Για αυτους που ξενυχτανε ..... μονο

[isabella]

ποτε θα παρεις φωτια δε ξερω...

[heinrich]

την ανάσταση

[kuria]

στους ξενυχτηδες περιλαμβανονται κι αυτοι που κοιμουνται ορθιοι;

[Jezebell]

οχι κυρια μου διοτι αυτοι κοιμουνται συνεχεια

[saliara]

Eγώ ξενυχτάω αλλά με άλλον τρόπο!!Με κεράκια και μουσικούλα..Όλοι έχουν πάει για ύπνο και φυσικά επικρατεί η απόλυτη ηρεμία στο σπίτι..Τι πιο ωραίο από το ταξίδι μουσικής???Το κακό είναι πως δν μπορώ να γράφω τη νύχτα...Δεν πειράζει..έχετε τη σκέψη μου.. :wink:

[heinrich]

Το κακό είναι πως δν μπορώ να γράφω τη νύχτα...Δεν πειράζει..έχετε τη σκέψη μου.. :wink:

γιατί βρε σαλιάρα, έχεις καστανιέτες στα δάχτυλα?

[saliara]

Το κακό είναι πως δν μπορώ να γράφω τη νύχτα...Δεν πειράζει..έχετε τη σκέψη μου.. :wink:

γιατί βρε σαλιάρα, έχεις καστανιέτες στα δάχτυλα?

Όχι καλέεεεε!!!Απλά συνήθως κοιμάται η αδερφή μου και έχουμε ένα μικρό προβληματάκι.. :cry:

[heinrich]

γραψτην και εκείνη για να ησυχ ά σει ς

[saliara]

:lol:  :lol:  :lol:  καλό....μακάρι αλλά δν γίνεται!!!Τι να κάνουμε...

[seagull]

ξαγρυπνωντας λοιπον......περνανε εικονες,πολλες σκεψεις.....κι ενα παραπονο που φουσκωνει το στηθος μου απο το πρωι και τωρα μου κλεβει τον υπνο............το μπουκωνω καπνονα μερεψει ,και αυτο μου τον γυρναει λογια  που τα παιρνει η νυχτα και γινονται παλι καπνος...............................

....μελαγχολούσε στο παράθυρο
σα να είχε μείνει πάνω σε ένα τραίνο
μια στάση πέρα... από τον προορισμό του
"Η νύχτα είναι δικιά μου
και δικιά σου
μακρινή αγάπη
ολέθρια
που τώρα δε ζω παρά να σε αναστήσω
Μόνο που τα λόγια δε φτάνουν πια
τα λόγια είναι φενάκη
και η αλήθεια, εσύ..εσύ..
Μένεις να με οδηγείς με τη σκοτεινή φωτοβολίδα σου
στο χάος αυτό..
το χάος μου
που φρόντισες να το γεμίσεις με  τη φωνή σου
Τι ήρθα...που πάω..τι ζητώ..
γιατί χωρίς εσένα λιγόστεψε το φως μου
Μακρινή..μακρινή..που ομορφαίνεις αγάπη
μακρινή..μακρινή..που είσαι τώρα
Μ΄άφησες τα σημάδια σου ανεξήτηλα
Τόσα ρούχα..τόσες γραφές στον αέρα..
τόσα αποτυπώματα στη σκιά
Πώς να πω πως όλα αυτά ήταν ενέργεια
και συ ξαναγύρισες στην πηγή σου
Θέλω να ρθω να σε βρω
Είσαι γλυκιά και σ'αγαπάω
Μονάχα όταν έρχεσαι να σε δω,
να φοράς τα ρούχα που με αυτά σε γνώρισα
Έτσι σε αγάπησα ..'ετσι σε πίστεψα
Σε αισθάνθηκα λίγο μακρινή όταν γύρισες απο την Αμερική
Μετα απόχτησες μια κρούστα ασάφειας
από τα να πνίγεις όλα  μέσα σου
..κόντευες να πνιγείς η ίδια.."
Σε αυτό το πολύ βιαστικό πέρασμα μας απο τη γή
καθένας μας αφήνει
μιαν ανάσα
μια πνοή
και όλα μετά τα σβήνει
Μη ζητάς  να μάθεις πιο βαθειά τα μυστικά
δεν υπάρχουν
Μα και αν υπήρχαν, δεν τα ξέρουμε και αυτά
δεν τα ξέρουμε...

...Το τελευταίο αντίο που το πες σε ένα πλοίο
πριν φύγεις για έναν κόσμο ξένο και μακρινό..
..Το τελευταίο αντίο το βρήκαμε γραμμένο
στους βίους των αγίων που ήταν αμαρτωλοί
που πέινασαν για αγάπη που δίψασαν για αγάπη
και περπατήσαν μόνοι ολόκληρη ζωή..


Με τις φωνές του Κιμούλη και Νταλάρα
:-)

[apol]

η νυχτα παγωσε, μια ατελειωτη στιγμη
κοιτας το πατωμα κι εγω την οροφη

[apol]

σαν πυρετος μες της νυχτας το στρωμα
καθε βραδυα στη φωτια σου μ αρπαζεις

[apol]

Μες στις ζεστές νύχτες του Αυγούστου,
το φως στο δρόμο οπλίζεται
και η ψυχή μου αδειάζει.
Το σώμα μου ερεθίζεται,
το σπίτι ξεθωριάζει.

Κι εκείνη, κι εκείνη,
φωτεινή γραφή στο αντικρυνό παράθυρο,
με τα γυμνά της στήθια.
Και τούτ' η μέρα χάθηκε,
δε βρέθηκε η αλήθεια...


{ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ~ ΝΕΝΑ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ}

[seagull]

Δεν ήμουνα ποτέ παιδί σαν τ' άλλα
ποτέ δεν είχα δεί με το δικό τους βλέμμα
Τα πάθη μου  ενα υπόγειο ρέμα
κι οι θλίψεις μου απο πηγές μονάχες
Τραγούδησα χαρές που μόν(η) είχα ζήσει
κι αγάπησα ότι δεν είχαν αγαπήσει
Παιδί ακόμα στην αυγή της θύελλας
είχε φανεί απ' του καλού και του κακού τα βάθη
το μυστικό μου, που κανείς δεν είχε μάθει...
και η αντάρα,
που στα μάτια τα δικά μου
πάνω στον καταγάλανο ουρανό υψώθηκε
σαν δαίμονας μπροστά μου

Edgar Allan Poe

[alkis76]

Ξενυχτάω για να ζήσω περισσότερο. Άλλωστε θα πάρω τον υπνάκο μου μια και καλή. Επίσης, τη νύχτα είναι οι πιο δημιουργικές μου ώρες.