Ταξίδια στην χώρα του Ονείρου ...

[orxidea]

Έχω περάσει βράδια κάνοντας όνειρα...ταξιδεύοντας στην χώρα του Ονείρου!!!
όνειρα που με κρατούν συντροφιά !!
όνειρα που κάνουν το μυαλό να ξεχνιέται και να ταξιδεύει στο απέραντο!!!
Σε απέραντο γαλάζιο του ουρανού!!
Στο απέραντο μπλε της θάλασσας!!
Στο πιο κόκκινο ηλιοβασίλεμα!!
Στην χώρα του Ονείρου!!

Κάνετε όνειρα?
Χάνεστε σε αυτά?
Θα μιλούσατε για αυτά?

ας εκφραστούμε με τα όνειρα του μυαλού... της καρδιάς... της αγάπης... του έρωτα... του πόνου... της θλ'ιψης... [/i][/color]

[Nikos28]

Αν δεν κάναμε όνειρα, τότε θα ήταν καιρός να ξυπνήσουμε...


Εμένα το δικό μου όνειρο είναι, σε πρώτη φάση, να γράψω ένα βιβλίο.

Σε δεύτερη, είναι να αφιερώσω τη ζωή μου σε έναν ανώτερο σκοπό, μαζί με μια κοπέλα με την οποία θα μοιράζομαι κοινές αξίες και ιδέες.

Σε τρίτη, να κάνω παιδιά - μετά απο κάμποσα χρόνια - και να τα γαλουχήσω σύμφωνα με τις αξίες αυτές.

Σε τέταρτη, να πεθάνω ήσυχος - γνωρίζοντας οτι άφησα πίσω μου κάτι για το οποίο θα με θυμούνται οι υπόλοιποι.

[saliara]

Εννοείται κάνουμε όνειρα..σαν κι αυτά που κάνουν τα παιδιά..όπως λέει και το άσμα..Αν δν κάνεις όνειρα..τι να πώ..Γενικότερα μ'αρέσει να κάνω όνειρα,γιατί αυτά είναι που σε κάνουν να ταξιδεύεις και να πηγαίνεις σε μέρη που δν μπορείς να πάς..Τα όνειρα του μυαλού επίσης πιστεύω δν τα κάνεις μόνο το βράδυ..Μ'αρέσει να ονειρεύομαι ότι είμαι κάπου μόνη μου..και δν μου λείπει τπτ..χωρίς κόσμο..χωρίς φασαρία..Τελικά τι ωραίο να ονειρεύεσαι!!Και ξαφνικά ξυπνάω..η μάλλον επανέρχομαι στην πραγματικότητα..με όλους αυτούς..(απρόσωπα πράγματα).. :cry:

[orxidea]

Σου λείπουν τα όνειρα,
για μια στιγμή μονάχα ζουν,
και μετά,
πεθαίνουν.


Οι σκέψεις σου γυρίζουν,
χάνονται και
σβήνουν.
Και οι ελπίδες σου,
ξεθωριάζουν,
σκόνη που σκορπά παντού[/i][/color]

[Jezebell]

Φυσικα κανω ονειρα αν και προσπαθω να ειναι εφικτα...τα ονειρα μας κρατανε ζωντανους αν και συχνα θυμαμαι αυτο που λεει"Οταν οι ανθρωποι κανουν ονειρα οι Θεοι γελανε"

[seagull]

Jez σωστή με το ρητό σου Ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει μην τρέχεις κορίτσι μου κοίτα το σήμερα και μην αγχώνεσαι για του χρόνου απο τώρα
Δεν ξέρω πλέον η φοβερά ονειροπόλα...και έχω πραγματοποιήσει πάρα πολλά ..ένα μεγάλο κενό

[SoRta_FaiRytALe]

[size=18]Ονειρα...τα ονειρα ειναι σαν τα πουλια...φευγπυν,φευγουν μακρια στη θαλασσα...Ταξιδευουν[/size]

[Rakendytos]

Βαζω στον ηλιο τα φτερα μου
και συλλογιεμαι για θεος..
κανω ταξιδια στα ονειρα μου
και επιστρεφω δυνατος..
ποθοι κρυμενοι στην καρδια μου
με οδηγουνε πιο φηλα..
ονειρευτης κρυφος που πεφτει
ονειρευτης χαμογελα..
ειναι η πτωση του καθρεπτης
ειναι το πεταγμα γκρεμος..
μα μη ρωτας ποιος ειναι ο φταιχτης
ονειρευτης ειν ο καιρος..

Πες μου στα αληθεια αν θες
ποιοι φοβοι γιναν προσευχες..
Πες μου ψηλα σαν πας
που πανε εκεινα που αγαπας..

Ν.Ο.

[orxidea]

[orxidea]

Συχνά σχεδίαζα ταξίδια στο άγνωστο ή ονειρευόμουν να ζήσω υπέροχα . Και στάθηκα πάντα ανυπεράσπιστη μπροστά στους άλλους. Αμάρτησα – ονειρεύτηκα πολύ και έτσι ξέχασα να ζήσω. Τώρα ανεβαίνω σε μιαν άμαξα απ’ αυτές που διασχίζουν τον ύπνο μου και δραπετεύω. Ίσως η μεγάλη περιπέτεια μας περιμένει σε μια πάροδο που δεν της δώσαμε σημασία. Μόνο καμιά φορά μ’ ένα μυστικό που το ’χα μάθει από παιδί ξαναγυρίζω στον αληθινό κόσμο – αλλά εκεί κανείς δε με γνωρίζει – σαν τους θαυματοποιούς που όλη μέρα χάρισαν το όνειρο στα παιδιά και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί και από τους αγγέλους.[/i][/color]

[orxidea]

[size=18]"Τα όνειρα μας μοιάζουν με πολύχρωμα μπαλόνια που πετάνε στον ουρανό.." [/i][/color][/size]

[orxidea]

Αραγε θα θυμάται κάποιος τ' όνομά μας
της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια
τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας.
Αραγε υπήρξαμε ποτέ; Στα όνειρά μας! [/i][/color]

[orxidea]

Τώρα που μας χωρίζουνε βουνά από λόγια αλόγιστα και θάλασσες
να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου
Να `ρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι,
με τρεχαντήρι υπερωκεάνιο, με τα πόδια
να `ρχεσαι πάντως

Εξάπαντος να `ρχεσαι κάθε νύχτα με ρούχα ή χωρίς
«Σουσάμι άνοιξε» θα λέω τρις και θα σε μπάζω στ` όνειρο

Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια
που τα πήρε ο αέρας να τα ταξιδέψει μακριά
μια πάνω και μια κάτω μεθυσμένα

Έλα στον ύπνο μου, σε περιμένω
να καθαρίζουμε παρέα φρέσκα φασολάκια,
να τρώμε καρμπονάρα, να σε ταΐζω μενεξέδες κουκουνάρια
και να σε πασπαλίζω φεγγαρόσκονη
… θα δεις ….

Ανάμεσα σε ερωτιδείς αγγέλους να πετάς εσύ
μαζί κι εγώ
Κι αν θέλεις θα γινόμαστε ακροβάτες,
ηθοποιοί σε θίασο πλανόδιο, έλα …

Στο ίδιο όνειρο εμείς οι δυο να παίζουμε τρίλιζα
στο κατώφλι του καλοκαιριού

Σε πύργους από φίλντισι κι ακριβό βελούδο
να κυνηγιόμαστε στο μυρωμένο λιβάδι των αισθήσεων
να σε φτάνω, να σ` αγγίζω, να σε πιάνω
Να `μαι τα χέρια εγώ κι εσύ το πιάνο
και να σε τραμπαλίζω
και να σου φτιάχνω κούνια σ` ανθισμένη κερασιά
να σε κουνώ, να σε ταρακουνώ

Μόνο να έρχεσαι στον ύπνο μου κάθε νύχτα
Τ` άλλα θα στα πω στ` αυτί
Γιατί τα όνειρα σαν τα θαύματα είναι
Βγαίνουν αληθινά αν τα πιστεύεις
 
 [/i][/color]

[orxidea]

Ένα όνειρο είναι αρκετό να με γυρίσει πίσω ....
Ένα όνειρο είναι ικανό να με πάει πάλι στο κενό.....
Ακροβάτης του ονείρου μου και συ
το σχοινί που με προσγειώνει....
"Μη στεναχωριέσαι άλλο", "δεν κερδίζεις τίποτε" μου λές...
Μα πότε λογάριασα το κέρδος;
Θα σ' αγαπώ κι ας μη σε κερδίσω ποτέ...[/i][/color]

[orxidea]

..Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φτάσουμε ως το τέρμα της διαδρομής. Ίσως το πόσα θα κερδίσουμε να μετριέται με το πόσα θα θυσιάσουμε, πόσα απ' τα όπλα μας θα τα περάσουμε για εχθρούς, πόσους εχθρούς θα τους περάσουμε για όπλα, πόσο θ' αντέξουμε ν' ακολουθήσουμε το μονοπάτι της ψυχής μας. Σ' αυτό τον κόσμο υπάρχει μόνο μια Εδέμ][/color]