217 ΤΟ ΝΗΣΙ

[carlos]

Eισαγωγη

Όταν πήρα το single των 217, ο υδράργυρος χτυπούσε άνετα τους 45 βαθμούς κελσίου κι εγώ ζούσα μια (όχι και τόσο ιδιωτική) κόλαση περιμένοντας πως και πως τη στιγμή που θα βρεθώ σε μια παραλία της Αττικής. Ευτυχώς για μένα, το single αυτού του (σχετικά άγνωστου στο ευρύ κοινό) συγκροτήματος ήταν μια σχετική μουσική παραλία, με 2 κομμάτια και ένα remix που μπορούν να μεταφέρουν ένα χαλαρωτικό καλοκαιρινό feeling σε όποιον τα ακούσει.
Ο Δίσκος

Αρχίζοντας απο τα βασικά, οι 217 είναι ένα group που αποτελείται απο πέντε άτομα, τους Lyrical και Ixos οι οποίοι δανείζουν τους στίχους και τις φωνές τους στα τραγούδια, τους παραγωγούς Algorythm και Snap your Fingaz που κάνουν εξαιρετική "ηχητική" δουλειά στα κομμάτια και τέλος την MaRaDinn (παράλληλα μέλος του συγκροτήματος Marsher), η οποία όμως δυστυχώς έχει μια αρκετά διακριτική παρουσία στο δίσκο με τη φωνή της να είναι πρόδηλη σε πολύ λίγα σημεία του ρεμίξ του τραγουδιού Νησί και του Οι αγάπες που χάνονται. Φαντάζομαι στις επόμενες κυκλοφορίες θα είναι πιο φανερή η παρουσία της αφού μια ωραία γυναικία φωνή δίνει απο μόνη της ένα ελάχιστο στάνταρ ποιότητας σε οποιοδήποτε τραγούδι, καλό ή κακό. Το "Νησί", το πρώτο τραγούδι του single, όπως προανέφερα, δίνει μια χαλαρωτική και συνάμα χορευτική διάθεση με την επαναλαμβανόμενη κιθάρα να μην κουράζει τόσο αφού οι στίχοι των δύο mc's είναι αρκετά καλοί για τη συγκεκριμένη περίσταση. Το ρεμίξ όμως του ίδιου κομμάτιου ακουγόταν καλύτερα στα αφτιά μου αφού εκτός απο πολύ πιο ενεργητικό, με πιο γρήγορο ρυθμό υπήρχε η παρουσία της MaRaDinn να ανεβάζει την ένταση. Αν και δεν θα μπορούσα να πω ότι το κομμάτι είναι κάποιο αριστούργημα, σίγουρα με τη σωστή προώθηση θα μπορούσε να γίνει ένα απο τα κομμάτια που θα παιχτούν στα ελληνικά νησιά αυτό το καλοκαίρι. Το δεύτερο τραγούδι του δίσκου, "Οι αγάπες που χάνονται" μιλάει φυσικά για τις χαμένες αγάπες (ήταν δύσκολη η αποκρυπτογράφηση αλλά τα κατάφερα) και έχει ένα πολύ πιο μελαγχολικό ύφος με ένα πετυχημένο μελωδικό ρεφραίν που συνδυάζει την ικανότητα του Lyrical στα τραγουδιστά μέρη (με τη μπάσα φωνή του) και τη γλυκιά φωνή της Maradinn. Οι στίχοι του Lyrical και του Ixos είναι και αυτή τη φορά ποιοτικοί, μεταφέροντας τα κατάλληλα συναισθήματα μέσω των φωνών τους. Τέλος, ο δίσκος εμπεριέχει το instrumental του "Οι αγάπες που χάνονται" για όσους θέλουν να το ρίξουν στο καραόκε ή απλά θέλουν να μελετήσουν το επίτευγμα των δύο παραγωγών. Και αυτός ακριβώς είναι ένας τομέας που πραγματικά δίνει ένα συν στο δίσκο, ο επαγγελματισμός που το διακατέχει στο θέμα της ποιότητας του ήχου. Εκεί που ήμουν συνηθισμένος σε ένα απείρως ακαλαίσθητο ερασιτεχνισμό (ένας απο τους τελευταίους δίσκους που αγόρασα δεν είχε περάσει καν το στάδιο του mastering), βρήκα το single των 217 να ξεπερνά κατά πολύ το χαμηλό μουσικό στάνταρ της ελληνικής hip-hop σκηνής, αν και οι μουσικές δεν αποτελούν κάτι πραγματικά απίστευτο ή αξιοθαύμαστο.
Τελικά

Εν τέλει, αν και όχι μεγάλος οπαδός των single, πιστεύω ότι η δουλειά αυτή είναι ένα πολύ καλό καλοκαιρινό δείγμα του ταλέντου των 217, που αν και ίσως μονοδιάστατο και τίποτα εκπληκτικό, μπορεί να σταθεί άνετα στα πόδια του. Καλό καλοκαίρι και ελπίζω να βρείτε το δικό σας νησί, μουσικό ή μη.

πηγ稴
hip-hop.gr

[carlos]

τα παιδια ειναι φιλαρακια και αξιζει τον κοπο να τους ακουσετε!!!!!για οσουσ ασχολουνται με αυτη την σκηνη και ξαχνουν κατι διαφορετικο και ποιοτικο.      :wink:

[_MAIRA_]

kalh fash

[carlos]

[albumimg]9695[/albumimg]
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΟΥ SINGLE