Oύτε ένα ποτό μαζί δεν έχουμε πιει.....

[heinrich]

ασε που η παντόφλα είναι το πλέον ακατάλληλο εργαλείο για να αφαιρέσεις σκαλπ.

[Jezebell]

Να σε ρωτησω βρε γιατρε μου χαϊν....εχεις δει πολλες γυναικες να φορανε παντοφλες?
Αυτα που φορανε σου παιρνουν τα σκαλπ ανετα και μετα...αντε να αντισταθεις στην χοντρη ορεξατη γρια δεσμοφυλακα

[kodikas]

Ρε συ, μείνε απόλυτα αφοσιωμένος σε εργένικη μπακουροκατάσταση.
διαολόστειλε τα μια έτσι μια γιουβέτσι και τις Κυριακές παστίτσιο και παρτο χαμπάρι
ότι είναι πιο καταπραϋντικές για τα νεύρα σου οι σόλο εμφανίσεις.

Διότι, διπλό το καλό της σόλο εμφάνισης.
Από τη μια δεν σε πρήζουν οι τύποι στην παρέα (τι φρόκαλο είναι αυτό που μας κουβάλησες ρε )
κι από την άλλη δεν σε ταράζει και η άλλη στη μουρμούρα (τι μαλακοπίτουρες είναι αυτοί που κάνεις παρέα)..
Οπότε, να η ματ κίνηση για να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια..
Μπορεί μόνος.. αλλά ήσυχος..


Μα τι έχω πάθει σήμερα θεέ μου;;
(άμα απαντήσει ο μεγάλος θα γίνει Βιετνάμ εδώ.. )

[Jezebell]

Ρε κωδικα μπειμπι εμεις που εχουμε πιει κι ενα πιοτο μαζι γιατι δεν μου αποκαλυπτεις το μυστικο?

[heinrich]

μπακουριά με ονομασία προέλευσης, προτείνεις, ε?

[Jezebell]

Σαν την φετα

[kuria]

ωρε heinrich παλικαρι μου ...    
ετσι οπως μου αποκαλυπτεσαι κοντευω να σε θεωρησω ισαξιο...


(θυμισε μου ομορφια μου να σου αναπτυξω τη θεωρια μου περι ισαξιου...)

[heinrich]

υπάρχει περίπτωση, βρε ενια μου, να μπορεί να κατάλαβε τι κουμάσι είμαι μέσα από 2 τυχαίες συναντήσεις? Kαι για εξηγησέ μου το λόγο για τον οποίο θα πρέπει να ανοίξω όλα τα χαρτιά μου από την αρχή.
Tι στα κομμάτια. Σε μικρή αγγελια ζητάει να απαντήσει?
ABAΔIΣTA AΓEPΩXOΣ κύριος ευκατάστατος, νέος, όμορφος, σοβαρός με χιούμορ (μουαχαχαχαχα), με 5αρι στο ψυχικό, επιχειρηματίας, 3.000 ευρώ μηνιαίως αναζητά κυρία αναλόγων προσόντων. Mόνο σοβαρές προτάσεις και μόνο για γάμο?

Γι αυτό το λόγο οι περισσότερες (και οι περισσότεροι για να μην βγάλουμε τα αρσενικά απ' έξω) κάνουν ένα γάμο στο πρώτο χρόνο γνωριμίας, ξοδεύουν και ένα σκασμό λεφτά για να ακούσουν στο γάμο τους «η ζωή εδώ τελείωνει» και να τινάξουν το τσουλούφι σαν το Kούρκουλο και να χαρεί ο γέρος - τι γιο λεβέντη έκανα εγώ -, σπέρνουν και ένα κουτσούβελο για να ικανοποιήσουν το δικό τους εγωισμό και το δίνουν στην μετανάστρια να το μεγαλώσει και στο τέλος (ω, ναι, είναι πολύ μικρή η ερωτική ταινία) χωρίζουν επειδή ο άντρας έβαζε μέσα στο σπίτι το σκύλο που μαδούσε (δεν κάνω πλακα, ο δικηγορος μου, μου το ξεφούρνισε και όποιος έχει κάποιο φίλο δικηγόρο να του ζητήσει να μάθει πολλά τέτοια).
Θες η ανατροφή μου, θες το βλαμμένο μου μυαλό, έχω μάθει να σέβομαι ορισμένες έννοιες και κοιτάω να μην τις ακουμπάω αν πρώτα δεν είμαι σίγουρος.

Περυσι, τέτοιο ακριβώς καιρό,  1ο ραντεβού για φαγητό. Aνάμεσα στα αλλα μου πέταξε την καραμέλα «οι άντρες δεν είναι όπως παλιά, δεν είναι πλέον άντρες». Για όνομα, σκέφτηκα  πόσο χρονώ είναι αυτή, δεν της φαίνεται, σίγουρα μου είπε πως ήταν 29. Kαι όταν τη ρώτησα τι είναι γι αυτή «άντρας» (μπας και δεν έχω τις προδιαγραφές και να φάω επιτέλους το υπόλοιπο φιλέτο μου ήσυχος) δεν μπόρεσε να αρθρώσει μια γμν πρόταση. Mια ήθελα, μόνο μια. Kαι παρόλο που ήταν μια απογοητευτική στιγμή επέμενα για λίγο καιρό ακόμα μήπως απλα ήταν η αστοχία της στιγμής. Kαι στο τέλος, όπως γίνεται σε όλα τα ωραία παραμύθια, αποφάσισε εκείνη για την τύχη της γνωριμίας μας και βρέθηκα να είμαι και ο  λαλάκας της υπόθεσης.

Oρισμένοι άνθρωποι, ενια μου, θεωρούν σκόπιμο να μένουν στην πορεία που χάραξαν (ή ακόμα χειρότερα που τους χάραξαν ή ζήλεψαν από τρίτους) μόνο και μόνο επειδή έτσι νομίζουν πως τους θέλουν οι άλλοι και πως μόνο με αυτό το τρόπο θα είναι ευτυχισμένοι εσαεί.
Πετυχημένοι, παντρεμένοι, μορφωμένοι, ευτυχισμένοι οικογενειάρχες με πρωινό χαμόγελο της Kellogs και δάνειο με δώρο οικογενειακό αμάξι.
Eυτυχία, χαρά, αγάπη, έρωτας, ανία, θλίψη σε έκπτωση με 12 άτοκες μηνιαίες δόσεις και χωρίς προσημείωση. Oλα πακέτο και χωρίς έξοδα δικηγόρου.

Tο σέβομαι. Tο προτιμούνε από το να κοπανιούνται δεξιά αριστερά σε τοίχους. Aλλά, βρε αδελφέ, βάλε και το ρημάδι σου να δουλέψει. Aφού, το ξέρεις, το χεις δει πολλές φορές να γίνεται. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλλάσει το μέλλον και η ζωή. Δεν είναι όλα ρόδινα όπως σου τα παρουσιάζουν και κάθε σπίτι κρύβει μια τραγωδία. Γιατί θέλεις μόνο λόγια που σου χαιδέυουν τα αυτάκια σου και δεν περιμένεις να δεις τις πράξεις?

Aλλά, άσε, δεν προλαβαίνω. Eχω υπερωρίες την τελευταία εβδομάδα, πρέπει να πάω στο γυμναστήριο γιατί το μαγιό δεν θα μου κάνει, να περάσω και από την καιτούλα να μου πει το φλυτζάνι, να βάλω καινούργια ζαντολαστιχα, να δω τον ροναλντίνιο και εκείνο το θεματάκι που σε βασανίζει να το συζητήσουμε την πέμπτη στο αυτοκίνητο όταν θα γυρίζουμε από τον Kώστα τον προιστάμενό μου, που μας έχει καλέσει για φαγητό..και παίζεται μια αυξυσούλα?
εντάξει μωράκι μου?

[Jezebell]

Αν εχει αδικο πειτε το!Διοτι δεν εχει
Ποσες φορες τυφλωμενοι -αν οχι θα πω εγω απο τις παραδοσεις τις διαφημισεις και τις αναγκες αλλων αλλα -απο τα "στανταρντ" μας δεν περασαμε απο μια συντομη συνεντευξη ανθρωπους κι οξω απ την πορτα?
Εχουμε φτιαξει στο μυαλουδακι μας ενα μοντελακι ζωης και το παλευουμε μεχρι βλακειας.
Κι αν αυτο το μοντελακι μας κοστισει πιο πολλα απο οσα μας προσφερει τελικα?
Κι αν ολα οσα μας υποσχεθηκαν μαμαδες γιαγιαδες θειαδες διαφημιστες και φιλεναδες με την κοιλια τουρλα δεν τα παρουμε ποτε?
Κι αν στην ουσια τα βρισκεις ολα σε μια αγκαλια ενα βραδυ καλοκαιριου κι ας μην παφλαζει η θαλλασα?
Κι αν στο υπερδιπλο κρεββατι απο ξυλο καρυδιας δεν τρεμει ποτε το κορμι σου?
Ποσοι απο ολους μας κοιταμε εναν ανθρωπο και σκεφτομαστε δεν ειναι!!.... αλλα μπορει και να ειναι...ας το ψαξω ρε αδερφε ε δεν εγινε και τπτ.
Τις ομορφοτερες στιγμες μου εγω τις εζησα ξυπνωντας με 2 ματια να με κοιτανε χαμογελοντας.Και το κρεββατι ηταν μονο.
Ισως τελικα για ν αναπνευσεις πρπ να δωσεις χωρο στην καρδια να αναπνευσει

[kodikas]

Kαι όταν τη ρώτησα τι είναι γι αυτή «άντρας» (μπας και δεν έχω τις προδιαγραφές και να φάω επιτέλους το υπόλοιπο φιλέτο μου ήσυχος) δεν μπόρεσε να αρθρώσει μια γμν πρόταση. Mια ήθελα, μόνο μια.

Eγώ έχω ακούσει οτι άντρας είναι αυτός που ο,τι κινείται το πηδάει,ρίχνει και καμιά μπάτσα και χέστηκε αμα σκιστεί και Κανα καλτσόν.
Δεν ήξερε τη σωστή απάντηση;

[Enia]

Δεν ξέρω τι να πω.. κι εξάλλου δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε.. κάποιο δίκιο θα έχετε κι εσείς... Όμως...

Όσο και να το λέμε και να το ψάχνουμε, κι εγώ και η κοπελιά και οποιαδήποτε άλλη του club, όσο και να χτυπιόμαστε κάτω (πάνω, εντός εκτός κι επί τα αυτα), όπως είπε και μια συγχωριανή μου it takes two to tango...
Και όσο κι αν αναζητώ το όνειρο, το ξέρω πως έχω μια άλλη πραγματικότητα να αντιμετωπίσω. Και πως αυτή η πραγματικότητα έχει να μου χαρίσει όμορφες στιγμές...

Στην τελική, το έχω μάθει από μικρή (το είχα διαβάσει σε ένα ξύλινο καντράκι, και το φυλάω από τότε):
"Δεν υπάρχει ευτυχισμένη ζωή, μόνο ευτυχισμένες στιγμές..."
Συλλέκτες είμαστε όλοι, και γι'αυτό δεν μπορείς να κλείνεις την πόρτα σε τίποτα και σε κανέναν...

Όμως από την άλλη βρε Χρήστο, με το ζόρι "παντρειά" (σε πολλά εισαγωγικά το 'παντρειά') δεν γίνεται... Μπορεί πολύ απλά να μην της κάνεις το ρημάδι το κλικ, και το 'δεν ταιριάζουμε' να είναι η πρόχειρη δικαιολογία...

Είναι δύσκολο το άθλημα.. από τη μια υπάρχει η συμπλήρωση βιογραφικού, αιτήσεων, συνεντεύξεις κλπ, αλλά από την άλλη αν δεν υπάρχει και από την πρώτη στιγμή αυτό το 'κλικ' δύσκολα έχεις την ελπίδα ότι μπορεί να σου έρθει αργότερα..  :roll:

ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΚΛΙΚ, Ε!?

[spellbound]

πω πω.. τι παθαινω για να μη μπαινω συχνα στο νετ... ]

[chriastina]

ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΚΛΙΚ, Ε!?

αν αντί για "ΚΛΙΚ" κυκλοφορούμε με "ΝITRO" καλά είναι?
άντε και στην χειρότερη με Ciao....

κλικ...κλικ....κλικ....κλικ.....
έχω ακούσει τόσες φορές για αυτό το κλίκ που κοντεύω να κλικάρω!

ό,τι χαρίσει απλόχερα η ζωή σε μια στιγμή και το αφήσεις, καμμιά
αιωνιότητα δεν θα το φέρει πίσω!

ξε-κλικάρετε!

[Enia]

μαμα-σπέλλ, μάλλον δεν τον έχεις γνωρίσει

χριστίνα, ας είναι και madame figaro, αλλά να είναι κάτι. αλλιώς πως ξέρεις ότι κάτι 'σου χαρίζεται απλόχερα' εκείνη τη στιγμή?!
τι είχαμε τι χάσαμε, ούτε που θα το καταλάβεις.
δεν γίνεται να σπαταλιέσαι στον καθένα που θα βρεθεί στο δρόμο σου.
δε λέω να περιμένεις τον ιππότη, αλλά να υπάρχει ένας κοινός τόπος, μια γραμμή επικοινωνίας...

κάτι που ήθελα να πω από την αρχή...
σχέση είναι να μπορείς να γράψεις μια κοινή πορεία... όπου κι αν βγάλει αυτό: είτε το ξέρεις πως είναι με ημερομηνία λήξης, είτε ελπίζεις πως μπορεί να είναι 'για πάντα', είτε δεν θέλεις να ασχοληθείς με την κατάληξή του...
όπως και να έχει, είναι πρωταρχικό για μένα να ξέρει ο καθένας ξεχωριστά την πορεία του (σε όλους τους τομείς) για να μπορέσουν μετά οι δυο μαζί να φέρουν τις ζωές τους σε μια παράλληλη πλεύση...

[chriastina]

άλλο να κρατώ στα χέρια μου το madame figaro και να αδιαφορίσω
διότι απλά δεν είναι το "κλικ" και άλλο να το ξεφυλλίσω έστω και να δω
γιατί δεν μου κάνει..... :wink: