Tραγούδια αφιερωμένα στο ΘANATO

[heinrich]

Eλληνικά ή Ξένα...

[heinrich]

Βάλτε να πιούμε
Διάφανα Κρίνα
Στίχοι: Καρθαίος Κ.    



Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
Πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε
 
Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε
 
Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι
Στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
 
Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στʼ αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε
 
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε
 
Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
 
Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε

[_MAIRA_]

.......Αμα πεθανω θαψτε με σε μια ...γωνια μοναχοοοοοοοοοοοο.

Δεν εισαι και πολυ καλα ε?

[heinrich]

Σιωπή
Ξύλινα Σπαθιά


Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή


κοιτάζω απ' το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή
 

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
 φυλαχτά και μηνύματα
τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά
 
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή

Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό

[black_velvet]

Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα

(Μουσική]

Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω
τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω

το ένα το άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο το άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή

να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ'αβάσταχτα χαστούκια
και ν' ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο
σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια

το ένα το άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο το άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή

[heinrich]

Hallowed Be Thy Name
Iron Maiden


Im waiting in my cold cell when the bell begins to chime
Reflecting on my past life and it doesnt have much time
Cos at 5 oclock they take me to the gallows pole
The sands of time for me are running low

When the priest comes to read me the last rites
I take a look through the bars at the last sights
Of a world that has gone very wrong for me

Can it be theres some sort of error
Hard to stop the surmounting terror
Is it really the end not some crazy dream

Somebody please tell me that Im dreaming
Its not so easy to stop from screaming
But words escape me when I try to speak

Tears they flow but why am I crying
After all I am not afraid of dying
Dont believe that there is never an end

As the guards march me out to the courtyard
Someone calls from a cell God be with you
If theres a God then why has he let me die?

As I walk all my life drifts before me
And though the end is near Im not sorry
Catch my soul cos its willing to fly away

Mark my words please believe my soul lives on
Please dont worry now that I have gone
Ive gone beyond to see the truth

When you know that your time is close at hand
Maybe then youll begin to understand
Life down there is just a strange illusion.

[Andreas]

Anathema - One Last Goodbye

How I needed you
How I grieve now you're gone
In my dreams I see you
I awake so alone

I know you didn't want to leave
Your heart yearned to stay
But the strength I always loved in you
Finally gave way

Somehow I knew you would leave me this way
Somehow I knew you could never.. never stay
And in the early morning light
After a silent peaceful night
You took my heart away
And I grieve

In my dreams I can see you
I can tell you how I feel
In my dreams I can hold you
And it feels so real

I still feel the pain
I still feel your love
I still feel the pain
I still feel your love

And somehow I knew you could never, never stay
And somehow I knew you would leave me
And in the early morning light
After a silent peaceful night
You took my heart away
I wished, I wished you could have stayed

Το τραγούδι αυτό προσωπικά το θεωρώ πολύ έντονο και συναισθηματικό.Αν δεν κανω λάθος το έγραψε ο τραγουδιστής όταν έχασε την μητέρα του..
Παραθέτω μια απόπειρα μετάφρασης των στίχων,:



ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ


ΠΟΣΟ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ
ΠΟΣΟ ΠΟΝΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ'ΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΒΛΕΠΩ
ΞΥΠΝΑΩ ΤΟΣΟ ΜΟΝΟΣ

ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ
Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΛΑΧΤΑΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΟΜΩΣ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΣΕ ΣΕΝΑ
ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΕΚΥΨΕ

ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΝΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ
ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΠΟΤΕ..ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΦΩΣ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΗΣΥΧΗ ΓΑΛΗΝΙΑ ΝΥΧΤΑ
ΠΗΡΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΠΟΝΑΩ

ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ
ΚΑΙ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΤΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΟ

ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ
ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ

ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΝΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ
ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΠΟΤΕ..ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΦΩΣ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΗΣΥΧΗ ΓΑΛΗΝΙΑ ΝΥΧΤΑ
ΠΗΡΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΕΥΧΟΜΑΙ,ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ'ΧΕΣ ΜΕΙΝΕΙ

[Andreas]

ANDI DERIS:

1000 Years Away

A little manchild
High up at the window
His trembling feet at the line
Hey little manchild
Do you see the people?
From high above they're so kind
Do you see the ravens?
It's you whom they're calling
"Come fly with me
We keep on wandering
And all the sorrows
Are simply staying here"

Fly with me over all nights and days
To the eternal place
Thereto where all are going
1000 years away
1000 years away

A little manchild
Lies there on the road
Why in God's name?
Hey little manchild
Do you see the people?
From down below they're so plain
Do you hear the ravens?
It's you whom they're calling
"Come fly with me
And all in morning all will be forgotten
And you were never here"

Fly with me over all nights and days
To the eternal place
Thereto where all are going
1000 years away
You'll be seeing where it's all begun
Who makes the world go round
There where we all meet one day
1000 years away
1000 years away

On the 7th of December, 1995, around 6:30 PM,
Peter flew with the birds. He was eleven years old.
In that same month, a further 3 children flew like Peter.
In the following year, 33 more followed.
Peter had many friends.
In his last letter he said good-bye to all of them.
Also to his mother - but not to his father...
Due to the impact with the ground, at the post-mortem,
Peter's body showed no sign of the terrible mistreatment he had suffered.
Later, in tears, his mother said that Peter - wherever he may now be -
Need no longer live in fear of his drunken father


Good-Bye Jenny

Jenny had a white heart
Now her face is red with blood
Her eyes that I know laughing
Stare into the rot
Jenny went her last way
On a cold and rainy day

No, she didn't want to live forever
She didn't want to live forever
But she didn't want to go today

Good bye Jenny
I'll see you someday in a better life
Then I'll take good care of you
Good bye Jenny
I'll see you somewhere in another time
Then I may send my tears away

Jenny I know you're fine
And you're smiling down at me
No doubt you are in good hands
I wished I could see
Sorry I'm a bit angry
But you left too suddenly

No, she didn't want to live forever
She didn't want to live forever
But she didn't want to go today

Good bye Jenny
I'll see you someday in a better life
Then I'll take good care of you
Good bye Jenny
I'll see you somewhere in another time
Then I may send my tears away

[To Jenny - 22 September 1996]

[Andreas]

SENTENCED

With Bitterness And Joy

It has now spread itself all over inside me
all the way to the brain and down to my knees
My time comes closer with each day it lets me see
- with each night the pain keeps me from sleep

Life has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time for goodbyes I will leave grieving and yet so relieved
with bitterness and joy

Pleasure and pain; Heaven and Hell - my memories
What a long and strange trip this has been for me
What a short and strange life this has been

It has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time to take leave of this world
I will leave with bitterness and joy

What a long and strange trip this has been for me
What a short and strange life this has been

It has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time for goodbyes I will leave grieving and yet so relieved
with bitterness and joy

Life has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time to take leave of this world
I will leave with bitterness and joy


Bleed

Burnt all the bridges I have passed
No looking back to the life I once had
-The hate for myself is all that's left now

"As blood runs down my arms
I feel peace in my heart..."

On my skin the razor blade is shining bright
The veins show clearly through, my blood is running wild

This wrath that runs inside my veins
This hate that burns inside the ruins of my heart
I've got to let it out
I can't control it anymore

"As blood runs down my heart
I feel peace in my heart..."

On my skin the razor blade is shining bright
The veins show clearly through, my blood is running wild
The deep red flowing within, longing to be free
A little pressure's all it takes to make me bleed...to death

[AGRIOS]

nothing certain than death and taxes λενε οι Αμερικάνοι.
Ο μονος φίλος που  μενει αιωνια διπλα μας ειναι ο θανατος αρα γιατι να φοβηθω η να αρνηθω τον ααιωνιο συντροφο του καθενος μας?
Αλλωστε εχουμε ανοιξει παρτιδες δυο φορες ως τωρα αλλα χωρισαμε προσωρινα.
Γνωριστηκαμε, ψηλαφίσαμε ο ενας τον αλλο, νοιωσαμε την αισθηση της επαφης και μααθαμε να αναγνωριζουμε ο ενας τον αλλο.
Το μονο που με κανει να λυπαμαι ειναι οταν τον βλεπω να ερχεται για αλλους γυρω μου και να με αγνοει προς το παρόν.
Θα ερθει καποτε και η σειρα μου αλλα μεχρι τοτε θα ζω οπως εγω διαλεξα
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

[Enia]

Στα μονοπάτια του καημού στη γέφυρα του στεναγμού μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά, ζωή την κρύα σου καρδιά είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές όμορφες και χρωματιστές με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά είδαν του κόσμου τ' αγαθά και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό και το νεράκι μου γλυφό που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου, η μοίρα η κακούργα μου και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό σαν κάτι να 'θελα να πω, μα δεν με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή για την πουτάνα τη ζωή που μου χρεώσανε

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα, ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή για να προλάβω τη ζωή, όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ" στη σχολική μου εποχή πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί" όπου βρεθώ μ' ακολουθεί κι ας τριαντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός και γω στο δρόμο μου σκυφτός έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς που κολυμπάνε στους αφρούς και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής, σαν τις σταγόνες της βροχής όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή που μέσα μου αιμορραγεί ποιος την μοιράζεται

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα, ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω[/b]

[plus]

Ο Προσκυνητης
Στιχοι, μουσικη, πρωτη εκτελεση:Αλκινοος Ιωαννιδης

Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ' ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα 'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα 'ναι αργά

Στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον αγαπάω
Κι όταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
Κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να 'σαι ζωντανή

Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ' ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα 'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά

[black_velvet]

Το τελευταίο βράδυ μου

Στίχοι]Μουσική[/b]: Στέλιος Καζαντζίδης

το τελευταίο βράδυ μου
απόψε το περνάω
κι όσοι με πίκραναν πολύ
τώρα που φεύγω απ' τη ζωή
όλους τους συγχωρνάω

όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

εκεί που πάω δεν περνά
το δάκρυ και ο πόνος
τα βάσανα και οι καημοί,
εδώ θα μείνουν στη ζωή
κι εγώ θα φύγω μόνος

όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

δυο πόρτες έχει η ζωή,
άνοιξα μια και μπήκα
σεργιάνισα ένα πρωινό,
κι ώσπου να 'ρθει το δειλινό
από την άλλη βγήκα

όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

[heinrich]

Γενέθλια
Παπακωνσταντίνου

Γενέθλια κι αγόρασα σκοινί
τον κόμπο μου τον έχω φτιάξει πρόχειρα
Παραληρώντας πάνω στο σκαμνί
στον τελευταίο ρόλο του αυτόχειρα
 
Πίσω μου τίποτα, τίποτα στο μέλλον
μονάχα η κηδεία των ψηλών καπέλων
 
Γενέθλια και φτύνω τις ευχές
σοκολατάκια στήνω για ικρίωμα
Ελπίζω με τις πρώτες τις βροχές
να ξεχαστώ κι εγώ και το σημείωμα

[_MAIRA_]

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Κουρσάρος

Στην άσφαλτο κουρσάρος
με καράβι τη μοτοσυκλέτα,
παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό.
Στα 18 σου έσπασες τα φρένα,
ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα.

Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος,
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος,
είσαι κουρασμένος,
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.

Από παρέες τριγυρισμένος,
δε τους φοβάσαι, δε σ' αγαπούν.
Και η ζωή να περνάει λαθραία,
μα εσύ φοβάσαι,
φοβάσαι να κοιμηθείς
και το ταξίδι ξαναρχίζεις.

Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο,
μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου,
πλάϊ στα χίλια,
στα χίλια κυβικά σου,
πλάϊ στα χίλια κυβικά σου.

Μονάχος χάραμα,
χάραμα στη λεωφόρο
και περιμένεις ασθενοφόρο
από τις τρεις και δέκα σκοτωμένος.