Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή!

[la_luce]

Χμ.. δηλαδή Νίκο28 πιστεύεις πως είναι στην φύση του ανθρώπου να γνωρίζει έναν άνθρωπο και να μένει μαζί του και μόνο, για 50 χρόνια ας πούμε..? Για όλη του τη ζωή? Κ παρ'ολα αυτά να εξελίσσονται σταθερά..?  Δεν είναι απίθανο και ίσως να είναι μια ιδανική μορφή απίστευτα εξελιγμένης πνευματικότητας, μα στο επίπεδο που βρίσκεται ο άνθρωπος, ένας τέτοιος θεσμός μόνο τον αποδυναμώνει. Εξέλιξη σημαίνει βαθιά επικοινωνία. Με τον εαυτό, τους γύρω, τη φύση, το σύμπαν.... Πως είναι δυνατόν ο σημερινός άνθρωπος, που ικανοποιείται βλέποντας διαφημίσεις γιαουρτιού όπου η τύπισσα που το τρωει το κάνει με το κεσεδάκι, να είναι έτοιμος να μάθει κ να εφαρμόσει ένα τέτοιο έιδος επικοινωνίας..?  
Η μονογομία σε πιο πρωτόγονες κοινωνίες, όπου η σεξουαλικότητα εκφραζόταν αντίστοιχα με το πνευματικό επίπεδο, ναι.. ίσως είχε σκοπό ελέγχου του πληθυσμού και της αντρικής libido.
Το σεξ είναι  προέκταση της επικοινωνίας. Μόρφη επικοινωνίας ουσιαστικά που αφορά βαθύτερα στρώματα του είναι μας.. Ο άνθρωπος σε αυτο διαφέρει άλλωστε από τα ζώα. Διανοείται.. Δηλαδή έχει την ικανότητα να εκλεπτίζει ένστικτα και να κατανοεί τη φύση του. Μπορεί να νιώσει οργή  πχ και να σκοτώσει, αλλά μπορεί να φτάσει σε ένα επίπεδο όπου θα νιώσει οργή και θα την εκτονώσει δημιουργικά. Η σεξουαλική έκφραση του κάθε ανθρώπου είναι και αυτή αντίστοιχη της πνευματικής του ανάπτυξης.  Όλοι έχουμε καταλάβει πως το σεξ έχει επίπεδα ποιότητας και πως  όσο πιο βαθιά επικοινωνία υπάρχει τόσο πιο ανυψωτικο. Όταν κάποιος «απιστήσει» ή θελήσει να «απιστήσει» σε ένα ζευγάρι, αυτό είναι μόνο η αφορμή. Η πραγματική αιτία είναι πως η σχέση έχει υποστεί ένα σοβαρό επικοινωνιακό πλήγμα. Ο μόνος τρόπος να επανέλθει το υψιλό επίπεδο επικοινωνίας είναι να τεθεί το θέμα στο τραπέζι όχι με αντικείμενο την αφορμή, αλλά το αίτιο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η επικοινωνία της σχέσης φθίνει σταθερά... Και κατά τη γνώμη μου... σε αυτό συμμετέχουν και οι δυο.
 Δεν πιστεύω πως ο άνθρωπος θα μπορούσε να ζήσει μόνος του. Δεν είμαι επίσης κατά του γάμου σαν έννοια.... Διαφωνώ όμως με την υπόσταση που έχει πάρει απο την κοινωνία και την θρησκεία. Πιστεύω πως δεν περιορίζει μόνο την ανθρώπινη φύση αλλά και την κατανόηση της.

[Nikos28]

 ]

Μπα...

Απλά, είμαι στα στερνά της ιντερνετικής μου καριέρας κι έχω αναλαμπές!  :lol:  :lol:  :lol:

[Nikos28]

@ la_luce


Η φύση και η συμπεριφορά του ανθρώπου είναι, τουλάχιστον, δισυπόστατη. Αποτελείται απο το κατώτερο τμήμα του εγκεφάλου (το μεταιχμιακό, που εδρεύουν τα ένστικτα και τα πάθη) και το ανώτερο (το νεοχιτώνιο, που εδρεύει η νόηση). Είναι ο κλασικός ''διαχωρισμός'' μεταξύ ενστίκτων-λόγου ή επιθυμητικού-λογιστικού ή id-υπερεγώ... Οπότε για ποιά φύση μιλάμε; Έχουμε δυο φύσεις, που η μια προσπαθεί να χειραγωγήσει την άλλη! Σύμφωνα με την ''κατώτερη'' φύση, όχι 50 χρόνια αλλά ούτε 1 μήνα δε μπορούμε να ζήσουμε με τον ίδιο σύντροφο! Κι ο λόγος είναι απλός: Το ένστικτο της αναπαραγωγής επιτάσσει ν' αφήσουμε πίσω μας όσο περισσότερους απογόνους γίνεται - κι αυτό ισχύει κυρίως για τους άντρες, που είναι πιο επιρρεπείς στην πολυγαμία, για λόγους βιολογικά εξηγήσιμους.

Για μένα, η επικοινωνία είναι ένα απο τα παρεπόμενα και όχι τα συνώνυμα της εξέλιξης. Εξέλιξη σημαίνει Φρόνηση, που (πρωτίστως) σημαίνει εγκράτεια ή, γενικότερα, αυτοσυγκράτηση ή, ακόμα πιο γενικά, συγκράτηση της αρχέγονης επιδίωξης για ηδονή. Μια συγκράτηση που δεν είναι αυτοσκοπός, απλώς στοχεύει στην εξασφάλιση ηδονής...για όλους.

Πολιτισμική εξέλιξη σημαίνει έλεγχος της αυθαιρεσίας που υπάρχει στη φύση γενικά και στην (κατώτερη) ανθρώπινη φύση ειδικώτερα. Η επιστήμη στοχεύει στην κατανόηση (άρα και στον έλεγχο) των ''τυφλών'' δυνάμεων της φύσης. Οι νόμοι (και η θρησκεία) στοχεύουν στον έλεγχο του ''τυφλού'' μεταιχμιακού συστήματος (των ενστίκτων). Και, τέλος, ο γάμος στοχεύει στον έλεγχο, ειδικώτερα, του σεξουαλικού ενστίκτου. Επομένως, είναι μια έκφραση πολιτισμού. Απλά πράγματα...

Άρα λοιπόν, ο γάμος (και η μονογαμία) όχι μόνο δεν αποδυναμώνει τον άνθρωπο αλλά απεναντίας τον ενδυναμώνει: Διότι τον απαλλάσσει απο το άγχος της εύρεσης συντρόφου (ή της παραμονής του ήδη υπάρχοντος) και της αναπαραγωγής, τον γαληνεύει και κατ' επέκτασιν του δίνει τη δυνατότητα να βελτιώσει τον ίδιο του τον εαυτό, να ανακαλύψει τις κλίσεις του, να δημιουργήσει και να βοηθήσει και τους άλλους ν' ανακαλύψουν το δικό τους εαυτό.

Τώρα όσο για το σημερινό άνθρωπο, με κάλυψες πλήρως με την αναφορά που έκανες στα κεσεδάκια του γιαουρτιού!    :lol:  Έτσι κι αλλιώς εγώ δεν εξετάζω το πώς είναι η εποχή σήμερα  (κάτι που μ' αφήνει αδιάφορο), εξετάζω το πως πρέπει να είναι, σύμφωνα με την αιώνια ανθρώπινη φύση και τα σημεία που συγκλίνουν οι ανα τον κόσμο θρησκείες και φιλοσοφίες. Διότι, λίγο πολύ, όλες οι ψυχοπνευματικές εκφάνσεις του ανθρώπου (θρησκείες και φιλοσοφίες και η επιστήμη, βέβαια) συμφωνούν σ' αυτό ακριβώς: Οτι το Αγαθό είναι ο έλεγχος του Λόγου επι των Επιθυμιών ή, με άλλα λόγια, της Φρόνησης επι της ζωικής Ηδονής.

Μια ζωική ηδονή που, σήμερα, και για ιδιοτελείς και καταναλωτικούς σκοπούς, έχει ''απελευθερωθεί''.

Και θυμίζει πολύ έντονα το γνωστό παραμύθι με τίτλο ''Το Πνεύμα Στο Μπουκάλι''...