Το αγχος της μοναξιας

[spellbound]

Οέο. που είναι το άγχος;

Ποιος μιλαει....

Μεζεδοψιψινοανεψουδι μου... μου λειψες! :hug2:

[Labelle]

Ας μελετήσουμε λοιπόν τη δική μας περίπτωση: Μήπως είμαστε εμείς υπαίτιοι για τη μοναξιά μας; :arrow:  proswpika gia tin monaksia mou ftaiw egw kai mono...
Αν ναι, τότε χρειάζεται να δουλέψουμε πρώτα απ’ όλα πάνω στον εαυτό μας  :arrow:  auto einai to mono sigouro svinontas prwta apo mesa mas oti arnitiko skeftomaste kai epifilasomaste kai na prospa8oume doume kai merika pragmata alliws ap oti ta exoume sto kefali mas...,

 να γίνουμε εμείς πιο ζεστοί :arrow: zestasia exoume....,

 πιο προσεκτικοί :arrow: prosexoume pisteuo perissotero ap oti prepei merikes fores.... ,

πιο ειλικρινείς άνθρωποι :arrow:  poio ilikrineis ap otan ta les ola panta me t onoma mprosta tous kai pote  plagia i pisoplata  den ginetai...polloi den 8eloun oute etsi, i ali8eia panta pona....,

 Να γίνουμε πάνω απ' όλα άνθρωποι που κατανοούν και αγαπούν Αν όχι :arrow:  eimaste kai ama to pernoun oloi xampari to mono pou prwspa8oun dinontas to xeri na sou fan kai to podi mazi..... ,
 
αν δούμε ότι δεν είμαστε εμείς οι υπαίτιοι της μοναξιάς μας, τότε πρέπει να προβληματιστούμε για την ποιότητα της συντροφιάς μας :arrow: tote allarm kokkino....alla min ksexnas ..oudis teleiws...

 Ίσως η παρέα που τώρα έχουμε να κινείται μόνο σε ένα επιφανειακό επίπεδο, και αυτό να μην είναι πια αρκετό για μας :arrow: gia mas tous aplous an8rwpous pote den einai kati tetoio arketo i kai se megalo va8mo dekto.

 Ή – αν το πρόβλημα παρουσιάζεται στο χώρο της οικογένειας – ίσως να έχουμε μεγαλώσει και βιώσει καταστάσεις που οι δικοί μας δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν :arrow:  se pollous simvenei ki auto an akous ka8e fora pou lene merikoi kolimenoi..."ti kaneis...ti 8a pei o kosmos?".

 Είτε είναι η παρέα που μας απογοήτευσε είτε η οικογένεια, αυτό που χρειάζεται είναι να αναζητήσουμε μια καινούργια φιλία, πιο βαθιά, πιο ίση, πιο ικανή να καλύψει το κενό. Αυτό δε σημαίνει ότι θα αποστραφούμε τους παλιότερους ανθρώπους μας: Ας τους αποδεχθούμε και αυτούς γι' αυτό που είναι και για τα καλά που έχουν, ενώ ταυτόχρονα προχωρούμε μπροστά σε ωριμότερες και βαθύτερες φιλίες

:arrow:  an mas exoun simvei ola auta ligo polu oloi ma8enoume ka8e mera ap tin zwh mas kai ta la8oi mas  polla kai prospa8oume na min ksana afisoume na epanalif8oun,arkei na min afinoume na mas pernei apo katw pote, na sikwnoume to kefali kai na koitame panta mprosta kai 8etika. N agapame ton plision mas me ta ellatwmata tou opws  8eloume na mas agapane kai mas opws eimaste kai ´meis kai oxi gi auto pou 8eloum ekeinoi na eimaste.



Filika Labelle!!

[spellbound]

ΑΜΑΝ.... :shock:  Μπουκωσα για πρωι ρε σεις...

Ας ξενερωσω διαβαζοντας το μοναξια τρεχοντας του Σαμμερ!!


Ρε τι επαθα γρια γυναικα σημερις :shock:

[apol]

μια αλλη αποψη για τη μοναξια λεει οτι

 μοναξιά είναι προϊόν της διαίρεσης. Όταν όλα είναι Ένα, τότε πού χωράει η μοναξιά; Η Μοναξιά είναι λοιπόν χωρισμός, μη ένωση, διαίρεση. Όσο περισσότερο διαιρούμαστε, τόσο περισσότερη μοναξιά υπάρχει, καθώς έχουμε δημιουργήσει νέα σωματίδια που με τη σειρά τους είναι μόνα και χωρισμένα από τα υπόλοιπα.

[olive]

...πολυ με στενοχωρησατε ..πρωι πρωι....!! με τις μοναξιες... Βρε σεις...εξω εχει μια υπεροχη μερα..... αφηστε τα καταθλιπτικα.... :lol:  :lol:

[apol]

δεν ειχαμε προθεση να σε ριξουμε φανταζομαι................

[olive]

....το ξερω απολ...απλα μου ΄ρθε κομματακι ...βαρυ....!!!! :roll:

[chriastina]

οι αλλοι ως παρουσια η απουσια ειναι αυτοι που δημιουργουν την μοναξια μας.....

πριν πολλά χρόνια (σιγά μην σας πω πόσα!) είχα διαβάσει ένα κόμικ του Αρκά (και για να προλάβω μερικούς και μερικές,ναι! υπήρχε από τότε ο
Αρκάς) λοιπόν το θέμα του ήταν ένα ζώο (δεν θυμάμαι ποιό) που
καθόταν κάπου μόνο του και έκλαιγε και έλεγε το παράπονό του γιατί
ήταν μόνο του και δεν είχε φίλους. Κατά την διάρκεια αυτής της "κλάψας"
ήρθαν πολλά διαφορετικά ζώα,με ενδιαφέρον να μάθουν τι του συμβαίνει
και να το βοηθήσουν ή απλά να του κάνουν παρέα.Ένα -ένα όμως έφευγε
γιατί ο "κλαψιάρης" μας,άλλωτε τους φερόταν με αγένεια,άλλωτε με
υπεροψία,άλλωτε με αδιαφορία,γενικά ήταν ένα "μπουμπούκι".
Στο τέλος όταν είχει φύγει και το τελευταίο ζώο,τι έκανε?
"Κλαιγόταν" γιατί ήταν μόνος του!!!!!!

αυτά περί μοναξιάς.......

[Maniat]

εσύ ξέρεις καλύτερα Νώε

[chriastina]

εσύ δεν ήσουν από τα ζώα που εξαφανίστηκαν......
αλλά θα γίνεις!!!!!!! :evil:

[barby]

[size=24][/size]ΕΧΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΟΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΩ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ...ΑΛΛΟΣ ΘΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΔΙΩΞΕΙ ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ  ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ......

[apol]

διεκρινα μετριοφροσυνη η κανω λαθος!!!!!!!!!!!!!!!!

[barby]

[size=24][/size]ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ...ΕΙΔΕΣ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΚΛΑΣΕΩΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ?

[apol]

τι τραβαμε και εμεις οι μετριοφρονες

[apol]

του καινούριο μυθιστορήμα της Τατιάνας Αβέρωφ «Ανοικτή γραμμή» που πραγματευεται το προβλημα της μοναξιας εχει πολυ ενδιαφερον