τι ακούς τώρα?

[Rizla]

...

[Belladona]

την αύρα της θάλασσας να με καλεί. μια ψυχρολουσία σοθ ξυπνάει το μυαλό .

[katinaki]

πεθαμένες καλησπέρες ή ζωντανές καλημέρες;  :smile:

[Belladona]

απλά υπέροχο .....

Αρμονία,νότες που μας θυμίζουν ή που μας κάνουν να ξεχνούμε, πόνος με δάκρυα και χαρά με χαμόγελο, τα συναισθήματά μας εναλλάσσονται όπως η ίδια η φύση. Κανένας ήχος δεν είναι δικός μας κι όλοι ξεκινούν από τη δικές μας ψυχές.

Κι αν τα μάτια μας άλλαξαν τον τρόπο που κοιτάνε, το χρώμα τους δεν αλλάζει ποτέ.
Ας συνεχίσουμε λοιπόν να βλεπόμαστε στα όνειρά μας, αφού αυτά μας κάνουν να νοιώθουμε όπως ήμασταν κάποτε.

[saliara]

[Ελένη Δήμου:]
Είναι βραδιές που θέλω κάπου να μιλήσω,
από ένα χέρι να πιαστώ,
να βγω έξω να ζήσω,
για ένα τσιγάρο, ένα ποτό,
να πιάσω κάποιον να του πω:
"Δώσ μου το χρόνο σου...
κι εγώ θα γείρω το κεφάλι μου στον ώμο σου."
Μα η τρομαγμένη μου καρδιά μου λέει:
Δε γίνεται.
Στου πρώτου άγνωστου το πρώτο "γεια"
δεν παραδίνεται.

[Γλυκερία:]
Εγώ δεν ξέρω αν έχω στάλα λογική.
Φτάνω στο σπίτι, λέω "μπαίνω φυλακή".
Εκείνος έρχεται κοντά μου, μ αγκαλιάζει
κι ύστερα μόνος στα προβλήματα βουλιάζει.
Παραπονιέται, βλαστημάει τον εαυτό του,
και λίγο πριν το τελευταίο χασμουρητό του
με πιάνει κρίση,
σέρνεται απάνω μου
τον έρωτα να ζήσει.

[Τσανακλίδου:]
Κι εγώ είμαι μόνη, για χρόνια έχτιζα έναν τοίχο.
Ύστερα τρόμαξα και θέλησα να φύγω.
Άρχισα τότε με αγωνία να γκρεμίζω,
να λέω "βοήθα με, Χριστέ" και να δακρύζω.
Πήρα τους δρόμους και διέξοδο ζητούσα,
χαμένα όνειρα και χρόνια κυνηγούσα.
Καπνός και σκόνη,
και όλα γύρω μου φωνάζουν
"είμαι μόνη".

[μαζί:]
Οι πιο μεγάλες νύχτες
είναι αυτές που κλαις και δε σ ακούν.
Θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές γυναίκες που πονούν.

[katinaki]

ωραίο τραγουδάκι σαλιάρα...

[Rizla]

...

[Rizla]

Δεκαπενταυγουστος

[Rizla]

...

[katinaki]

Χατζηδάκι

[tziger]

[papadia]

[Rizla]

...

[papadia]

[Rizla]

..να ναι καλα ο Σταύρος