ας γραψουμε ολοι μαζι ενα μυθιστορημα

[skou70]

o xaraktiristikos hxos apo ta takounia ths sto ksylino parke tou prokalese righ epithymias ... to timing omws de tha mporouse na einai xeirotero ... eprepe na kanei kati to drastiko kai malista astrapiaia!

[amfiprostylos]

το μυαλο του ετρεξε στην ακριβη του γραβατα. Ηταν δωρο της πρωην απο μαγαζι στο κολωνακι. "δε παν να χεστουν και οι καπιταλες ! " σκεφτηκε, και  χωρις δευτερη κουβεντα την βγαζει.

βγαινοντας απο το WC , με ανοιχτο πλεον πουκαμισο ριχνει μια τελευταια
ματιά στον καδο. "μπα δε γ@@%@#@%τε , ποτε δεν μου αρεσαν τα λαχουρια.

[skou70]

ta afise ola pisw tou kai ksekinise gia to maske party tis geitonissas eksoplismenos me olo tou to tharros ...

[tristana]

Φορούσε ένα απλό συνολάκι... φούστα μπλούζα και πεδιλάκι ασημί.
Το πεντικιούρ αστραφτε στο σκοτάδι. "'Ετσι είναι οι λαμπερές προσωπικότητες", σκέφτηκε, και τινάζοντας τα μακριά και ατίθασα μαλλιά
μπήκε στο σπίτι της γειτόνισσας με την χάρη και την εμορφιά ενός Μικρού Πόνι.  ]

[Rakendytos]

Η γειτονισσα ηταν η Ελενη.. μιλαμε για μια γυναικα ονειρο.. μ ενα βλεμμα που σε καθηλωνει.. μια γυναικα παθιαρα!!!
Ειχε να παει σπιτι της απο περσι το καλοκαιρι.. οταν τον φωναξε ενα καυτο μεσημερι να της κοψει το καρπουζι..
Ειχε χωθει στις μαξιλαρες του οντα και σκουπιζε τα ιδρωμενα απο ζεστη "παινεμενα στηθη της"
Μισογυμνη.. μυρωδιασμενη.. σαν κορη χαρεμιωτισσα..

[tristana]

Κρίμα που μετά από λίγο ανακάλυψε ότι ζούσε το στόρι του "Crying Game"
"Δεν βαριέσαι", σκέφτηκε, "καλό παιδί νά 'ναι και όλα τα άλλα..."
Κοίταξε βαθιά στα μάτια την Ευτέρπη -παλαιότερα πιο γνωστή ως Μήτσος,
ο ιχθυέμπορας- και προσπάθησε να θυμηθεί κάποιο ποίημα του Σολωμού
ελπίζοντας ότι εκείνη θα πιάσει το υπονοούμενο (Σολωμός-σολομός)
και θα καταλάβει ότι η αγάπη είναι υπεράνω όλων.

[elix]

Ήμουνα σίγουρος ότι το μυθιστόρημα που άρχισε τόσο τρυφερό, θα κατέληγε σε ένα κατάπτυστο πορνό!!!

Ας του δώσουμε μια άλλη, μεταφυσική διάσταση.




Πιστεύω εἰς θεòν πατέρα παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς.
Καὶ εἰς Ἰησοῦν Χριστòν, υἱὸν αὐτοῦ τòν μονογενῆ, τòν κύριον ἡμῶν, τòν συλληφθέντα ἐκ πνεύματος ἁγίου, γεννηθέντα ἐκ Μαρίας τῆς παρθένου, παθόντα ὑπὸ Ποντίου Πιλάτου, σταυρωθέντα, θανόντα, καὶ ταφέντα, κατελθόντα εἰς τὰ κατώτατα, τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστάντα ἀπò τῶν νεκρῶν, ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καθεζόμενον ἐν δεξιᾷ θεοῦ πατρὸς παντοδυνάμου, ἐκεῖθεν ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.
Πιστεύω εἰς τò Πνεῦμα τò ἅγιον, ἁγίαν καθολικὴν ἐκκλησίαν, ἁγίων κοινωνίαν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, σαρκὸς ἀνάστασιν, ζωὴν αἰώνιον. Αμήν.

[amfiprostylos]

βοηθεια μας. ευλογησον δεσποτα.

[kuria]

ομως ο δεσποτης ειχε παει σε ενα πανηγυρι στο διπλανο χωριο και ετσι δεν μπορουσε να ευλογησει αμεσα τον ανομο ερωτα τους...

[jasper]

Κι ενώ τα συναγριδέ του μάτια  :shock: είχαν επιστρατεύσει το πιο λάγνο τους βλέμμα για να αγκαλιάσουν την οπτασία -λέγε με Μήτσο- που ήταν νωχελικά κουλουριασμένη στον καναπέ απέναντι........ ξαφνικά η ατμόσφαιρα γέμισε ουράνιες μελωδίες που ήταν σαν να κατέβαιναν από τουλάχιστον τρία ποστ πιο πάνω...

Η ακόλαστη ζωή του πέρασε τρέχοντας μπρος απ' τα μάτια του και λαχανιασμένος από το ασήκωτο βάρος των ενοχών του βρέθηκε πεσμένος στα γόνατα... (στάση που ο Μήτσος οφείλω να πω πως δικαιολογημένα παρεξήγησε σφόδρα)

[skou70]

Κι ενώ τα [size=24]συναγριδέ [/size]του μάτια

sofaki mou adynatw na vrw pio ekpliktikh ataka 3 selides post pou diavasa :24:

[jasper]

:24::24::24:

εεεε ήταν για να σαγηνεύσει τον Μήτσο τον ιχθυέμπορα ντε  

[Rakendytos]

Ο ακολαστος.. και ακαταμαχητος Μητσος για να διωξει τις ενοχες του.. αρπαξε μια παλαμιδα και αρχισε να αυτομαστιγωνεται υπο τον ηχο της Χαρουλας Αλεξιου..

ρε μελαχρινακι.. με ποτισες φαρμακι..
ντιμπιντιμπιντιμπινταη ντιμπινταη.. ντιμπιναη.. ντιμπινταη..
ντιμπιντιμπιντιμπινταη ντιμπινταη.. ντιμπιναη.. ντιμπινταη..

[jasper]

Μα ο Μήτσος/Ευτέρπη δεν είχε ούτε όφειλε να έχει καμμιά ενοχή...
Ο άλλος (δεν ξέρω σε ποιό όνομα γυρίζει κεφάλι) αυτός που πήγε στο μασκέ πάρτυ ως μικρό μου πόνυ... αυτός που έπαθε το θρησκευτικό ταράκουλο... αυτός είναι ο "μετανοείτε"...

Ρακ ή γράφουμε ή βήχουμε  :twisted:  

[tristana]

Και ξαφνικά άνοιξε μια πόρτα στο βάθος και βγήκε ΕΚΕΙΝΗ. Τυλιγμένη στην λάσπη. Την ιαματική.
Είναι αλήθεια ότι παρά τα 67 της χρόνια ήταν μια ακαταμάχητη θεά. Προχώρησε με τα απομεινάρια της χάρης που της είχε μείνει από τα νιάτα της όταν στα 57 της έκαιγε καρδιές -τε και συκώτια πουλιών στο τηγάνι της η 'μοβόρα-
και κοίταξε ΕΚΕΙΝΟΝ με νόημα. Ποιο ακριβώς θα παραμείνει μυστήριο. Βαθύ.

(Γιασπερίνα, καμ κουίκλι λέμε)