το μυστήριο της έκτης αίσθησης......

[junkie]

H διαίσθηση είναι μια πολύτιμη πυξίδα η οποία συνδυάζει κρυμμένες γνώσεις που δεν ξέρουμε ότι διαθέτουμε. σήμερα οι επιστήμονες ανακάλυψαν τις εκπληκτικές της δυνάμεις αλλά και τους κινδύνους της.



Σήμερα η σοφία της καρδιάς διεκδικεί τη θέση της στην επικράτεια της λογικής. Το συνειδητό μας δέχεται σιωπηλές επιθέσεις από απρόσκλητες αλήθειες και εκτιμήσεις. Η διαίσθηση πηγάζει από το δεξιό τμήμα του εγκεφάλου, έδρα της δημιουργικότητας και των συναισθημάτων. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η σκέψη μας δουλεύει σε δύο επίπεδα και απέδειξαν ότι η ανθρώπινη ευφυΐα κινείται πέρα από τη λογική και τις λέξεις. Ήρθε η ώρα να τετραγωνίσουμε τον κύκλο ή να στρογγυλέψουμε το τετράγωνο; Καλύτερα να γνωρίσουμε βαθύτερα τη διαίσθησή μας, εργαλείο που γνωρίζουμε ότι έχει και βιολογική βάση. Αυτό ενεργοποιείται όταν συναντάμε για πρώτη φορά ένα πρόσωπο κι αμέσως το συμπαθούμε ή το αντιπαθούμε. Πόσο μπορούμε να εμπιστευόμαστε τη διαίσθησή μας; Ανακαλύψτε το στις επόμενες σελίδες.[/b]




Οι μυστικές δυνάμεις του νου


Γνωρίζουμε περισσότερα απ' όσα νομίζουμε. Ενστικτώδεις γνώσεις και πληροφορίες καθορίζουν τις περισσότερες ενέργειές μας. Ωστόσο αγνοούμε την ύπαρξή τους καθώς βρίσκονται αποθηκευμένες σε ανεξερεύνητες περιοχές του εγκεφάλου.



Πριν από κάθε αγώνα της Φόρμουλα 1 οι ομάδες προσομοιώνουν τη διαδρομή σε πανίσχυρους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, προσδιορίζοντας το όριο ταχύτητας με το οποίο μπορεί να κινηθεί ο οδηγός στις στροφές. Αν το ξεπεράσει το αυτοκίνητο θα παρεκκλίνει της πορείας του. Παρ' όλα αυτά, κάποιες φορές ο παγκόσμιος πρωταθλητής Μίκαελ Σουμάχερ αδιαφόρησε για τις οδηγίες των τεχνικών. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι υπολογιστές της ομάδας του, της Φεράρι, αποδείχθηκαν πολύ αργοί σε σχέση με τον ίδιο, αφού σε κάθε γύρο αυτός κατέρριπτε τα όρια που του υποδείκνυαν. Φυσικά το μονοθέσιο βρισκόταν πάντα εντός πίστας. Ο Γερμανός πιλότος δηλώνει ότι ανά πάσα στιγμή αντιλαμβάνεται πλήρως τα όρια του αυτοκινήτου του, χωρίς να γνωρίζει το πώς. Τι του συμβαίνει; Στις δύσκολες στιγμές αναδύεται από μέσα του κάποια μυστική γνώση που τον βοηθά να καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει. Αυτή την ικανότητα διαθέτουν όλοι οι άνθρωποι σε διαφορετικούς τομείς. Δεν είναι άλλο από εκείνο που γενικά και αόριστα ονομάζουμε "διαίσθηση" ή "έκτη αίσθηση". Δεν πρόκειται για έλλογη σκέψη, αλλά για διαδικασία η οποία εμπλέκει άγνωστες ικανότητες του ανθρώπινου νου.




Δύο εγκέφαλοι



Ο εγκέφαλος των ανθρώπων χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια. Σύμφωνα με τους νευροβιολόγους, το αριστερό εκτελεί λειτουργίες ανάλογες μ' εκείνες των υπολογιστών. Εκεί εδράζεται η γλώσσα και οι λογικές και αναλυτικές μας ικανότητες. Από το δεξιό ημισφαίριο πηγάζουν η διαίσθηση, τα συναισθήματα και η φαντασία, ικανότητες που ενεργοποιούνται σε ανύποπτο χρόνο επικαλύπτοντας τη λογική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που όλοι μας έχουμε βιώσει είναι οι ξαφνικές απαντήσεις σε διάφορα δυσεπίλυτα προβλήματα. Ενώ έχουμε σπαταλήσει ατελείωτες ώρες για την επίλυση κάποιου ζητήματος, ξαφνικά, πραγματικά από το πουθενά, ξεφυτρώνει ως διά μαγείας μια λαμπρή ιδέα. Το "πουθενά" είναι υπαρκτό και πολύ αποτελεσματικό. Πρόκειται για το δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου μας, το οποίο συνεχίζει να επεξεργάζεται αθόρυβα το πρόβλημα ακολουθώντας μονοπάτια άγνωστα για τη λογική μας.





Το αόρατο κουτάλι



Η παράξενη αυτή λειτουργία έχει αποδειχθεί ιατρικά. Οι πρώτες υποθέσεις έγιναν από τους νευροβιολόγους τη δεκαετία του 1960. Αφορμή στάθηκε μια πρωτοποριακή μέθοδος για τη θεραπεία της επιληψίας. Ο εγκέφαλος των ασθενών διαχωριζόταν χειρουργικά στα δύο του ημισφαίρια. Μετά την επέμβαση οι ασθενείς παρουσίαζαν κάποιες περίεργες ικανότητες. Ο πρώτος που τις μελέτησε ήταν ο ψυχολόγος Μάικλ Γκαζάνιγκα. Αυτός πρόβαλε στο αριστερό μάτι των ασθενών, το οποίο ελέγχεται από το δεξιό ημισφαίριο, την εικόνα ενός κουταλιού για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Όταν τους ρώτησε τι είδαν κανείς δεν ήξερε να απαντήσει, αφού οι διασυνδέσεις με το αριστερό ημισφαίριο, εκείνο της γλώσσας και της λογικής, είχαν αποκοπεί. Όταν όμως τους ζήτησε να αγγίξουν διάφορα αντικείμενα με το αριστερό τους χέρι όλοι αναγνώρισαν το κουτάλι χωρίς να ξέρουν το γιατί. Ήταν το δεξιό ημισφαίριο που αναγνώρισε το κουτάλι και "μίλησε" με τη γλώσσα της αφής. Ανάλογα πειράματα κατέδειξαν ότι ο εγκέφαλος έχει διάφορους τρόπους για να συλλέγει και να αξιοποιεί πλήθος πληροφορίες χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Τα δεδομένα αποθηκεύονται και όταν παραστεί ανάγκη περίπου εκατό δισεκατομμύρια νευρώνες τα ανασύρουν, δίνοντας άμεσα λύσεις.







Μάθημα αγγλικών



Τα παιδιά αρθρώνουν τις πρώτες τους λέξεις σε ηλικία περίπου δύο χρονών. Μέχρι τα έξι μιλούν καθαρά και συντάσσουν άρτιες προτάσεις. Μέσα σε τέσσερα χρόνια αναπτύσσουν ένα αρκετά πλούσιο λεξιλόγιο χωρίς να έχουν διδαχτεί γραμματική. Αντίθετα, ένας ενήλικος με πανεπιστημιακή μόρφωση χρειάζεται σκληρή μελέτη ετών για να μπορέσει να μάθει μια ξένη γλώσσα. Η εκπληκτική ικανότητα γλωσσικής μάθησης των παιδιών παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια. Αποτελεί μία ακόμα ένδειξη που ωθεί τους ειδικούς να υποθέσουν πως υπάρχουν άγνωστες νοητικές λειτουργίες που δε στηρίζονται στη λογική επεξεργασία των δεδομένων. Το μόνο που αποδεικνύει την ύπαρξή τους είναι τα αποτελέσματά τους.





Χάρισμα ή παγίδα;



Τι θα συμβεί αν εμπιστευόμαστε τυφλά τη διαίσθησή μας; Τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμα και επικίνδυνα. Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν ολόκληρες περιουσίες γιατί κάτι τους είπε να ποντάρουν όλα τους τα χρήματα στη ρουλέτα. Ακόμα χειρότερα, η δήθεν αλάνθαστη αίσθηση του δρόμου που έχουν πολλοί οδηγοί ευθύνεται για χιλιάδες θανατηφόρα δυστυχήματα. Σύμφωνα με τον Στιούαρτ Βάιζ από το Connecticut College of New London, στις ΗΠΑ, "η διαίσθηση μας δημιουργεί ένα ψευδές αίσθημα παντοδυναμίας". Αν το αίσθημα αυτό αψηφά συστηματικά τα δεδομένα κατά την εκτίμηση διαφόρων καταστάσεων, η διαίσθηση από πολύτιμος αρωγός μετατρέπεται σε αιτία καταστροφής.
 
 

[_MAIRA_]

Παντως πολλοι λενε πως η διαισθηση τις περισσοτερες φορες δεν ειναι τιποτα αλλο απο στιγμιαιες αλλεπαληλες σκεψεις που οδηγουν στο σωστο συμπερασμα !Δηλαδη προκειται για αναλαμπη εφυηιας !!!

Οι περιπτωσεις με την πραγματικη διαισθηση ειναι μαλλον πολυ λιγοτερες !

[pixie]

Ένα μεγάλο κομμάτι της νοητικής μας ζωής εκτυλίσσεται έξω από τη σφαίρα της συνείδησης. Κυριαρχείται από "διαισθήσεις", η ρίζα των οποίων βρίσκεται στα βαθύτερα στρώματα του νου. Η ορθολογική, επαγωγική σκέψη χρησιμοποιεί τη γλώσσα και στηρίζεται σ’ αυτή. Οι άνθρωποι όμως άρχισαν να μιλούν περίπου πριν από 400 χιλιάδες χρόνια, ενώ ο Homo Habilis, από τον οποίο προερχόμαστε, έζησε πριν από 2,1 εκατομμύρια χρόνια. Για να επιβιώσει, διέθετε κυρίως την ικανότητα να διαισθάνεται τον κίνδυνο. Αυτό του επέτρεπε ν’ αντιδρά ενστικτωδώς, με φυγή ή επίθεση, στην περίπτωση κινδύνου. Η γλώσσα, μάλιστα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τροχοπέδη στην έκφραση του κόσμου τής διαίσθησης ενώ μειώνει την ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε τα ψέματα. Μια έρευνα αποκάλυψε ότι ασθενείς που πάσχουν από αισθητική αφασία, δηλαδή είναι ανίκανοι να κατανοήσουν το νόημα των λέξεων, μπορούν πολύ πιο εύκολα να εντοπίσουν τα ψέματα που προβάλλονται σε μια βιντεοσκοπημένη ταινία - εντόπισαν το 73% των ψεμάτων, ενώ οι φυσιολογικοί θεατές το 50%.


Πρέπει να εμπιστευόμαστε τη διαίσθησή μας? Στα επαγγέλματα υψηλού κινδύνου, αναμφίβολα. Όπως ο αρχιπυροσβέστης, που νιώθει ότι ''κάτι δεν πάει καλά" και διατάζει την ομάδα του ν’ απομακρυνθεί λίγα λεπτά πριν καταρρεύσει το δάπεδο ή ο γιατρός, ο οποίος, φαινομενικά αδικαιολόγητα, δίνει αντιβίωση σ’ ένα νεογέννητο στη θερμοκοιτίδα, ενώ αμέσως μετά αυτό εκδηλώνει μια σοβαρή μόλυνση. Αυτή η συμπεριφορά τους δε βασίζεται σε "εξωαισθητήριες αντιλήψεις", αλλά σε "μη συνειδητές" αισθητηριακές αντιλήψεις, οι οποίες δεν ανέρχονται ποτέ στη σφαίρα της συνείδησης.
 

Η ύπαρξη τέτοιου είδους αντιλήψεων έχει αποδειχθεί πειραματικά. Αν προβάλλουμε μια λέξη σε μια οθόνη για ένα ελάχιστο κλάσμα χρόνου (0,035 του δευτερολέπτου) ώστε να είναι αδύνατο να διαβαστεί συνειδητά, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι τη "θυμόμαστε" τις επόμενες 24 ώρες. Με ανάλογο τρόπο, το έμπειρο αφτί του πυροσβέστη συλλαμβάνει ακόμα και τον ελάχιστο τριγμό ή ο γιατρός που αναγνωρίζει αδιόρατες αλλαγές της αναπνοής ή του χρώματος του βρέφους, αν και δεν έχουν το χρόνο ν’ αντιληφθούν συνειδητά περί τίνος πρόκειται. Συχνά λοιπόν διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένας υπόγειος τρόπος σκέψης, ασυνείδητος και φαινομενικά αδικαιολόγητος ή άσκοπος. Ένας "εναλλακτικός" τρόπος σκέψης που έχει ελάχιστα μελετηθεί είναι ένα είδος νοητικής προβολής, η οποία σχετίζεται στενά με τη δημιουργικότητα.




Από το τεύχος Νο 12 του Focus