Arthur Rimbaud.....

[blue-roses]

Μιά εποχή στην κόλαση

ΆΝ θυμάμαι καλά,κάποτε,ήταν η ζωή μου έκπαγλη
γιορτή που άνοιγαν όλες οι καρδιές και όλα τά
κρασιά κυλούσαν.
Μιά νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου.
Και τη βρήκα πικρή.
Και τη βλαστήμησα.
Οπλίστηκα ενάντια στη δικαιοσύνη.Δραπέτευσα.
Ώ Μάγισσες,Μιζέρια,Μίσος,εσείς θα διαφυλάξετε
το θησαυρό μου.
Κατόρθωσα να σβύσω απο το λογικό μου κάθε
ελπίδα ανθρώπινη.
Μ'ύπουλο σάλτο,χύμηξα σά θηρίο πάνω σ'όλες
τίς χαρές να τίς σπαράξω.
Επικαλέστηκα τούς δήμιους νά δαγκάσω,πεθαίνοντας,
τα κοντάκια τών όπλων τους.
Επικαλέστηκα κάθε Οργή και Μάστιγα να πνιγώ
στο αίμα,στήν άμμο.
Η απόγνωση ήταν ο Θεός μου.
Κυλίστηκα στη λάσπη.

[blue-roses]

Στέγνωσα στόν αέρα του εγκλήματος.
Ξεγέλασα την τρέλλα.
Κι'η άνοιξη μου προσκόμισε τό φρικαλέο γέλοιο
του ηλίθιου.
Μά τώρα τελευταία,πρίν τά τινάξω γιά καλά,
λέω ν'αποζητήσω το κλειδί τού αρχαίου συμπόσιου
μήπως βρώ ξανά τήν όρεξή μου.
Τό κλειδί αυτό είν'η συμπόνοια.
Η έμπνευση τούτη δείχνει πώς ονειρεύτηκα.
<<Θά μείνεις ύαινα....>>κ.τ.λ. ολολύζει ο διάβολος]

[blue-roses]

Δεν προχωρούμε.Πίσω πάλι στους παληούς δρόμους,
φορτωμένους άπ'το πάθος μου,το πάθος όπου
φύτρωσε τούτες τίς ρίζες του πόνου στα πλευρά μου
από την εποχή της λογικής-κι'ανεβαίνει στον ουρανό,
με κατακερματίζει,μέ γυρίζει ανάποδα,με παρασύρει.
Η ύστατη άγνεια κι'η ύστατη δειλία.Ειπώθηκε.
Να μή φανερώνω τις αδυναμίες μου και τις αηδίες
μου στον κόσμο.Εμπρός.Η πορεία,το φορτίο,η
έρημος,οργή και πλήξη.
Σε ποιόν να πουληθώ;

[blue-roses]

Ποιό θηρίο να λατρέψω;
Ποιά ιερή εικόνα καταπατιέται;
Ποιές καρδιές να συντρίψω;
Ποιά ψέμματα ν'ασπαστώ;
Σέ ποιό αίμα νά τσαλαβουτήσω;
Καλύτερα να μην μπλέξεις με την εξουσία.
Η αχα'ί'ρευτη ζωή,η τέλεια αποχτήνωση,-με λιπόσαρκο
χέρι να σηκώσω το καπάκι της κάσσας,νά
κάτσω,να πάω απ'ασφυξία.
Ούτε γεράμματα έτσι,ούτε κίνδυνοι]

[blue-roses]

Πάνω σε δημοσιές,κάτω απ΄τη νύχτα του
χειμώνα,δίχως σκεπή,δίχως κουρέλι,δίχως ψωμί,ένας
φθόγγος έσφιγγε την παγωμένη καρδιά μου.
<<Τόλμη ή δειλία!τόλμη,για σέ.
Δέν ξέρεις πού και γιατί τρέχεις.
Έμπα παντού,αποκρίσου σ'όλα.
Άν γίνεται νά σκοτώσουν ένα πτώμα,τότε να
φοβάσαι μήπως σε σκοτώσουν>>.
Το πρωί το βλέμμα μου είχε χαθεί στ'άπειρο κι η
όψη μου είχε τόσο αδειάσει ώστε κι'άνμε κάποιον
αντάμωσα δεν θα με παρατήρησε.
Στις πόλεις,ο βόρβορος έλαμπε έξαφνα κόκκινος
και μαύρος,πανόμοιος με καθρέφτη αντανακλώντας
την φλόγα λάμπας από δωμάτιο σε δωμάτιο,σαν
θησαυρός σε δάσος.
Καλή τύχη,κραύγαζα γοερά,κι'αντίκρυζα ένα
πέλαγο γεμάτο καπνό και λάμψη στον ουρανό και
δεξιά κι'αριστερά λαμπάδιαζαν τά πλούτη του κόσμου
σαν ένα δισεκατομμύριο κεραυνοί.
Αλλά το όργιο κι'η συντροφιά των γυναικών μου
άσαν απαγορευμένα.
Σύντροφος κανένας.
Είδα τον εαυτό μου κυκλωμένο από ένα λυσσασμένο
πλήθος αντίκρυ στο εκτελεστικό απόσπασμα,
νά οδύρομαι απο δυστυχία γιατί δεν μπορούσαν νά
με νοιώσουν,όμως συγχωρώντας τους-σ΄σαν τήν
Ιωάννα Ντ'Αρκ!

[pixie]

Ο Rimbaud είναι σαν ποιητής και σαν άνθρωπος ένα φαινόμενο. Παιδί σχεδόν έχει συμπληρώσει το έργο του. Εκτός από τη σφραγίδα της μεγαλοφυΐας, την ποίησή του είναι φανερή η δίψα για το απόλυτο, η αγάπη της ουσίας, η βαθειά του απέχθεια για οποιοδήποτε καθιερωμένο κενό σχήμα, στην τέχνη και στη ζωή. Πνεύμα ανήσυχο και προσωπικότητα ολοκληρωμένη, είναι ένας πνευματικός επαναστάτης που θα μπορούσε να ανήκει στον πολυτάραχο αιώνα μας πιο πολύ, παρά στο δικό του.
 

Σαν ποιητής έχει τη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα: ρωμαλέος, βίαιος, εικονοκλάστης, αλλά και απέραντα εσωτερικός, με πάθος για την ομορφιά πνευματικό και αισθησιακό ταυτόχρονα. Στο έργο του, γεμάτο λυρική έξαρση και αμείλικτη ειρωρνεία, είναι φανερή η μεταφυσική διάσταση, όπως σε κάθε μεγάλο δημιουργό. Δεν προσπάθησε ποτέ να προβληθεί, ξέροντας πόσο ελάχιστη σχέση με την ποίηση έχουν το κυνηγητό της φήμης και οι ματαιοδοξίες. Σταματά να γράφει, νεώτατος, για να κάνει μια σκληρή ζωή τυχοδιώκτη δίνοντας αδιέξοδο στην υπαρξιακή ανησυχία του και στη δίψα του για το άγνωστο.
 

Ο Rimbaud έκανε μια αποφασιστική τομή στην ποίηση της εποχής του... ανανέωσε τη μορφή και επηρέασε σημαντικά τις επόμενες γενιές.

[heinrich]

την εποχή στην κόλαση την έχω διαβάσει 3 φορές.
δεν 'εχω καταλάβει γρι...