Αυτή είναι η γενιά μας ;

[SoFiA24]

Είσαι γύρω στα 30 (πάνω- κάτω μία πενταετία). Έχεις σπουδάσει,
απέκτησες μεταπτυχιακό, μιλάς μία με δύο ξένες γλώσσες. Όταν ήσουν 10 ετών, ήθελες να γίνεις πιλότος, αστυνομικός, δάσκαλος. Στα 15 σου,
γιατρός, δικηγόρος, αρχιτέκτονας και στα 20, brand manager, project
manager, IT specialist. Σήμερα και κοιτώντας το γραφείο όπου δουλεύεις, συνειδητοποιείς ότι καλύτερα να είχες μείνει στο αρχικό plan.

        Πηγαίνεις γυμναστήριο (όποτε μπορέσεις, μία φορά το εξάμηνο), κάνεις συχνά δίαιτες και διαβάζεις το ζώδιό σου χωρίς να ντρέπεσαι γι' αυτό. Έχεις διάφορα ενδιαφέροντα, σου αρέσει το έντεχνο, νιώθεις καλλιεργημένος, διαβάζεις λιγότερο απ' όσο θα ήθελες, βλέπεις Fame Story και πηγαίνεις σινεμά.

        Στη ντουλάπα σου έχεις ακόμη μερικά ξεχασμένα τεύχη του Κλικ και στη βιβλιοθήκη σου υπάρχουν βιβλία του Μαρκές και του Ουμπέρτο Έκο. Έχεις πληθώρα cds, τα οποία σπανίως ακούς. Αγοράζεις τουλάχιστον δύο εφημερίδες κάθε Κυριακή (με κριτήριο το dvd)και αρχίζεις την ανάγνωσή τους από τα ένθετα: πρώτα τα διαφημιστικά, μετά τα τηλεοπτικά, τα lifestyle και τέλος -αν προλάβεις- ρίχνεις και μια ματιά στην εφημερίδα.

        Ξυπνάς κάθε πρωί με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα και πίνεις έναν καφέ. Ντύνεσαι. Βγάζεις από την πρίζα τον φορτιστή και βάζεις στην τσάντα σου το κινητό. Παίρνεις το αυτοκίνητο, το μετρό, το τρόλεϊ, το λεωφορείο και πηγαίνεις στη δουλειά (την οποία δυσκολεύθηκες να βρεις, αλλά τέτοια που είναι, εύχεσαι να μην την είχες βρει), πίνεις έναν καφέ, τσεκάρεις το e-mail σου, ανοίγεις το in.gr, διαβάζεις το Μετρόραμα και την Athens Voice, παίρνεις κάνα τηλέφωνο, κουτσομπολεύεις με τους συναδέλφους, χασμουριέσαι κι αρχίζεις
να μελετάς νούμερα και να γράφεις αναφορές. Κατά τη διάρκεια της μέρας, πετάγεσαι να πληρώσεις το κινητό, τη ΔΕΗ, την Tellas, τη δόση για το αυτοκίνητο. Παίρνεις και μία τυρόπιτα. Όταν τη φας, αισθάνεσαι ενοχές για τις θερμίδες που απέκτησες, για τις κακές διατροφικές σου συνήθειες, για τα ευρώ που ξοδεύεις αλόγιστα σε σαχλαμάρες, για τα παιδάκια στο Τζιμπουτί που δεν έχουν να φάνε.

      Σχολάς (γύρω στις 4, στις 5 ή ίσως και στις 7:30). Παίρνεις το
αυτοκίνητο, το μετρό, το τρόλεϊ, το λεωφορείο και γυρίζεις πίσω πτώμα. Δεν έχεις καμία όρεξη να βγεις, αλλά για να μην σε πουν αντικοινωνικό κανονίζεις να βρεθείς με την παρέα σου στην άλλη άκρη της πόλης, σε ένα μπαράκι πολύ κατώτερο από το κουτούκι που βρίσκεται στη γωνία, ακριβώς δίπλα στο σπίτι σου. Όταν φθάσεις στο μπαράκι κι αφού ταλαιπωρηθείς να βρεις θέση να παρκάρεις, στριμώχνεσαι σε ένα τραπεζάκι ασφυκτικά τοποθετημένο ανάμεσα σε άλλα και νιώθεις και χαρούμενος που βρήκες να κάτσεις. Εκνευρίζεσαι με την κάπνα, τη μουσική, το γέλιο της κυρίας στο διπλανό τραπέζι, την αγένεια της σερβιτόρας και βεβαίως τον αδικαιολόγητα υπέρογκο λογαριασμό, που σου δημιουργεί και πάλι τους γνωστούς συνειρμούς για τα πεταμένα ευρώ και τα παιδάκια στο Τζιμπουτί.

       Είχες όνειρα. Ω ναι! Ήθελες να παντρευτείς, να κάνεις πολλά παιδάκια και να αγοράσεις ένα μεγάλο σπίτι με θέα τη θάλασσα. Τώρα καλόμαθες και ανατριχιάζεις στη σκέψη και μόνο. Κοιτάς και την τελευταία μισθοδοσία σου και συμβιβάζεσαι, στην καλύτερη με πολιτικό γάμο, ένα παιδί και θέα στον ακάλυπτο. Κορνιζάρεις και κρεμάς στον τοίχο, τα πτυχία που είχαν υποσχεθεί να σε κάνουν brand manager, project manager, IT specialist. Συμβιβάζεσαι με την κακογουστιά, την αγένεια, την αναξιοκρατία, τη μαζικότητα. Συμβιβάζεσαι με το έτερον ήμισυ, παρά το γεγονός ότι κατά βάθος είσαι εγωιστής και θα ήθελες να είσαι πάντα από πάνω. Ας όψεται η χαμηλή αυτοεκτίμηση που σου κληροδότησε το Κλικ, το Νίτρο, το 01, ο Ζαμπούνης, η Πετρουλάκη, η οικογένεια Φόρεστερ και όλος αυτός ο δήθεν υπέρλαμπρος κόσμος της χαλαρότητας, της ευδαιμονίας και της ευζωίας. Ξέρεις ότι δεν είσαι πανέξυπνος, πανέμορφος, επιτυχημένος, political correct. Συμβιβάζεσαι και με αυτό. Εντέλει, φθάνεις να συμβιβάζεσαι με τον συμβιβασμό. Συνειδητοποίησες ότι η γενιά σου έχαψε την παραμύθα που της σερβίρανε οι λογής-λογής Κωστόπουλοι. Την παραμύθα του χύμα, του εύκολου, του ωχαδελφισμού, της νέο-μαγκιάς. Κι ύστερα, ώσπου να το συνειδητοποιήσεις μεγάλωσες! «Μα δεν μπορεί ΕΓΩ ο επίδοξος brand manager/project manager/ITspecialist να είμαι ακόμη εδώ, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, στην Πλατεία Βικτωρίας» σκέφτεσαι. «Πότε θα πάω εκδρομές σε εξωτικούς προορισμούς; Πότε θα μείνω σε εκείνο το ξενοδοχείο που μοιάζει με καράβι, στο Ντουμπάι; Πότε θα αγοράσω τηλεόραση plasma για να την εγκαταστήσω στο playroom μου; Πότε θα μετακομίσω σε μεζονέτα στην εξοχή; Πότε θα βρω το χρόνο να διαβάσω όλα τα βιβλία που θέλω, να ταξινομήσω όλα τα άρθρα που έχω κρατήσει, να ακούσω όλα τα cds που έχω αντιγράψει και να δω όλα τα dvds που έχω συγκεντρώσει από τις εφημερίδες; Ποιος θα μου πει πότε να επαναστατήσω επιτέλους;»

       Υπήρξαν γενιές που ανδρώθηκαν μέσα από ένδοξες επαναστάσεις. Όλοι,έφαγαν τελικά τα μούτρα τους, αλλά τους έμεινε τουλάχιστον η ανάμνηση ότι αγωνίσθηκαν για κάτι. Λυπάμαι πολύ. Εσείς αγαπητέ μου είστε ο πιο αδύναμος κρίκος. Η ιστορία σας κλήρωσε κι εσάς μία κάποια επανάσταση. Την επανάσταση του lifestyle και της τεχνολογίας. Είστε ένας φρενήρης, ανικανοποίητος καταναλωτής. Καλή σας νύχτα.

[jcdenton]

Δυστυχώς είμαστε σε μια κοινωνία καταναλωτική. Κι όχι επειδη τα πιο πολλά μας χρειάζονται, αλλά γιατί το έχει ο διπλανός ή ο γείτονας. Δεν μας κάνει η Sony του 1999 ή η Telefunken του 1994.Θέλουμε πλάσμα του 2005. Δεν μπορούμε το diskman του 1995 ή του 2000, θέλουμε το mp3player του 2006. Τέλος δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε με το Audi του 1997 ή το Fiat του 2001, θέλουμε το VolksWangen του 2004 ή την Μercedes του 2005. Μπράβο μας.+

[Argiro]

Ας είναι καλά τα ΜΜΕ...

[tristana]

Παιδιά, είναι θέμα επιλογής. Δεν φταίνε τα ΜΜΕ, αλλά το κεφάλι μας το ξερό ή αδειανό. Και ας ξαναπούμε εκείνο το ωραίο σύνθημα "Το λάιφσταϊλ είναι μαγικό. Παίρνει ένα Μηδενικό και το Κάνει Νούμερο".

Κανείς δεν μας υποχρεώνει να γίνουμε του συρμού.
Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί που αντιστέκονται και θα αντιστέκονται
στων "πολλών ανθρώπων τη συνάφεια".

[Argiro]

Σίγουρα, τα ΜΜΕ τη δουλειά τους κάνουν, γι αυτό πληρώνονται άλλωστε τέτοια υπέρογκα ποσά. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, είναι πλύση εγκεφάλου αυτό που κάνουν, δεν είναι;

[tristana]

Αργυρώ, δίκιο έχεις. Αλλά για να κάνεις οποιαδήποτε πλύση υπάρχει μία βασική προϋπόθεση... να υπάρχει βρομιά.

Και δεν πληρώνονται όλοι με υπέρογκα ποσά. Ελάχιστοι θα σου έλεγα.
Αν αναφέρεσαι στους ΣΚΟΥΠΙΔΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, τα μεγάλα αστραφτερά Μηδενικά, τότε ναι. Η πλειοψηφία των εργαζομένων
στα κανάλια βρίσκεται σε δραματική οικονομική κατάσταση.
Το χειρότερο απ'όλα, όμως, είναι η γενιά που μεγαλώνει τώρα έχοντας ως πρότυπα όλους αυτούς τους πραγματικά αγράμματους, υπερφίαλους, αδίστακτους και αρριβίστες δημοσιογραφίσκους που όλα τα ξέρουν και που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει αξιοπρέπεια, δεοντολογία, σεβασμός, παιδεία.
Τα σημερινά δεκαπεντάχρονα παιδιά που θα αντιμετωπίσουν μια ανεργία άνευ προηγουμένου έχοντας ως όπλα αχυρένιες λόγχες.
Πάντως, εξακολουθώ και πιστεύω ότι όσο ο άνθρωπος θα θέλει να αντικρύζει τον εαυτό του στον καθρέφτη χωρίς να ντρέπεται, πάμε καλά.
Μιλούν τα "Νούμερα" για τα περιβόητα "νούμερα" της AGB και κάνουν χαρούλες αν πιάσουν ένα 25-30%. Αμφισβητούμενο ή μη και πάλι σημαίνει
ότι το 70%-80% ΔΕΝ βλέπει τα σκουπίδια τους.
Βέβαια, είναι δύσκολο να μην πιάσει ένα 2% το αφιέρωμα της ΕΤ1 στον Μότσαρτ από τη στιγμή που δεν υπάρχει μουσική παιδεία και επικρατεί το νταχιρντί από το πρωί με την τσίμπλα στο μάτι μέχρι τα περίφημα γλέντια τους. Και, όμως, το 70% δεν τους βλέπει! Αντιθέτως, ο κόσμος παρακολουθεί θέατρο, πηγαίνει στον κινηματογράφο, διαβάζει βιβλία.
Και δεν πρόκειται για τη μειοψηφία -όχι έτσι όπως θέλουν να το παρουσιάσουν- αλλά για μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Και ιδίως νέων.
Πολύ νέων. Κάνω παρέα με εικοσάχρονους που γνωρίζουν περισσότερα από μένα για την ιστορία της παγκόσμιας μουσικής, που έχουν ρομαντικές αυταπάτες -κάτι υγιές για την ηλικία τους- που ερωτεύονται με πάθος και διαβάζουν από Τολστόι μέχρι Αρκά. Υπάρχουν φορές που απορώ... μα πού τον ξέρεις εσύ τον Μάη του '68; Και όμως, όσοι θέλουν μαθαίνουν και κρατούν ό,τι τους ταιριάζει. Δεν ονειρεύονται όλοι να γίνουν "μανατζαρέοι" σε πολυεθνικές. Ευτυχώς!

[Argiro]

Εμένα θα μου πεις για τους δημοσιογράφους τους συντάκτες και τους αρχισυντάκτες; Δεκαπέντε χρόνια τώρα τους έμαθα απέξω κι ανακατωτά. Πού να δεις πώς βγάζουν τις "ειδήσεις" στα έντυπα, να φρίξεις... Και να σε είχα από μια μεριά να πεθάνεις από το γέλιο, όταν δούλευα σε περιοδικό στο οποίο όταν έφερναν τελείως απαράδεκτα κείμενα, τα πήγαινα στον αρχισυντάκτη και του έλεγα να τα γράψει μόνος του γιατί εγώ αρνούμαι να τα περάσω στον υπολογιστή... Κανονική λογοκρισία δηλαδή έκανα... :lol:  Πάντως ο συγκεκριμένος αρχισυντάκτης έδειχνε κατανόηση και τα έβαζε "στα υπόψιν"... ξέρεις τα υπόψιν κάτω από το γραφείο, στο καλαθάκι των αχρήστων...

[tristana]

Αργυρώ, χεχεχεχε! Τα ξέρεις από πρώτο χέρι, λοιπόν.
(Γι'αυτό ο λόγος σου είναι τόσο μεστός και εσύ τόσο ψύχραιμη και φιλοσοφημένη. 'Εχεις προπονηθεί στα βαρέα...  :lol: )

[Labrokratis]

A, εγώ λατρεύω αυτο το κοσμο που δημιούργησε η μεταπολιτευση και το νέο κύμα. Μάλιστα έχω μάθει να τον εκμεταλευομαι και να κινουμε επιτυχημένα σε αυτόν!
Ειμαι εγώ αυτος που ολοι θέλατε να εισαστε, αλλα δε τα καταφέρατε!
Η ειρωνία; Ποτέ δε διάβασα ούτε ένα Κλίκ (απο τον συνάδελφο και πατριώτη μου...)

[minoraki]

Αργυρώ, χεχεχεχε! Τα ξέρεις από πρώτο χέρι, λοιπόν.
(Γι'αυτό ο λόγος σου είναι τόσο μεστός και εσύ τόσο ψύχραιμη και φιλοσοφημένη. 'Εχεις προπονηθεί στα βαρέα...  :lol: )

χμχμχμχμχμχμχμχμχμχ......εμενα θα μου πεις για την αργυρω? μια κουβεντα λεει και μας κολαει ολους στον τοιχο.....
γκουχουγκουχου.....ακομα θυμαμαι το ρεκβιεμ..... :roll:  :roll:
  αργυρουλι.....παντα φιλικωτατα!!!!

[tristana]

Λαμπροτέτοιε, τα συγχαρητήριά μας! Η αλήθεια είναι ότι σε ζηλεύουμε, βρε.
Α, και στην φωτό μοιάζεις για 55αρης γι'αυτό σε πέρασα για τον θεϊκά παρανοϊκό Κρίστοφερ Γουόκεν. Μήπως τελικά το λάιφστάιλ που μετατρέπει τα Μηδενικά σε Νούμερα σε βλάπτει; Μόνο χιουμοριστικά θα μπορούσα να αντιμετωπίσω κάποιον τόσο ανασφαλή, αλλά ενίοτε δεν έχω καμία διάθεση ούτε γι'αυτό. Θα σε παρέπεμπα στα σχόλια του Κώδικα, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν θα καταλάβαινες λέξη ή ότι θα προσάρμοζες ό,τι έγραψε στον παραμορφωτικό σου καθρέφτη. Αντί να βάζεις ταμπελίτσες στους άλλους μήπως να πετούσες μερικές από την πλάτη σου; 'Ο,τι και να σου έχουν πει δεν είσαι "προϊόν". Ξεκόλλα!

[Argiro]

χμχμχμχμχμχμχμχμχμχ......εμενα θα μου πεις για την αργυρω? γκουχουγκουχου.....ακομα θυμαμαι το ρεκβιεμ..... :roll:  :roll:
  αργυρουλι.....παντα φιλικωτατα!!!!

Βρε παιδί μου... πώς μου ήρθε εκείνο το ρέκβιεμ και το είπα, ούτε που το κατάλαβα... Ή που θα έρχονται έτσι ξεκάρφωτα ή που θα ψάχνω όλη μέρα και δεν θα βρίσκω τίποτα... Αλλά φταίει ο aiollus. Έτσι που το έγραφε μου θύμισε ρέκβιεμ χαμένης αγάπης...:lol:  :lol:

[purple]

A, εγώ λατρεύω αυτο το κοσμο που δημιούργησε η μεταπολιτευση και το νέο κύμα. Μάλιστα έχω μάθει να τον εκμεταλευομαι και να κινουμε επιτυχημένα σε αυτόν!
Ειμαι εγώ αυτος που ολοι θέλατε να εισαστε, αλλα δε τα καταφέρατε!
Η ειρωνία; Ποτέ δε διάβασα ούτε ένα Κλίκ (απο τον συνάδελφο και πατριώτη μου...)

mipws na mathaines prwta orthografia?

[gbyzf1000]

Σοφία....

Πραγματικά μπράβω...πουχες τα @@@@  να τα γράψεις..

συμφωνό σε πολλά μαζί σου.....

αυτό ομως και λόγω του θάρρους που έχω αποκτήσει με το πρόσωπό σου θα ήθελα να σου πώ 2-3..πραγματάκια..

Ναι..έτσι μας έμαθαν...να παλεούμε απο μικροί να γίνουμε κάτι..(επαγγελματικά)

ΟΜΩΣ..

ξεχνάς κάτι πολύ..ουσιαστικό...

ΟΣΑ περιοδικά..και να διαβάσεις...ΟΣΑ κολο φειμ και να δείς..
η δύναμη της θέλησης βρίσκεται μέσα σου...

Ξέρω...θα σαι πουν παλιομοδίτισα...ξέρω θα σε πουν κομπλεξική...ξέρω θα σε πουν πουριτάνη επειδή δεν ξέρεις την καλομοίρα..

ΑΛΛΑ

Η πουτάνα η δημοκρατεία έχει και τα καλά της...

μην..παρεσφρύεις σε κολό μπαρα τα οποία πουλάν το ποτό 10..ευρώ.και σε θεωρόυν και ΙΝ...μην τρώς απο το γρηγόρη..γιατι απλά χαλάς την υγεία σου...ΜΗΝ...ΜΗΝ...ΜΗΝ

Εσύ έχεις την ζωή στα χέρια σου...δεν χρειάζεται ουτε γυμναστήριο..ουτε Λαιφ σταιλ...ουτε τπτ..

Μια βόλτα στο κοντινό παρκάκι της γειτονίας σου απλά...θα σε ταξιδεύψει σε χρόνια παλία...ο θερινός σινεμάς θα σου αγναντεύει τα μαλία..μια βόλτα στο καβούρι...το χειμώνα θα σε ανατριχίασει...ενα καλό γεύμα στης παριφές της πάρνηθας θα σε κάνει να πείνας....

καλή μου φιλενάδα...

Δίοξε της ΠΟΥΤΑΝΕΣ τηε ενοχές που σε γεμίζουν ολοι/ες..αυτοί που απο σένα αναζητούν να ρίξεις το επίπεδο...

μόνω και μόνω για να είσαι..

ΙΝ....

καλύτερα αουτ...

Παρά άβουλος...

Φιλικά..

gb

[gbyzf1000]

Αργυρώ, δίκιο έχεις. Αλλά για να κάνεις οποιαδήποτε πλύση υπάρχει μία βασική προϋπόθεση... να υπάρχει βρομιά.

Και δεν πληρώνονται όλοι με υπέρογκα ποσά. Ελάχιστοι θα σου έλεγα.
Αν αναφέρεσαι στους ΣΚΟΥΠΙΔΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, τα μεγάλα αστραφτερά Μηδενικά, τότε ναι. Η πλειοψηφία των εργαζομένων
στα κανάλια βρίσκεται σε δραματική οικονομική κατάσταση.
Το χειρότερο απ'όλα, όμως, είναι η γενιά που μεγαλώνει τώρα έχοντας ως πρότυπα όλους αυτούς τους πραγματικά αγράμματους, υπερφίαλους, αδίστακτους και αρριβίστες δημοσιογραφίσκους που όλα τα ξέρουν και που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει αξιοπρέπεια, δεοντολογία, σεβασμός, παιδεία.
Τα σημερινά δεκαπεντάχρονα παιδιά που θα αντιμετωπίσουν μια ανεργία άνευ προηγουμένου έχοντας ως όπλα αχυρένιες λόγχες.
Πάντως, εξακολουθώ και πιστεύω ότι όσο ο άνθρωπος θα θέλει να αντικρύζει τον εαυτό του στον καθρέφτη χωρίς να ντρέπεται, πάμε καλά.
Μιλούν τα "Νούμερα" για τα περιβόητα "νούμερα" της AGB και κάνουν χαρούλες αν πιάσουν ένα 25-30%. Αμφισβητούμενο ή μη και πάλι σημαίνει
ότι το 70%-80% ΔΕΝ βλέπει τα σκουπίδια τους.
Βέβαια, είναι δύσκολο να μην πιάσει ένα 2% το αφιέρωμα της ΕΤ1 στον Μότσαρτ από τη στιγμή που δεν υπάρχει μουσική παιδεία και επικρατεί το νταχιρντί από το πρωί με την τσίμπλα στο μάτι μέχρι τα περίφημα γλέντια τους. Και, όμως, το 70% δεν τους βλέπει! Αντιθέτως, ο κόσμος παρακολουθεί θέατρο, πηγαίνει στον κινηματογράφο, διαβάζει βιβλία.
Και δεν πρόκειται για τη μειοψηφία -όχι έτσι όπως θέλουν να το παρουσιάσουν- αλλά για μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Και ιδίως νέων.
Πολύ νέων. Κάνω παρέα με εικοσάχρονους που γνωρίζουν περισσότερα από μένα για την ιστορία της παγκόσμιας μουσικής, που έχουν ρομαντικές αυταπάτες -κάτι υγιές για την ηλικία τους- που ερωτεύονται με πάθος και διαβάζουν από Τολστόι μέχρι Αρκά. Υπάρχουν φορές που απορώ... μα πού τον ξέρεις εσύ τον Μάη του '68; Και όμως, όσοι θέλουν μαθαίνουν και κρατούν ό,τι τους ταιριάζει. Δεν ονειρεύονται όλοι να γίνουν "μανατζαρέοι" σε πολυεθνικές. Ευτυχώς!

Με αφορμή της απαντησής σου...χαίρομαι που μου δίνεται για πρώτη φορά..η δυνατότητα να σου απαντήσω...(πραγματικά χαίρομαι)

Πιστεύω οτι ΟΛΑ..ξεκινούν μέσα απο το σπήτι...
Πώς έχεις την απαίτηση απο τα παίδία να ακούσουν η να δούν την ΕΡΤ την στιγμή..που η μαμά βλέπει το Φειμ στην μια ΤΒ και ο μπαμπάς βλέπει τον σκουπιδοπόλεμο με τον νουμέρο ένα τηλεοπτικό καναλάρχη δημοσιογράφο..κυρ Χατ.......

τα πρότυπα..για μένα στα παιδία πρέπει ναναι οι γονείς..οι συγγενείς..

ΠΩΣ όμως την στιγμή που ο μπαμπάς απο οικοδόμος διαβάζει επενδυτή πέρνει δάνειο και παίζει στο ΧΑΑ?
ΠΩΣ περιμένεις...απο τα παιδιά..να μην τρώνε απο την πίτα του παπού..αφού η μαμά..δεν έχει ουτε την όρεξη αλλά ουτε και ξέρει να μαγειρεύει?

μην μακρηγορώ...

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ....

Ας βοηθήσουμε τα παιδία μας να μην βγούν σαν εμάς...μέστης ενοχές...

Φιλικά
gb