*αναμνήσεις από αυτούς που επέστρεψαν από τον θάνατο *

[junkie]

Αναρίθμητες είναι οι αναφορές για μεταθανάτιες εμπειρίες, δηλ. εμπειρίες ανθρώπων που πλησίασαν στο θάνατο, πέρασαν για λίγο το «κατώφλι» του και γύρισαν ξανά στο φυσικό κόσμο. Οι εμπειρίες που διηγούνται, έχουν γίνει πλέον αντικείμενο σοβαρής επιστημονικής μελέτης.



Μελέτης που έχει δείξει ότι κάποιες κοινές εμπειρίες επαναλαμβάνονται για την πλειοψηφία των «ταξιδιωτών», ενώ άλλες υπόκεινται στον υποκειμενισμό αυτού που τις βίωσε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και μετά τη ζωή ... η ζωή συνεχίζεται !!!
Συχνά το αποτέλεσμα ενός τέτοιου βιώματος, είναι να γίνονται τα άτομα «πιο πνευματικά», με την έννοια ότι πιστεύουν πια σε κάτι που δεν πίστευαν, σε κάτι αόρατο και σαφώς απομακρυσμένο από τις υλικές αισθήσεις. Κάποιοι γίνονται πιο θρήσκοι, καταφεύγοντας κατά κανόνα στη θρησκεία του οικείου τους περιβάλλοντος.

Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι μετά την εμπειρία τους αυτή, έχουν την εντύπωση ότι έχουν αναπτύξει κάποια «6η αίσθηση», που τους επιτρέπει ακόμα και να αντιληφθούν πράγματα πριν αυτά συμβούν.

Άλλοι έχουν μια φοβία που τους κάνει να έχουν αναστολές στο να περιγράψουν την εμπειρία τους. ΤΟ ΑΓΝΩΣήΟ, ΤΟ ΑΝΕΡΜΗΝΕή?Ο ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟή ΤΛΙΚΟή ΚΟΣΜΟή, ΠΑΝήΑ ΦΟΒΙΖΕΙ! Γι' αυτούς μάλιστα έχουν συσταθεί κάποιες ομάδες υποστήριξης, σε στυλ ψυχολογικής θεραπείας, ώστε να καταφέρουν να ανοιχθούν και να μοιραστούν τα βιώματά τους τουλάχιστον με ανθρώπους που έχουν βιώσει κάτι παρόμοιο.

Για παράδειγμα η Kate Edwards, που τώρα είναι 25 ετών, σπάνια μιλάει για την μεταθανάτια εμπειρία που βίωσε στα 15 της. Τώρα παρακολουθεί την ομάδα υποστήριξης του κ. Bressler που βρίσκεται στο Μιλγουόκι των Η.Π.Α. Η Kate είχε κινδυνεύσει να πνιγεί όταν έπεσε στην πισίνα του σχολείου της. Θυμάται πολύ καλά την εξωσωματική της εμπειρία, κατά την οποία συνάντησε τον παππού της, ο οποίος της είχε μάθει κολύμπι όταν ήταν πιο μικρή. Ο ίδιος μάλιστα της έδωσε μια πετσέτα και την παρότρυνε να επιστρέψει στην πισίνα. Αμέσως μετά η Kate θυμάται τον εαυτό της στο ασθενοφόρο που την μετέφερε στο νοσοκομείο.

Ποιες είναι όμως οι αντικειμενικά κοινές εμπειρίες που βιώνουν τα άτομα που περνάνε για λίγο το κατώφλι της ζωής; Μερικές απ' αυτές είναι]

[junkie]

Η τάση του νου να θολώνει κάποιες φορές το όριο μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του φαινομένου των επιθανάτιων εμπειριών, προτείνει μια προκαταρκτική έρευνα.

Αποτελεί μια ανοικτή ερώτηση το γιατί κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ένα λαμπερό φως, νιώθουν ότι απομακρύνονται από το σώμα τους, ή έχουν άλλες ασυνήθιστες αισθήσεις, όταν βρίσκονται κοντά στο θάνατο, ή όταν πιστεύουν ότι πρόκειται να πεθάνουν. Μερικοί άνθρωποι βλέπουν αυτές τις επονομαζόμενες «επιθανάτιες εμπειρίες» ως αποδείξεις για τη ζωή μετά το θάνατο, ενώ πολλοί νευρολόγοι έχουν θεωρήσει το φαινόμενο εξαιρετικά πολύπλοκο για να μπορεί να μελετηθεί επιστημονικά.


Αλλά η νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology (neurology.org), προτείνει ότι η αιτία των επιθανάτιων εμπειριών είναι βιολογική και σχετίζεται με το θόλωμα των ορίων μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης. Οι ερευνητές βρήκαν ότι άτομα που υποστηρίζουν ότι είχαν επιθανάτιες εμπειρίες, πολύ πιθανό να έχουν ένα ιστορικό «παρείσφρησης REM», κατά το οποίο μέρος της ονειρικής κατάστασης παρεισδύει μέσα στην πραγματικότητα του ατόμου, καθώς αυτό ξυπνά.

Μπορεί για παράδειγμα το άτομο να νιώθει παράλυση μόλις ξυπνά, ή να έχει οπτικές ή ακουστικές παραισθήσεις, όταν αποκοιμιέται ή ξυπνά. Από τα 55 άτομα, που μελετήθηκαν και είχαν κάποια επιθανάτια εμπειρία, το 60% είχαν σε κάποια στιγμή της ζωής τους βιώσει παρείσφρηση REM (REM]





Αφυπνίζοντας το σώμα

Τα αποτελέσματα της έρευνας οδηγούν στη θεωρία ότι το σύστημα αφύπνισης του εγκεφάλου προδιαθέτει σε κάποια άτομα και τα δύο φαινόμενα, την παρείσφρηση REM και την επιθανάτια εμπειρία, όπως υποστηρίζει ο Δρ. Kevin Nelson, νευρολόγος στο πανεπιστήμιο του Kentucky στο Lexington.

Το σύστημα αφύπνισης, λέει ο Nelson, ρυθμίζει όχι μόνο το στάδιο REM του ύπνου, αλλά ακόμη την προσοχή και την ετοιμότητα του ατόμου κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης, συμπεριλαμβανομένων των καταστάσεων που το άτομο βιώνει κίνδυνο. Και συμπληρώνει ότι πολλά από τα στοιχεία της παρείσφρησης REM σχετίζονται με αυτά της επιθανάτιας εμπειρίας.

Κατά τη διάρκεια του σταδίου REM, τα οπτικά κέντρα του εγκεφάλου εμφανίζουν έντονη δραστηριότητα, ενώ τα άκρα των μυών εμφανίζουν προσωρινή παράλυση. Έτσι, κατά το Nelson, η παρείσφρηση REM κατά τη βίωση ενός κινδύνου, θα μπορούσε να προκαλέσει το όραμα του φωτός και την αίσθηση του θανάτου, που νιώθουν συχνά τα άτομα που έχουν επιθανάτιες εμπειρίες.

Όχι όλη η αλήθεια...

Άλλες ενδείξεις υποστηρίζουν πως η παρείσφρηση του σταδίου REM παίζει κάποιο ρόλο για τις επιθανάτιες εμπειρίες, λέει ο Nelson. Και συμπληρώνει, πως ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η διέγερση του σπλαχνικού νεύρου, που συνδέει τον εγκέφαλο με την καρδιά, τους πνεύμονες και το έντερο, ερεθίζει την παρείσφρηση του σταδίου REM.

Και σίγουρα η αυξανόμενη δραστηριότητα αυτού του νεύρου είναι μέρος του μηχανισμού ανταπόκρισης σε κίνδυνο του σώματος του ατόμου. Αλλά ακόμη, λέει ο Nelson, δε πιστεύει ότι η παρείσφρηση του REM μπορεί να εξηγήσει ολοκληρωτικά το φαινόμενο της επιθανάτιας εμπειρίας και τα αποτελέσματα της έρευνας δε θα έπρεπε να στερήσουν το μεταφυσικό νόημα που έχουν δώσει οι άνθρωποι σε αυτές τις εμπειρίες.

«Η εργασία μου είναι πνευματικά ουδέτερη», λέει ο Nelson, τονίζοντας ότι η έρευνα μπορεί να επισημάνει μόνο τον τρόπο που ο εγκέφαλος συμμετέχει στη μεταθανάτια εμπειρία, αλλά δε μπορεί να δώσει απάντηση για τους λόγους, που αυτή συμβαίνει. «Το γιατί, δεν μπορεί να απαντηθεί επιστημονικά», συμπληρώνει.

[junkie]

ένα βράδυ το καλοκαίρι του 1959 ο φρήντριχ γιούργκενσον καταγώμενος απο την οδυσσό αλλά εγκατεστημένος απο πολλά χρόνια στήν σουηδία,αποφασίζει να εγγράψει σε μαγνητοταινίες το τραγούδι των σπίνων σ'ένα δάσος κοντά στήν στοκχόλμη.



όταν τελείωσε η εγγραφή της μαγνητοταινίας,έβαλε να την ακούσει,αλλά προς μεγάλη του έκπληξη άκουσε κάποιους παράξενους ήχους που έμοιαζαν με φωνές τις όποιες δεν αντιλήφθηκε την ώρα της εγγραφής.μήπως το κασετόφωνο είχε βλάβη;μήπως ήταν κάποια ραδιοφωνική εκπομπή;έβαλε να εξετάσουν την συσκευή αλλά δεν είχε καμμία βλάβη,εξάλλου το φαινόμενο με τις φωνές ξαναεπαναλήφθηκε μετά απο δύο εβδομάδες,ο φρήντριχ ξαναπήγε στο δάσος πάλι για τούς σπίνους,όταν έπαιξε η κασσέτα,άκουσε κάποια τιτιβίσματα πουλιών,μια μικρή σιωπή και μετά μια εξασθενημένη φωνή να του λέει]