ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΕΣΤ ......

[KostasD33]

....
Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ!
....

ok
βρεθηκε ο Δολοφονος
ο χωρος υπηρχε παντα
αν βρουμε και το εγκλημα σκίζουμε...........







γουέλ μπακ μούντι

[Enia]

μμμμμμμούντυυυυυυυυυυ!!!  

[jcdenton]

ένας νεκρός στο α33 αναζητεί δολοφόνο;

[Enia]

κουνήσου από τη θέση σου καλέ!  :shock:

[jcdenton]

κουνιέμαι :moonwalk:

[fatsoula23]

MPLE:Tin anoigw.O toixos einai zwgrafismenos san thalassa exei ena krevati apenanti apo ena megalo parathiro pou vlepei thalassa kai apo deksia tou enan megalo kathrefti kai mia syrtariera

KOKKINH:Tin anoigw.Einai ena oxi toso megalo katakokkino dwmatio,einai nyxta.Exei apo deksia ena tzaki megalo anammeno,mprosta tou maksilares katw gia na katseis apenanti apo tin porta exei ena megalo parathiro pou vlepeis ton enastro nyxterino ourano kai ti thalassa.To dwmatio gyrw gyrw einai gemato me keria kai sto kentro tou exei ena trapezi gia dyo.stin karekla me fatsa stin porta kathetai xamogelastos o G. panw sto trapezi exei mia megali anthodesmi gia mena dwro kai ena geuma gia mas.kathomai stin karekla me fatsa sti thalassa,Akougetai romantiki xalari mousiki kathomai mazi tou.Eimai iremi kai poly xaroumeni kai den thelw na fygw!!!Thelw na apolausw to kathe deuterolepto tis stigmis!!!

KITRINI:Tin anoigw kai einai ena dwmatio me ton toixo tou bammeno san dasos gemato me dentra kai louloudia kai mia miri limni me ena kataspro alogo na pinei nero.exei mono maksilares katw kai ena terastio parathiro na blepei sto dasos!!einai apisteuta irema!kathomai ligo kai feygw

MAYRH: An kai me tromazei tin anoigw.Pisw vriskete ena kataspro fwteino dwmatio.Yparxei sto kentro enas kanapes kai kathontai o pateras mou kai o pappous mou(exoun fygei apo ti zwi edw kai 6 xronia).Me to pou tous vlepw toso omorfous kai xamogelastous mou feugei olos o fobos trexw stin agkalia tous tous filaw niathw apisteuti xara kai iremia..Kathomai kai milaw mazi tous tous lew ola osa exoun xasei olwn afton ton kairo pou leipoun kai afou teleiwsei i syzitisi mas tous xairetaw tous yposxomai oti tha erxomai syxna na tous vlepw kai feygw!! Bgainw apo to spiti kai niwthw paistgeuti galini,ksalafrwmeni,xaroumeni,eftixismeni kai pigainw kai kathomai stin iremi thalassa!!!

[sali08]

Egw tha tis anoiksw me diaforetikh seira....
Mple: Thn anoigw mpenw mesa kai vlepw mia katagalanh hremh thalassa ena fwteino hlio....dentra kai xromatistes petaloudes....
Kitrini: Mpenw mesa kai vlepw ena leivadi me kitrina panemorfa louloudia kai ena lampero hlio...
Kokkinh: thn anoigw an kai me tarazei ligo...mpenw mesa kai vlepw ena dwmatio apenanti ena parathuro me mpornto kourtines kai aristera sto parathuro uparxei ena krevati me kokkina ufasmata...kai uparxoun kokkina ufasmata kai stous toixous....parolo pou uparxoun sxetika skoura xrwmata gia upnodwmatio einai polu fwteino....
Maurh: den thn anoigw katholou....

[FILITSA]

ΜΠΛΕ ΠΟΡΤΑ: ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΓΑ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΙΣΙΝΑ ΜΕ ΥΔΡΟΜΑΣΑΖ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΕΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΠΕΦΤΑ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ. :!:

ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ: Η ΣΑΟΥΝΑ
ΚΙΤΡΙΝΗ ΠΟΡΤΑ: ΕΝΑΣ ΚΙΝΕΖΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΑΣΑΖ
ΜΑΥΡΗ ΠΟΡΤΑ:  Η ΠΑΠΟΥΤΣΟΘΗΚΗ

[october]

den tha empena sto domatio me tin mple porta..

[october]

loipon....den anoigo tin mple porta..den ksero gt..me tromazei ligo..
tin kokkini tin anoigo k vlepo mesa ena iperdiplo krevati poli oraio me kokkina xromata k rodopetala pantou yparxei k ligo mayro xroma mesa sto domatio k triantafilla katakokkina k keria k genika einai poli romantika k to kokkino to xroma p epikratei..aa..k niotho pl omorfa..
mpaino k stin kitrini porta k mou vgazei arketa psyxra sinaisthimata..vlepo ena domatio me ena krevati mono..k ena mikro epiplo apenanti apo to krevati me ena vazo me kitrina triantafilla mesa..ayto..
k stin mayri mpaino..vlepo to domatio m..etsi opos tha ithela n einai..vlepo merika rouxa m petamena sto krevati.. auta..k genika einai zesto to domatio..

[sali08]

Γιατί δεν μάθαμε ποτέ τις απαντήσεις??  :roll:  :roll:

[kostasrous]

Aπαντώ και εγώ μετά από πολύ καιρό.
Λοιπόν, στην μπλέ πόρτα δεν κάνω τίποτα.Δεν την ανοίγω.!!!
Την κόκκινη πόρτα την ανοίγω.Είναι μέσα ο έρωτάς μου, η αγάπη μου, η καρδιά μου (που δεν ξέρω πως να της πω ότι είναι τα πάντα για μένα), το κουκλάκι μου.Εχει ένα κρεββάτι, με κόκκινο πάπλωμα με ροζοκόκκινους τοίχους, γραφείο με βιβλία μαθηματικών πάνω, τον έρωτα μου, το κουκλί μου να διαβάζει ένα βιβλίο του Coehlo πάνω στο κρεββάτι, ξαπλωμένη.

Την κίτρινη πόρτα την ανοίγω.Έχει παιδιά, παιχνίδια, κίτρινους τοίχους με μαύρους τόνους.αφίσες της ΑΕΚ και παιδικά κρεββάτια.
Η μαύρη πόρτα είναι αδιάφορη.........

[Nikos Apomakros]

Ανοίγω όλες τις πόρτες. Νιώθω ότι ψάχνω κάτι αλλά αμφιβάλλω ότι θα βρεθεί σε κάποιο
από τα δωμάτια.

Στην μπλε πόρτα κοντοστέκομαι ελάχιστα. Είναι το πιο εύκολο δωμάτιο για την αναζήτηση.
Ένα άδειο δωμάτιο μ' έναν φεγγίτη που 'χει ως θέα έναν δήθεν μπλε ουρανό. Δήθεν μπλε
γιατί στη πραγματικότητα είναι ένα χαρτί ζωγραφισμένο. Ακούω ψιθύρους που δεν έχουν
σημασία. Αφήνω την πόρτα ανοιχτή. Αυτό το κελί θα φανεί σύντομα χρήσιμο. Θα επιστρέψω.

Ανοίγω την κίτρινη πόρτα και την ξανακλείνω αμέσως απότομα. Ένα ξέφρενο πάρτι γίνεται
σ' εκείνο το δωμάτιο. Θαρρείς και όλοι είναι εκεί για να γιορτάσουν κάτι ιδιαίτερα σημαντικό.
Σημαντικό για εκείνους. Δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να ψάξω εκεί. Δεν θα βρω τίποτε.
Κάθε άλλο. Όχι μόνο θα τους ενοχλήσω, αλλά ίσως χάσω στη πορεία τον στόχο μου. Όχι.

Γυρνάω στην κόκκινη πόρτα. Αλήθεια, γιατί να είναι κόκκινη; Καθώς αναρωτιέμαι την ανοίγω.
Βαριά και καλολαδωμένη δεν κάνει τον παραμικρό θόρυβο. Μέσα βρίσκονται μικρά και μεγάλα
χρηματοκιβώτια, μηχανικά ή ψηφιακά. Καθένα όμως έχει τον συνδυασμό με τον οποίο ανοίγει
γραμμένο πάνω του. Πράγμα ανόητο. Αν είμουν κλέφτης θα έκανα πάρτι μόνος μου στο κόκκινο
δωμάτιο, όχι στο κίτρινο. Δεν υπάρχει όμως λόγος να ανοίξω τα χρηματοκιβώτια. Αυτό που
ψάχνω δεν πρόκειται να βρίσκεται εκεί μέσα. Και τα διάφορα τιμαλφή, μου είναι αδιάφορα.

Κοιτάζω την μαύρη πόρτα. Κοντοστέκομαι. Γυρίζω το κεφάλι μου στην μπλε που άφησα ανοιχτή.
Ίσως τελικά πρέπει να την κλείσω. Δεν ξέρεις ποτέ. Καθώς κατευθύνομαι στην μπλε πόρτα, οι
ψίθυροι που άκουγα πριν, όσο είμουν μέσα, αρχίζουν και δυναμώνουν. Όλο και περισσότερο.
Καθώς πιάνω το πόμολο κι ετοιμάζομαι να κλείσω την μπλε πόρτα μπορώ πλέον και διακρίνω
αποσπασματικά τι λένε. "Μην... μαύρη...", "καταπίνει...", "μακριά... πόρτα...", "μείνε... φως...".
Κλείνω αποφασιστικά την μπλε πόρτα. Φτάνουν πια οι ψίθυροι. Τα λόγια από στόματα ανύπαρκτα.
Φτάνω στην μαύρη πόρτα κι ακουμπώ το αυτί μου. Ακούω μιαν ανάσα κι έναν ρυθμικό κτύπο.
Ακούω εμένα νομίζω. Ανοίγω την μαύρη πόρτα και μέσα είναι το απόλυτο σκοτάδι. Το φως
του διαδρόμου δεν είναι ικανό να φωτίσει ούτε μερικά εκατοστά. Μπαίνω ήρεμα και κλείνω
την πόρτα πίσω μου, η οποία αφήνει ένα ιδιαίτερα ανατριχιαστικό τρίξιμο. Νομίζω μόλις βρήκα
αυτό που έψαχνα. Ακουμπώ το αυτί μου από τη μέσα πλευρά της μαύρης πόρτας. Ναι, το βρήκα.
Δεν ακούω τίποτε πλέον. Τίποτε απολύτως.