Η Μαύρη επέτειος 11 Σεπτεμβρίου 2001

[orxidea]

11η Σεπτεμβρίου 2001. Μια ημερομηνία που συγκλόνισε την ανθρωπότητα. Μια ημερομηνία που άλλαξε τον κόσμο και τις ισοροπίες όπως τις ξέραμε μέχρι τότε.
Ήταν μια μέρα τραγική, με χιλιάδες αθώες ζωές να χάνονται, μια μέρα που θα έπρεπε να χαραχτεί στις μνήμες όλων, που βύθισε στην θλίψη για τα θύματα την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων  της γης αλλά και προκάλεσε μεγάλη οργή για το αποτρόπαιο έγκλημα.
Η περιφρόνηση των δημοκρατικών θεσμών, των λαών και των ανρώπινων ζωών είναι κοινό χαρακτηριστικό της ιδιωτικής και της κρατικής τρομοκρατίας , και έχουν πολλά κοινά σημεία οι χαμηλής και υψηλής τεχνολογίας τρομοκράτες, οι απεγνωσμένοι και οι ισχυροί, οι ψυχοπαθείς και οι ψυχροί ένστολοι επαγγελματίες, οι φανατικοί της θρησκείας και οι φανατικοί της «παγκοσμιοποίησης» για τους οποίους, όπως γενικότερα για την «ελεύθερη» αγορά, είναι δυσδιάκριτο το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών από το εμπόριο τροφίμων και φαρμάκων. Όταν ένα νοσοκομείο, ένα σχολείο, ένα εργοστάσιο, μια φαρμακοβιομηχανία, «δυο πύργοι βομβαρδίζονται, μπορεί να είναι ενοχλητικό γι' αυτούς που είναι μέσα αλλά είναι πολύ βολικό για το Ακαθάριστο Εγκληματικό Προϊόν.
Ας το δηλώσω όμως ξεκάθαρα, προτού εκσφενδονίσουν εκείνη την ανόητη κατηγορία περί « συμψηφισμού» οι κατεστημένοι διανοούμενοι. Είναι θλιβερό που πρέπει να δηλώσω μια πρόσφατη αλήθεια αλλά με αναγκάζει το κλίμα, το οποίο δημιούργησαν διανοούμενοι / αναλυτές / τηλεπαρουσιαστές ενός στενού αλλά λαλίστατου φάσματος της πολιτικής ζωής του τόπου, οι οποίοι ως λειτουργικοί λογοκριτές με μεγάλη ευκολία κατηγορούν για «συμψηφισμό» όσους προσπαθού να δώσουν ένα ευρύτερο πλαίσιο στη συζήτηση και όσους προσπαθούν, ανατρέχοντας  την ιστορία, να βοηθήσουν στην κατανόηση του τραγικού χτυπήματος της 11/09/01. Αυτοί, με την ίδια ευκολία πιπιλίζουν και τα περί «δυτικού πολιτισμού», «ελεύθερων», «δημοκρατικών» και «συντεταγμένων» κοινωνιών της Δύσης και άλλα τέτοια σαλιαρίσματα. Δηλώνω λοιπόν πως ΟΧΙ, δεν συμμερίζομαι την λογική και το ηθικό περιεχόμενο της άποψης της Μ. Ολμπραιντ, η οποία αναλύοντας σε κάποια δημοσιογράφο τις πολλές παραχωρήσεις που είχε κάνει ο Σαντάμ Χουσεϊν κάτω από την πίεση του εμπάργκο, είχε δεχτεί την ερώτηση: «Ακούμε ότι μισό εκατομμύριο παιδιά έχουν πεθάνει (εξ αιτίας του εμπάργκο). Είναι πιο πολλά παιδιά απ' αυτά που πέθαναν στην Χιροσίμα. Αξίζουν αυτές οι παραχωρήσεις τόσες ζωές;» και η απάντηση της Μ. Ολμπράϊντ ήταν: « Είναι δύσκολη η επιλογή, αλλά πιστεύουμε ότι αξίζουν».

«Τείνω, λοιπόν, να πιστέψω πως η καλύτερη εξήγηση που ταιριάζει στην 11η Σεπτεμβρίου είναι ότι την ημέρα εκείνη ο Διάβολος κέρδισε μια μεγάλη μάχη. Ναι... ο Σατανάς ήταν ο πιλότος που οδήγησε αυτά τα αεροπλάνα σ'  αυτό το ξεκαθάρισμα από το οποίο απουσίαζε ο Θεός».[/i]

[heinrich]

οι 3.000 ζωές είναι ένα στατιστικό νούμερο σε έναν πολεμο και τίποτα παραπέρα. Oπως και οι χιλιάδες νεκροί από τις εμπρηστικές βόμβες στο τόκιο, της χιροσίμα, του ναγκασάκι, της δρέσδης, της μόσχας, του λονδίνου, της νυρεμβέργης. Γιατί πρέπει αυτά να θαφτούν στην λήθη? επειδή τα βλέπουμε σε α/μ φωτογραφίες? Mπα, δεν είναι τόσο μακρινά. Yπάρχουν ακόμα άτομα που ζουνε και τα θυμούνται. Aσε που μερικοί, ακόμα έχουν το νούμερο στο μπράτσο τους.
Kαι η τραγωδία (?) της N.Y. δεν με συγκλόνισε διόλου. Eίναι το αποτέλεσμα μιας μάχης. Tα κομμένα χέρια και πόδια στην σιέρα λεόνε, η ασιτία στον 3ο (?) κόσμο, η παιδική πορνεία, η δημοσιογραφική ατιμία, η πολιτική ανοησία, ο καταμερισμός του πλούτου και άλλα τέτοια καλούδια  είναι που με προβηματίζουν.

[morenita]

11η Σεπτεμβρίου 2001. Μια ημερομηνία που συγκλόνισε την ανθρωπότητα. Μια ημερομηνία που άλλαξε τον κόσμο και τις ισοροπίες όπως τις ξέραμε μέχρι τότε.

Όχι δεν με συγκλόνισε καθόλου. Ήταν άλλο ένα συμβάν του πολέμου των ΗΠΑ με μία από τις πολλές χώρες στις οποίες έχουν ανοίξει μέτωπα. Μόνο που αυτή τη φορά οι τραγικές απώλειες δεν ήταν από την πλευρά του Αφγανιστάν, Ιράν, Γιουγκοσλαβίας, Κόλπου, Βιετνάμ κ.α., αλλά από την πλευρά των ΗΠΑ. Σε κάθε πόλεμο όμως όλοι είναι χαμένοι.

Δεν νομίζω ότι άλλαξε τον κόσμο, η πολιτική των ΗΠΑ παρέμεινε επεκτατική, οι πόλεμοι συνεχίζονται το ίδιο έντονα, τα διάφορα τεράστια κοινωνικά προβλήματα παραμένουν, άρα η ζωή εξακολουθεί να χαροπαλεύει.

Ήταν μια μέρα τραγική, με χιλιάδες αθώες ζωές να χάνονται, μια μέρα που θα έπρεπε να χαραχτεί στις μνήμες όλων, που βύθισε στην θλίψη για τα θύματα την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της γης αλλά και προκάλεσε μεγάλη οργή για το αποτρόπαιο έγκλημα.

Εγώ αν δεν την είχαν ψωμοτύρι οι τηλεορασόφιλοι κλπ. medioφιλοι (με την κακή έννοια), θα το είχα ξεχάσει. Δεν έχω καμιά διάθεση να θυμάμαι πολέμους το αντίθετο, προσπαθώ όλοι να ξεχάσουν πως γίνονται και τι είναι.

Η περιφρόνηση των δημοκρατικών θεσμών, των λαών και των ανρώπινων ζωών είναι κοινό χαρακτηριστικό της ιδιωτικής και της κρατικής τρομοκρατίας ,

Πιο πριν το έλεγαν απλώς παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, προτιμώ να χρησιμοποιώ τον όρο, για να μπορώ να παρακολουθώ χρονικά τα γεγονότα. Η περιφρόνηση προς αυτά είναι χαρακτηριστικό της απουσίας πολιτισμού, της έλλειψης κριτικής ικανότητας, των περιορισμένων γνώσεων και της διάδοσης προκαταλήψεων. Είναι αποτέλεσμα της "τρομοκρατίας", δεν είναι μορφή της.

Τα όσα λέγονται περί "επιλογών" αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι παραβιάζονται βασικά δικαιώματα και ελευθερίες από τις ΗΠΑ, που διαδίδουν τον όρο "τρομοκρατία" έναντι του όρου  που προανέφερα.

[Bijoux]

μετακινήθηκε από πολιτικό καφενέ

[Nikos28]

Η 11η Σεπτεμβρίου είναι άλλο ένα κομμάτι του μακάβριου παζλ της ιστορίας, άλλο ένα επεισόδιο του ανθρώπινου δράματος που παίζεται απο καταβολής κόσμου και θα συνεχίσει να παίζεται στο διηνεκές, μέχρι ο μάταιος αυτός κόσμος να ξαναγίνει κοσμική σκόνη...

Είναι το δράμα της αποπροσωποποίησης: Το να πληρώνει κάποιος για αμαρτίες που μπορεί κάλλιστα να μην έχει διαπράξει ο ίδιος, μόνο και μόνο επειδή έχει κάποιες κοινές ιδιότητες με τους αμαρτωλούς...

Είναι το δράμα του τυχαίου: Το να καταβάλλει κάποιος το τίμημα της ζωής του, όχι επειδή έκανε ή δεν έκανε κάτι αλλά επειδή ΕΤΥΧΕ να βρίσκεται στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή...

Και διάφορα άλλα.

Όλοι οι πόλεμοι που έχουν γίνει μέχρι στιγμής ανα την ιστορία, είναι επεισόδια του ίδιου κοσμικού και διανθρώπινου δράματος.
Ενός δράματος που δε γνωρίζει έθνη, γλώσσες, κουλτούρες κ.ο.κ

Είναι ένα δράμα οικουμενικό, που - τελικά - ανάγεται στην ίδια την ανθρώπινη φύση: Στην πάλη μεταξύ του κτήνους και του θεού, που βρίσκονται μέσα μας, ή αλλιώς μεταξύ του λόγου και των ενστίκτων.

Το σκουλήκι είναι μέσα στο μήλο...

[black_velvet]

Παρ'όλο που δεν είμαι ακόμη σίγουρη για το κατά πόσον πρέπει...
Επειδή όμως έχω ήδη επισκεφθεί το site και έχω δει το αντίστοιχο video....
Όσοι θέλετε να δείτε (και έχετε συνολικά 1,5 ώρα χρόνο και διάθεση να διαθέσετε - ή εναλλακτικά 3 μισάωρα) δείτε το video][googlevideo]-8172271955308136871[/googlevideo][/align]

Όλα όσα μπορεί να διαβάσατε ήδη, εδώ θα τα δείτε σε πλήρες ρεπορτάζ.

[orxidea]

Την νεκρική σιωπή του πρωινού της 11/09/2001 ακολούθησαν οι κραυγές και οι πόλεμοι του κυβερνήτη Τζόρτζ Μπους.

Πέντε χρόνια μετά, κάποιες απλές φωνές συνεχίζουν να θεωρούν πως υπάρχουν «θεωρίες συνωμοσίας» για το γεγονός εκείνο, που πλησιάζουν την αλήθεια. Ίσως μάλιστα, να είναι και η αλήθεια…

Αντιγράφω από το «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας λόγια από την συνέντευξη του Αμερικάνου καθηγητή Τζέιμς Φέτζερ στον Γιάννη Μπογιόπουλο.

Ο Φέτζερ είναι ακαδημαϊκός και ερευνητής και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να μην πάρει σοβαρά τα όσα λέει. Άλλωστε, μια απλή ανάγνωση θα σας πείσει ότι ομιλούμε για «κοινή λογική» ][/color]

[KostasD33]

Λέω κι εγώ… Δεν μπορεί να μη έχουμε θέμα εμείς για μέρα σαν αυτή….

[Enia]

Είχαμε και έχουμε, κι όχι μονάχα αυτό.

Ξέρετε ότι για μένα η 11/9 είναι απόλυτα συνηφασμένη με την 7/7...

Όμως κάποτε πρέπει να αφήνουμε τον χρόνο να κυλήσει. Δεν σημαίνει ότι ξεχνάμε. Τουλάχιστον όχι όλοι. Πρέπει όμως για το δικό μας το καλό να μάθουμε να κοιτάμε μπροστά.

[KostasD33]

[quote user="black_velvet"].....
[align=center][googlevideo]-8172271955308136871[/googlevideo][/align]

Όλα όσα μπορεί να διαβάσατε ήδη, εδώ θα τα δείτε σε πλήρες ρεπορτάζ.[/color]
[/quote]


Εντυπωσιακό αυτό το βίντεο που τώρα αξιώθηκα να δω όλο

Στηρίζει την υπόθεση ότι οι δίδυμοι πύργοι της Νέας Υόρκης έπεσαν με διαδικασία ελεγχόμενης κατεδάφισης και όχι λόγω του χτυπήματος με τα αεροπλάνα.


Αξίζει τον κόπο να το δει κανείς όλο αν και στο τέλος παρ ότι απαντάει σε πολλά ερωτήματα τουλάχιστον σε εμένα γέννησε ακόμα περισσότερα απ όσα είχα

[cna]

Σε όλους μας γεννά νέα ερωτήματα. Στο δικό μου μυαλό πάντως έχει μείνει από τότε (11/09/01) ένα βασικό: Πόσες πιθανότητες υπάρχουν στην φύση να συμβεί το ίδιο πράγμα 2 φορές; Δηλαδή για να το κάνω πιο λιανά: Πόσο πιθανό είναι να πέσουν και οι 2 πύργοι με ΑΚΡΙΒΩΣ τον ίδιο τρόπο;
Όσοι ασχολούμαστε με φυσική και μαθηματικά γνωρίζουμε 2 βασικές αρχές:
1) Για να επαναλάβεις τα ίδια αποτελέσματα σε ένα πείραμα πρέπει οι συνθήκες να είναι ακριβώς οι ίδιες (εδώ όμως διαφέρουν 1.000.000 πράγματα από το ένα κτήριο στο άλλο)
2) Σε κάθε πείραμα υπάρχει πάντα ένα περιθώριο σφάλματος της τάξης του 2% και είναι αυτό που αποκλείει ουσιαστικά την περίπτωση να επαναλάβεις το ίδιο πείραμα ν φορές και να έχεις κάθε φορά πανομοιότυπα αποτελέσματα

Εν ολίγοις είναι τόσο πιθανό να πέσουν και οι 2 πύργοι με ακριβώς τον ίδιο τρόπο όσο πιθανό είναι να πιάσεις το τζόκερ 2 συνεχόμενες φορές...