβεις το "σ' αγαπώ" που εννοείς η ίδια όταν λες
αυτή τη πρόταση. Όχι το "σ'αγαπώ" που εννοώ εγώ. Έτσι, ενώ εγώ έμαθα ότι "σ'αγαπώ" μπορεί
να σημαίνει ότι πχ δεν θα σε εγκαταλείψω ποτέ, εσύ ίσως έμαθες ότι άνετα θα θυσιαστείς για μένα.
Ένας τρίτος έμαθε ότι είναι κάτι τόσο έντονο που δεν μπορεί να σκεφτεί πλέον τίποτε άλλο,
όταν του συμβαίνει, ενώ για έναν τέταρτο είναι όλα τα παραπάνω μαζί.

Όταν εγώ λοιπόν πω "σ'αγαπώ" σε σένα και κατόπιν συμβεί κάτι που θα "απαιτεί" να θυσιαστώ,
εγώ θα κάνω πίσω κι εσύ θα με κατηγορήσεις ότι δεν εννοούσα το "σ' αγαπώ" που είχα πει.
Αντιθέτως, αν εσύ μου πεις "σ'αγαπώ" και 5 χρόνια μετά σβήσει αυτό σου το συναίσθημα,
εγώ θα σου προσάψω ότι δεν το εννοούσες ποτέ.

Κι ο τέταρτος, που ας πούμε μας παρακολουθούσε, θα πει ότι κανείς από τους δύο μας δεν το
εννοούσε ή δεν ήξερε τέλος πάντων τι σημαίνει "σ'αγαπώ". Γιατί κανείς από τους δύο μας δεν
"συνδύαζε" τις συναισθηματικές προϋποθέσεις που αυτός πιστεύει ότι φέρει αυτή η λέξη.

Παρόλα αυτά, καθένας μας, με κάθε ειλικρίνεια θα χρησιμοποιήσει το ίδιο ρήμα για κάτι τελείως
διαφορετικό. Το όλο "ψέμα", ακόμα κι όταν μιλάμε με κάθε ειλικρίνεια, ήταν, είναι και θα είναι
η ψευδαίσθηση που έχουμε, της ομοιότητας ανάμεσα στο τι εκφράζει καθένας μας.


Όταν μιλήσουμε για "κλαδί", όπως είπες τουλάχιστον μιλάμε για κλαδί, ότι κλαδί κι αν είναι.
Μην υποτιμάς όμως το τι μπορεί να επιφέρει η διαφοροποίηση "ότι κλαδί κι αν είναι. Γιατί ο
ένας ακούγοντας "κλαδί" μπορεί να του προκληθεί ανησυχία αφού σκέφτηκε καμένο, ο άλλος
νοσταλγία γιατί σκέφτηκε ανθισμένο, ο τρίτος γαλήνη γιατί σκέφτηκε καταπράσινο, κι ο τέταρτος
απολύτως τίποτε γιατί δε μπήκε στη διαδικασία να το φανταστεί καν. Κι έτσι μια λέξη που όλοι
θεωρούν ίδια, κάθε άλλο παρά ίδιο αποτέλεσμα επέφερε και κάθε άλλο παρά ίδιο νόημα, ουσία,
αξία, σημασία για τον καθέναν είχε... άρα κάθε άλλο παρά "Επικοινωνία" υπήρξε ανάμεσα σε όλα
αυτά τα άτομα.

[KostasD33]

[align=center][/align]

[papadia]

...εγω Απομακρε μονο απλα μπορω να σκεφτομαι...

       κ παρολα αυτα εχω προβλημα επικοινωνιας...

       για μενα το κλαδι ειναι κλαδι ...ενα σκετο κλαδι....

       κ οταν λεω αγαπω ....αγαπω.....ετσι απλα αγαπω

       δε μπαινω σε καμμια αλλη διεργασια

       ουτε κ θελω να προσπαθησω

       δεν ειμαι της αποψης διϋλιζω τον κωνοπα κ καταπινω τη καμηλο....

       δε βλεπω το δενδρο κ χανω το δασος

       προσωπικη μου αποψη - κ ταπεινη μου γνωμη.....

[katinaki]

ήρθε το Τ.Ε.Λ.Ο.Σ

[Nikos Apomakros]

[quote user="papadia" post="360473"]...εγω Απομακρε μονο απλα μπορω να σκεφτομαι...

       κ παρολα αυτα εχω προβλημα επικοινωνιας...

       για μενα το κλαδι ειναι κλαδι ...ενα σκετο κλαδι....

       κ οταν λεω αγαπω ....αγαπω.....ετσι απλα αγαπω

       δε μπαινω σε καμμια αλλη διεργασια

       ουτε κ θελω να προσπαθησω

       δεν ειμαι της αποψης διϋλιζω τον κωνοπα κ καταπινω τη καμηλο....

       δε βλεπω το δενδρο κ χανω το δασος

       προσωπικη μου αποψη - κ ταπεινη μου γνωμη.....[/quote]


Και πολύ καλά κάνεις. Γιατί όλα αυτά φαίνεται να έχουν σημασία τις λίγες φορές
που αναρωτιόμαστε "μα πως και γιατί;". Τις λίγες φορές που καταλαβαίνουμε ότι
κάτι μας διέφυγε, ότι κάτι δεν ήταν όπως "έδειχνε" ή όπως νομίζαμε ότι έδειχνε.

Τίποτε δεν είναι απλό. Εύχομαι όμως να διαψεύδεται κάποιος και να το συνειδητοποιεί
το δυνατόν λιγότερες φορές στη ζωή του και οπωσδήποτε με τον πιο ανώδυνο τρόπο.
Η γαλήνη βρίσκεται στην απλότητα κι όλοι (μηδενός εξαιρουμένου) αξίζουν τη γαλήνη.

[Belladona]

ανασκόπηση της ζωής μου  [smiley smilie=17 fontcolor=FF0000 shadowcolor=000000 shieldshadow=1] what ... why... bad ? [/smiley]

[jcdenton]

[quote user="katinaki" post="360475"]ήρθε το Τ.Ε.Λ.Ο.Σ[/quote]

Ποτέ. Το τέλος είναι, απλά, μια αλλαγή σ' αυτά που ξέραμε  ;-)

[papadia]

[quote user="katinaki" post="360475"]ήρθε το Τ.Ε.Λ.Ο.Σ[/quote]


....το τελος ουτε ακομα με το θανατο δεν ερχεται

    αν δε το προκαλεσουμε εμειις....

    κ παντως ακομα κι οταν νομιζουμε οτι φτανουμε στο τελος

    εκει καμμια φορα γινονται τετοιες ανατροπες στη ζωη μας

    που απο το ιδιο τελος- το τονιζω αυτο- αρχιζει μια νεα αρχη

    πιο ωριμη - πιο κατασταλαγμενη

    κ θα συμφωνησω με τον denton  ειναι κ μια αλλαγη


    κ οι αλλαγες παντοτε μας βοηθανε!!!!

[jcdenton]

Στρωματάκι...

μαξιλαράκι...

παπλωματάκι...

ύπνος  :oops:  :oops:

[katinaki]

[quote user="jcdenton" post="360497"][quote user="katinaki" post="360475"]ήρθε το Τ.Ε.Λ.Ο.Σ[/quote]

Ποτέ. Το τέλος είναι, απλά, μια αλλαγή σ' αυτά που ξέραμε  ;-)[/quote]

ααχχχ! πώς μ' αρεσει που εισαι θετικο παιδι! :grin: