Tραγούδια αφιερωμένα στη ΘΛIΨH και την MONAΞIA

[anzelina]

Βρέχει φωτιά στη στράτα μου            
 
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
φωτιά που μ' έχει κάψει
για τα φτωχά τα νιάτα μου
κανένας δε θα κλάψει

Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου

Κύμα πικρό στην πλώρη μου
και τα πανιά σκισμένα
ούτε αδελφός αγόρι μου
δε νοιάστηκε για σένα

Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου

[anzelina]

το μερτικό...

Το μερτικό μου απ' τη χαρά
μου το 'χουν πάρει άλλοι
γιατί είχα χέρια καθαρά
και μια καρδιά μεγάλη

Θεέ μου τη δεύτερη φορά
που θα 'ρθω για να ζήσω
όσο η καρδιά κι αν λαχταρά
δε θα ξαν' αγαπήσω

Σαν θαλασσόδαρτο σκαρί
σαν βράχος ρημαγμένος
ήρθα σαν ξένος στη ζωή
και ξαναφεύγω ξένος

Θεέ μου τη δεύτερη φορά
που θα 'ρθω για να ζήσω
όσο η καρδιά κι αν λαχταρά
δε θα ξαν' αγαπήσω

[anzelina]

Καρδιά μου ήσουν γυάλινη      

Γιατί καρδιά μου πάλι τόση ερημιά.
Γιατί στα μάτια μου υπάρχει τόσος πόνος .
Γιατί προδόθηκες γι' ακόμα μια φορά.
Γιατί για σένα να υπάρχει ένας δρόμος.

Ζητάς πολλά από μια πέτρινη καρδιά.
Τόσες φορές στο εμπιστεύτηκα τα βράδια.
Μα εσύ μετά την τελευταία μαχαιριά
άρχισες να' χεις ενοχές για τα σημάδια...

Καρδιά μου ήσουν γυάλινη κι αυτή μια πέτρα
Σου το πα μα τον δρόμο σου εσύ τραβάς
Αφού μαζί της τα βαλές κομμάτια μέτρα,
να μάθεις να πληρώνεις όταν λάθος αγαπάς

Γιατί καρδιά μου όλα τα 'δωσες σ' αυτή
Γιατί δεν κράτησες και τίποτα για μένα
Γιατί υπέγραψες σ' ένα λευκό χαρτί
να πάρει αυτά που θεωρούσα κερδισμένα...

Καρδιά μου ήσουν γυάλινη κι αυτή μια πέτρα
Σου το πα μα τον δρόμο σου εσύ τραβάς
Αφού μαζί της τα βαλές κομμάτια μέτρα,
να μάθεις να πληρώνεις όταν λάθος αγαπάς...

[anzelina]

Με τι καρδιά        

Άδειασες το σπίτι μας και μόνος μου κοιτάζω
τους άδειους τοίχους γύρω μου και νιώθω να βουλιάζω
όλες οι αναμνήσεις μας στριμώχτηκάν στ΄ αμάξι
μαζι με τις βαλίτσες σου κι αυτά που μου 'χες τάξει μια φορα

Με τι καρδιά να σ' αποχωριστώ
αντίο να σου πώ και να ξεχάσω
αφου εσύ είσαι η ίδια μου η ζωή
δεν έχω τίποτα στο κόσμο αν σε χάσω
Με τι καρδια για τελευταία μου φορα να σ΄αγκαλιάσω

Χιλιάδες συναισθήματα μοιράσαμε στα δύο
δικό μου ήταν το μείνε εδώ δικό σου το αντίο
τώρα στο άδειο πάτωμα μόνος έχω κάτσει
να καταλάβω προσπαθώ πώς άλλαξαν τα πάντα ξαφνικά

[anzelina]

Μικρές φωτογραφίες          

Μικρές φωτογραφίες του έρωτα οι αιτίες
στον τοίχο καρφωμένες με κοιτούν
θιγμένες συνηδείσεις του χρόνου συγκινήσεις
όλες κάτι έχουνε να πουν

Ξενιτεμένο το φεγγάρι
φωτίζει άλλον ουρανό
κι εμένα ο χρόνος με ξεχνάει
σ' ένα δωμάτιο κλειστό

Και πέρασες και χάθηκες
για λίγο μόνο στάθηκες
και πρόλαβα να πω για όλα αυτά σε συγχωρώ
σε συγχωρώ, σε συγχωρώ
Γιατί συμπεριφέρεσαι παράξενα και χαίρεσαι
που εγώ πονάω τόσο και ακόμα σ' αγαπώ
ακόμα σ' αγαπώ

Καπνόφυλλα ριγμένα, ποτήρια λερωμένα
και μέσα στην απόγνωση εγώ
Σε σένα βυθισμένος να ψάχνω απεγνωσμένα
να βρίσκω πάλι τρόπους για να ζω

Ξενιτεμένο το φεγγάρι
φωτίζει άλλον ουρανό
κι εμένα ο χρόνος με ξεχνάει
σ' ένα δωμάτιο κλειστό

[anzelina]

Σαν να είσαι εδώ            

Είναι στιγμές που η μοναξιά
μ'αγκαλιάζει δυνατά και με τρελαίνει η σιωπή
και στο δικό μου το μυαλό
ένα δωμάτιο κλειστό
μοιάζει να είναι όλη η γη

Είναι στιγμές που ότι ζητώ είναι
να τρέξω να σε βρω και να σε πάρω
αγκαλιά
και κάνω πρόβες τι θα πω
μόνος μιλώ και απαντώ
παίζω δυο ρόλους στα κρυφά
παίζω δυο ρόλους κάθε βράδυ στα κρυφά

Σαν να είσαι εδώ για μένα σου μιλώ
σαν να είσαι εδώ τα βράδυα μου περνώ
σαν να είσαι εδώ παρέα μου κρατάς
σαν να είσαι εδώ αγάπη μου ζητάς(*2)

Βγαίνω στους δρόμους σαν τρελός
χωρίς να νοιάζομαι το πως
θέλω μονάχα να σε δω
αδιαφορώ αν με κοιτούν
αν με λυπούνται ή αν γελούν
εγώ στιγμή δεν σταματώ
και κάνω πρόβες τι κουβέντες θα σου πω

Σαν να είσαι εδώ για μένα σου μιλώ
σαν να είσαι εδώ τα βράδυα μου περνώ
σαν να είσαι εδώ παρέα μου κρατάς
σαν να είσαι εδώ αγάπη μου ζητάς(*2)

[anzelina]

Γιατί έχεις φύγει          

Φόρεσε η νύχτα τα καλά της,
ήρθε απόψε να με βρεί
μέσα στο άδειο μου το σπίτι,
μια καλησπέρα να μου πεί.

Με ρώτησε γιατί είμαι μόνος,
γιατί δεν έχω συντροφιά
της είπα είχα μια αγάπη...
μα δεν την έχω τώρα πιά

Γιατί έχεις φύγει,
και δεν είπες ούτε λέξη,
γιατί έχεις φύγει
και δεν είπες ούτε γειά!

Γιατί έχεις φύγει,
μες στην νύχτα σαν τον κλέφτη,
και με αφήνεις,
να ζώ στη μοναξιά.

Και ένα απ τα μυστικά της
θέλησε η νύχτα να μου πεί,
πως άν τελειώσει μια αγάπη,
δεν τελειώνει και η ζωή,
μου είπε πως να βρω τον τρόπο,
για να γιατρέψω την καρδιά,
να κάνω δρόμο τα όνειρα μου...
να μη χαθώ στη μοναξιά!

Γιατί έχεις φύγει,
και δεν είπες ούτε λέξη,
γιατί έχεις φύγει
και δεν είπες ούτε γειά!

Γιατί έχεις φύγει,
μες στην νύχτα σαν τον κλέφτη,
και με αφήνεις,
να ζώ στη μοναξιά.

[anzelina]

Άγγελέ μου          

Άγγελέ μου, αν κατέβεις προς την γη
θέλω να έρθεις να μιλήσουμε μαζί
περιμένω να μου δώσεις συμβουλή
πως να γιάνω μία καρδιά που αιμορραγεί.

Άγγελέ μου, έχει αγιάτρευτη πληγή,
από θαύμα είναι ακόμα ζωντανή
έχει τραύμα βαθύ κι η λεπίδα η κοφτερή
δηλητήριο είχε και έρωτα πολύ.

Άγγελέ μου, μία χάρη σου ζητώ
στο όνειρό μου, λύση στο αίνιγμα να βρω
την καρδιά μου γιάτρεψε την αν μπορείς,
με ένα δάκρυ από τα βάθη της ψυχής.
και αν την σώσεις θα σου τάξω προσευχή
στον θεό μου, να σου δώσει την ευχή
για να γίνεις των αγγέλων διοικητής.
Και ένα θρόνο στον παράδεισο να βρεις!

Άγγελε μου, άγγελέ μου

[anzelina]

Έφυγες        

Δίχως λόγο κλαίω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι
και δεν ξέρω που θα ήθελα να είμαι
ξέρω πως τα πράγματα αλλιώς τ' αντιλαμβάνομαι
κι αγαπάω αυτό που τίποτα δεν είναι

Έφυγες και όλα μοιάζουν όνειρο κακό
δεν μπορώ να καταλάβω, μοναχά κοιτώ
όσο και να με πειράζει μόνο αυτό θα πω
να προσέχεις, καλή τύχη, σ' αγαπώ

Βλέπω την καρδιά μου που κομμάτια τώρα γίνεται
και τα χέρια προς το μέρος σου απλώνω
νιώθω κάθε μέρα τη ζωή ν' απομακρύνεται
και ξανά που σ' αγαπάω μετανιώνω

Έφυγες και όλα μοιάζουν όνειρο κακό
δεν μπορώ να καταλάβω,μοναχά κοιτώ
όσο και να με πειράζει μόνο αυτό θα πω
να προσέχεις, καλή τύχη, σ' αγαπώ

[black_velvet]

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες σαν το καράβι κι έλεγες
θα σ' αγαπώ με τα καλοκαίρια
με τρικυμίες και με βροχές
με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια
θα ονειρεύεσαι ό,τι θες

ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
τα καλοκαίρια πες μου πώς μπορώ
μονάχη μου να ζήσω
ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω
θα βγω να σε ζητήσω

θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες σαν το καράβι κι έλεγες
θα σ' αγαπώ μη μου συννεφιάζεις
σαν αμαρτία και σαν γιορτή
μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
ό,τι με λόγια δε σου 'χω πει

ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
τα καλοκαίρια πες μου πώς μπορώ
μονάχη μου να ζήσω
ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω
θα βγω να σε ζητήσω

[black_velvet]

Show must go on! - Queen

Empty spaces, what are we living for?
abandoned places, I guess we know the score
on and on
does anybody know what we are looking for?

another hero, another mindless crime
behind the curtain, in the pantomime
hold the line
does anybody want to take it anymore?
the Show must go on!
the Show must go on!
inside my heart is breaking
my make-up may be flaking
but my smile still stays on

whatever happens, I'll leave it all to chance
another heartache, another failed romance
on and on
does anybody know what we are living for?
I guess i'm learning I must be warmer now
I'll soon be turning round the corner now
outside the dawn is breaking
but inside in the dark I'm aching to be free

the Show must go on!
the Show must go on! yeah
ooh inside my heart is breaking
my make-up may be flaking
but my smile still stays on
yeah! oh oh oh

my soul is painted like the wings of butterflies
fairy tales of yesterday will grow but never die
I can fly my friends!

the Show must go on! yeah
the Show must go on!
I'll face it with a grin
I'm never giving in
on with the show

I'll top the bill
I'll overkill
I have to find the will to carry on!
on with the,
on with the
Showowowowowow

the Show must go on...

[blue-roses]

Θα 'θελα να 'σουνα εδώ
 
Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί
γιατί είσαι η μόνη που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει
Ήσουν παράθυρο που άντεξε στου αέρα την οργή
μα λύγισες στ' αρώματα του Μάη

Μια γεύση τρικυμίας στα χείλια σου να υφαίνεις
δυο χείλια που αργήσανε πολύ να ξεδιψάσουν
Κι εγώ καΐκι που ερωτεύτηκε μαζί σου να πνιγεί
απόψε ταξιδεύω στα νερά σου

Θα 'θελα να 'σουνα εδώ σαν προσευχή σαν φονικό
να σε δικάζω και να σε παρηγορώ
Θα 'θελα να 'σουν μυστικό στην ενοχή σου να κρυφτώ
να σου ξεφύγω και μπροστά μου να σε βρω

Ξεχείλισα απ' όσα έχω μοιραστεί
κι ένιωσα λειψός μ' όσα έχω κρατήσει
με ψάχνει ό,τι έχασα κι εγώ στριφογυρνώ
χαμένος μέσα σ' ό,τι έχω κερδίσει

Θα 'θελα να 'σουνα εδώ σαν προσευχή σαν φονικό
να σε δικάζω και να σε παρηγορώ
Θα 'θελα να 'σουν μυστικό στην ενοχή σου να κρυφτώ
να σου ξεφύγω και μπροστά μου να σε βρω




 

[blue-roses]

Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο        
 
Ποιος ξέρει που να ξημερώνεις
Ποιος ξέρει που να τριγυρνάς
και αν καρφωμένη στο μυαλό μου, εσύ με σώνεις
απ' τη ζωή μου ξηλωμένη με πονάς

Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο
να δω να καίγεται στα χείλια σου ο χρόνος
Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο
για μια στιγμή να γελαστώ
και να ξεχάσω, ν' αρνηθώ πως είμαι μόνος

Τα πιο βαριά ναρκωτικά που έχω πάρει
είναι αγάπη μου ο φόβος και η ελπίδα
κι έτσι όπως βούτηξα, ο τρελός με το κεφάλι
σαν την εξάρτηση, του πάθους σου η παγίδα

Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο
να δω να καίγεται στα χείλια σου ο χρόνος
Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο
Για μια στιγμή να γελαστώ
και να ξεχάσω, ν' αρνηθώ...

Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο...


 

[blue-roses]

Κοχύλι        
 
Είσαι κοχύλι εξωτικό
του σκοτεινού βυθού
άρωμα φίνο μαγικό
μεθυστικού ανθού

Φως απαλό, τριανταφυλλί
μες το βαθύ σκοτάδι
στης μοναξιάς μου τη σιωπή
γλυκό αιθέριο χάδι

Μια ηλιαχτίδα λαμπερή
στα ξέπλεκα μαλλιά
στο φλογισμένο μου κορμί
μια φεγγαροδροσιά

Έχεις το δηλητήριο
μιας θηλυκής αράχνης
κι είμαι πιασμένος στον ιστό
που όλη νύχτα φτιάχνεις


 

[blue-roses]

Κράτα για το τέλος        
 
Κράτα για το τέλος το πιο ψυχρό σου βλέμμα
εκείνο που αφήνει τον έρωτα μισό
μήπως και πονέσω κι έτσι να μπορέσω
να φύγω και να νιώθω βαθιά πως σε μισώ

Κράτα κι ένα ποτηράκι
για το πιο πικρό φαρμάκι
να το πιω κι απ την καρδιά μου
να σου ευχηθώ

Καλή τύχη γεια χαρά σου
μην πετάς τα όνειρά σου
μην τα βρω ποτέ στο δρόμο
και σε λυπηθώ

Κράτα για το τέλος το πιο μεγάλο μίσος
τότε μόνο ίσως μπορεί να σ' αρνηθώ
να μπορώ να λέω κοίτα με δεν κλαίω
πως έμαθα να χάνω αλλά δε θα χαθώ

Κράτα κι ένα ποτηράκι
για το πιο πικρό φαρμάκι
να το πιω κι απ την καρδιά μου
να σου ευχηθώ

Καλή τύχη γεια χαρά σου
μην πετάς τα όνειρά σου
μην τα βρω ποτέ στο δρόμο
και σε λυπηθώ