Τραγούδια για τον έρωτα...

[Rakendytos]

 

Έλα πάρε με, μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν’ αγαπηθώ, να λυτρωθώ
έλα πάρε με, στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά
 
Έλα πάρε με, σ’ άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
έλα πάρε με, δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά
 
Έλα πάρε με, εκεί που το κορμί λυγάει
εκεί που το κορμί γεννάει
Έλα πάρε με, και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός κι ο ψάλτης ήχος

[blue-roses]

Στερεότυπα        
 
Ώρα τρεις τη νύχτα,
ανεβαίνω τα σκαλιά
μα δε νυστάζω
μ' ανοιχτό το φως ξανά,
τη δική σου τη μεριά
ούτε που κοιτάζω

Τι είναι αυτό που λείπει
απ' τη μέσα μου ζωή
τα δάχτυλά σου
μια γουλιά νερό θα πιω
πώς αλλιώς να καταπιώ
πως τα πάντα αλλάζουν

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...

Άμα θες να δεις
τη δικιά μου τη σκιά
αντί για μένα
όπου πάω, τ' ακούς, να 'ρθείς
να κοιτάς από μακριά
το δικό σου ένα

Δε μπορώ να ζω
εδώ μέσα άλλος κανείς
θα βγω λιγάκι
δυο μικρά πουλιά πετούν
στα μηνύματα αδειανό
τ' άσπρο φακελάκι

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...
 

[blue-roses]

Απόψε σιωπηλοί            
 
Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη
το ξέρω θα μου δώσεις ένα φιλί
και θα μου πεις να μείνουμε δυο φίλοι

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι

Δώσ' μου λοιπόν το τελευταίο μας φιλί
και ας καπνίσουμε μαζί κι ένα τσιγάρο
και φύγε μη γυρίσεις να με δεις
δε θέλω να με βλέπεις να πονάω

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι

 

[Nobody]

Να μην αρχίσεις να ξεφτάς

Σ'έντυσα με τα πλουμιά σου πολυκαιρισμένο,
σαν πολλά τα όνειρα τα χρόνια που προσμένω,
πάντα γύρα στην καρδιά μου σ'έχω φορεμένο,
ντύμα μου και βήμα μου, και ακόμα περιμένω,
φύτρα μου και μνήμα μου, και σε κρατώ κρυμμένο.

Να μην αρχίσεις να ξεφτάς, βλαστάρι μου θρεμμένο,
είσαι η στερνή αναπνοή τα χρόνια που σωπαίνω.[/b]

[blue-roses]

Δες καθαρά          
 
Αν θα βγεις δε θα βγω μέσα θα κλειστώ
ένα φως θα κρεμάσω για να έχω ουρανό
θα κοιτώ θα γελάω θα φυσάω τον καπνό
και θα λέω δεν πονάω μα βαθιά θα πονώ
Η καρδιά, η καρδιά μου έτσι είναι η καρδιά
θα τη βρω θα την πιάσω θα την πάρω αγκαλιά
και θα βγω άλλο βράδυ με φιλιά και ποτά
και θα λέω είμαι εντάξει μα δε θα΄μαι καλά

Δες καθαρά για σένα υπάρχω
δες καθαρά εσένα θα΄χω
πάντα βαθιά σαν σφαίρα στην καρδιά
σαν σφαίρα στην καρδιά

Κι αν με δεις κι αν σε δω έναν ξένο κοιτώ
και δε θα σε γνωρίζω και δε θα σε κρατώ
η ζωή μου θα κυλάει σαν βροχή σαν νερό
και εγώ δε θα σ΄έχω και θα λέω δεν πονώ
Η ζωή, η ζωή μου θα γεμίζει μπετό
ένας άνθρωπος χτίζει τον πιο ωραίο γκρεμό
και θα πάω και θα πέσω και μετά θα γελώ
και θα λέω δεν πονάω μα βαθιά θα πονώ

Δες καθαρά για σένα υπάρχω
δες καθαρά εσένα θα΄χω
πάντα βαθιά σαν σφαίρα στην καρδιά
σαν σφαίρα στην καρδιά

Δες καθαρά αυτή η φωνή
για σένα ξεσπά, για σένα αντηχεί
πιο δυνατά
για σένα τραγουδά

 

[blue-roses]

Μην πεις ποτέ        
 
Κι έμεινα εδώ
να κοιτάζω την βροχή
μια σταγόνα της εγώ
μια σταγόνα της εσύ
τόσο μικρή μα με τόσο εγωΐσμό
μία λέξη είναι σκληρή
και πεθαίνουμε κι οι δυο

Μην πεις ποτέ
κι ας μη ζω για σένα
κι ας μη ζείς για μένα
Μην πεις ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ΄ανάβει πάλι
μια καρδιά απ΄την άλλη
γι΄αυτό ποτέ μην πεις ποτέ

Φύγε αν θες αλλά φύγε σιωπηλά
τίποτα άλλο μη μου λες
που να κόβει οριστικά
ξέρω θα΄ρθούν καλοκαίρια δειλινά
ίσως μόνη να με βρούν
ίσως να΄μαστε αγκαλιά

Μην πεις ποτέ
κι ας μη ζω για σένα
κι ας μη ζείς για μένα
Μην πεις ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ΄ανάβει πάλι
μια καρδιά απ΄την άλλη
γι΄αυτό ποτέ μην πεις ποτέ

Ποτέ
κάποια μέρα ίσως
το μεγάλο μίσος
θα κρύβεται
και θ΄ανάβει πάλι
μια καρδιά απ΄την άλλη
γι΄αυτό ποτέ μην πεις ποτέ
Ποτέ μην πεις ποτέ
μην πεις ποτέ

 

[Rakendytos]

[size=24]Του Έρωτα[/size]



Μουσική/Στίχοι: Μάλαμας Σωκράτης/Αλκαίος Άλκης
 
Του έρωτα τα σίδερα
φωτιά δεν τα λυγίζει
μονάχα το πικρό φιλί
που δυο καρδιές ραγίζει
 
Όλος ο κόσμος να ’ναι εδώ
και μια ψυχή να λείπει
μαύρος μου μοιάζει ο ουρανός
και σκοτεινό το σπίτι
 
Στου χάρου τις λαβωματιές
βότανα δεν χωρούνε
ούτε γιατροί γιατρεύουνε
ούτ' άγιοι βοηθούνε
 
Κέρνα με να σε κερνώ
και μην ρωτάς τι μένει
στης μάνας γης την αγκαλιά
η αλήθεια είναι κρυμμένη
 
Κέρνα με να σε κερνώ
και μην ρωτάς τι μένει
 
στης μάνας γης την αγκαλιά
η αλήθεια είναι κρυμμένη

[Rakendytos]

[size=18]Είμαι ερωτευμένος με τα μάτια σου[/size]

Ελευθερία Αρβανιτάκη

Μουσική/Στίχοι: Βέλλας Γιάννης/Κοφινιώτης Κώστας
 

Γιά τα δυό σου μάτια τα γαλάζια
που 'ναι όλο χάρι κι όλο νάζια
κάθε μου αγάπη έδιωξα παληά
και γυρνώ μεσ' τα κρασοπουλιά
 
Τι κι αν με ψευτιές με ξεγελούνε
τι κι αν άλλους μ' έρωτα κυττούνε
δεν μπορώ στιγμή εγώ να τ' αρνηθώ
κι άλλα μάτια να ερωτευθώ
 
Είμ' ερωτευμένος με τα μάτια σου
στώ' χα πει και πάντα θα στο λέω
κι αν σε χάσω, μπρος στα σκαλοπάτια σου
νύχτες αξημέρωτες θα κλαίω
 
Μπορώ να γίνω και φονιάς
κι ας γελά μαζύ μου ο ντουνιάς
Είμ' ερωτευμένος με τα μάτια σου
στώ 'χα πει και πάντα θα στο λέω
 
Σαν να έχουν φύγει απ' τα ουράνια
και κυττούν με τόση περηφάνεια
τα ματάκι' αυτά π' ανάβουνε φωτιές
όταν λεν του κόσμου τις ψευτιές
 
Μπρος τους χαμηλώνουνε τ' αστέρια
κι έρχονται οι βλάμηδες στα χέρια
μάτια που όποιος τα είδε μιά βραδυά
έπαθε ζημιά μεσ' την καρδιά
 
Είμ' ερωτευμένος με τα μάτια σου...

[Rakendytos]

[size=18]Σεντόνια Δίχτυα[/size]
Ζερβουδάκης Δημήτρης

Μουσική/Στίχοι: Ζερβουδάκης Δημήτρης
 

 
Σ' ακολουθώ, σαν φως αχνό
μέσα στην καταιγίδα, ζω στο βυθό
μα σ' έχω για πυξίδα
 
Πριν να χαθώ μες στο κενό
σαν αστραπή σε είδα, γλυκιά ηχώ
να σπας την αλυσίδα
 
(Μπάσο: c b a g)
 
Μα το κορμί είν' αφορμή σε μια πορεία
και η σοφία το τέρμα της
Τρίζουν αρμοί σαν οδυρμοί και απλώνει η νύχτα
σεντόνια δίχτυα, το δέρμα της
 
Σαν να γυρνώ σ' ότι αγαπώ
όμως αυτό δε φτάνει, σε προσπερνώ
μα σ' έχω για λιμάνι
 
Κρατώ κρυφό ότι μισώ
σ' ένα πυκνό σκοτάδι, πανί λευκό
κρατάω για σημάδι

[black_velvet]

Σ' ακολουθώ (Μάνος Λοΐζος)

Σ' ακολουθώ
στην τσέπη σου γλυστράω
σα διφραγκάκι τόσο δα μικρό
σ' ακολουθώ
και ξέρω πως χωράω
μες στο λακάκι που 'χεις στο λαιμό

έλα κράτησέ με και περπάτησέ με
μες στο μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
μη μ' αφήνεις μόνο, θα χαθώ

σ' ακολουθώ
και ξέρω πως χωράω
μες στο λακάκι που 'χεις στο λαιμό

Σ' ακολουθώ
και πάνω σου κολλάω
σα φανελάκι καλοκαιρινό
σ' ακολουθώ
σ' αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ

έλα κράτησέ με και περπάτησέ με
μες στο μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου
στο βαθύ φιλί σου
μη μ' αφήνεις μόνο, θα χαθώ

σ' ακολουθώ
σ' αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ!

[Rakendytos]

[size=18]Μη μου μιλάς γι' αγάπη[/size]

Γαλάνη Δήμητρα


 
Μη μου μιλάς γι' αγάπη σαν κλαίνε τα πουλιά
Μη μου μιλάς γι' αγάπη στην έρμη ακρογιαλιά
 
Δεν πάει καλό καράβι σε θάλασσα ρηχή
Έρημη θ' απομείνει για πάντα η εξοχή
 
Κάτι κρυφό το κύμα λέει στη σιγαλιά
το παίρνουν μες στο δείλι και κλαίνε τα πουλιά
 
 
Μη μου μιλάς γι' αγάπη στην έρμη ακρογιαλιά
Μη μου μιλάς γι' αγάπη σαν κλαίνε τα πουλιά
 
Στάζει η ψυχή μου δάκρυ, πίκρα σταλιά-σταλιά
Πεθαίνει τ' όνειρό μας σαν τη στερνή αντηλιά

[black_velvet]

Πώς με οδηγείς απ' το ένα τραγούδι στο άλλο....


Μη μιλάς για ενθύμια
δε γυρνώ πάλι πίσω
μη μιλάς για παράδεισους
που ποτέ δεν με πήγες να δω
δεν μπορώ την αγάπη μου
στα συντρίμμια ν' αφήσω
η καρδιά μου κουράστηκε
μια ζωή στο δικό σου καημό...

[katinaki]

http://uk.youtube.com/watch?v=T2zWWohJ_Zc

[Rakendytos]

Να κοιμηθούμε αγκαλιά

Παπακωνσταντίνου Βασίλης

Στίχοι]
 
 
Πάλι μέτρησα τ’ αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
Μόνο τα δικά σου χέρια δε μ’ εγκαταλείπουνε
Πως μ’ αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
Τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται
 
Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρα μας
Και στων φιλιών τη μουσική, ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
    Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρα μας
Για μια ολόκληρη ζωή, να είναι η βραδιά δικιά μας
 
Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
Σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ’ τα χαράματα
Στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
Στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου
 
Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρα μας
Και στων φιλιών τη μουσική, ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
    Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρα μας
Για μια ολόκληρη ζωή, να είναι η βραδιά δικιά μας
 
Να κοιμηθούμε αγκαλιά......

[Nick Gvl]

[size=18]Φίλιππος Πλιάτσικας – Τα Ενυδρεία του Ερωτα[/size]
Στίχοι : Αλκης Αλκαίος
Μουσική : Φίλιππος Πλιάτσικας

Νύχτες Σαββάτου με σαξόφωνα ιδρωμένα.
Άνεμος φέρνει τα τραγούδια και τα παίρνει.
Ήσουν δικιά μου μια στιγμή και ύστερα ξένη
Πίστη και άρνηση στα δυο σου μάτια ένα.

Άστεγοι άγγελοι με την βροχή στο αίμα
Φωτιές ανάβουν στις πλαγιές του φεγγαριού
Όσα μου έκρυβες, μου τα πες με ένα ψέμα
Την νύχτα που έτρεμες σαν φλόγα του κεριού

Δεν με πειράζει έτσι είναι το παιχνίδι
Βάλε τη μάσκα σου για ακόμα ένα ταξίδι
Στα δίκτυα του έρωτα όσοι έχουνε πιαστεί
Μόνο στα λάθη τους θα μείνουνε πιστοί

Νύχτες Σαββάτου με ποτά ζαχαρωμένα
Άνεμος φέρνει τις αγάπες και τις παίρνει
Ήσουν ωραία σαν εικόνα δακρυσμένη
Μηδέν και άπειρο στα δυο σου μάτια ένα

Πόσο μικρή απόψε μοιάζει η πολιτεία
Κι εγώ μια θάλασσα γυρεύω να ανοιχτώ
Έλα σαν άνεμος και σαν παλιά αμαρτία
Όποιο και αν είναι το ποτό σου θα το πιω

Δεν με πειράζει έτσι είναι το παιχνίδι
Βάλε τη μάσκα σου για ακόμα ένα ταξίδι
Στα δίκτυα του έρωτα όσοι έχουνε πιαστεί
Μόνο στα λάθη τους θα μείνουνε πιστοί