Ανάσα που κόβεται ή ανάσα που ελέγχεται;

[energizer]

...οτι τπτ δεν λειτουργει με την κλιμακα 0-1,καλο-κακο,ηθικο-ανηθικο,τελειο-ατελες...  :twisted:
...στην πραγματικοτητα υπαρχουν ολα τα ενδιαμεσα σταδια/επιπεδα/καταστασεις...& ισως & πραγματα που δεν αντιλαμβανομαστε καν...  :roll:
ΔΕΝ ξερω αν σας καλυπτει...
 :wink:

[freak]

εμενα με καλυπτεις πληρως. ποτε δεν ημουν υπερ του ψευδοδιληματος  ασπρο-μαυρο... απλα θυμαμαι οτι μου ειχες πει σε καποια αλλη συζητηση μας (στο εφημεριδακι του α33 νομιζω) πως η δυαδικοτητα ειναι που σε εκφραζει..

...προσωπικα θετω..."καλος" # "κακος" (σε οποιο επιπεδο υφισταται)...  ειχες πει...

[energizer]

...ποτε δεν μιλησα για δυαδικοτητα...
μιλησα για ευαισθητες ισορροπιες...για σημεια αιχμης...για πολλαπλοτητα...
...βεβαια στην καθημερινοτητα ΠΡΕΠΕΙ να επιλεξεις το σημειο που το χρωματικο φασμα το αντιλαμβανεσαι μαυρο η ασπρο (η & γκρι!)
 :roll:
& στο διλημμα καλος η κακος θα πρεπει να συνυπολογιστουν απειροι παραμετροι που θα εξαγουν (ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ παντα!) τον τελικο χαρακτηρισμο!!!
 :twisted:

[riaghul]

Η δυαδικότητα...ίσως είναι στόχος..σκοπός
Η πολλαπλότητα μας όμως είναι το εμπόδιο  για τον σκοπό.

Προσωπικά, προσπαθώ να λειτουργώ
με τις εννοιες του καλου-κακού
ηθικού - μη ηθικού
ασπρου- μαύρου...
έτσι όπως τα έχω κατανοήσει εγώ μέχρι σήμερα
φτάνει να μη κορϊδεύω τον ίδιο μου τον εαυτό.
Να τηρώ τις βασικές αξίες που τους έχω δώσει..
 και να μην επιτρέπω στην πολλαπλότητά μου....
να επεμβαίνει...
 
.

[kuria]

η εναλλαγη εχει παντα περισσοτερο ενδιαφερον

αρκει να συμβαδιζει με τις εκαστοτε αναγκες σου...

[sonia]

h zwh einai to synolo twn stigmwn pou anapneoume alla epivalletai mesa se autes tis stigmes na yparxoun kai kapoies oi opoies tha mas kovoun thn anasa!

[pixie]

[quote user="Nikos28" post="78469"]Τι προτιμάτε περισσότερο; Μια ήρεμη και ελεγχόμενη ευθεία ή μια συνεχή διαδοχή από συναρπαστικές αλλά και απρόβλεπτες εξάρσεις και υφέσεις;
Ποιό από τα δύο επικρατεί ή θα θέλατε να επικρατεί στη ζωή σας;[/quote]

Η ζωή μας είναι γεμάτη στάσεις...  Συγκλονιστικές, θα προτιμούσα εγώ!

Για πορείες κόντρα στον άνεμο γεννήθηκα, έχω ζυγιάσει τα φτερά μου στο φως του ορίζοντα, έχω βουτήξει στα χρώματα κάθε ουράνιου τόξου που γεννήθηκε μπροστά στα μάτια μου... άντε και λίγη φεγγαρόσκονη... και η ανάσα μου αδέσμευτα κυματάκια...