ΣΧΕΣΗ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ

[Jezebell]

Well...actually its not a matter of tastes

Δεν περιμενα μια τοσο ξυλινη και γυμνη απο καθε συναισθηματισμο σκεψη ..φιλοσοφια...απαντηση απο εσενα

[Nikos28]

Σταυρούλα,

Πριν μου πεις πώς κατέληξες σ' αυτό σου το συμπέρασμα για τη δήθεν ''ξύλινη'' και ''γυμνή απο συναισθηματισμό'' σκέψη μου, θέλω να μου πεις το εξής: Τι είναι για σένα συναισθηματισμός;
Το να κάνει κάποιος ο,τι του' ρθει στο μυαλό, ανάλογα με τη διάθεση της τελευταίας στιγμής;
Το να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη;
Το να μπαίνει σε καταστάσεις που ξέρει απο πριν που θα τον οδηγήσουν;
Η μήπως το να κάνει ''σχέση'' με όποιον βρεθεί μπροστά του, απο ανασφάλεια;

Είναι κάτι απ' όλα αυτά;

Και κάτι ακόμα: Πιστεύεις οτι είναι ΟΛΟΙ οι άντρες για ΟΛΕΣ  τις γυναίκες; Ή μήπως με κάποιους ανθρώπους ταιριάζουμε, με κάποιους άλλους ταιριάζουμε περισσότερο και με κάποιους δεν ταιριάζουμε καθόλου;


Πες μου, σε παρακαλώ...

[Anonymous]

[size=13]Νικόλα αν μου επιτρέπεις να πω κάτι πάνω στο ποστ σου, αν και ρωτάς τη Σταυρούλα.

Κανένας και καμία δεν είναι το ιδανικό για κανέναν...αν και για να υπάρχουν σχέσεις και οικογένειες σημαίνει πως κάτι παραπάνω υπάρχει.

Δεν είναι πάντα η ανασφάλεια που συνήθως έχουν αυτοί που έχουν πληγωθεί πολύ από κάποιες σχέσης τους.

Θα μπορούσα να πω λάθος επιλογές αλλά αν είχαμε την δυνατότητα να δούμε από την αρχή την λάθος επιλογή δεν θα προχωρούσαμε και θα βρίσκαμε τον/ην καλύτερο/η.

Το να απορρίπτεις το ενδεχόμενο μίας σχέσης λόγω απόστασης και μάλιστα εντός Αθηνών, δεν μιλάω εκτός  ή το να έχεις αυτοκίνητο είναι καθαρά για βιτρίνα δείχνει αυτό που ανέφερε η Σταυρούλα ....( για τη δήθεν ''ξύλινη'' και ''γυμνή από συναισθηματισμό'' σκέψη σου ).
Σε αυτή την περίπτωση, μία σχέση σου που θα έχει αυτοκίνητο και θα σε πηγαίνει κάπου , θα πρέπει να το δει κι αυτή σαν την "βιτρίνα" που εσύ είπες.

Φυσικά είναι απόψεις σου και θέλω δικά σου, τα οποία και σέβομαι, δεν προσπαθώ να σου αλλάξω κάτι προς Θεού και ξέρεις συνήθως πως μιλάω.[/size]

[Jezebell]

Μου φαινεται αδιανοητο Νικολα να θεωρεις προβλημα το να μενεις εσυ Πειραια κι εκεινη ας πουμε Χαλανδρι.
Ειναι δυνατον?Εχει σημασια αν εχεις βρει εναν ιδανικο συντροφο η κινηση της Κηφισιας?Τι λεμε?
Δεν μιλησα ποτε για κινησεις πανικου ορμομενες απο ανασφαλεια!!

[Nikos28]

Αγαπητά μου κορίτσια, Γωγώ και Σταυρούλα,

Αν πιστεύετε στα σοβαρά αυτά που γράψατε περι ''ξύλινης'' και ''γυμνής απο συναισθηματισμό'' σκέψης μου, τότε με γνωρίζετε απο καθόλου εως ελάχιστα. Ειλικρινά, απορώ. Εν πάση περιπτώσει όμως, αντιπαρέρχομαι τους ατυχείς χαρακτηρισμούς και περνώ στο δια ταύτα...

Προσωπικά, δεν αναζητώ κανένα ιδανικό. Απλώς, ξέρω τι θέλω. Και ξέροντας τι θέλω, ξέρω και τι δε θέλω - ή, μάλλον, τι ΔΕ με ενδιαφέρει.
ΔΕ με ενδιαφέρει λοιπόν το αν η λεγάμενη έχει σπίτι, αυτοκίνητο ή λοιπά  περιουσιακά στοιχεία. Δε μ' ενδιαφέρει η δουλειά που κάνει, ούτε το αν ή τι σπούδασε, ούτε το τι σχέση έχει με τους δικούς της, ούτε το αν φοράει φίρμες, ούτε το αν μοιάζει με ανορεκτικό μοντέλο, ούτε τίποτα.

Αυτό που με νοιάζει όμως, και είναι ζωτικής σημασίας για μένα, είναι να είμαστε μαζί και να έχουμε μια σχέση με ΒΑΘΟΣ.
Επειδή όμως το βάθος καλλιεργείται σιγά σιγά, πρέπει να έχουμε και χρόνο (ο ένας για τον άλλον).
Κι επειδή ο χρόνος αυτός έχει γίνει, πλέον, είδος πολυτελείας (συν την ένταση που προκύπτει απο τα κυλιόμενα ωράρια, τις υπερωρίες, τα ξενύχτια, τα ελαστικά ωράρια κλπ κλπ), πρέπει να μένουμε κοντά. Διότι αν στην ήδη υπάρχουσα έλλειψη χρόνου προστεθεί και άλλη, τότε η ''ιδανική'' σχέση με τον ''ιδανικό'' σύντροφο (όπως είπε η Σταυρούλα) θα γίνει φύλλο και φτερό στον άνεμο! Και θα μας μείνει άλλη μια μεγαλόσχημη ανάμνηση, συν άλλη μια διαψευσμένη προσδοκία...
Είναι πολύ απλό.

Κλείνοντας, θα επαναλάβω οτι τα αισθήματα είναι αυτά που προσαρμόζονται στην πραγματικότητα και όχι το αντίστροφο.
Οι ''ιδανικοί'' σύντροφοι που έρχονται ως δια μαγείας απο το πουθενά, υπάρχουν μόνο σε παραμύθια, όπως στη Σταχτοπούτα ή στην Ωραία Κοιμωμένη...
Στην καθημερινή και σύντομη ζωή μας, δεν υπάρχουν.

Με εκτίμηση

[Anonymous]

[/color]

[Nikos28]

Γωγούλα,

Δε με πείραξαν οι χαρακτηρισμοί.
Όποιος δεν έχει τη μύγα, δε μυγιάζεται...  :wink:

Απλώς, απόρησα.


Το τελευταίο που έγραψες περι ιδανικού συντρόφου, ξαναγράψτο. Κάντο λίγο λιανά, δε το πολυκατάλαβα...  :roll:

[papi]

Ενα παραδειγμα

Νικο αν σε γουσταρε μια κοπελα που ηταν 180 κιλα και ειναι πολυ ασχημη θα εκανες σχεση μαζι της;

(Νικο δεν μας τα λες καλα.Τι να την κανεις βρε Νικο αυτη την σχεση;Μα θα ντρεπεσε να την κυκλοφορισης και εξω!Στο σπιτι θα ειστε συνεχεια για την σχεση με Βαθος;;!! )

Ελα ελα ελα εχω την μυγα! :lol:  :lol:  

[SoFiA24]

:arrow: Η έλξη, ο έρωτας , η αγάπη δεν έχουν να κάνουν με χιλιογραμμάρια αλλά ας μην επεκταθώ επί του ζητήματος...Είναι και αρχή εβδομάδας...Μη χαλαστώ πρωί πρωί...

 :arrow: Η αναζήτηση του άλλου μας μισού ...χμμμ... διαχρονικό και άλυτο ζήτημα...όλοι μας το ψάχνουμε και ελπίζουμε κάποια στιγμή να το βρούμε.. Αυτό που δεν μπορώ να διανοηθώ είναι ο περιορισμός της αναζήτησής του σε ακτίνα 2 ή 3 τετραγώνων από το σπίτι μας... Οι πιθανότητες να το βρούμε σε τέτοιο εύρος είναι μηδαμινές...

 :arrow: Νίκο μου μια ερώτηση μόνο : Κατά τη γνώμη σου πως μπορεί κάποιος ή κάποια να βρει το άλλο του μισό, τον ιδανικό σύντροφο  ;

[Enia]

(Αν έχω πιάσει σωστά -όπως τουλάχιστον νομίζω- αυτό που λέει ο Νίκος, και συμφωνώ μαζί του, επιτρέψτε μου να παντήσω...)


ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ!

και ναι, το λέω και το υπογράφω ως Δουλτσινέα που περιμένει τον ιππότη στο άσπρο άλογο.

η ιδανική σχέση χτίζεται με το χρόνο.
πιστεύω στην έλξη (ή μάλλον καλύτερα στην απόριψη) με την πρώτη ματιά, δηλ μπορούμε να 'νιώσουμε' αν κάποιος μας κάνει ή δε μας κάνει, με άλλους μας συνδέουν περισσότερα, με άλλους λιγότερα, με άλλους τίποτα. αλλά δεν μπορούμε να έχουμε καμμία παραπάνω εγγύηση.
ο 'ιδανικός' δεν προϋπάρχει, γίνεται. με σκληρή δουλειά και αφοσίωση κι από τις δυο πλευρές.

Λόγω ανέντιμου προτερου βίου (a.k.a. εμπειρία σε σχέσεις εξ αποστάσεως) δεν μπορώ να συμφωνήσω απόλυτα με το Νίκο -εγώ θα μπορούσα να κάνω και με λιγότερο κοινό χρόνο-, αλλά εδώ κολλάει το περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Θέλει να μπορεί να περάσει πολύ χρόνο με τη σύντροφό του, και δεν βλέπω κάτι κατακριτέο σε αυτό.

Σωστό το ζαχαροκάντιο?  

[Bijoux]

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦος

κι όμως, κυκλοφορεί ανάμεσά μας!!!
ε λουκουμάκι μου;



+ αν θες, που θες μου εξηγείς αυτό το γίνεται

[Anonymous]

και δεν βλέπω κάτι κατακριτέο σε αυτό.

[Enia]

Γωγώκαμ (πότε θα βρεθούμε για ένα καφέ!?) λάθος λέξη. δεν εννοούσα ότι του έκανε κανείς κριτική, αλλά πως εγώ δεν το θεωρώ περίεργο και δεν μου προκαλεί καμμία απορία...

Βάσω (αν και αυτό το 'λουκουμάκι σου' με τρομάζει, ας απαντήσω, γιατί όντως θέλω...)
Γίνεται=μαθαίνει και συμβιβάζεται ο ένας με τα θέλω του άλλου. προσαρμόζεται στις ανάγκες και στις συνθήκες. μαθαίνει να συμβιώνει, να συνυπάρχει, να συνδέεται. τίποτα από αυτά δεν προϋπάρχει, δεν είναι πουθενά γραμμένα, στην πορεία τα βλέπεις. ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις από την αρχή αν ο άλλος θα σου βγει καλός ή όχι. οπότε δεν μπορεί να υπάρχει και τέλειος.  μπορείς να πεις πχ ότι έχει πάρα πολλά καλά στοιχεία, και ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να τα πάτε πολύ καλά, αλλά δεν μπορεί να ονομάζεις κάποιον 'ιδανικό' στο ξεκίνημα μιας σχέσης.

[Anonymous]

na kratisi?xax0a0x0a0xa0xa0xa00xa

[Enia]

εσύ τώρα τι πετάχτηκες σαν *μπιπ* ? :tongue:
σε λίγο θα μας πεις πως είχες και ανάλογη εμπειρία, και πρόλαβες να το αναλύσεις το ζήτημα... σαν πολύ φιλοσοφημένος και φορτσάτος δεν μας ήρθες? :tongue: