Ειδήσεις:

1η δοκιμή με αναβάθμιση ...

Main Menu
Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 553
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 537
  • Total: 537

Δικαίωμα ή Υποχρέωση;;;

Ξεκίνησε από aiollus, Ιανουαρίου 21, 2006, 11:30:35 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

aiollus

Δικαίωμα ή Υποχρέωση;;;

Τελικώς η ζωή είναι δικαίωμα ή υποχρέωση; Είναι ελευθερία επιλογής ή τιμωρία;;

Ερωτήματα που μένουν ν' απαντηθούν απ' τον καθένα μας. Επιτακτικά όμως τρυπούν το μυαλό όλων όσων είδαν την ταινία «Η Θάλασσα Μέσα Μου» του Αλεχάντρο Αμεναμπάρ.

Ο Ramon (Javier Bardem) είναι ένας τετραπληγικός που ζει καθηλωμένος στο κρεβάτι του επί 26 χρόνια, χωρίς να μπορεί να μετακινηθεί, όταν στα 25 χρόνια του έσπασε ο αυχένας του σ' ένα ατύχημα στη θάλασσα. Όλος του ο κόσμος του χωρά σε ένα δωμάτιο και τη φροντίδα του έχει αναλάβει ο αδελφός κι η οικογένειά του. Ο Ramon περιβάλλεται από ανθρώπους που τον αγαπούν και τον φροντίζουν αγόγγυστα.

Ωστόσο η πλήρης παραλυσία του, τον κάνει να αποζητά έναν τρόπο λύτρωσης από το μαρτύριό του. Απελπισμένος από την κατάστασή του, ξεκινά ένα δικαστικό αγώνα προκειμένου να του αναγνωριστεί το δικαίωμα στην ευθανασία, ως επιλογή αξιοπρεπούς ζωής (κι ο θάνατος είναι κομμάτι της ζωής).

Την υπόθεση αναλαμβάνει μία δικηγόρος (Belen Rueda) που και η ίδια πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Στον αγώνα του, βρίσκει συμπαραστάτες την ακτιβίστρια Gene (ClaraSegura) και τη Rosa (Lola Duenas), η οποία αναπτύσσει τρυφερά συναισθήματα για τον Ramon και προσπαθεί αρχικά να τον μεταπείσει. Όμως εκείνος δεν επιθυμεί τη ζωή. «Αν μ' αγαπάς, άσε με Ελεύθερο!» της λέει.

Κι αφού δικαστικώς δεν καταφέρνει να προκαλέσει ευνοϊκή για την επιθυμία του απόφαση, "οργανώνει" με τους φίλους του και τη Rosa την αυτοκτονία του, έτσι που να μην κατηγορηθεί κανείς για δολοφονία. Τα τελευταία του λόγια κι οι τελευταίες του στιγμές κινηματογραφούνται.

Θα πρότεινα σ' όσους αρνούνται το δικαίωμα στην ευθανασία, να πάνε να δουν την ταινία.

Θ' αλλάξουν πολλά πράγματα μέσα τους........



Εσείς πώς το σκέπτεσθε;;

energizer

...επικαιρο το θεμα...
...φιλοσοφικο αλλα με ιατρικες παραμετρους...
...συνοπτικα...
1) ΠΟΝΟΣ & αντιληψη της εντασης του...
2) ΙΑΣΗ (θεραπεια) & πιθανοτητα της μεσο-μακροπροθεσμα...
3) ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ & ατομικη (υποκειμενικη) αντιληψη ταυτης...
4) ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ (ατομικη ελευθερια)...
5) ΝΟΜΟΙ & συμβατοτητα αυτοκτονιας ή & "υποβοηθουμενης" αυτοχειριας...εδω να προστεθει & ο χαρακτηρισμος του εξειδικευμενου "βοηθου"...λυτρωτης ή δολοφονος...
 :roll:
...εγω εντοπιζω το κενο στο νομικο πλαισιο...
...θεωρω οτι καθε σχετικη περιπτωση ειναι μοναδικη...
...& τεινω στην ελευθερια επιλογης του ασθενη με εξαιρετικα αυστηρους ομως ορους...
1) ιατρικη βεβαιωση περι ανιατου...
2) "εννομη" βεβαιωση του ασθενη περι της βουλησεως του...
3) (επι)βεβαιωση του στενου συγγενικου κυκλου...με ταυτοχρονη διερευνηση τυχον περιουσιακων προστριβων-διεκδικησεων & δολου...
4) εκτελεση (  :!: ) εντολης απο εξειδικευμενο προσωπικο...με ταυτοχρονη επισης διερευνηση  υποβολιμιαιου δολου...
 :cry:

l Y k O s

Energizer ,

με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο .

black_velvet


Θα συμφωνήσω κι εγώ με τον energizer.
Κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Οπότε όλα είναι σχετικά...

Προσωπικά, κάποτε έλεγα ότι είμαι κατά της ευθανασίας, χωρίς να έχω κάποιο ανάλογο προσωπικό βίωμα.

'Οταν, δυστυχώς, ήρθε η στιγμή να το αντιμετωπίσω, δεν ανέχτηκα (κι ευτυχώς που συμφωνούσαμε όλοι) ούτε καν την υπόνοιά της!
Δεν ανέχτηκα ούτε το πιο απλό]
κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα

black_velvet


Και, για να περάσω από τα βιώματα στις σκέψεις και απόψεις, προσωπικά, θεωρώ την ευθανασία μία μορφή αυτοκτονίας. Ο άνθρωπος που θέλει να αποφύγει οτιδήποτε με την ευθανασία, θα έκανε το ίδιο και σε οποιαδήποτε άλλη δυσκολία της ζωής του. Απλά, οι περιπτώσεις που αφορούν μια ασθένεια μας "συγκινούν" περισσότερο γιατί κανένας μας δεν αντέχει τελικά τον σωματικό πόνο.

Υπάρχουν όμως πολλοί άνθρωποι οι οποίοι μπορούν ακόμη και να μεγαλουργήσουν κι ας είναι καθηλωμένοι. Ένας από αυτούς είναι ο καθηγητής Stephen Hawking.

Εξαίρετος ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Cambridge και επίτιμο μέλος του καθηγητικού επιτελείου του Gonville and Caius College.
Από το 1979 είναι Λουκασιανός Καθηγητής Μαθηματικών στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Cambridge, στην έδρα που κατείχε ο Newton το 1663.
Ο καθηγητής Hawking, γνωστός κυρίως από τη θεωρητική εργασία του για τις μαύρες τρύπες, έστρεψε πρόσφατα το ενδιαφέρον του στη φύση της αρχής του Σύμπαντος.
...

Στο πλούσιο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται και 2 πιο "εκλαϊκευμένα" βιβλία που απευθύνονται στο ευρύτερο κοινό (και όχι μόνο στην πανεπιστημιακή κοινότητα)]
[url]http]

κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα

fouchour

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου aiollus.  η ταινία αυτή είναι εξαιρετική και για μένα κατα βάθος αισιόδοξη. Είμαστε τόσο εγκλωβισμένοι και  κατευθυνόμενοι στη ζωή μας που η ελεύθερη βούληση και η αξιοπρέπεια στο θάνατό μας είναι μάλλον ό, τι μας απέμεινε.

energizer

...ολιγον απαισιοδοξο το τελευταιο...
...αλλα οχι εκτος πραγματικοτητας...
 :roll:
...μαλλον η "μιζερια" μας (συνολικα) διαμορφωνει αναλογα & την περιρεουσα ατμοσφαιρα  :!:
 :evil:

537 Επισκέπτες, 0 Χρήστες