ΝΟΣΤΑΛΓΩ ΤΟ ΠΑΡΟΝ

[matesalato]

Νοσταλγω το παρον που θα ζησω.(Η προσδοκια ταιριαζει στην αναμνηση:Και οι δυο παραχαραζουν οσο δυναται Την ατυχη πραγματικοτητα. Το βλεπεις). Ποια γεγονοτα θα μηχανευτουνε παλι τη συμμετοχη μου; Ποιο εγχρωμο κουρελι παθουσ προκειται να υποδυθει εκ νεου την πορφυρα;Εκπληττομαι με την ταχυτητα που επενεργει η πληξη.Αν ηξερα τα μαθηματικα των αισθηματων θα ετρεχα,ακινιτος σαν Αχιλλεας(ιδεα του Ζηνωνα).Ποιο πισω απ` τη χελωνα ζωη μου.Ας μη βιαζομαστε.Πως να τολμησεις προσπερασματα με κορνες οταν μπροστα σου μποτιλιαρονται τα ερεβη.Πως να εικασεις ο,τι και αν συνεβη,στο απωτατο ετουτο παρον.

[riaghul]

απαντώ  με την υπογραφή μου

[Morena79]

den einai kako na nostalgeis..ektimas perissotero etsi  :wink:

[Nikos28]

Non capisco niente
Je ne comprends rien
I don't understand anything

Δεν καταλαβαίνω τίποτα!


Μετά συγχωρήσεως...

[kuria]

:arrow: matesalato καρδουλα μου... το παρον δε θα το ζησεις... το ΖΕΙΣ...

 :arrow: νικολα μου γλυκε... εχεις διαβασει του ντενικεν "αναμνησεις απο το μελλον;" ε λοιπον με το κειμενο του matesalato μας... καμια σχεση...  

[araxnoula]

nostalgw ta paidika moy xronia.tote pou ola itan paixnidi kai gyrnwntas spiti eixa mia glukia kourasi kai pou o upnos me epairne amesws xwris duskolia.perasmena megaleia....

[Nikos28]

Αραχνούλα, έχεις κι εσύ το σύνδρομο του ''χαμένου παραδείσου'';  :lol:  :wink:

[kuria]

ο παραδεισος ειναι μεσα σου... κανε βουτια και θα τον ξαναβρεις...

[xhmeia]

mantolato moy poly omorfa osa grafeis  
alla nten katalava tipota sniffffffffffffffffffffffffffffff

[sonia]

nostalgw to paron???
oxi den to nostalgw, to roufaw sa sfougari, to zw me edash.

eniote nostalgw kapoies apofaseis pou den peira!

[Anonymous]

νοσταλγώ όλα αυτά που δεν έχω ζήσει ακόμα!

[Nikos28]

ο παραδεισος ειναι μεσα σου... κανε βουτια και θα τον ξαναβρεις...

Εγώ πιστεύω ότι ο παράδεισος είναι η χαμένη αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας. Και είναι χαμένη γιατί, πολύ απλά, δεν μπορούμε να ξαναγίνουμε παιδιά... δε γίνεται ξαφνικά να ξεχάσουμε όσα έχουμε ζήσει και σκεφτεί μέχρι τώρα.
Στην καλύτερη περίπτωση, μόνο σε υποκατάστατα μπορούμε να ελπίζουμε.


Το δικό μου, πάντως, υποκατάστατο του παραδείσου είναι να έχω δίπλα μου μια (μάλλον) μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκα, που θα διοχετεύσει πάνω μου ό,τι μητρικό ένστικτο διαθέτει και θα με κάνει να νοιώσω πάλι παιδί!  
 :lol:  :lol:

[riaghul]

Δεν νοσταλγώ τίποτα...
Για ποιούς Παράδεισους μιλάμε και ποιες κολάσεις..
¨οτι πέρασε έφυγε...και καρτερούμε τα επόμενα...
Υποκάταστα...?...Α! μπα.....
Τουλάχιστον , οχι συνειδητά
γιατι όλα υποκατάστατα ειναι.


Νίκο, η ηλικία μου μου επιτρέπει να σε κανακέψω αγόρι μου (πάει
να μου βγεί το μητρικό )
έχω ένα πρόβλημα όμως...
Νοιώθω....ακόμα...........παιδίιιιιι....
και δεν θέλω να κρύψω ούτε μια μέρα...απο τα χρόνια μου
Είναι σαν να αρνούμαι την ομορφιά ή την ασχήμια που έζησα..
και δεν θέλω να αρνηθώ τίποτα...
Κάθε φορά λέω..."Χμ! μπόρεσα και το έζησα κι αυτό"
και πάλι νοιώθω ....παιδί...
 :roll:  

[Nikos28]

Μαρία ευχαριστώ, αλλά δεν εννοώ ακριβώς να με κανακέψει! :lol:   Εννοώ να μου βγάλει το μητρικό της ένστικτο - τρυφερότητα, στοργή κλπ- σε συνδυασμό και με κάποια άλλα πράγματα... με το αζημίωτο βέβαια  :lol:  :lol:

Τώρα όσο για τον ''παράδεισο''... εκεί πορευόμαστε ούτως ή άλλως, γιατί απο' κει ξεκινήσαμε.
Προς ώρας, το καλύτερο του υποκατάστατο είναι η μαγεία της αναζήτησης!  :wink:

[naiada05]

θέλω να γυρίσω στα παλιά
θέλω την παλιά μου γειτονιά...............
το μόνο που θαθελα να ειχα για μια μερα πισω την τεραστια παρεα της παιδικης μου ηλικιας κι να λεγαμε ο καθενας μας τα νεα του κι αν τα ονειρα που καναμε τοτε εχουν πραγματοποιηθει      
ελπιζω ολοι ναναι καλα............. :wink:  :wink: