Χωρίς Εσένα η Ζωή θα Ήταν...

[ena_megalo_keno]

Χωρίς εσένα, η ζωή θα είναι
Ένα βαρετό σερφάρισμα στο Internet
Χωρίς εσένα, η ζωή θα είναι
Αποχαύνωση στον καναπέ
Χωρίς εσένα η ζωή θα είναι
Ζαμπόν δίχως λιπαρά
Περιοδικά και λόγια ντεκαφεϊνέ [/i]

........ένα μεγάλο κενό.........

[orxidea]

...ένας μουγκός τραγουδιστής,
...ένα τραγούδι δίχως στίχο,
...μια νότα χωρίς ήχο,
...ένα τραγούδι χωρίς αρχή[/i][/color]

[barby]

[size=24][/size]ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΖΩ

[scorpios28]

ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΟΛΑΣΗ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΗ
ΕΙΣΑΙ Ο,ΤΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝΑ
ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΕΡΙΠΛΑΝΙΟΜΟΥΝΑ


 Αυτο...μονο αυτο!!!

[heinrich]

η Zωή θα ήταν με μένα....
μου το φαγες το γκομενάκι κερατούκλη

[orxidea]

Χωρίς εσένα
Οι ποταμοί πάντα στις θάλασσες θα βγαίνουν
Και τους χειμώνες τα πουλιά Νότια πηγαίνουν
Τ αστέρια κάθε βράδυ ευχές θα περιμένουν[/i][/color]

[gabriella]

ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΗ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΠΟΝΟΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΕΥΤΙΧΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.

[seagull]

ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΗ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΠΟΝΟΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΕΥΤΙΧΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΙ ΠΑΝΑ ΠΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.

καλως ηρθες φιλη

[TaKs|D|_PoLyTaRaXo]

Χωρις εσενα.....


ειλικρινα αποφευγω να σκεφτω πως θα ημουν ....

Πιο σωστο για μενα ..... ειναι να σε ευχαριστησω....


Να σε ευχαριστησω που βρεθηκες στο δρομο μου

τοσο τυχαια......

Μπηκες στη ζωη μου.....


Κι εκει εμεινες.....


Σ'ευχαριστω....

Θα ηταν αδικο για σενα να σκεφτω πως θα ημουν αν δεν σε ειχα γνωρισει......τωρα που εισαι εδω.


Και τιποτα δεν μπορει να σε κανει να φυγεις απο εδω.


Σ'ευχαριστω ....    

Για ολα !

[orxidea]

... απλά πολύ καλύτερη...[/i]

[orxidea]

Σύμπαν χωρίς θάλασσα και αστέρια..... χωρίς ταξίδια..... χωρίς ανάσα! [/i][/color]

[orxidea]

θαλασσα διχως ψαρια...
σπιτι διχως επιπλα...
κηπος χωρις λουλουδια...
τραγουδι διχως λεξεις...[/i][/color]

[orxidea]

Χωρίς Εσένα η Ζωή θα Ήταν...
Τρεμάμενα βήματα, ανάσα κομμένη,
ολάκερη μπάντα, στη καρδιά μου θλιμμένη.[/i][/color]

[blue-roses]

Κάποιες φορές,σα βράδυαζεν αργά στη κάμαρά μας,
τ'ωχρό κεφάλι γέρνοντας στην αγκαλιά μου απάνω
και με θλιμένο ανάβλεμμα στυλά κοιτάζοντάς με,
''Θα με ξεχάσεις?'' Ρώταγες καλή μου,σαν πεθάνω?''

Δεν απαντούσα.Τη φωνή την πνίγαν οι λυγμοί μου,
κι έσφυγγα με παροξυσμό τ'αδύνατο κορμί σου,
σα να'θελα μες στη ζωή να σε κρατήσω ενάντια,
στο Χάρο,κι αν δε μπόραγα να πήγαινα μαζί σου...

Γιατί ήσουν όλη μου η ζωή,χαρά της και σκοπός της,
κι όσο κι αν εστρεφόμουνα πίσω στα περασμένα
δεν έβλεπα,δεν ένιωθα κοντά μου άλλο απο σένα.

Μου φαίνονταν αδύνατο δίχως εσέ να ζήσω.
Και τώρα που με άφησες,με φρίκη αναλογιέμαι
το θανατό σου,αγάπη μου,πως πάω να συνηθίσω.....

              Αφιερωμένο στον Θανάση που με άφησε πολύ νωρίς.....

               01/06/80 - 06/09/04....
                                                  Αντίο Αγάπη μου για πάντα!

[barby]