Ακουσα στο ράδιο και ... στο αφιερώνω!

[heinrich]

Κλείνω κι έρχομαι
Πορτοκάλογλου Νίκος

 
Πέντε μέρες μόνο έχω να σε δω
και μου λείπεις μου λείπεις μου λείπεις
πέντε μέρες κι όμως παίρνω να σου πω
πως μου λείπεις μου λείπεις μου λείπεις
κι άλλο δεν μπορώ
 
Κλείνω κι έρχομαι έρχομαι φθάνω
με το πρώτο το αεροπλάνο
κλείνω κι έρχομαι έρχομαι πίσω
μια καρδούλα να ξανακερδίσω
κλείνω κι έρχομαι
 
Πέντε νύχτες που είπα πως θα σ' αρνηθώ
και σε ψάχνω σε ψάχνω σε ψάχνω
πέντε νύχτες μόνος, μόνος στο κενό
και σε ψάχνω σε ψάχνω σε ψάχνω
κι άλλο δεν μπορώ

[anzelina]

Μην τη φοβάσαι την αγάπη        
 
Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου

Ησουνα ήλιος κι έγινες χιόνι
ήσουνα ξαστεριά
άνεμος ήρθες κι έφερες σκόνη
κι έφερες παγωνιά
Σ΄ένα μπαλκόνι όλη τη νύχτα
το δρόμο να κοιτώ
να περιμένω να ξημερώσει
μόνη μου δεν μπορώ

Μην τη φοβάσαι την αγάπη
μη τη ξεχνάς μη προσπερνάς
έλα και πες μου λίγο για μια βραδιά
πως μ΄αγαπάς

Ξέρεις να κρίνεις κι όχι να δίνεις
ξέρεις να μου ζητάς
κι όταν στο τέλος μόνος σου μένεις
εδώ ξαναγυρνάς
Κι ότι μου φέρνεις πίσω το παίρνεις
δικό σου το κρατάς
όσο κι αν ξέρεις ένα δε ξέρεις
εμένα ν΄αγαπάς

Μην τη φοβάσαι την αγάπη
μη τη ξεχνάς μη προσπερνάς
έλα και πες μου λίγο για μια βραδιά
πως μ΄αγαπάς

[black_velvet]

Φύγαμε - Άνεμος

όσο υπάρχουμε ακόμα
από αίμα και από χώμα
κι όσο μας κυβερνά η καρδιά
όσο κρατάνε τα όνειρά μας
κι αντέχουν τα φτερά μας
εμείς θα ξεκινάμε ξανά

κάναμε λάθη και γι'αυτό πονάμε
μα έχουμε μάθει πια να προχωράμε
να πηγαίνουμε πάντα μπροστά

φύγαμε, φύγαμε
με χίλια φύγαμε
μηδενίσαμε
κι όλα πάλι απ'την αρχή
κι όλα πάλι απ'την αρχή
φύγαμε, φύγαμε
σε κερδίσαμε ζωή...

εμείς που φτάσαμε στο τέρμα
που μάθαμε στο ψέμα
που νιώσαμε το άδειο κορμί
εμείς που τόσα έχουμε χάσει
που έχουμε ξεχάσει
γεμάτη αγκαλιά τι θα πει

εμείς που ξέρουμε πως καίει το δάκρυ
που υποφέραμε για την αγάπη
τώρα φεύγουμε γι'άλλα μαζί

φύγαμε, φύγαμε
με χίλια φύγαμε
μηδενίσαμε
κι όλα πάλι απ'την αρχή
κι όλα πάλι απ'την αρχή
φύγαμε, φύγαμε
σε κερδίσαμε ζωή...

όσο κρατάνε τα όνειρά μας
κι αντέχουν τα φτερά μας
εμείς θα ξεκινάμε ξανά

φύγαμε, φύγαμε
με χίλια φύγαμε
Ζωή!

[junkie]

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
ήσουν πάλι εκεί μωρό μου
για να μου θυμίσεις της ζωής μου τα παλιά,
ήταν τότε καλοκαίρι
με κρατούσες απ' το χέρι
έλουζε ο ήλιος τα ξανθά σου τα μαλλιά,
τα μαλλιά.

Αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
να συμπληρώσεις της ζωής μου τα κενά
αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
κάθε μου όνειρο στο τέλος με πονά.

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
ήρθες δίπλα μου μωρό μου
μ' άγγιξες,νομίζω,και με φίλησες γλυκά
κι από τότε δε θυμάμαι
ξύπνιος είμαι ή κοιμάμαι
έχω τρελαθεί, νομίζω, πια κανονικά,
κανονικά.

Αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
να συμπληρώσεις της ζωής μου τα κενά
αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
κάθε μου όνειρο στο τέλος με πονά.

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
ήρθες δίπλα μου μωρό μου
μ' άγγιξες, νομίζω, και με φίλησες γλυκά
κι από τότε δε θυμάμαι
ξύπνιος είμαι ή κοιμάμαι
έχω τρελαθεί, νομίζω, πια κανονικά,
κανονικά.

Αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
να συμπληρώσεις της ζωής μου τα κενά
αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
κάθε μου όνειρο στο τέλος με πονά.

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
σε βλαστήμησα μωρό μου
ένιωσα στα μάτια ένα δάκρυ να κυλά
δεν μπορώ να σε ξεχάσω
μια στιγμή να ησυχάσω
ό,τι και να κάνω σε θυμίζουνε πολλά
πάρα πολλά.

[anzelina]

Επικίνδυνη γυναίκα  

Τέτοια γυναίκα, που είναι υπόδειγμα
με κάποια άλλη, δεν τη συγκρίνουν
Τέτοια γυναίκα, που σε αγάπησε
την αγκαλιά της, δεν τη σβήνουν

Μα ύστερα απ' αυτά, άλλο πια δεν μπορώ
Μα ύστερα απ' αυτά, ένα θα σου πω...

Εγώ δεν είμαι οι 9 στις 10
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι' αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου

Τους λόγους που σ' αφήνω τους γνωρίζεις
Σε μένα πάλι πίσω δε γυρίζεις
Κάνε παρέα τώρα στη μαμά σου
Και αν με αγαπάς περαστικά σου...

Τέτοια γυναίκα, Ανατολίτισσα
μόνη τα βράδια, δεν την αφήνουν
Τέτοια γυναίκα, που κλαίει για πάρτη σου
πικρό φαρμάκι, δεν της δίνουν

Μα ύστερα απ' αυτά, άλλο πια δεν μπορώ
Μα ύστερα απ' αυτά, ένα θα σου πω...

Εγώ δεν είμαι οι 9 στις 10
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι' αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου

Τους λόγους που σ' αφήνω τους γνωρίζεις
Σε μένα πάλι πίσω δε γυρίζεις
Κάνε παρέα τώρα στη μαμά σου
Και αν με αγαπάς περαστικά σου...

Όταν μια γυναίκα φεύγει, πάλι πίσω δε γυρνά
Όταν το γυαλί θα σπάσει, πάλι δεν ξανα κολλά
Όταν μια γυναίκα φεύγει, έχει φύγει οριστικά
Και γι' αυτό φταίει ο άντρας, που δεν φέρθηκε σωστά

Σου σιδέρωνε, σου έπλενε, σε είχε σα Θεό
Σήκω πάνω, κάτσε κάτω, ήμουν πάντοτε εγώ
Μια ζωή στην εκμετάλλευση, στα πρέπει και στα μη
Τώρα όμως θα κοιτάξω, τη δική μου τη ζωή
Γιατί...

Εγώ δεν είμαι οι 9 στις 10
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι' αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου

[Nasia9]

''Τα αισθήματα να κόψουμε στα δυο...τα όνειρα και όλα τα σ'αγαπώ...μα πώς να δύσει η γη.. να σβήσουν τα φιλιά..δε μοιράζεται στα δύο ...δε μοιράζεται στα δύο η καρδιά...''...

.........σε μία χαμένη ψυχή........

[black_velvet]

Μαζί σου

της αγάπης τη χώρα
θα έχω τώρα προορισμό
εισιτήριο δεν έχω
μοναχά τον χωρισμό
εισιτήριο δεν έχω μοναχά...

δες ότι η ζωή είναι μια στάλα ταξίδι
και πιες σ' ένα φιλί τον κόσμο
θέλει θάρρος κι αλήθεια μαζί
όμως εσύ είσαι τραγούδι, είσαι πόνος
κι εγώ σε κυνηγώ, δε σ' αφήνω
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη
ναι, δεν αφήνω την τρέλα αυτή
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη

η ψυχή μου φωνάζει
την φοβισμένη σου αγκαλιά
κι ακολουθώ τις γραμμές σου
μήπως και φτάσω στην καρδιά
θέλω να 'μαι μαζί σου μοναχά

δες ότι η ζωή είναι μια στάλα ταξίδι
και πιες σ' ένα φιλί τον κόσμο
θέλει θάρρος κι αλήθεια μαζί
όμως εσύ είσαι τραγούδι, είσαι πόνος
κι εγώ σε κυνηγώ, δε σ' αφήνω
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη
ναι, δεν αφήνω την τρέλα αυτή
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη

[joking]

Ξύπνα αγάπη μου
η νύχτα τέλειωσε τ' αστέρια χάθηκαν
πρέπει να φύγεις

Τα δυό τριαντάφυλλα
που ήταν πλάϊ μας κι αυτά μαράθηκαν
πρέπει να φύγεις

Μια ηλιαχτίδα σου χαϊδεύει τα μαλλιά
πρέπει να φύγεις θα μας βρούνε αγκαλιά  ....


[size=9]από την Ελένη Τσαλιγοπούλου [/size] .........

[heinrich]

Στην πλατούλα μου



Όταν γεννιέται ο άνθρωπος, ένας καημός γεννιέται
κι όταν φουντώνει ο πόλεμος, το αίμα δεν μετριέται
 
Καίγομαι, καίγομαι, ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά  
Πνίγομαι, πνίγομαι, πέτα με σε θάλασσα βαθιά      
 
Ορκίστηκα στα μάτια σου, που τα ʼχα σαν Βαγγέλιο
την μαχαιριά που μου ʼδωκες να σου την κάμω γέλιο
 
Καίγομαι, καίγομαι...
 
Αμάν, αμάν...
 
Μα συ βαθιά στην κόλαση την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου, ευλογημένος να ʼσαι
 
Καίγομαι, καίγομαι...

[voliwtisa]

[size=24]Για σένα...[/size]

Είναι στιγμές που η μοναξιά
μ'αγκαλιάζει δυνατά και με τρελαίνει η σιωπή
και στο δικό μου το μυαλό
ένα δωμάτιο κλειστό
μοιάζει να είναι όλη η γη

Είναι στιγμές που ότι ζητώ είναι
να τρέξω να σε βρω και να σε πάρω
αγκαλιά
και κάνω πρόβες τι θα πω
μόνος μιλώ και απαντώ
παίζω δυο ρόλους στα κρυφά
παίζω δυο ρόλους κάθε βράδυ στα κρυφά

Σαν να είσαι εδώ για μένα σου μιλώ
σαν να είσαι εδώ τα βράδυα μου περνώ
σαν να είσαι εδώ παρέα μου κρατάς
σαν να είσαι εδώ αγάπη μου ζητάς

Βγαίνω στους δρόμους σαν τρελός
χωρίς να νοιάζομαι το πως
θέλω μονάχα να σε δω
αδιαφορώ αν με κοιτούν
αν με λυπούνται ή αν γελούν
εγώ στιγμή δεν σταματώ
και κάνω πρόβες τι κουβέντες θα σου πω

Σαν να είσαι εδώ...

[gohssa]

[size=18]Είμαι εδώ[/size]

Μου λες δεν είμαι αυτό
που πάντα αναζητούσες
κι αν μ' είχες λες
πως δε θα με κρατούσες

Μπορεί να μη μοιάζω
μ' όλα αυτά που ονειρεύεσαι
μα θα σε ξάφνιαζε
το πόσο σ' αγαπώ

Εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ

Είμαι το βήμα
που δεν έκανες ακόμα
που μια διστάζει η καρδιά
και μια το σώμα

Κι αν νίκησε ο φόβος
την αγάπη που δεν ένιωσες
εγώ σ' αφήνω
να προσέχεις, σ' αγαπώ

Κι εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ

είμαι εδώ

 :smurfin:

[Rakendytos]

Ένα πρωί που παίξαμε σε κάποιο σινεμά
Σκαστοί από το σπίτι, με δανικές κιθάρες
Όλα αρχίσανε νωρίς και τέλειωσαν αργά
 
Παράσιτα και μουσικές και μπερδεμένες λέξεις
Πειρατικοί στις γειτονιές εκπέμπανε τρελά
Με την κιθάρα γύριζες και ρώταγες να μάθεις
Πως πιάνουν τους μπαρέδες το μι το σολ το λα
 
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
Μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά
 
Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα          
γέ--λα,  κι είν' η ζωή μια τρέλα  


Στο πουλί μου..  

[black_velvet]

πες μου μια λέξη
αυτή τη μόνη λέξη
σε λίγο πια θα φέξει
θα 'ρθει χλωμή η αυγή

κοντεύει έξι
ας πούμε αυτή τη λέξη
που 'χει στα χείλη μπλέξει
και δεν τολμάει να βγει

ο ουρανός
ο μεγάλος ουρανός
είν' ακόμα σκοτεινός και η νύχτα κυλά
μα εκεί ψηλά
κοίτα ένα άστρο που δειλά
μοναχό φεγγοβολά και μας χαμογελά

νύχτα ασημένια
κι η κάθε σου η έννοια
σ' απόχη μεταξένια
από ξανθά μαλλιά

γλυκοχαράζει
αλλά δεν σε πειράζει
που γέμισε μαράζι
η άδειά μου αγκαλιά

[Athinoula]

..agapa me..me ola ta la8oi pou exo kanei krata me..exo anagki apo sena niose me..

[Enia]

Μόνο για σένα...            
 


Σβήσε το φως κι ασ' τη σιωπή να μιλά
είναι στιγμές που λέν' τα μάτια πολλά.
Η μοναξιά δεν ήταν φίλη καλή
δεν είχα όνειρα, ώσπου σε γνώρισα και ζω απ' την αρχή.

[size=16]Μόνο για σένα κάνω όνειρα ξανά
μόνο για σένα διαγράφω τα παλιά.
Έδωσες χρώμα σε μια ασπρόμαυρη ζωή
νιώθω πως όλα θα τ' αλλάξουμε μαζί.

Θα σ' αγαπώ, όσο θα ζω
τη ζωή μου δίνω, πλάι σου να μείνω.

Πόσες βραδιές είχα σε μένα κλειστεί
πότο, τσιγάρο, η παρέα γνωστή.
Ήρθες εσύ σαν ήλιος στη συννεφιά
και με ανάστησες, ζωή μου χάρισες στα πρώτα σου φιλιά.[/b]

 


...αμφίδρομη και ταυτόχρονη η αφιέρωση   :wink:  :lol: :hug2: