Στέρεο Νοβα...

[blue-roses]

Μοτοκούζι

Προεκλογικές μέρες πάνω απ' το ποτάμι
κανείς δεν κάνει αυτό που πρέπει να κάνει
παρατημένος στα έργα της πολεοδομίας
ακούς το τραγούδι της Αστυνομίας
κρατάς το μεγάλο σχέδιο σφιχτά στα χέρια
είναι αυτό που θ' αλλάξει τη ζωή μας σε μία μέρα
η μέρα μιας γυναίκας στα προάστια
σούπερ μάρκετ, όνειρα
εστιάζουν τα μάτια
μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο
κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο
αν κλέβαμε το Βόλβο απ' την άλλη άκρη του δρόμου
θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

Κοίτα πώς ανοίγει ο κόσμος σ' αυτή τη στροφή
τα χρώματα της γης απλώνονται σα μεγάλη γιορτή
σα φωτοβολίδα το απόγευμα σκάει
και πέφτει το βράδι σαν ανθρώπινο χάδι
διασχίζουμε τα FM, τις ειδήσεις των εννέα
προεκλογικά δελτία, διεστραμμένη γερουσία
από εδώ ως τα διυλιστήρια ο αέρας βρωμάει
κανείς τους δε φταίει, κανείς δεν αλλάζει
μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο
κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο
αν κλέβαμε το Βόλβο απ' την άλλη άκρη του δρόμου
θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

Κίτρινες μέρες πάνω απ' το ποτάμι
μ' ένα μεγάλο κασετόφωνο γύρω απ' το κεφάλι
περνάς αόρατος τα κομπρεσέρ του δρόμου
Πειραιά Καλλίπολη το λεωφορείο του λόφου
ένα παιδί στη διασταύρωση ζητά λεφτά για ψωμί
καθαρίζει τα τζάμια εκατοντάδων ταξί
αν τα όνειρά μας διαλύαν του πολέμου τα σύννεφα
θα καίγαμε στις ταράτσες βιβλία και ποιήματα
μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο
κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο
αν κλέβαμε το Βόλβο απ' την άλλη άκρη του δρόμου
θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;



   

 

[blue-roses]

Να με θυμάσαι

Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής
ο ήλιος πλένει τ' όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας;
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή πικρό φιλί

Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί;
θα φύγεις, ξέρω
[άσπρο πουλί,
παραμονεύει λησμονιά]

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας;
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή πικρό φιλί



 

[blue-roses]

Να με θυμάσαι

Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής
ο ήλιος πλένει τ' όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας;
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή πικρό φιλί

Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί;
θα φύγεις, ξέρω
[άσπρο πουλί,
παραμονεύει λησμονιά]

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας;
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή πικρό φιλί



 

[blue-roses]

Νόχι

Τάκη, εσύ είσαι;
τι κάνεις;
ναι...
γιατί;;;;;;
καλά...
γεια.

Έλα, Τάκη, πού είσαι;
φοβάμαι...
καλά, γεια.

Τάκη...
μωρέ... δε θέλω να σ'ενοχλώ, αλλά...
Το'κλεισε!

Τάκη, πού σε πετυχαίνω;
καλά...
γεια.

Τάκη, μη θυμώνεις ρε γαμώτη...
να σε ρωτήσω κάτι;
καλά, γεια.

Τάκη, εγώ θα σε ρωτήσω...
Τάκη, εγώ θα σε ρωτήσω!
να σου πω, θυμάσαι...
μια φορά που μου είχες υποσχεθεί κάτι;
το θυμάσαι, ε;

- Όχι!

καλά... καλά, γεια.

Τάκη... πού το'χεις βάλει;
τι ώρα;
ν......όχι, όχι!
ουφ! α πα πα πα!
ζεστάθηκα!
τύπτομαι και φρίττω!
τύπτομαι και φρίττω!
Τάκη!
Τάκη, είσαι παλιόπαιδο...
καλά, γεια

 

[blue-roses]

νταεβου

Τι πειραζει που θα αφησω να μπει

ξανα στη ζωη μου

αλλο, αλλο ενα ψεμα

αφου παντα η αληθεια

παντα τα βαζει μαζι μου

και παγωνει με μενα

σ' εναν κυκλο

θα χαραξω κρυφα τη σιωπη μου

με ονειρα χαμενα

μες στη νυχτα της πολης

θα βρω ξανα την ψυχη μου με τα χερια απλωμενα

σαν θεος θα αναστηθω

με ενα συννεφο ψηλα

θα πετω για να σωθω

σαν θεος μες στα χερια μου φωτια

και στον Αδη οταν σε βρω

στην πικρη σου αγκαλια

με φιλια θα λυτρωθω

στην πικρη σου αγκαλια

σαν θεος θα σταυρωθω

σαν θεος θα σ΄αγαπω

για να σωθω

δεν πειραζει που θ'αφησω

να μπεις ξανα στην ζωη μου

άλλο, αλλο ενα πταισμα

αφου παντα η αληθεια

παντα μεθαει μαζι μου

και με φερνει σ' εσενα

ενα μυθο

θα σβησω απ' τη ζωη μου

ολα ειναι γραμμενα

με αστερια τη νυχτα

θα ντυσω γλυκα το κορμι μου

με φως τα χερια κερδισμενα

 

[blue-roses]

ο μεγαλος ουρανος

Ερχομαι σε σενα

ενεργεια του συμπαντος    

θεραπευσε με

απ΄την αρρωστεια του συστηματος

κανε με δεντρο

στις γης το κεντρο

ενα αστερι

στο μεγαλο ουρανο

απολυτο φωνηεν

στην πιο μεγαλη οροσειρα

εκει

που η φωνη σου αντιλαλει

ακουω την θαλλασσα

απ το δεξι μου αυτι

τοτε θα ειμαι ζωντανος

σε καποιου αλλου

το σωμα δυνατος

και απο ζωη σε ζωη

θα αλλαξω το καρμα

απο ζωη σε ζωη

σαν προσευχη σινιαλα

ερχονται απο παντου

θα βρω μια θεση στον κοσμο

να γιωθω στου

Θεου τον δρομο

 

[blue-roses]

ο μεγαλος ουρανος

Ερχομαι σε σενα

ενεργεια του συμπαντος    

θεραπευσε με

απ΄την αρρωστεια του συστηματος

κανε με δεντρο

στις γης το κεντρο

ενα αστερι

στο μεγαλο ουρανο

απολυτο φωνηεν

στην πιο μεγαλη οροσειρα

εκει

που η φωνη σου αντιλαλει

ακουω την θαλλασσα

απ το δεξι μου αυτι

τοτε θα ειμαι ζωντανος

σε καποιου αλλου

το σωμα δυνατος

και απο ζωη σε ζωη

θα αλλαξω το καρμα

απο ζωη σε ζωη

σαν προσευχη σινιαλα

ερχονται απο παντου

θα βρω μια θεση στον κοσμο

να γιωθω στου

Θεου τον δρομο

 

[blue-roses]

οι γερανοι

Kοιταξε πως αλλαζουν ολα

οι γερανοι πανω απ' τις γεφυρες κοιταζουν εμας

και εμεις ψαχνουμε την εξοδο

μια πορτα ειναι για να βγεις απ'το σκοταδι

εσυ δειχνεις ακομα ωραιος και εγω πιο ασχημος ,ευαλωτος

εκανα τοσο δρομο και δεν ξερω που πηγαινω

οι λεξεις ερχονται απ' το χαος για να φωτισουν ενα διαλειμμα στη ζωη

και υστερα επιστρεφουμε στην ιδια θεση που ειμαστε

κοιταζωντας ο ενας τον αλλο

μας απομεινε η σκεψη σαν επαγρυπνηση

ενω εξω απο την τζαμαρια προς την πλευρα του δρομου

θα υπαρχουν αλλα χιλια χρονια

η μπαλα της ζωης με μια αναπνοη

θα μπορεις να πετας πανω απ' τα κτιρια του κοσμου

Μελβούρνη Αθήνα Λονδίνο σαν μικρος ιδρωτας στο μετωπο σου

ηταν ενα παιδι που τα ειδε ολα κι ομως δεν μπορεσε να μιλησει για αυτα

πανω στο θολωμενο τζαμι γραφεις

ανεκτικοτητα εγωισμος γεναιοψυχια αγαπη παρατηρητικοτητα

εξω απο τον κοσμο υπαρχει ο ιδιος κοσμος

το δεσιμο της γραβατας

αναμεσα στην ελευθερια και τον συμβιβασμο

η αλλοτριωση των χαρακτηρων

απο διοροφο σε ουρανοξυστη

και η ενσωματωση σε ενα πλατυ μηχανισμο

 

[blue-roses]

ολα πριν γινουν

Προαστια η τελευταια νυχτα μαζι σου

και αλλη μια φορα να γυρνω στο σπιτι μονο

αναμεσα σε κιτρινα ταξι και διεθνης ετικετες

και στο δρομο ενα σχημα που αλλαζει

σαν ματι πισω απο φακο επαφης

η ζωη μας καθε μερα αλλαζει

μικρη μου Αθηνα εισαι η πολη που μου μοιαζει

ενα περιοδικο με χιλιαδες λεξεις

δεν κοστιζει τιποτα τελικα

εξω απο βολτες δεξια και αριστερα

κοιταμε σαν προβολεις αναμενοι ελαφρα διχασμενοι

ξυστα κατεστραμενοι ελα να φυγουμε μαζι

παντα αυτο μου ελεγες

τη μια με ηθελες την αλλη οχι

και ολα αυτα που ειμαστε

σαν αυτοκινητα που διανυουν την αποσταση

πριν γινει η σχεση σε μια απεραντη εκταση

ή οριστικα μονος στην μεση του δρομου

 

Κι η νυχτα αποψε δειχνει τοσο ωραια

μονος ή χωρις παρεα

σαν μια στιγμη που δεν καταλαβαινεις

σαν παιχνιδι που ποτε δεν το χορταινεις

εσυ και εγω απανω στο κρεβατι

κοιταμε το φεγγαρι με ενα πολυχρωμο ματι

ολου του κοσμου τις ατελειωτες ταρατσες

μεχρι των ταξι τους αστικους χαρτες

πιατσες ,θα συγκρουομαι παντα

στην μαγικη σου πλατη

θα σε ψαχνω στα πιο αδιαφορα παρτυ

μεχρι η αγαπη να με διαλυσει

μεχρι η διψα μου να σβησει

μεχρι η δυναμη να γινει παρανοια

να σπασουν ολα τα κοκκινα φαναρια

και τα φιλια να γινουν διαστημα

σαν αυτοκινητα που διανυουν την αποσταση

πριν γινει η σχεση σε μια απεραντη εκταση

ή οριστικα μονος στην μεση του δρομου

 

[blue-roses]

ολα πριν γινουν

Προαστια η τελευταια νυχτα μαζι σου

και αλλη μια φορα να γυρνω στο σπιτι μονο

αναμεσα σε κιτρινα ταξι και διεθνης ετικετες

και στο δρομο ενα σχημα που αλλαζει

σαν ματι πισω απο φακο επαφης

η ζωη μας καθε μερα αλλαζει

μικρη μου Αθηνα εισαι η πολη που μου μοιαζει

ενα περιοδικο με χιλιαδες λεξεις

δεν κοστιζει τιποτα τελικα

εξω απο βολτες δεξια και αριστερα

κοιταμε σαν προβολεις αναμενοι ελαφρα διχασμενοι

ξυστα κατεστραμενοι ελα να φυγουμε μαζι

παντα αυτο μου ελεγες

τη μια με ηθελες την αλλη οχι

και ολα αυτα που ειμαστε

σαν αυτοκινητα που διανυουν την αποσταση

πριν γινει η σχεση σε μια απεραντη εκταση

ή οριστικα μονος στην μεση του δρομου

 

Κι η νυχτα αποψε δειχνει τοσο ωραια

μονος ή χωρις παρεα

σαν μια στιγμη που δεν καταλαβαινεις

σαν παιχνιδι που ποτε δεν το χορταινεις

εσυ και εγω απανω στο κρεβατι

κοιταμε το φεγγαρι με ενα πολυχρωμο ματι

ολου του κοσμου τις ατελειωτες ταρατσες

μεχρι των ταξι τους αστικους χαρτες

πιατσες ,θα συγκρουομαι παντα

στην μαγικη σου πλατη

θα σε ψαχνω στα πιο αδιαφορα παρτυ

μεχρι η αγαπη να με διαλυσει

μεχρι η διψα μου να σβησει

μεχρι η δυναμη να γινει παρανοια

να σπασουν ολα τα κοκκινα φαναρια

και τα φιλια να γινουν διαστημα

σαν αυτοκινητα που διανυουν την αποσταση

πριν γινει η σχεση σε μια απεραντη εκταση

ή οριστικα μονος στην μεση του δρομου

 

[blue-roses]

οπαλιτα

Εισαι ενα περιστερι

που πετας στον ουρανο

παμε να βρουμε

ενα αστερι

Εισαι ενα περιστερι

που πετας στον ουρανο

παμε να βρουμε

ενα αστερι

σε ενα κοσμο

μακρινο

Εισαι ενα περιστερι

που πετας στον ουρανο

παμε να βρουμε

ενα αστερι

σε ενα κοσμο

μακρινο

παμε να βρουμε

ενα αστερι

σε ενα κοσμο

μακρινο

 

Περιεχει Samples απο το "ελα παρε μου την λυπη" με την Νενα Βενετσανου

 

[blue-roses]

Όραμα
 
Είμαστε τόσο μόνοι
τόσο μοναχικοί
αγαπημένη μικρή μου Σελήνη

Με πήρες απ' το δρόμο χωρίς να έχω τίποτα
μου έδωσες πράγματα που ποτέ δε σου ζήτησα
και στο σκοτάδι που είχα άφησες κεριά
σε κάθε μου κίνηση μετρούσες χρήματα

Κι εγώ σε πίστεψα γιατί είχα χάσει κάθε Χριστό
και μες στον κόσμο δεν είχα πια σκοπό
σαν το λεπρό σού φίλησα τα χέρια
κι εσύ μου άνοιξες μια πόρτα στ' αστέρια

Μου είπες πως η αγάπη είναι ιερή
κι αργά κυλούσα ένα-ένα σκαλί
σ' ένα δρόμο που έμοιαζε χωρίς επιστροφή
στην πιο βαθιά και σκοτεινή παραβολή

Κι έρχεσαι πίσω μου για να σε συγχωρήσω
έρχεσαι πάνω μου, [στέκω] να σταματήσω
σαν ερυθρός σταυρός που αστράφτει στη νύχτα
μα σαν εσένα πολλούς στο δρόμο μου βρήκα

Είμαστε τόσο μόνοι
τόσο μοναχικοί
αγαπημένη μικρή μου Σελήνη

Ακόμα κι η αλήθεια δεν ξέρω αν αξίζει
το τίμημα που πλήρωσα / θα ξαναγυρίσει
κι απ' αυτά που χρωστάς, πόσα μπορείς να ξεχρεώσεις;
νόμιζα πως η θέση ήταν δική μου, μα την έχεις πληρώσει

Και τώρα σου ανήκω, ψυχή και σώμα
είμαστε ένα, σαν κύκλος στο χώμα
και προσπαθώ να πιστεύω πως η ζωή αξίζει
και πως αυτό το όραμα κάποια στιγμή θα με σώσει

Ας ήμουν ξεχωριστός, ας ήμουν κάποιος άλλος
μα είμαι χαμένος όσο κανείς άλλος
έτσι κρύο όπως νιώθω το χειμώνα μέσα μου
έτσι όπως μ' έκανες να νιώθω το κακό μέσα μου

Είμαστε τόσο μόνοι
τόσο μοναχικοί
αγαπημένη μικρή μου Σελήνη

Είμαστε τόσο μόνοι
τόσο μοναχικοί
αγαπημένη μικρή μου Σελήνη


 
 

[blue-roses]

πανω απ' την πολη

Ειναι στιγμες που οι ανθρωποι

για αγαπη οταν μιλανε

ενα αστερι πεφτει χανεται

ποναμε μα γελαμε

μ΄αυτη την αισθηση γυρνω

στο σπιτι αργα τα βραδια

στο στερνο μουδιασμα γλυκο

γεματη μου ζωη και αδεια

καποιες φορες το χαραμα

πετω πανω απ' την πολη

φορτιζονται στο φως

οι θετικοι μου πολοι

καποιες φορες το χαραμα

πετω πανω απ' την πολη

ελευθερος σαν μουσικη

πετω πανω απ' την πολη

γλυκα φιλω το χαραμα

η ανασα γινεται ευχη

ψηλα πανω απ' την πολη

κρατω στη σκεψη μου βαθια

τα λογια καποιου ξενου

πριν λιγες ωρες τον ειχα

αγκαλια

μ΄αυτην την αισθηση γυρνω  

στο σπιτι αργα τα βραδια

στο στερνο μουδιασμα γλυκο

γεματη μου ζωη ...

 

[blue-roses]

πορνοσταρ

Αθωο κοριτσι

σε περνω τωρα ζωντανα

στα νουμερα του κοσμου χωρις να σε ξερω

χωρις καμμια επαφη

στα νουμερα του κοσμου η μονη αφη

ειναι η δικη μου γραμμη απεραντη μοναχικη

σφιξε το καλωδιο

απο το ανοιγμα το ποδιων σου

οριζεται η ζωη σαν μια αχαλυνωτη διαστροφη

στα πισω καθισματα αλλαζουμε χτενισματα

αθωο κοριτσι εισαι ενα αθωο αγορι

θα τεντωθεις σαν ελατηριο

και απο τα ματια μας θα εξαφανιστεις

για να διακτινιστεις σε καποιον αλλων τα σπιτια

σαν τσοντα ιδιωτικη πορνοσταρ

θα ξαναδω το προσωπο σου

σαν κωμενο χαπι στο καδραν να διαγραφει

την μικρη ιστορια μιας αθωας υπαρξης

σταγονες βροχης τοπια σιωπης

η μονη αφη σε ενα αγοραιο ταξιδι

σαν τα χορταρια στους ταφους μοιαζεις και εσυ

κοιμησου πλαι μου μεχρι το τελος

στα πισω καθισματα αλλαζουμε χτενισματα

αθωο κοριτσι εισαι ενα αθωο αγορι

θα τεντωθεις σαν ελατηριο

και απο τα ματια μας θα εξαφανιστεις

για να διακτινιστεις σε καποιον αλλων τα σπιτια

σαν τσοντα ιδιωτικη πορνοσταρ

αθωο κοριτσι εισαι ενα αθωο αγορι

θα τεντωθεις σαν ελατηριο

και απο τα ματια μας θα εξαφανιστεις

για να διακτινιστεις σε καποιον αλλων τα σπιτια

σαν τσοντα ιδιωτικη πορνοσταρ

 

[blue-roses]

Σε θέλω
 
Σε θέλω κι έχω κουραστεί
τους ίδιους τοίχους να κοιτάω
εγώ που σε είχα εμπιστευθεί
πάνω σε κρίσιμη στιγμή
τώρα [κλεφτά] σε συναντάω

Αλλιώς το είχα φανταστεί
κι αλλιώς το πράγμα μού προκύπτει
το σχέδιο δε με καλύπτει
μα εγώ σε θέλω κι έχω τόσο κουραστεί
αλλιώς το είχα φανταστεί

Ένας καφές της Κυριακής
ό,τι απαιτώ απ'τη ζωή σου
περνάω φάση τραγική
να μπαίνει βάση λογική
στις συναντήσεις μου μαζί σου

Αλλιώς το είχα φανταστεί
κι αλλιώς το πράγμα μού προκύπτει
το σχέδιο δε με καλύπτει
μα εγώ σε θέλω κι έχω τόσο κουραστεί
αλλιώς το είχα φανταστεί