ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ...

[chriastina]

Μούντι,συμφωνώ με την τοποθέτησή σου (εσύ το γνωρίζεις αυτό),θα ήθελα όμως να προσθέσω,πως σημαντικό είναι να κοιτάμε όχι μόνον τους ανθρώπους που ήρθαν,έμειναν ή έφυγαν απο την ζωή μας χαρίζοντάς μας χαρές και γέλια αλλά και εκείνους που μας πλήγωσαν ή μας έκαναν ένα μεγάλο κακό (κατά τα μέτρα μας),σε αυτή δε την περίπτωση καλό θα ήταν να σταθούμε πιο πολύ στο γεγονός και όχι τόσο στο πρόσωπο....ίσως απλά εκείνος/η να ήταν ο/η καταλληλότερος/η για να μας "διδάξει"......

[Moody]

Καλή μου Χριστίνα, το σχόλιό σου δεν νομίζω πως αφορά μια θεραπευτική σχέση, γιατί σε αυτήν ακριβώς αναφέρομαι. Φυσικά, στις διαπροσωπικές σχέσεις είναι καλό να κοιτάμε κι όσα μας πλήγωσαν και όσα μας δίδαξαν μέσω του πόνου οι άνθρωποι που έχουμε συναντήσει. Στη θεραπευτική σχέση, όμως, δεν μπορούμε να πληγωθούμε από τον πελάτη μας. Μάλλον...κάποιες φορές έχουμε τη δύναμη να τον πληγώσουμε....γι αυτό πρέπει να είμαστε πολύ πολύ προσεκτικοί....

[chriastina]

αν μπορούσα να γνωρίζω την καλά την σχέση θεραπευτή και θεραπευόμενου να είσαι σίγουρη πως κάτι άλλο θα έκανα στην ζωή μου....επειδή όμως αναφέρθηκες στα πόσα μπορεί να μας δώσει ή να μας μάθει ένας άνθρωπος που θα βρεθεί (με τον όποιον τρόπο) στην ζωή μας,δανείστηκα τον χώρο για να καταθέσω μια προσωπική άποψη...

[energizer]

...ολες οι σχεσεις προσδιοριζονται...
π.χ.
...ειμαι ο αρχηγος...
...ειμαι ο ακολουθος...
...ειμαστε ισοτιμοι...
...ειμαστε συνεργατες...
...ειμαστε αντιπαλοι...
...ειμαι ο θεραπευτης...
...ειμαι ο αρρωστος...
...τις περισοτερες φορες η καταληξη/εκβαση καποιας σχεσης εχει προεπιλεχθει & αυτοπροσδιοριστει απο την αρχη...το σημειο αιχμης εγκειται στο γεγονος οτι οι συμβαλομενοι (αρα & οι προσδιορισμοι) ειναι περισσοτεροι του 1  :!:
 :wink: