Ο κύκλος των χαμένων ποιητών (βασικοί κανόνες)

[Leon]

Το κάθε έργο πρέπει να έχει στο θέμα του το (1ο) όνομα του ποιητή ή συγγραφέα και (2ο) τον τίτλο του έργου.
Αν είναι δική σας μετάφραση τότε στον τίτλο συμπληρώνετε (3ο) μετάφραση όνομα σας ή προσωνύμιο.
(Τα ανωτέρω ως θέμα είναι υποχρεωτικά αν παραληφθούν θα μεταφερθεί το post σας στα διάσπαρτα όποτε θα έχετε 15 ημέρες χρόνο να το διορθώσετε και να το επαναφέρετε οι ίδιοι εδώ)


Αν είναι δικό σας έργο μπορείτε να διαλέξετε αν θα χρησιμοποιείτε το προσωνύμιο που έχετε στο site μας ή να χρησιμοποιήσετε το όνομα σας.
Το αυτό ισχύει και για μεταφράσεις έργων
Δημοσιευμένα έργα σας ή μεταφράσεις σας εδώ κρατάνε αυστηρά την ώρα και την ημερομηνία δημοσιεύσεις τους σε κάθε περίπτωση όποτε η δημοσίευση τους λειτουργεί και ως αξία κατοχύρωσης έργου.

Όσοι από εσάς επιθυμούν μπορούν να ζητούν το κλείδωμα έργου που αναρτούν για να μη έχει περαιτέρω σχόλια

Στην διάθεση σας για συμπληρώσεις και διόρθωση των ανωτέρω όρων.

Οι προτάσεις συμπλήρωσης διόρθωσης των όρων λαμβάνονται υπόψη μόνο σ αυτό το post.

Να θεωρηθεί το παρόν κείμενο κατ αρχήν ως πρόταση και όχι ως τελική απόφαση. Η δική σας συμμετοχή στο παρόν θα διαμορφώσει το τελικό κείμενο (Βασικοί Κανόνες).


Ευχαριστούμε και ελπίζουμε να σας φανεί χρήσιμο.

[mE_kiNkY]

O POIHTHS EINAI O RUMI...

Mathnawi IV, 2683-96
The Essential Rumi, Coleman Barks

[Eley8eros]

Σε μια στιγμη το χρόνο τον παγώνω
κι από ότι σε θυμίζει τελειώνω
με μιά νέα επαφή τη καρδιά χρεώνω
και στο site μας αυτό το αφιερώνω.....

Για ότι ένιωσα εδώ ευχαριστώ
σαν σκέψη μοιάζει παραμύθι
όσα όσα λογια και να πώ
αυτό που βρήκα με γεμίζει....

[isabella]

Όταν το φως της ρίχνει η αυγή το λευκοροδισμένο
στους γλεντόκηπους και γρικούν σαν τύψη το Ιδεώδες,
κάτι το εκδικητικό και το μυστηριώδες,
εν' άγγελο στο κτήνος τους, ξυπνά, το ναρκωμένο.

Των ψυχικών τότε ουρανών τ' άφθαστο γαλανό,
για κείνον που ρεμβάζει ωχρός και που υποφέρει ακόμα,
ανοίγεται και τον τραβά καθώς βαράθρου στόμα.
Έτσι, γλυκιά Θεά μου, αγνό Πλάσμα και φωτεινό,

στα καπνισμένα ερείπια των ηλιθίων γλεντιών,
πιο φωτεινή, πιο ρόδινη, πιο ωραία η θυμησή σου,
αδιάκοπα στα εκστατικά μάτια μου φτερουγίζει.

Ο ήλιος εσκοτείνιασε τη φλόγα των κεριών·
έτσι νικήτρα πάντοτε, μοιάζει η σκιά η δική σου
με τον αθάνατο ήλιον, ω ψυχή που φως σκορπίζει!



Συλλογή : Τα άνθη του Κακού
Μεταφραστής : Γ. Σημηριώτης
Εκδόσεις : Πέλλα

[HORHE]

[size=12][size=24]θελω αποψε να γελασω
ποσα πρεπει να ξεχασω
τον κοσμο  θελεις παλι
απο την αρχη να χτισω
μα δεν μπορω να μην δακρυσω
δεν μπορω να σε ξεχασω
και στον ιδιο δρομο μενω
σαγαπαω και επιμενω[/size][/size]

[HORHE]

αν με δεις να κλαιω
μιλα μου
αν με δεις να γελαω
χαιρετησε με
αν με δεις λουλουδια να κραταω
ελα αγαπησε με
μα ποτε  ποτε μην ερθεις
οταν θα με δεις να ποναω
ο πονος ειναι ερημιτης
στην καρδια μου μενει μονος
δεν θελει παρεα
κι ας  ειναι ερημος ο δρομος...

[HORHE]

ΠΑΡΑΔΕΞΟΥ ΤΟ ΨΕΜΑ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΝΙΚΗ
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ
ΜΗΝ ΚΡΥΦΤΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΘΥΜΩΣΕΙΣ
ΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΝΙΩΣΕΙΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΥΓΝΩΜΩΣΥΝΗ
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΑΜΕΙΦΤΕΙΣ
ΜΕ ΔΩΡΑ ΜΕ ΦΙΛΙΑ
ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΟΜΩΣ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ.
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΙΣ ΤΡΕΛΛΕΣ
ΣΚΕΨΟΥ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΕΣ.
ΜΗΝ ΣΚΟΡΠΙΖΕΣΑΙ ΛΥΠΗΣΟΥ
ΝΙΩΣΕ ΑΓΓΙΞΕ ΚΑΙ ΑΦΗΣΟΥ
ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ
ΣΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΣΗΜΑΣΙΑ...

[anemozali]

ta blefara den xalaronoun,meres twra
kai ligo prin pou o ypnos ta ksegelase.
se eida na erxese...
etreksa na se synantisw...
ta xeria mou.mplextikan sta malia sou,
ta matia mou,xathikan sta dika sou,
zalistikan,bithistikan sto apeiro..
kseypnisa!!
psaiydesthish!!!!!!!!!!!!!
oneiro??
epithimia??
OXI...hsoun pragmatikothta...hsoun edw...

[apol]

μερα που διαλεξα να κανω προτασεις!!!!!!!!!!!!!

ειθε να βαλουμε μια αναστασιμη πνοη στη ζωη μας.........

ειναι χρησιμοι και απαραιτητοι πολλες φορες οι κανονες ομως η εφαρμογη τους απαιτει μια ευρυτητα σκεψης,στο πλαισιο αυτο λοιπον θεωρω οτι οταν δεν υπαρχει σκοπιμοτητα εκ του πονηρου η οταν οι κανονισμοι δεν παραβιαζονται εκ συστηματος ας υπαρχει μια ελαστικοτητα που πιστευω οτι μονο θετικα μπορει να λειτουργησει......

[Ventouza]

Πάλι φεύγεις και μ'αφήνεις
Μόνη μου να σε ζητώ.
Πάλι λέξεις όλο τύψεις
Μη μ'αφήσεις, σ'αγαπώ.

Πάλι τα κλειδιά σου παίρνεις
ktl.........

Ventouza211

P.S. Sorry mauroula apla pisteya pws o kyklos twn xamenwn poihtwn htan apokleistika gia poihmata ktl twn melwn tou a33, se antithesh me to Poihsh Logotexnia.Elpizw na einai ok twra.

[sevenseas]

Όταν το φως της ρίχνει η αυγή το λευκοροδισμένο
στους γλεντόκηπους και γρικούν σαν τύψη το Ιδεώδες,
κάτι το εκδικητικό και το μυστηριώδες,
εν' άγγελο στο κτήνος τους, ξυπνά, το ναρκωμένο.

Των ψυχικών τότε ουρανών τ' άφθαστο γαλανό,
για κείνον που ρεμβάζει ωχρός και που υποφέρει ακόμα,
ανοίγεται και τον τραβά καθώς βαράθρου στόμα.
Έτσι, γλυκιά Θεά μου, αγνό Πλάσμα και φωτεινό,

στα καπνισμένα ερείπια των ηλιθίων γλεντιών,
πιο φωτεινή, πιο ρόδινη, πιο ωραία η θυμησή σου,
αδιάκοπα στα εκστατικά μάτια μου φτερουγίζει.

Ο ήλιος εσκοτείνιασε τη φλόγα των κεριών·
έτσι νικήτρα πάντοτε, μοιάζει η σκιά η δική σου
με τον αθάνατο ήλιον, ω ψυχή που φως σκορπίζει!



Συλλογή : Τα άνθη του Κακού
Μεταφραστής : Γ. Σημηριώτης
Εκδόσεις : Πέλλα

σου συστηνω την μεταφραση του Γιωργου Καραβασιλη
ενος καταραμενου ποιητη που πεθανε στα 55 του
και με ειχε τιμησει με την φιλια του

[isabella]

Γιωργο ευχαριστω, θα το ψαξω

[heinrich]

εγώ που είμαι χαμένο κορμί, μπορώ να γράψω?

[Enia]

εγώ που είμαι χαμένο κορμί, μπορώ να γράψω?

όχι.-

[heinrich]

H άρνηση του βυθού

το σκληρό σου όχι
.........με πλήγωσε.......
ενια...
αλλά εγώ θα πάω
......να φάω χτένια....



Heinrich
15/03/2007