OYΪΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ

[junkie]

Είναι υπέροχο να έχεις δύναμη γίγαντα, μα είναι τυραννία να την μεταχερίζεσαι σαν γίγαντας !!! *Σαίξπηρ*


Ο συγγραφέας του Άμλετ,του Βασιλιά Ληρ και του Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Γεννήθηκε το 1564 στο Στράτφορντ Αίηβον της Αγγλίας. Από τους μεγαλύτερους δραματουργούς.
Έβγαλε το σχολαρχείο του χωριού κι εκεί έμαθε τα “λίγα λατινικά και λιγότερα ελληνικά” που αναφέρει ο Μπεν Τζόνσον και που αποτελέσανε το άπαντο της μόρφωσής του. Στα πρώτα εφηβικά του χρόνια βοηθούσε, λένε, τον πατέρα του στο χασάπικο, και στα δεκαοχτώ παντρεύτηκε την Άννα Χάθαγουεη, μια γυναίκα οχτώ χρόνια μεγαλύτερή του, που του χάρισε τρία παιδιά, τη Σουζάνα, την Ιουδήθ και το Χάμνετ.
Δεν άφησε στα χρονικά του τόπου του άλλο αξιομνημόνευτο από μια κλεψιά]


ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ


ΑΓΑΠΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΟΝΟΣ
ΑΜΛΕΤ
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ
ΒΑΣΙΛΗΑΣ ΛΗΡ
ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΝΥΧΤΑ
ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
ΕΥΘΥΜΕΣ ΚΥΡΑΔΕΣ
Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΜΕ ΠΛΑΝΕΣ
Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ
Η ΣΤΡΙΓΓΛΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ
Η ΤΡΙΚΥΜΙΑ
ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ
ΚΟΡΙΟΛΑΝΟΣ
ΚΥΜΒΕΛΙΝΟΣ
ΜΑΚΒΕΘ
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΡΡΙΚΟΣ
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
Ο ΟΘΕΛΛΟΣ
ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΝΑΣ
ΟΙ ΕΥΘΥΜΕΣ ΚΥΡΑΔΕΣ ΤΟΥ ΓΟΥΙΝΤΖΟΡ
ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΟΣ
ΟΠΩΣ ΑΓΑΠΑΤΕ
ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ
ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ
ΣΟΝΕΤΑ
ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ
ΤΙΜΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ
ΤΙΤΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ
ΤΟ ΗΜΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΣΤΡΙΓΓΛΑΣ
ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ΤΡΩΙΛΟΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗΙΔΑ



ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

ΑΜΛΕΤ

Ο Αμλετ επιστρέφει στη Δανία όταν πληροφορείται τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του και βασιλιά της Δανίας. Ο νεαρός πρίγκιπας θ'ανακαλύψει πως ο πατέρας του έχει πέσει θύμα μιας σκοτεινής δολοπλοκίας στην οποία εμπλέκεται η μητέρα του και ο θείος του. Ζητώντας εκδίκηση, ο Αμλετ ακροβατεί ανάμεσα στην αναποφασιστικότητα και το δισταγμό αδυνατώντας να δεχτεί τη σκληρή πραγματικότητα, γεγονός που φέρνει στην επιφάνεια το υπαρξιακό αδιέξοδο της ευαίσθητης φύσης του.


ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ


Ο Σαίξπηρ υφαίνοντας την τραγική ιστορία των δύο νέων, περνώντας μέσα από ξέφωτα, γιορτές, ειδύλλια, σε μέρη έρημα και σκοτεινά, "σκιόεντα και ιερόεντα", νεκροταφεία, μνήματα, εξορίες πικρές σαν θάνατος, φτάνει στο απαίσιο τέλος, όπου τα αθώα, τραγικά σφάγια, με "την αγάπη τους γραμμένη του θανάτου", πληρώνουν με τις αθώες ζωές τους την έχθρα την προγονική.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ


"Βούλιαξε, Ρώμη, και σαπίστε γλώσσες κακόβουλες! Έχω κι εγώ ευθύνη γι'αυτόν τον πόλεμο, ως βασίλισσα της χώρας μου βρίσκομαι εδώ και σαν άντρας θα πολεμήσω!
Αντίρρηση μη φέρνεις, δεν μένω πίσω."

Το "Αντώνιος και Κλεοπάτρα" θεωρείται η τελειότερη τραγωδία που έχει γράψει, σε ό,τι αφορά τόσο την ποιητική ωριμότητα όσο και τη διαγραφή των δύο κεντρικών προσώπων.
Το έργο πραγματεύεται το προπατορικό αμάρτημα, που οδηγεί με αδυσώπητο ρυθμό στην απώλεια ενός παραδείσου.
Έχει ειπωθεί ότι το "Αντώνιος και Κλεοπάτρα" είναι ο αντίποδας του "Ρωμαίος και Ιουλιέτα". Στο τελευταίο έχουμε μια τραγωδία ενός νεανικού έρωτα, ενώ αντίθετα στο "Αντώνιος και Κλεοπάτρα" τον έρωτα δύο ώριμων προσωπικοτήτων, που διαθέτουν πείρα της ζωής, χαρακτήρες σύνθετους με λαμπρές αρετές και σκοτεινές αδυναμίες αλλά και λυσσαλέο πάθος, που έχουν αρχίσει να γέρνουν προς τη δύση τους. Ένας έρωτας απίστευτα δυνατός που προχωρεί ακόμα και πέρα από το θάνατο.


ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ

Το Πολύ κακό για το Τίποτα γράφτηκε το 1597-1598 και είναι από τα πρώτα έργα που δημοσιεύτηκαν από πιστό κείμενο. Στο έργο παρουσιάζεται ο έρωτας ως πηγή ζωής, υγείας και φυσικής ορμής. Μιας μανίας που πιάνει τα άτομα, ειδικά στη ενότητά τους, και τα ενώνει σε ζευγάρια. Ο λόγος στο έργο, όπως και σε όλες τις κωμωδίες του Σαίξπηρ, είναι ζωηρός, ώριμος, γεμάτος λυρισμό και σοφία, πλούσιος σε εικόνες και λεκτικά παιχνίδια

ΜΑΚΜΠΕΘ


Ειπώθηκε πως ο Μακμπέθ είναι η τραγωδία της φιλοδοξίας, ειπώθηκε ακόμη πως είναι η τραγωδία του τρόμου. Δεν είναι σωστό. Ένα μονάχα θέμα υπάρχει στο Μακμπέθ]