Eληνικα Punk Συγκροτηματα

[vasilis]

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΖΕΙΣ

Ζεις στον κόσμο σου που νομίζεις ωραίο
Ζεις στην πατρίδα σου - που τόσο αγαπάς
Ζεις με τους ανθρωπους σου - και είσαι ευτυχισμένος
Ζεις με τα ψέμματα - δεν αντέχεις την αλήθεια
ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ένα απλό κουμπί και τερμά σε όνειρα και ελπίδες
Το τελος θα ρθει ας βγάλουμε όλο τις παρωπίδες
Η διαταγή αν δοθεί η μόνη λύση οι αυτοκτονίες
Καταστροφή ολική, τρόμος, φρίκη, ατέλειωτες νύχτες

Κάνε κάτι κι εσύ
Σε λίγο θα ναι αργά
Η δικιά σου η σιωπή
Σε σπρώχνει στα σκατά

[vasilis]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - 300

Πιεσμένοι απ τους τοίχους της μοναξιάς
Ακούμε τις φωνές της αθλιότητας
Βαδίζοντας στους δρόμους των ονείρων
Και δίνοντας σπέρματα αναγκαιότητας,
Πίστη, υπακοή στο μονόδρομο
Απάτες, προδοσία, υποκρισία
Ο κόσμος, η ζωή, ο θάνατος
Σαπίζουμε μάταια χωρίς ελπίδα.
Κι όμως ζούμε ονειρευόμαστε
Αναπνέοντας δηλητήριο και πίνοντας χρήμα
Προσφέραμε τα πάντα χωρίς ανταμοιβή
Και φεύγουμε σαν κλέφτες γιατί;

300 καρέκλες καλά γυαλισμένες
300 καρέκλες χρυσοπληρωμένες
μικρόφωνο, ηχεία, ακουστικά
τα πάντα για να ακούνε τις πατρίδας τα παιδιά.
300 καρέκλες με αίμα όλες βαμμένες
300 καρέκλες σε τάφους στεριωμένες
ανούσιες συζήτησεις πολιτικές
και σχέδια νόμων σε χονδρικές τιμές
300 καρέκλες οι καρέκλες τις βρωμιάς
κάμερες, μικρόφωνα, μαγνητοσκοπήσεις
300 που δεν αξίζουν ούτε να τους φτύσεις

[vasilis]

ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Ολος ο κόσμος μηδέν για μένα
Τα αισθήματα τους τάχουνε κρυμμένα
Μην ψάχνεις να βρείς την ευτυχία
Όλα είναι κρυμμενα μες την δυστυχία

Φίλοι για μένα δεν υπάρχουν
Όλα δικά τους θέλουν να τα χουν
Κανείς για μένα δεν υπάρχει
Κανείς δεν θέλει εμένα να χει.

[vasilis]

ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ

Είσαι μόνος και νοιώθεις ξένος
Σε όλους μπροστά νοιώθεις ασχημα
Προσπαθείς να μην δείξεις τι αισθάνεσαι
Μα στο πρόσωπο σου φαίνεται ο πόνος.

Μόνος, μόνος για πάντα μόνος
Καλύτερα ο θάνατος μόνος
Πόνος, πόνος - μέσα σου ο πόνος
Φύγε, φύγε, - βρώμικος ο κόσμος.

Πάλεψε, πάλεψε - δεν είσαι μόνος
Μέσα σε όλους μας υπάρχει ο πόνος
Φύγε γρήγορα από αυτή την παγίδα
Πόλεμα μαζί μας μια νέα ελπίδα.

[vasilis]

ΕΛ.ΑΣ.

Μία κλούβα αραγμένη
στη πλατεία περιμένει
βγαίνουν μπάτσοι και βαράνε
δίχως το λόγο να ζητάνε.
Τόσα χρόνια με πορείες
και με άδικες κηδείες,
όλοι οι μπάτσοι μας βαρούσαν
στο σκαμνί μας οδηγούσαν
Αυτή είναι η αστυνομία
που κερδίζει τον εαυτό μας
δίχως βία και μανία
μας γαμάει το εγώ μας
Σαν ρομπότ είναι οι μπάτσοι
σίγουρα όλοι είναι τσάτσοι
μα από πάνω βρίσκονται άλλοι
οι φονιάδες οι μεγάλοι.
Αν δεν θέλεις μια ζωή
να τους έχεις από πάνω
κάνε κάτι για να αλλάξεις
τη σαπίλα να πετάξεις

[vasilis]

ΑΠΛΑ ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

Ε…εσύ πατάς άλλο κουμπί
Αυτό είναι το κουμπί της ελευθερίας
Είσαι τρελλός λοιπόν μου δίνεις ζωή
Ποτέ δεν το περίμενα να κάνεις τέτοια λάθη.

Σου ορκίζομαι δεν ήθελα να γίνει αυτό
Τα νήματα που σε κινούν δεν ήθελα να κόψω
Πότε δεν το περίμενα πως θέλεις οδηγό
Το δρόμο της ζωής σου άλλος να κατευθύνει.

Μιζέρια στους μίζερους φτώχια στους φτωχούς
Αυτή είναι η μοίρα δεν γίνεται να αλλάξει
Για αυτό ξαναφορά μου τις αλυσσίδες
Χωρίς τις παρωπίδες τον κόσμο ποιος θα φτιάξει;

Σεβάστηκα τους νόμους σέβομαι τους κανόνες
Κι εσύ μου δείχνεις το δρόμο για να φύγω
Μα ναι λοιπόν πρέπει να είσαι τρελλός
Φόρα μου πάλι τις χρυσές μου ωτοασπίδες

Ασε με ελέυθερο να διαλέξω τη σκλαβιά μου
Ασε με ελεύθερο περιορισμούς να θέσω
Κλείσε γρήγορα την πόρτα από το κλουβί μου

[vasilis]

ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ

Βρώμικοι τοίχοι, πόρτες κλειστές
Σιδέρενια παράθυρα, κούφιες ψυχές
Ματιά που κοιτούν στο άπειρο
Ψάχνουν να βρούν μια λύση

Ανθρωποι φυτά μες τα ψυχιατρεία
Παίρνουν σαν απάντηση την δικιά μας άγνοια.

Κοινωνικά απόβλητα, τρελλοί φυλακισμένοι
Άβουλοι άνθρωποι, εντελώς εγκλωβισμένοι
Το ψυχιατρείο είναι η δικιά τους φυλακή
Στο ψυχιατρείο δίνουν την δικιά τους ζωή.

 

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Μές στην πόλη εγκλωβισμένος
Καμία λύση, καμία ελπίδα για το μελλόν.

Αντίδραση, αντίδραση το μόνο που θα κάνω
Αντίδραση, αντίδραση μετά ίσως πεθάνω.

Το σύστημα σου δίνει ελπίδες
Το σύστημα σε κάνει ρομπότ
Γαμώ το σύστημα σας και όλους σας μαζί
Πάψτε να μου καθοδηγήτε την ζωή.

Τίποτα άλλο να μην σκεφτείς
Αντέδρασε και ες όσο μπορείς
Πάλευε συνέχεια 'ωσπου να πεθάνεις
Αλλά το δικό τους ποτέ να μην το κάνεις.

[vasilis]

ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Κρεματόρια, απάνθρωπες σφαγές
Αφανισμοί λαών, βιασμοί δικαιωμάτων,
Γενοκτονία αμάχων, σημαίες καρφωμένες,
Στα κορμιά αθώων, τάφοι ομαδικοί,
Έτοιμοι να υποδεχτούν διαμελισμένα πτώματα,
Στο όνομα του πόλεμου.

Μέρα, νύχτα οι εφιάλτες
Βασανίζουν το μυαλό μου.

Κι όμως δεν είναι όνειρο
Είναι η πραγματικότητα
Αιώνας τώρα μια ιστορία - εφιάλτης
Μέσα από πολέμους για την ειρήνη.

Δεν μπορεί - όλα αλήθεια να ναι δεν μπορεί
Δεν τολμώ - έτσι να ζήσω άλλο δεν τολμώ.

Στης παράνοιας το όνομα,
Στο όνομα του πολέμου

[vasilis]

ΚΑΤΑΡΑ

Και τι άλλαξε με τόσους αγώνες
Αφού η ζωή σου έχει τους ίδιους κανόνες
Ξύπνησες για λίγο ζητώντας την φυγή
Μα τώρα είσαι πάλι στην υποταγή.

Μη μου λες τι είναι και δεν είναι σωστό
Εφόσον τίποτε με λόγια δεν είναι δυνατό
Όμως στο μυαλό μου είναι φανερό
Θα ζήσω για να δω το θάνατο

Δεν είσαι άλλωστε ο μόνος που υπάρχει,
Που σκέφτεσαι, που λέει, που δημιουργεί,
Δεν είσαι άλλωστε ο μόνος που θα κρίνει,
Που θα φωνάξει, που θα συμβιβαστει,
Που θα εξαρτηθεί κάτι από αυτόν
Είσαι και εσύ σαν όλους τους κρίκους μιας
Αλυσίδας με 50 χρόνια μέσο όρο ζωής.

Μεγάλε προφήτη ήρωα της συνείδησης
Εσύ είσαι το θύμα της δικιάς σου διαφήμισης
Άνοιξε το βόθρο σου και πες μου τις λέξεις
Αυτές που μόνο εσύ μπορείς να τις αντέξεις

Σε έπιασα να κλέβεις, να θάβεις, να φωνάζεις
Είσαι ανθρωπάκι ποιόν νομίζεις πως τρομάζεις
Αλήθεια σου λέω πως είναι γραφτό
Θα ζήσω για να δω το δικό σου θάνατο.

[vasilis]

ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Δικαστήρια, ποινές - εκκλησίες, φυλακές
Μπάτσοι, γλύφτες και χαφιέδες - κυβερνητικοί μπινέδες
Ασυγκράτητα τα κτήνη - παρανοική επιστήμη
Τρίτος κόσμος, ασιτιά - μια παγκόσμια αλητεία.

Ρε τι γίνεται…Τι να πώ, μην το συζητάς…
Μα που μας αδηγούνε; Γιατί αυτοκαταστρεφόμαστε…
Τα πάντα θα σβήσουν, ο ήλιος ανατέλει ολοένα και πιο σκοτεινός…
Το μέλλον όλων βάφεται μαύρο…
Η ελπίδα μοιάζει πλέον με απλησίαστο όνειρο…

Κράτη, σύνορα, σκατά-χημικά, πυρηνικά
Μίσος και διαστροφή- δώστε όπλα στο παιδί.
Με αρρωστα μυαλά αυτοί - φιλοπόλεμοι αρχηγοί
Χύνεις αίμα γελούν οι άλλοι - και μας κυβερνούν ρουφιάνοι.

Δεν γίνεται τίποτα, όλα είναι μάταια… ο κόσμος είναι βρωμικός…
Μόνο μίσος…ο κόσμος είναι βρώμικος…αγάπη από συμφερόν…
Ο κόσμος είναι βρώμικος…εκμετάλλευση… ο κόσμος είναι βρώμικος…
Απανθρωπιά… ο κόσμος είναι άρρωστος

[vasilis]

ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

Ξανά στη ζωή - πάλι ο ευατός μου
Ξανά στη ζωή - ο κόσμος δικός μου

Είναι όλη αυτή η πορεία εξοντωτική
Σου σπάει τα νεύρα, σε γερνάει
Σε ζωή υπαλλήλου σε τραβάει

Ήταν και αυτές οι διαταγές,
Που τότε φαινόντουσαν πιο σκληρές
Ήταν και οι σκέψεις σου οι τρελλές
Τα όνειρα και οι εφιάλτες.

Ήταν και αυτές οι γνωριμές
Ανθρωπών που δεν θα ξαναδείς
Σε άγχωσαν χωρίς να το θες
Μα τώρα τέλειωσαν και λές.

[vasilis]

ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Οι κραυγές της σιωπής μίλησαν μέσα από τις εκρήξεις της προόδου για την τυραννική ζωή, για την ελευθερία, για την απελευθέρωση. Πρέπει να πολεμήσουμε για την ειρήνη,
πρέπει να ντύσουμε τους ανθρώπους με φέρετρα,
πρέπει να εξαφανίσουμε το πρόβλημα του υπερπληθυσμού,
πρέπει να κλείσουμε τα στόματα όλων αυτών
που ζητούν την αναγνώριση της πατρίδας τους, πρέπει να κάνουμε πόλεμο.
Ας μη ξεχάσουμε και την ανανέωση του πολεμικού μας υλικού,
τόσοι ξεπερασμένης τεχνολογίας πύραυλοι δεν πρέπει να πάνε χαμένοι.
Τι έχουμε να χάσουμε χρησιμοποιώντας τους;
Οι νεκροί;;; Οι νεκροί δεν μιλούν...Οι οικογένειες τους; Ααα...
Ο γιος τους πέθανε για τα ιδανικά και το συμφέρον της πατρίδας
και γι' αυτό πρέπει να αισθάνονται όλοι περήφανοι και όχι να είναι θλιμμένοι.
Δίπλα στη σημαία οι φωτογραφίες 20χρονων αναλώσιμων υλικών πολέμου.
Ίσως ο πόλεμος κρατήσει πιο πολύ από ότι περιμέναμε,
αλλά δε πειράζει, το κρέας δεν τελειώνει έτσι εύκολα...
Στο ψυγείο υπάρχουν εκατομμύρια πατριώτες έτοιμοι,
έτοιμοι για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων.
Με μια καλή προπαγάνδα και με λίγη τύχη, ακόμα περισσότεροι
θα βοηθήσουν την προσπάθειά μας να κατακτήσουμε τον κόσμο.
Τα θύματα; Μα και βέβαια, ποιος νοιάζεται για τα θύματα...
Ήταν στην απέναντι όχθη, έσφαζαν τους ανθρώπους μας,
βιάζοντας γυναίκες και σκοτώνοντας χωρίς οίκτο τα παιδιά μας
ενώ εμείς τους σταματούσαμε τη ζωή με τριαντάφυλλα.
Άλλωστε ήταν εχθροί, εχθροί της πατρίδας
των λογικών συμφερόντων της εθνικής ανωτερότητάς μας.
Λυπούμαστε, αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση...
Τι σημασία έχει το όνομα της περιοχής;
Παναμάς, Κούβα, Κύπρος, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ;
Ποια η σημασία του ονόματος της;
Στο κάτω-κάτω οι φαντάροι μας σκουριάζουν στα γραφεία,
ας κάνουν και καμιά καλύτερη δουλειά.
Εμπρός λοιπόν στρατηγοί, κινήστε τα πιόνια
και μόλις το παιχνίδι τελειώσει θα κάνουμε νέα μοιρασιά
για τα κρεματόρια που δημιούργησαν οι μάχες.
Και ποιος ξέρει ίσως αύριο αρχίσουμε ένα νέο παιχνίδι
αν δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε.
Άλλωστε ο κόσμος που αγοράζει
τα χωρίς επιστροφή εισιτήριά μας ποτέ δεν τελειώνει...
Γιατί να πρέπει να πολεμήσω,
γιατί για την πατρίδα να νικήσω,
δε θέλω για σένα να πεθάνω
πούστη αρχηγέ βρες κάποιον άλλο.
Μαλάκα αρχηγέ ψυχοπαθή,
ελέγχεις όλους με την τηλεόρασή σου,
ηλίθιε καραγκιόζη, έντιμε πολίτη,
δυνάμωσε τη γαμημένη τη φωνή σου.
Σ' αυτήν την κοινωνία ποιος σε βοηθάει,
τον νόμο θα γκρεμίσεις το κράτος σε γαμάει,
στον πόλεμο θα πας, θα πας να σκοτωθείς
κι εκείνοι θα χτίσουν τον τάφο της τιμής.
Μα εσύ ζεις ήσυχα, ήσυχα μαλάκα,
ηλίθιε γλύφτη, γαμημένε βλάκα,
χωρίς να σκέφτεσαι τους άλλους που πεθαίνουν,
και απ' τους δολοφόνους υποφέρουν.
Θάρρος και ανδρεία, αρχαία ιστορία,
η πόρωση για τον εχθρό στρατηγική ευφυία,
ορκίσου να πεθάνεις το φυτό να κάνεις,
τα μάτια συνανθρώπων σου απάνθρωπα να βγάλεις.
Ορκίσου να πεθάνεις...

[vasilis]

Ex-Humans-XΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ

Όχι, δεν θα με πάρετε ποτέ χωρίς αγώνα.
Ποτέ μου δεν αγάπησα το χτυπητό σας χρώμα.
Όχι, δεν θα με πάρετε, δεν είναι η ώρα ακόμα.
Μοιάζεται από χρυσάφι, μα είστε απο χώμα.
Όχι, δεν θα με κλείσετε στην τρύπα με τα φώτα.
Τι νόημα όμως θα έχει σαν θα' μαι πια τυφλός.
Ίσως να τα καταφέρετε με τ' ανδρείκελά σας.
Τι νόημα όμως θα έχει όταν μαυρίσει ο ουρανός;
Όχι, δεν θα με πνίξετε στη θάλασσα από αίμα.
Ποτέ δεν θα νικήσετε τη δίκαιη φωνή.
Όχι, δεν θα με βάλετε να διώξω τα περιστέρια.
Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να πιάσει τη βροχή.
Όχι, δεν θα με κλείσετε στην τρύπα με τα φώτα.
Τι νόημα όμως θα έχει σαν θα' μαι πια τυφλός.
Ίσως να τα καταφέρετε με τ' ανδρείκελά σας.
Τι νόημα όμως θα έχει όταν μαυρίσει ο ουρανός;

[vasilis]

EX HUMANS

Κοίταξε στο καθρέπτη πυρηνικό κατάλοιπο
Πέθαναν πολλοί άνθρωποι με τρόπο άδικο
Η ζωή σου τώρα είναι κόλαση φρικτή
Μ' αυτοί που εσύ ψήφισες θα ζουν μες τη χλιδή
Χλιδή που υπεραυξήθηκε μέσα από θανάτους
Πουλώντας πατριωτισμό κερδίζουν τα λεφτά τους
Σε στέλνουνε να σκοτωθείς για δόξα και τιμή
Και δεν θα στεναχωρηθούν "Τι είναι μια ζωή;"
Μα κάνε λίγο υπομονή και ο καιρός θα αλλάξει
Και το κατάμαυρο πουλί θα τους κατασπαράξει

Και τότε δεν θα υπάρχουν θεσμοί νομοθεσία
Θα ζούμε ακαταπίεστα χωρίς την εξουσία
Χωρίς παράσιτα αρχηγούς βαθμούς και σκαλοπάτια
Βαδίζοντας ελεύθερα σ' ειρήνης μονοπάτια
Δεν θα υπάρχουν πόλεμοι και το εμπόριο των όπλων
Θα υπάρχει τότε αληθινή ισότητα ανθρώπων
Δε θα έχουμε εξουσιαστές ούτε κυβερνήσεις
Ούτε πλούσιους και φτωχούς και κρατικοποιήσεις
Μα κάνε λίγο υπομονή και ο καιρός θα αλλάξει
Και το κατάμαυρο πουλί θα τους κατασπαράξει.

[vasilis]

Όρα Μηδέν-ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

Όλοι σε αυτή την χώρα γεννήθηκαν λεβέντες
πρόσχαροι με μεγάλες καρδιές που αγαπάν
όλοι καμώθηκαν με μάρμαρο και ήλιο
όλοι καμώθηκαν τίμιοι και γενναίοι.
Θάνατος στους ποιητές, θάνατος σ'αυτούς
που τα σκατά τα κάνουν ήλιο και θάλασσα
Θάνατος στους ποιητές, θάνατος σ'αυτούς
που συντηρούν τους σχολικούς μας μύθους.
Όλες εδώ γεννήθηκαν με τιμημένους κόλπους
όλες περήφανες καλόκαρδες μανάδες
ακούραστες εργάτριες της σπιτικής μας ευτυχίας.
Θάνατος στους ποιητές ,θάνατος σ'αυτούς
που τα σκατά τα κάνουν ήλιο και θάλασσα
Θάνατος στους ποιητές ,θάνατος σ'αυτούς
που συντηρούν τους σχολικούς μας μύθους.