Ακουσα στο ράδιο και ... στο αφιερώνω!

[Enia]

Πότε πότε θα'ρχομαι να ξαπλώνω δίπλα σου...
Κι έτσι θα το δέχομαι ό,τι και αν μου λες...
Πότε πότε θα'ρχομαι να ξαπλώνω δίπλα σου...
Κι έτσι θα ανέχομαι κι άλλες προσβολές...

Τώρα τριαντάφυλλα ξερά είναι τα χάδια σου...
Χαρτιά στο πάτωμα που γράφουν το όνομά σου...
Εσύ με σκόρπισες μέσα απ'τα χέρια σου...
Έκανες λάθος μες στα λάθη της καρδιάς σου...

Κι επηρεάστηκα, σπάστηκα, βιάστηκα...
Δεν υπολόγισα εσένα κι όσα είχα...
Μαζί σου ένιωσα, αγάπησα, υπήρχα...
Για σένα υπήρχα...

Πότε πότε θα'ρχομαι σ'ένα πραλήρημα...
Πάντα σε είχα στήριγμα μα είμαι στο κενό...
Πότε πότε θα ρχομαι να φιλώ το στόμα σου,
Κι ας με βρίζεις που έβαλα τέλος ξαφνικό...

Κι επηρεάστηκα, σπάστηκα, βιάστηκα...
Δεν υπολόγισα εσένα κι όσα είχα...
Μαζί σου ένιωσα, αγάπησα, υπήρχα...
Για σένα υπήρχα...

[size=18]Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι αλλιώτικα...
Σ'αγαπάω μη με εγκαταλείπεις...[/size]

 :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:

[Rakendytos]

Σαν μπαλαρίνα διάφανη
περνάς μπροστά μου
και το άρωμά σου συνταγή
για εφηβικές παρανομίες
 
Ομορφούλα μου
ο κακός ο λύκος είμαι
και σε κυνηγώ
Στων παιδεραστών την όχθη
εξώκειλα θαρρώ
 
Η μέλισσα βγάζει κερί
κι ο μάγος θαύμα
και το δικό μου το πουλί
βγάζει φωνή και αλαλάζει
 
Ομορφούλα μου...
 
Νυχτερινά εμβατήρια
με προσκαλούνε
Στην μάχη για τα μάτια σου
ήρθα με λιγοστές ελπίδες
 
Ομορφούλα μου...

   Θανασης.. :cheers:

[SoRta_FaiRytALe]

Άυρα-Παναγοπουλος Δημητρης

Από την πόρτα σαν θα βγω
θα δω τον ήλιο στρογγυλό
και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου

Μια καλημέρα θα σου πω
μετά θα φύγω, θα χαθώ
και ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου

Γιατί είμ' αέρας που περνά
μέσα στης πόλης τα στενά
και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν

Γιατ' είμαι αύρα εσπερινή
πνοή καθάρια ζωντανή
που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν

Φεύγω ψηλά για το βουνό
κι ύστερα πέφτω στο γκρεμό
και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη

Και κουβαλάω μες τη σιγή
μιαν ανυπόταχτη κραυγή
και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει

[SoRta_FaiRytALe]

Κανείς

Στίχοι]

[SoRta_FaiRytALe]

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ταξίδι

Λουλούδια και τραγούδια και τάματα
σου φέρνω να στεγνώσεις τα κλάματα
Πράσινους κήπους θα απλώσω να ξαπλώσεις
Κι αν λίγο με νοιώσεις το γέλιο σου θα δω

Κι όσα σε πνίγουνε δάκρυα κι όσες πίκρες
Στη θάλασσα ρίχτες το γέλιο σου να δω

Στον ύπνο και στο ξύπνιο και στ' όνειρο
Σκοτάδι δίχως τέλος και όριο
Μα εγώ θ' ανάψω κεράκια τα όνειρά μου
Αγάπη δικιά μου στο φως τους να σε δω

Κι όταν θα κάψω λαμπάδες τα φτερά μου
Κρυμμένη ομορφιά μου στο φως τους θα σε δω
Ο κόσμος μας μεγάλος και απέραντος
Χανόμαστε στα βάθη του σύμπαντος

Μα εγώ θα κάνω ταξίδι τη ζωή μου
Αγάπη ακριβή μου για να 'ρθω να σε βρω
Μέσα στ' αστέρια σαν φως θα ταξιδέψω
Σαν άστρο θα πέσω για να 'ρθω να σε βρω

[SoRta_FaiRytALe]

Να μ' αγαπάς Π.Σιδηρόπουλος(Ετσι οπως μονο εκεινος μπορεσε να το τραγουδισει..)

Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ

Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ

Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά

Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.

[SoRta_FaiRytALe]

Στην Κ ...Π.Σιδηροπουλος

Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου
Και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
Και κείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
Μα θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί

Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
Και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
Τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου
Και το βρεις τσακισμένο απ'τις πληγές
Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου
Κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές

[SoRta_FaiRytALe]

ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Μουσική]

[SoRta_FaiRytALe]

ΠΑΡΑΠΟΝΟ -Εέυθερία Αρβανιτάκη

Βαριά βραχιόλια οι λύπες
πως μ' αγαπάς δεν είπες
το 'χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου
κι ας πέθαινε το σώμα μου.

Δε θέλω, φως μου, κόσμο
στα χείλη μου έχω δυόσμο
το 'χω παράπονο πάρε μου, ζήτα μου
της λησμονιάς σαΐτα μου.

Σου στέλνω μ' ένα γράμμα
του φεγγαριού τη λάμα
πάρ' τη και χτύπα με μάνα μου, τρέλα μου
κι αν κλαίει η ψυχή σου, γέλα μου.

[SoRta_FaiRytALe]

ΞΕΝΙΤΙΑ --Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

[voliwtisa]

Να μ' αγαπάς να μη νιώθω μονάχος,
να μ' αγαπάς τρυφερά σαν παιδί.
Να 'μαι το κύμα και να 'σαι ο βράχος,
να 'μαι η φλόγα και να 'σαι κερί.

Για πάντα μαζί, για πάντα μαζί
σ' αυτό τ' ανηφόρι που λέμε ζωή,
για πάντα μαζί κι αν έρθουν καημοί
μαζί θα μας βρούνε, για πάντα μαζί.

Να μ' αγαπάς αν πιστεύεις σε μένα,
να μ' αγαπάς δίχως πώς και γιατί.
Φεύγουν για πάντα της μοίρας τα τρένα
διάλεξε ένα και πάμε μαζί.

Γιαννης Πάριος

[black_velvet]

Ερωτική Εξομολόγηση
(Ριφιφί)

σε κάθε κίνησή σου υποφέρω
νόμιζα πως σε ήξερα μα δεν σε ξέρω
σε κάθε σου ματιά, κάθε σου βλέμμα
υπάρχει μια αλήθεια κι ένα ψέμα
τι να πω;

μυστήριο ο έρωτας μαζί σου
το πάθος κι η ηδονή απ'το κορμί σου
κάθε μου αμφιβολία μου λυτρώνει
κι αισθάνομαι πως έιμαστε οι μόνοι εραστές

καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός που σε τυλίγει (μ'ένα φιλί)
και σε αγγίζει (κάθε στιγμή)

Η εικόνα σου σημάδι στο μυαλό μου
γεμίζει κάθε βράδυ το κενό μου
αγάπη μου ανεξίτηλη στο χρόνο
τα λάθη σου έχω μάθει να πληρώνω
τι να πώ;

καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός που σε τυλίγει (μ'ένα φιλί)
και σε αγγίζει (κάθε στιγμή)

[voliwtisa]

Για σενα...

Μείνε λίγο στη γραμμή, να σ'ακούσω λίγο ακόμα
Είναι η απόσταση γυαλί κ μου μάτωσε το στόμα
Μείνε λίγο στη γραμμή, λίγο ακόμα να σε ζήσω
Χάρισέ μου μια στιγμή, τα χιλιόμετρα να σβήσω
Μείνε λίγο στη γραμμή

Μακριά σου πως να αντέξω
Πόσο θα'θελα να ήμουνα εκεί
Να μπορούσα απλά να τρέξω
Κ να σπάσω της σιωπής τη φυλακή
Μείνε λίγο στη γραμμή

Μείνε άλλο ένα λεπτό, αναπνέω κάθε σου λέξη
Κόλλησα το ακουστικό στην καρδιά μου για να αντέξει
Αχ μείνε λίγο να χαρείς
Μιλάει στο σώμα μου η φωνή σου
Παίζει σαν μικρό παιδί κ ονειρεύεται μαζί σου
Μείνε λίγο στη γραμμή

Μακριά σου πως να αντέξω
Πόσο θα'θελα να ήμουνα εκεί
Να μπορούσα απλά να τρέξω
Κ να σπάσω της σιωπής τη φυλακή
Μείνε λίγο στη γραμμή

[Sara]

Πώς ξεχαστήκαμε μονάχοι εδώ πέρα
πέρασαν κιόλας τέσσερις χειμώνες
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
απόψε με βαραίνουν σαν αιώνες

Αχ πώς ξεχάστηκα μαζί σου εδώ πέρα
με την αγάπη σου να με εξαφανίζει
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
ακούω μέσα στη σιωπή το σπίτι να βουίζει

Λέω να βγω να πάω να μεθύσω
να ξαναπαίξουμε για λίγο να χαθούμε
να σε σκεφτώ και να σε νοσταλγήσω
και αν υπάρχει λόγος να γυρίσω

[Sara]

Πάει καιρός που έχεις φύγει
μα η θύμησή σου με τυλίγει
Κοντά μου πάντα τριγυρίζεις
και λόγια αγάπης ψιθυρίζεις

Στο πλάι μου σε νιώθω ακόμα
βλέπω το ολόγυμνο σου σώμα
να φέγγει μέσα στο σκοτάδι
να μου ζητάει φιλί και χάδι

Αυτά που ζήσαμε μαζί
έχουνε γίνει παραισθήσεις
και η ελπίδα να γυρίσεις
στοίχημα που έχει πια χαθεί
στοίχημα που έχει πια χαθεί

Όσα και να περάσουν χρόνια
θα μείνει πάνω στα σεντόνια
υγρό το σχήμα της μορφής σου
βουβό το αντίο της φωνής σου

Αυτά που ζήσαμε μαζί
έχουνε γίνει παραισθήσεις
και η ελπίδα να γυρίσεις
στοίχημα που έχει πια χαθεί
στοίχημα που έχει πια χαθεί