φευγω...

[kuria]

αιντα να φυγεις και να πας
μα μακαροναδες μη ζητας
οσο πολυ κι αν σ' αγαπω
δεν εχει μπιφτεκι γεμιστο
σταματα πλεον να ρωτας
ποτε θα γινει ο μπακλαβας
αν θελεις περνα απο δω
εχει η κωστουλα κοκκινιστο

[Rakendytos]

Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά
παίρνει φωτιά και ξημερώνει
Στην τελευταία   ρουφηξιά
παίρνω όρκο να τελειώσει πια ότι τελειώνει
 
 
Μπαίνω στο τρένο   την αυγή
για να με βρει σε άλλο μέρος
Η μέρα τούτη    που θα μπει
να με γλιτώσει από κει που ήμουνα ξένος
 
 
Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω
μέτρο, μέτρο, όλο πιο μακριά
Φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω
στην καρδιά μου όλο πιο κοντά
 
Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως
και κάνω ανάκριση μονάχος
ο χωρισμένος μου εαυτός
είναι που χώρισε τον κόσμο από λάθος
 
Άραγε τι να φταίει τι
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο
Και να 'ναι η λησμονιά αυτή
που ανοίγει πόρτες το πρωί στον πρώτο χτύπο
 
Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω
μέτρο, μέτρο, όλο πιο μακριά
Φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω
στην καρδιά μου όλο πιο κοντά

[orxidea]

Πριν να φύγεις θέλω κάτι να σου πω
έτσι απλά μ’ ένα παράπονο πικρό,
τα παλιά να σου θυμίσω
την σελίδα πριν να κλείσω
απ’ αυτόν τον σκληρό χωρισμό.
Σε αγάπησα σαν κάτι ιερό
και ας ήτανε το τίμημα ακριβό,
τα μεγάλα σου τα λόγια
έχουν γίνει μοιρολόγια
στην ψυχή μου αυτόν τον καιρό.
Μα δεν τελειώνει μι’ αγάπη σε λίγα λεπτά
θα υπάρχει στο βλέμμα για χρόνια μετά,
κι αν την κόψαμε στη μέση, νάχουμε από μισή
εγώ πήρα τον χειμώνα  και την άνοιξη εσύ.[/i][/color]

[orxidea]

Φύγε από τη φασαρία.
Έλα στα ήσυχα λιβάδια
που πάνω τους απλώνεται
ο απέραντος ουρανός
και όπου ανάμεσα σε μας
και τ'αστέρια
υπάρχη μονάχα σιωπή.
Κι εκεί,μες την ησυχία,
ας αφουγκραστούμε
τη φωνή που μιλάει μεσα μας. [/i][/color]

[orxidea]

Έφυγα ...Γιατί ο έρωτας δεν θέλει πλάνες υποθέσεις

Έφυγα... Γιατί τα σιδερένια λόγια πλήγωσαν τα φτερά μου

Έφυγα... Γιατί τα χρώματα ξεθωριάζουν αν τα χτυπά ο  ήλιος  της αμφισβήτησης

Έφυγα ... Γιατί ο άνεμος της λογικής έγινε κυκλώνας των αισθημάτων σου

Έφυγα ... Γιατί μου άνοιξε την πόρτα το ίδο  χέρι που με προσκάλεσε όταν ήρθα

Έφυγα ... Γιατί έχω μάθει  να φεύγω όταν  όλα το φωνάζουν μέσα στη σιωπή

Έφυγα ... Έτσι λέω στον εαυτό μου για να αντέχω την απουσία σου ...[/color]

[Sophia]

Soti akoma edw eisai?

[Sotis]

οχι  εφυγα  2  μηνες  διακοπες  και  ξανα  ηρθα  σοφια  με  θελεις κατι?      :wink:  :wink:

[SoRta_FaiRytALe]

[size=24]ΦΕΥΓΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ..ΘΕΛΩ Ν ΖΗΣΩ...[/size]

[orxidea]

Έφυγα νωρίς και το γνωρίζω.
Έφυγα νωρίς και μείνανε όλα στης ακροβασίας μας την μέση.

Έφυγα νωρίς,
μα ήταν που'χα ερ8ει μόνο για σένα.

Για εσένα που με το γκρίζο σου το χρώμα,
τον αιώνιο συνένοχο της πλαστής σου ματαιοδοξίας ,
βλέπεις τ'ουρανου τ'αστρα να λιώνουν,
σαν το κερί σε στάρι μιας έρημης εκκλησίας [/i][/color]

[Sotis]

ξαναφευγω  διακοπες  για  10 μερες ξανα  τη  ωραια  τη     καλα...  

[orxidea]

έφυγα  για μια ακόμα φορά...
για να ξανάρθω...
δεν μπορώ να το συνηθίσω ,
γίνεται όλο και χειρότερο
κομμάτια γίνομαι κάθε φορά...[/i][/color]

[orxidea]

Έφυγα...
γιατί έπρεπε να ζήσω αλλιώς
Έφυγα...
όπως φεύγει το σκοτάδι απ’ το φως[/i][/color]

[voliwtisa]

alla tha ksanarthw  :shock:

[orxidea]

Φεύγω...
Κάπου να πάω, να μην τους ακούω
… να πάω, να μην τους ξαναδώ
… να πάω, εδώ πια δεν χορεύω
Κάπου να πάω, να φύγω από 'δω.[/i][/color]

[voliwtisa]

Φεύγω,φεύγω,κάθε μέρα φεύγω μέτρο-μέτρο, όλο πιο μακριά φεύγω,φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω, στη καρδιά μου όλο πιο κοντά. Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά παίρνω φωτιά και ξημερώνει στη τελευταία ρουφηξιά κάνω όρκο να τελειώσει πια ότι τελειώνει.
Μπαίνω στο τρένο την αυγή για να με βρει σε άλλο μέρος η μέρα ετούτη που θα μπει
να με γλιτώσει απο 'κει που ήμουνα ξένος. Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως και κάνω ανάκριση μονάχος, ο χωρισμένος μου εαυτός είναι που χώρισε το κόσμο από λάθος. Άραγε τι να φταίει τι
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο, και να 'ναι η λησμονιά αυτή που ανοίγει πόρτες το πρωί
στο πρώτο χτύπο.