Φαντασιώσεις

[HORHE]

εχω μια φαντασιωση
εχω ενα ονειρο
εχω μια ψυχη να δωσω
και μαζι της ενα δακρυ
αν η αγαπη μπορει να υπαρξει και μεσα στο μυαλο μου
τοτε για καρδια εχω το ονειρο μου..
εχω μια φαντασιωση λοιπον μεσα στο μυαλο μου
η θαλασσα ειναι γυρω μας
και εμεις στην αγκαλια της...

[Maniat]

Isabella... λες κι οι Αμπελόκηποι μου πέφτουν πιο κοντά !

[tristana]

ΜανίαΤ, μήπως να εισηγηθούμε να ανοίξουν κάτω από το σπίτι σου
τα καλύτερα ζαχαροπλαστεία να τελειώνουμε; Αυτή κι αν είναι φαντασίωση!


(Ανόσιο πλάσμα! 'Ασε ήσυχο το Πι μου λέμε!)

[Maniat]

αχ ναι !
ένας ουρανοξύστης λέει με Ανδριά (προφιτερόλ), Δέσποινα (μιλφέιγ), Βιετνάμ (κινέζικο), Κόνα Κάι (ινδονησιακό), Χάγγεν Νταζ (παγωτά), Πίτσα Χατ, Πίτσα Ζέας, Λα παστερία, Γουάιτ Ελεφαντ, Φαρ Ιστ, Φράιντεϋς μμμμμ κι εγώ στο ρετιρέ (μέχρι να καταρεύσει ο πύργος από το βάρος μου)

[Maniat]

τελικά εμένα δε με φτάνει μια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη με τις φαντασιώσεις που έχω όλη τη μέρα.

τώρα φαντασιώνομαι το εξής

έρχεται η Μούντυ από το Λονδίνο με μια σπεσιαλιτέ από το ρεστωράν του ¨Ολιβερ σε ταπεράκι. το χωρίζουμε δημοκρατικά στα δύο, το μισό για μένα και το άλλο μισό όλοι οι υπόλοιποι και μετά στρώνουμε μια πράσινοι τσόχα (όχι δεν είμαστε οικολόγοι) για μια μπιρίμπα στα γρήγορα.
Εχω μπιρίμπα από χέρι, παίζω πρώτη, τραβάω, κλείνω, παίρνω μπόμπα, κάνω 4 μπιρίμπες (οι δύο γνήσιες) και ξανακλείνω. Οι υπόλοιποι μένετε με τις βεντάλιες στο χέρι. Αέραααααααααα

[riaghul]

(επειδή είμαι απο αυτούς που έμειναν με τη βεντάλια στο χέρι..)

κάνω λέει αέρα ...
κι είναι τόσο δυνατός...

που παρασέρνει τη Μανιατ....
τη ρίχνει πάνω στη Τριστάνα που πισωπατά για να μη χτυπήσει
πέφτει στην αγκαλιά της Κρις..
και τρώει ανενόχλητα το ένα κομματάκι απο τη σπεσιαλιτε του ως ανω ρεστωράν....γιατί το υπόλοιπο το πήρε ο αέρας και το έφαγαν
όσοι μπόρεσαν να πια΄σουν κάτι στον αέρα.....

 

[tristana]

Ρία-Μαρία μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Υ Π Ε Ρ Ο Χ Η!

ΜανίαΤ, αυτό το δημοκρατικό σου πνεύμα με συναρπάζει.
Και γιατί να φάμε από του Νέικιντ Σεφ;;; Και μόνο η ιδέα του τσίτσιδου 'Ολιβερ με κάνει ανορεξικιά!

Διαχωρίζω τη θέση μου. Εγώ θα φάω με τη Ρία-Μαρία κολοκυθόπιττα περί ορέξεως! Ψάρια με την Σπελ, παϊδάκια με την Κυρία και αφού ξαναφτάσω τα 175 κιλά -έχω ρέψει στα 150 η γυναίκα- λέω να φάω κατιτίς ελαφρύ
μετά της Κρις και της Μούντι όπως τρεις-τέσσερις τούρτες.
Κατόπιν, θα κάνω ένα πα ντε ντε με το Μινοράκι -υποβασταζόμενη από 7,3 ελέφαντες- και θα είμαι έτοιμη για τα μπαλέτα ΟΡΚΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΛΥΓΕΡΕΣ. Ξαφνικά με έπιασε μια πείνα. Αναρωτιέμαι γιατί...

[Maniat]

Αυτές οι φαντασιώσεις είχαν ξεκινήσει ως κάτι άλλο και τις κατάντησα εγώ έτσι? "Η να μην έχω τύψεις? (όχι πως έχω αλλά λέμε τώρα)

Λόγω νέων δεδομένων φαντασιώνομαι καινούρια πράγματα σήμερα.

¨Ερχεται η Μούντυ από το Λονδίνο (μην ανησυχείτε, μόνο ο πρόλογος είναι ίδιος) κι αντί για τάπερ φέρνει μια βρεγμένη σανίδα !
Η Κρις ως γνήσια νοικοκυρά (της παλιάς καλής σχολής) τη στίβει, την απλώνει, τη σιδερώνει, τη διπλώνει κι εγώ την καταχωρώ χρωματικά στο πάνω αριστερά συρτάρι της ντουλάπας μου (αυτό με τις κάλτσες).
Δεν προλαβαίνω να κλείσω το συρτάρι κι η Ρία μου επιτίθεται κραδένοντας μια βεντάλια και φωνάζοντας "αέρααααα - βαστάτε τούρκοι τ'άρματα".
Καταλαβαίνω ότι θυμάται απλώς τα νιάτα της και νιώθω μια αγαλίαση που είμαι νέα, έξυπνη, όμορφη, ταλαντούχα, περιζήτητη (βλ. τους 38 τόμους για τα υπόλοιπα).
Μετά ανακαλύπτουμε στις αποσκευές της Μούντυ μια καρυάτιδα, η Μούντυ δε θυμάται πως βρέθηκε εκεί και όλοι βγάζουμε το συμπέρασμα ότι κάποιος έριξε στο ποτό της Πεγκιστερέξ (ή όπως διάολο λέγεται αυτό).
ΜΜμμμμ η Μούντυ με μαύρη κολητή φόρμα να σκάει μύτη από το παράθυρο του μουσείου και να βγαίνει αλά Τζέημς Μποντ με την Καρυάτιδα παραμάσχαλα... Αυτή ήταν η φαντασίωση - εκεί ήθελα να καταλήξω

Τόσος πρόλογος για το τίποτα

[kodikas]

Εγω τωρα πως να σε βοηθησω βρε μανιατ;;;

Αν εβγαζα γενι και γινομουν φροϋντ;;

Ψαχνω.. ακομα ψαχνω..  :shock:

[Maniat]

μπα... άδικα το πότισμα και το κούρεμα θα πάει
φταίει που 'χουμε έλλειψη σε μπλουζάκια

[kodikas]

φταίει που 'χουμε έλλειψη σε μπλουζάκια

Ο τολμών νικά ..
(ειδικά όταν φοράει μόνο τα απολύτως απαραίτητα ή και ακόμα λιγότερα)

[Maniat]

και χωρίς καπαρντίνα αρετούσα και τολμούσα

[tristana]

ΜανίαΤ, εδώ είναι. (Από μάτι σκίζεις, έτσι;)
Αν και κάτι μου λέει ότι θα μετανιώσω που σου έδειξα το θεματάκι πάλι!

(ΝΑ ΦΟΡΑΣ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΣΟΥ ΛΕΜΕ  :twisted: )

[Maniat]

χαχαχαχ καλέ όντως στραβομάρα. Και να φανταστείς ότι αυτό το θέμα το έχω ξαναχάσει στο παρελθόν. Μου κρύβονται οι φαντασιώσεις φάινεται...
Μήπως να γίνει κατηγορία από μόνο του? Του αξίζει νομίζω.

Το ξέρω πως η φαντασίωση που θα γράψω σήμερα είναι χιλιοειπωμένη και χιλιοτραγουδισμένη αλλά τι να κάνουμε!

Θέλω να ανέβω σε ένα βατήρα και να ρίξω μια βουτιά σε μια πισίνα γεμάτη με μερέντα !

ααααααααααααααααααχ

[Maniat]

α ! όλα τα παραπάνω ενώ το φιδίσιο κορμί της Κρις θα λικνιζεται υπό χαβανέζικης μουσικής, ρέγγε ή ό,τι άλλο, με φούστα σημαία.

Αυτό και μετά ας πεθάνω από υπερβολική δόση μερέντας.