Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,374
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,323
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 250
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 255
  • Total: 255

Η παιδικότητα με άλλο πρόσωπο στην Ινδία

Ξεκίνησε από seagull, Αυγούστου 10, 2007, 12:42:09 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

seagull

Διαβάζοντας ένα άρθρο που αφορούσε αρχκά τη μουσική, στάθηκα στην παράδοση που θέλει τις κόμπρες κοντά στις συνήθειες και τον τρόπο ζωής

Και εκεί κάπου που η παιδικότητα δεν υπάρχει , παιδιά εργάζονται υφαίνοντας για ένα κομάτι ψωμι και τα κορίτσια είναι ανεπιθύμητα  


Gulabi Sapera: Αληθινό μυθιστόρημα

Πριν φτάσω στο Ρατζαστάν το 2007, στη μνήμη μου υπήρχαν ονόματα που στη φαντασία μου έφτιαχναν τον προσωπικό μου χάρτη του Ρατζαστάν. Ένα από εκείνα τα ονόματα ήταν της χορεύτριας Gulabi Sapera. Ήξερα ότι χόρευε το χορό των φιδιών, ότι είχε συνεργαστεί με τον Hameed Khan και τους Musafir και με τον γάλλο κιθαρίστα Thierry “Titi” Robin. Ήξερα την ένρινη φωνή της από τους δίσκους και όταν έφτασα άρχισα να την ψάχνω. Μετά από λίγες μέρες βρέθηκα σπίτι της και συνάντησα εκεί και τον Thiery “Titi” Robin. Το σπίτι της Gulabo, όπως την αποκαλούν Με την Gulabi Sapera, τον Thiery "Titi" Robin και τον γιο της Dinesh Kumarστο Ραττζαστάν φιλοξενεί τη μεγάλη της οικογένεια. Θυμίζει κοινόβιο, όπως τα περισσότερα σπίτια των απλών ανθρώπων στην Ινδία. Στα μάτια όμως των μελών της Kalbeliya, της κάστας στην οποία ανήκει η Gulabi, μοιάζει με παλάτι. Οι Kalbeliya ή Sapera είναι τσιγγάνοι νομάδες που ζουν σε καταυλισμούς χωρίς ούτε καν τα στοιχειώδη. Δουλειά τους είναι να μαγεύουν τα φίδια, να τα βγάζουν έξω από τα σπίτια και να φτιάχνουν διάφορα προϊόντα από το δηλητήριό τους. Η ζωή της Gulabo μοιάζει με μυθιστόρημα που ξεκινάει ανατριχιαστικά: Η μητέρα της την έθαψε ζωντανή όταν γεννήθηκε, επειδή ήταν κορίτσι και για τους φτωχούς στην Ινδία το κορίτσι είναι κατάρα αφού δεν φέρνει χρήματα στην οικογένεια και επιπλέον πρέπει να του δώσουν προίκα για να το παντρέψουν. Ακόμη και σήμερα τα ποσοστά των βρεφοκτονιών στο Ρατζαστάν είναι από τα υψηλότερα στην Ινδία. Η Gulabi όμως έζησε και μωρό ακόμη άρχισε να συνοδεύει τον πατέρα της στα σπίτια που πήγαινε και μάγευε τα φίδια για να τα βγάλει έξω από τα σπίτια. Ο πατέρας που της είχε αδυναμία, κρατούσε πάντα λίγο από το γάλα που έδινε στο φίδι γι εκείνη. Τα άλλα μέλη της κάστας όμως τον επέπληξαν που έπαιρνε το κορίτσι μαζί του και έτσι η μικρή Gulabi έμεινε σπίτι. Όχι για πολύ όμως. Σιγά σιγά άρχισε να απομακρύνεται από την τέντα και τον καταυλισμό και να καταφεύγει στο δάσος και να χορεύει με τις ώρες, μόνη, παριστάνοντας το φίδι. Τότε πολλοί άρχισαν να τη θεωρούν τρελή και να πιέζουν τους γονείς της να την πάνε σε κανένα γιατρό ή σε κάποιο ναό. Η Gulabi μεγάλωνε με το στίγμα της «διαφορετικής» χωρίς ποτέ να απαρνηθεί τον χορό παρόλο που ήταν στίγμα για μια γυναίκα της Kalbeliya να χορεύει μπροστά σε ακροατήριο. Την πρώτη της ευκαιρία της την έδωσε ο Hameed Khan των Musafir προσκαλώντας την στη Γαλλία. Εκεί γνωρίστηκε με τον “Titi” και άρχισε η συνεργασία τους, ύστερα ήρθε μία πρόσκληση για τη συμμετοχή της σε ένα μεγάλο ινδικό φεστιβάλ στις ΗΠΑ και το όνομά της ακούστηκε σε διεθνές επίπεδο. Αυτό ήταν αρκετό για να αλλάξει η στάση των μελών της κάστας της απέναντί της και να την αποδεχθούν εκτιμώντας ότι έκανε γνωστή την κάστα με θετικό τρόπο. Έτσι, η Gulabi άλλαξε όχι μόνο τη δική της μοίρα αλλά και της φυλής της.
Με τα παραδοσιακά όργανα, τα τύμπανα, το αρμόνιο και το punghi, το πνευστό με το οποίο οι Kalbeliya μαγεύουν τα φίδια, η Gulabo μετέτρεψε με χαρά το σπίτι της σε σκηνή. Τα παιδιά της και οι μαθητές της έδωσαν τη δική τους παράσταση μα πιο εντυπωσιακός απ όλους ήταν ο χορός του Dinesh Kumar, του γιού της.

world-music.gr
[align=center]
[/align]

παιδιά μονομαχούν με κόμπρες για τα στοιχήματα των μεγαλύτερων,  στα σχόλια αναφέρεται πως τα στόματατων φιδιών είναι ραμένα αλλά χωρίς αυτό να είναι και απόλυτα ασφαλές

kataigida

Στην Ινδία δεν υπάρχει πια παιδικότητα.Τα παιδιά τα στέλνουν στην δουλειά από μικρά.
Τα παντρεύουν από τα 12-13 χρόνια τους και καθώς είναι τα ίδια παιδιά κάνουν οικογένειες.
Αν είναι δυνατόν!Ζουν σαν πρωτόγονοι.Εκτός του ότι δεν έχουν τα στοιχιώδη τρόφιμα,ρούχακ.λ.π.
Εμείς εδώ ζούμε σαν βασιλιάδες και δεν είμαστε ικανοποιημένοι.Μπορούμε να σκεφτούμε πως
αυτά που πετάμε αν δίναμε τα μισά θα ζούσαν οικογένειες από αυτά.Το νερό που το έχουμε σε αφθονία
αυτοί το παίρνουν με το σταγονόμετρο.Πεθαίνουν κάθε μέρα χιλιάδες κόσμος από αρρώστιες.
Ναι μπορούμε να βοηθήσουμε αλλά δεν κάνουμε τίποτα.Κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας.
Είμαστε ατομιστές όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε.Να μπορούσαμε να ενώσουμε τα χέρια μας,
και να βοηθήσουμε αυτούς που μας χρειάζονται.Δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο..
Ζούμε μόνο για τα υλικά αγαθά και αυτό είναι το άσχημο.
Πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα και να μην ζούμε με αυταπάτες...
Εμείς ζούμε για να τρώμε και αυτοί τρώνε για να ζουν...Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό...

angelmi

[quote user="kataigida" post="322325"]Στην Ινδία δεν υπάρχει πια παιδικότητα.Τα παιδιά τα στέλνουν στην δουλειά από μικρά.
Τα παντρεύουν από τα 12-13 χρόνια τους και καθώς είναι τα ίδια παιδιά κάνουν οικογένειες.
Αν είναι δυνατόν!Ζουν σαν πρωτόγονοι.Εκτός του ότι δεν έχουν τα στοιχιώδη τρόφιμα,ρούχακ.λ.π.
Εμείς εδώ ζούμε σαν βασιλιάδες και δεν είμαστε ικανοποιημένοι.Μπορούμε να σκεφτούμε πως
αυτά που πετάμε αν δίναμε τα μισά θα ζούσαν οικογένειες από αυτά.Το νερό που το έχουμε σε αφθονία
αυτοί το παίρνουν με το σταγονόμετρο.Πεθαίνουν κάθε μέρα χιλιάδες κόσμος από αρρώστιες.
Ναι μπορούμε να βοηθήσουμε αλλά δεν κάνουμε τίποτα.Κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας.
Είμαστε ατομιστές όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε.Να μπορούσαμε να ενώσουμε τα χέρια μας,
και να βοηθήσουμε αυτούς που μας χρειάζονται.Δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο..
Ζούμε μόνο για τα υλικά αγαθά και αυτό είναι το άσχημο.
Πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα και να μην ζούμε με αυταπάτες...
Εμείς ζούμε για να τρώμε και αυτοί τρώνε για να ζουν...Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό...[/quote]


Θεωρώ ανεπίτρεπτο να εργάζονται τα παιδιά και ακόμα χειρότερα να παντρεύονται σε αυτή την ηλικία. Ακόμα δεν έχουν την ωριμότητα να γίνουν γονείς, αφού ειναι ακόμα παιδιά!!!!
Τωρα όσον αφορά εμάς θα πρέπει να γίνουμε λίγο περισσότερο άνθωποι και να να μην σκεφτόμαστε τους άπορους συναθρώπους μας μόνο τα Χριστούγεννα αλλα ολόκληρη τη χρονια!!! Και αυτοί άνθρωποι είναι είτε είναι μαύροι είτε είναι άσπροι.
Τα παιδιά ειναι το μέλλον της ανθρωπότητας! Ας δείξουμε λίγο περισσότερη  ανθρωπια!!!!

kataigida

:roll:  :roll: Συμφωνώ απόλυτα...Ας κάνουμε κάτι κι ας μην μείνουμε μόνο στα λόγια....

255 Επισκέπτες, 0 Χρήστες